Książka sama w sobie jest dobrze napisana (powiedziałabym, że poziomie Kinga jak zwykle obszerne opisy chociaż trochę już z przesadą) ale sama historia przyprawia o mdłości i koszmary, szczególnie niektóre fragmenty. Napewno nie jest to najlepsza książka Kinga, często bywa dość nudna i aż zniechęca do czytania dalej, ale może to celowy zabieg aby jeszcze głębiej się wczuć w pozycje Jessie.

Książka sama w sobie jest dobrze napisana (powiedziałabym, że poziomie Kinga jak zwykle obszerne opisy chociaż trochę już z przesadą) ale sama historia przyprawia o mdłości i koszmary, szczególnie niektóre fragmenty. Napewno nie jest to najlepsza książka Kinga, często bywa dość nudna i aż zniechęca do czytania dalej, ale może to celowy zabieg aby jeszcze głębiej się wczuć w...

Po przeczytaniu tej książki zaczęły nachodzić mnie strasznie dziwne myśli. Zaczęłam się zastanawiać, co by się stało, gdyby ktoś zabrał mnie do jakiejś chatki na totalnym zadupiu, rozebrał, położył do łóżka, przykuł do niego kajdankami i zaraz potem....padł trupem. Nie potrafię sobie nawet wyobrazić, co w tym momencie działoby się w mojej głowie poza uświadomieniem sobie, że mam totalnie przegwizdane. Stephen King jest w stanie dużo lepiej to przewidzieć, opisać niemalże że szczegółami pokrętne zawiłości kobiecej psychiki zdanej tylko na siebie w obliczu realnego zagrożenia, i jest w tym niekwestionowanym mistrzem. To jedyny plus, na który ta książka może u mnie liczyć bo na więcej mnie po prostu nie stać. Przede wszystkim nie lubię w książkach narracji w typie monologów czy dialogów z wewnętrznym "ja" - takie powieści czyta mi się zdecydowanie gorzej. Trudno mi też przyznać, czy autorowi udało się mnie przestraszyć, za to przyprawić o niesmak na pewno, ponieważ przewija się tu kilka "mocnych" tematów z pogranicza kazirodztwa, nekrofilii i patologii, które zostały przedstawione w sposób szokujący i nawet bardzo drastyczny, co jest całkiem typowe dla tego autora więc koniec końców nie powinno mnie to dziwić i nie dziwiło. Szkoda tylko mojego słodkiego deseru, który musiałam odstawić, bo po przeczytaniu JEDNEGO, nieprzyjemnego fragmentu nie dało się go dalej konsumować...

Mocno przeciętna książka i fakt, że realistycznie i zgrabnie (pomimo nieciekawej dla mnie narracji) napisana ale na kolana raczej mnie nie powaliła i już nie powali. Mam w planach kiedyś wrócić do kilku moich ulubionych tytułów Kinga, ale ten -niestety- nie znajdzie w tej "ekstraklasie". Nie ta liga.

Po przeczytaniu tej książki zaczęły nachodzić mnie strasznie dziwne myśli. Zaczęłam się zastanawiać, co by się stało, gdyby ktoś zabrał mnie do jakiejś chatki na totalnym zadupiu, rozebrał, położył do łóżka, przykuł do niego kajdankami i zaraz potem....padł trupem. Nie potrafię sobie nawet wyobrazić, co w tym momencie działoby się w mojej głowie poza uświadomieniem sobie,...

Powieść której esencją fabuły jest kobieta przypięta kajdankami do łóżka , powieść w której prawie przez całą historię znajdujemy się wraz z naszą bohaterką w jednej lokacji, w domku gdzieś pośrodku lasu. Czy to w ogóle miało prawo się udać ?
Długo myślałem że nie i dlatego nie miałem zamiaru jej ruszać, jednakże chcąc poznać w całości twórczość Stephena Kinga musiałem kiedyś i po nią sięgnąć, więc w końcu nadszedł ten czas.

Przyznaje, ta książka nie należy do moich  ulubieńców, ale jednocześnie muszę stwierdzić iż Stephena King to cholerny mistrz, by z tak mizernego pomysłu wyciągnąć tyle emocji, mało tego, by wpleść tam elementy grozy, które sprawiały że momentami nie mogłem oderwać się od kolejnych stron. Tak ten pisarz ma nieprzeciętny warsztat pisarski.
Oczywiście nie unikniemy w tej historii zbędnych dłużyzn, dlatego dostaniemy tu historię bezdomnego psa, rozważania na temat programów telewizyjnych które mogą to obecnie być puszczane w tv., czy w końcu King spróbuję nas zaciekawić prenumeratą Newsweeka. Nie jest to idealna powieść i nie wiem czy jeszcze kiedyś do niej wrócę, ale jednocześnie ją polecam.

By za dużo nie zdradzić dla tych ktorzy "Grę Geralda" mają już za sobą, jestem ciekawy co myślicie o wątku Ramonda Andrew Jouberta, był on potrzebny w tej historii ? Bo jak dla mnie nie, a przynajmniej w końcówce uważam że King poświęcił tej postaci za dużo czasu.
I jeszcze wrzucę ciekawostkę, podobno książki "Gra Geralda", oraz "Dolores Claiborne" są ze sobą powiązane, więc pewnie już niebawem przyjdzie czas i na tą drugą powieść. 🙂

Powieść której esencją fabuły jest kobieta przypięta kajdankami do łóżka , powieść w której prawie przez całą historię znajdujemy się wraz z naszą bohaterką w jednej lokacji, w domku gdzieś pośrodku lasu. Czy to w ogóle miało prawo się udać ?
Długo myślałem że nie i dlatego nie miałem zamiaru jej ruszać, jednakże chcąc poznać w całości twórczość Stephena Kinga musiałem...

Wielokrotnie przeprowadzane badania udowadniały, że ludzie często nie wiedzą co jest dobre, mądre, smaczne, ładne, złe, brzydkie i tak dalej. Swoje odczucia opierają na opinii grupy. Taka sama jest ta książka, wiele osób ocenia ją pewnie przez znajomość autora, a nie faktyczną wartość. Ta książka jest takim stekiem bzdur i absolutnie nielogicznej fabuły. Ogólnie moim zdaniem szkoda na nią czasu. Książka jest nielogiczna i prezentuje zidiocenie oraz jakieś pedofilstwo, tylko tak mogę to uczciwie podsumować. W połowie wywaliłem do śmieci, szkoda na taki syf czasu.

Wielokrotnie przeprowadzane badania udowadniały, że ludzie często nie wiedzą co jest dobre, mądre, smaczne, ładne, złe, brzydkie i tak dalej. Swoje odczucia opierają na opinii grupy. Taka sama jest ta książka, wiele osób ocenia ją pewnie przez znajomość autora, a nie faktyczną wartość. Ta książka jest takim stekiem bzdur i absolutnie nielogicznej fabuły. Ogólnie moim...

No to takie średnie było, ale nie najgorsze. Wolę jednak mroczniejsze historie.

No to takie średnie było, ale nie najgorsze. Wolę jednak mroczniejsze historie.

Wbrew wielu opiniom i rozczarowanym czytelnikom powiem - to jest bardzo dobra książka. Oczywiście jako wielka fanka Kinga czytałam lepsze i ta z pewnością nie znajdzie w gronie pięciu moich ulubionych, ale warto ją przeczytać.

Niezwykłe umiejętności wczuwania się w położenie bohaterów, opisywanie nie tylko ich przeżyć, ale też emocji, fascynacji i największych lęków, to jeden z wyznaczników pisarstwa Kinga. Tutaj cała fabuła oparta na takim właśnie pomyśle. Aż strach bierze i ciarki przechodzą po plechach na wspomnienie położenia Jess.

Fantastyczne zakończenie, nie mniej straszne od całości. Ta książka to dowód na to, że największe horrory rozgrywają się w naszej wyobraźni, w grze cieni po zapadnięciu zmroku, w przeżyciach dawnych, co nie znaczy że minionych...

Dodatkowa gwiazdka na kilkakrotne nawiązanie do innej wspaniałej powieści, a mianowicie "Dolores...". Dwie niezwykle kobiety, dwie fascynujące lektury.

Wbrew wielu opiniom i rozczarowanym czytelnikom powiem - to jest bardzo dobra książka. Oczywiście jako wielka fanka Kinga czytałam lepsze i ta z pewnością nie znajdzie w gronie pięciu moich ulubionych, ale warto ją przeczytać.

Niezwykłe umiejętności wczuwania się w położenie bohaterów, opisywanie nie tylko ich przeżyć, ale też emocji, fascynacji i największych lęków, to...

Stephen King ma taki swój magiczny styl pisania, że jak już zacznę jego książkę, to nie jestem w stanie przestać o niej myśleć jak już nie dojdę do końca.

Nie rozumiem dlaczego ta pozycja ma tak niskie oceny, ale domyślam się, że to przez wysoko ustawioną poprzeczkę przed autorem.

W mojej ocenie "Gra Geralda" była niesamowicie emocjonująca, autor dbał o to, żeby czytelnikowi raz na jakiś czas podnieść puls, a zakończenie było tak niespodziewane i przerażające, że resztę wieczoru poświęciłam na ułożenie sobie w głowie myśli.

To co mi się podoba w tej książce to też podjęcie się tematu traktowania kobiet - molestowania, protekcjonalności i braku poszanowania ich zdania. Być może Stephen King wiele osób skłoni do refleksji, bo przecież dociera on do ogromnej ilości czytelników.

Odjęłam jedną gwiazdkę, za tłumaczenie książki w niektórych miejscach - można to było lepiej dopracować.

Stephen King ma taki swój magiczny styl pisania, że jak już zacznę jego książkę, to nie jestem w stanie przestać o niej myśleć jak już nie dojdę do końca.

Nie rozumiem dlaczego ta pozycja ma tak niskie oceny, ale domyślam się, że to przez wysoko ustawioną poprzeczkę przed autorem.

W mojej ocenie "Gra Geralda" była niesamowicie emocjonująca, autor dbał o to, żeby...

Oj, nie zazdrościłam bohaterce położenia. Masakra...

Oj, nie zazdrościłam bohaterce położenia. Masakra...

Jako zagorzały fan króla jestem tak średnio usatysfakcjonowany po przeczytaniu. Książka jest ok, dobra i nic ponadto. Nie jest długa, a i tak odnosi się wrażenie, że mogłaby być krótsza. Większych zarzutów nie mam, ale wątpię, że ktoś na dłużej zapamięta tą powieść. Trochę do odhaczenia i tyle.

Jako zagorzały fan króla jestem tak średnio usatysfakcjonowany po przeczytaniu. Książka jest ok, dobra i nic ponadto. Nie jest długa, a i tak odnosi się wrażenie, że mogłaby być krótsza. Większych zarzutów nie mam, ale wątpię, że ktoś na dłużej zapamięta tą powieść. Trochę do odhaczenia i tyle.

Hmmm, pomysł nawet na plus, jednak fabuła i opis troszkę zbyt długie jak dla mnie. Bardzo ciężko było mi się wciągnąć, zainteresować się losami bohaterki.
Zakończenie troszkę lepsze, nie odkładałem " na później", jak to miało miejsce z początkiem książki.
W końcu troszkę trwało, nie tak jak w innych, że za szybko się kończyło.

Hmmm, pomysł nawet na plus, jednak fabuła i opis troszkę zbyt długie jak dla mnie. Bardzo ciężko było mi się wciągnąć, zainteresować się losami bohaterki.
Zakończenie troszkę lepsze, nie odkładałem " na później", jak to miało miejsce z początkiem książki.
W końcu troszkę trwało, nie tak jak w innych, że za szybko się kończyło.