Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Swego czasu, moja polonistka w szkole średniej, zamiast zmuszać nas do czytania lektur, których i tak byśmy nie przeczytali, opowiadała nam niektóre z nich. Jedną z książek, które bardzo zapadły mi w pamięci była "Granica" Zofii Nałkowskiej. Dlatego, gdy natknęłam się w bibliotece na inne dzieło tej autorki od razu dopadła mnie nostalgia i rzuciłam się na poszukiwania "Granicy", by wreszcie ją przeczytać i wyrobić sobie własne zdanie.

Zapamiętałam ją jako współczesną historię poruszającą dość aktualne i ważne tematy. Byłam więc nie mało zaskoczona, kiedy zaczęłam czytać zdania w starodawnym języku i o zamierzchłych czasach. No ale, książka z 1935 roku, więc nie wiem czego się spodziewałam. Lekko zniechęcona brnęłam dalej w losy bohaterów i nie żałuję.

Poznajemy losy Zenona Ziembiewicza, który pnie się po szczeblach kariery. Jednak według mnie jest to opowieść głownie o kobietach. Matkach, córkach, żonie i kochance. Każda z nich ma swoją historię i swoje mniejsze lub większe problemy. Głównymi bohaterkami są Elżbieta Biecka, narzeczona Zenona oraz Justyna Bogutówna z którą mężczyzna miał romans. Sama książka zaczyna się jednak od samobójstwa, wywleczonego na jaw romansu oraz wielkiego skandalu...

Powieść bardzo wartościowa, jak na klasykę przystało. Opisana w ciekawy sposób, gdzie najpierw poznajemy zakończenie całej historii a dopiero później czytamy o tym, jak doszło do sytuacji. Jedna z lektur, które naprawdę warto przeczytać.

http://reviewsandart.blogspot.com/2018/09/chodzi-o-to-ze-musi-cos-przeciez.html

Swego czasu, moja polonistka w szkole średniej, zamiast zmuszać nas do czytania lektur, których i tak byśmy nie przeczytali, opowiadała nam niektóre z nich. Jedną z książek, które bardzo zapadły mi w pamięci była "Granica" Zofii Nałkowskiej. Dlatego, gdy natknęłam się w bibliotece na inne dzieło tej autorki od razu dopadła mnie nostalgia i rzuciłam się na poszukiwania...