Straż! Straż!

Pierwsza moja styczność z Światem Dysku. Bardzo bałem się tej styczności, bojąc się, że się sparzę. Nie sparzyłem się (w przeciwieństwie do kilku bliżej nieokreślonych charakterów w książce), historia była świetna. Fabularnie nie są to wyżyny, lecz jak powszechnie wiadomo to nie fabuła czyni książki Pratchetta wyjątkowymi. Bohaterowie są świetni, a ich relacje cudowne. Narracja jest poprowadzona w sposób wybitny, z małymi wyjątkami, w których ciężko było mi zobrazować co autor miał na myśli (np. zbyt poetycki opis wydarzenia/miejsca).
Książka otwierająca dla mnie wrota i do Świata Dysku i podcyklu o Straży.
Zdecydowanie dobre spotkanie.

Pierwsza moja styczność z Światem Dysku. Bardzo bałem się tej styczności, bojąc się, że się sparzę. Nie sparzyłem się (w przeciwieństwie do kilku bliżej nieokreślonych charakterów w książce), historia była świetna. Fabularnie nie są to wyżyny, lecz jak powszechnie wiadomo to nie fabuła czyni książki Pratchetta wyjątkowymi. Bohaterowie są świetni, a ich relacje cudowne....

Straż w Ankh-Morpork, to miód na moje serducho. Co prawda nie lubię miodu, więc powiedzmy, że nutella. Też pasuje.

To pierwszy tom, w którym na dobre zagościmy w Ankh. Mieście fascynującym, dziwnym, groteskowym i - jak to zwykle u Pratchetta jest - cholernie zabawnym, Przedstawia nam grupę wspaniałych bohaterów (która w kolejnych tomach będzie się poszerzać), których nie da się nie kochać. Collon, Nobby, Vimes i Marchewa, to absolutnie cudowne napisane jednostki. Absolutnie niepowtarzalne.

"Straż Straż", jest moim zdaniem idealnym tomem na początek przygody ze Światem Dysku. Reprezentatywna, wciągająca jak mało co, ze świetną intrygą kryminalną. Aha, no i nie wspomniałem, są też smoki. A smoki zawsze są fajne.

Po co rozpisywać się bardziej? Tu po prostu wszystko gra.

O tej książce mówię więcej w tym filmie.
Miłego dnia!

Straż w Ankh-Morpork, to miód na moje serducho. Co prawda nie lubię miodu, więc powiedzmy, że nutella. Też pasuje.

To pierwszy tom, w którym na dobre zagościmy w Ankh. Mieście fascynującym, dziwnym, groteskowym i - jak to zwykle u Pratchetta jest - cholernie zabawnym, Przedstawia nam grupę wspaniałych bohaterów (która w kolejnych tomach będzie się poszerzać), których nie...

Pomysłów na fabułę, akcję, bohaterów Pratchettowi nie brakuje, ósmy tom ze Świata Dysku i autor nadal zaskakuje świeżością i twórczością. Wszystko to podane w sposób tradycyjny dla świata przedstawionego - przekornie, absurdalnie i w krzywym zwierciadle.

Pomysłów na fabułę, akcję, bohaterów Pratchettowi nie brakuje, ósmy tom ze Świata Dysku i autor nadal zaskakuje świeżością i twórczością. Wszystko to podane w sposób tradycyjny dla świata przedstawionego - przekornie, absurdalnie i w krzywym zwierciadle.

Przyjemna, zabawna, lekka, moja pierwsza ze świata dysku, na plus na pewno, na pierwszym miejscu humor autora. Nie daję więcej bo nie zjadalem jej czekając co dalej się wydarzy ale mam juz na półce inne ze świata dysku także będzie szansa porównać jak wypada na tle innych. W każdym razie polecam.

Przyjemna, zabawna, lekka, moja pierwsza ze świata dysku, na plus na pewno, na pierwszym miejscu humor autora. Nie daję więcej bo nie zjadalem jej czekając co dalej się wydarzy ale mam juz na półce inne ze świata dysku także będzie szansa porównać jak wypada na tle innych. W każdym razie polecam.

Mnogość literacki smaczków zasługuje na najwyższą ocenę . Mamy tu nie tylko poczucie humoru, ale wyborną ironię czy satyrę ( np funkcjonowania tajnych stowarzyszeń)mamy świetne alegorie funkcjonowania społecznego jak i metafory tworzenia rzeczywistości społecznej (np zmiana ustroju ) Mamy zabawne podejście do tematu smoków i pytania o to co jest naturalne i prawdziwe. Mamy mnóstwo celnych, mądrych spostrzeżeń trafny opis ludzkich słabości, który pozostawia nas z optymizmem możliwości zmiany. A na dokładkę kapitalnie ujęty temat biblioteki i tego co daje czytanie książek.

Mnogość literacki smaczków zasługuje na najwyższą ocenę . Mamy tu nie tylko poczucie humoru, ale wyborną ironię czy satyrę ( np funkcjonowania tajnych stowarzyszeń)mamy świetne alegorie funkcjonowania społecznego jak i metafory tworzenia rzeczywistości społecznej (np zmiana ustroju ) Mamy zabawne podejście do tematu smoków i pytania o to co jest naturalne i prawdziwe. Mamy...

Mam sentyment do stylu, wyobraźni i poczucia humoru Pratchetta. Czasami wracam do Świata Dysku. Niektóre pozycje są bardziej zajmujące, inne mniej. Ta była mniej chociaż trochę się pośmiałam

Mam sentyment do stylu, wyobraźni i poczucia humoru Pratchetta. Czasami wracam do Świata Dysku. Niektóre pozycje są bardziej zajmujące, inne mniej. Ta była mniej chociaż trochę się pośmiałam

"Straż! Straż!" to historia skupiająca się na znanych, acz często niedocenianych w innych dziełach, strażnikach miejskich. Na co dzień przeznaczeni do zbierania łomotu w tle innych wydarzeń, tutaj grają pierwsze skrzypce. A dzieje się sporo, bo gdy do miasta przybywa jako ochotnik Marchewa - człowiek wychowany przez krasnoludy - i chce wprowadzać praworządne czyny, to dotychczas spokojny żywot zarówno strażników jak i gildii złodziejskich czy skrytobójczych zostaje zaburzony! A w dodatku na nieboskłonie pojawią się widmo smoka...

Muszę powiedzieć, że nie wiem, jak moje serduszko tętniące fantastyką mogło do tej pory bić bez Pratchetta. Już po pierwszej probce wiem, że Świat Dysku będzie moja kolejną, ksiazkową miłością. Przede wszystkim ten humor, tak trafny, czerpiący że wszystkich źródeł popkultury, zonglujacy nawiązaniami. Doszukiwanie się kolejnych odniesień było czystą przyjemnością, przemieszaną z napadami chichotu przy kolejnych absurdalnych wydarzeniach. Już sam koncept miasta, w którym strażnicy są tylko na pokaz - w końcu gdy lapali złodziei, to efekty były mierne - łatwiej było dać im wolną rękę i dogadać się, żeby kradli mniej - coś wspaniałego! Stereotypowi na wyrost bohaterowie, klasyczne przekomarzanki miedzyrasowe i genialne dialogi, no i smoki - czegóż chcieć więcej? 😁

Dla mnie rewelacja, więc cieszę się, że już na półce czeka kilka kolejnych tomów, a nastepne będą sukcesywnie przybywać - takie książki rasowy fantasymaniak powinien znać 😄

"Straż! Straż!" to historia skupiająca się na znanych, acz często niedocenianych w innych dziełach, strażnikach miejskich. Na co dzień przeznaczeni do zbierania łomotu w tle innych wydarzeń, tutaj grają pierwsze skrzypce. A dzieje się sporo, bo gdy do miasta przybywa jako ochotnik Marchewa - człowiek wychowany przez krasnoludy - i chce wprowadzać praworządne czyny, to...

Moje pierwsze zetknięcie z dziełem Pana Pratchetta, nie porwała mnie, natomiast humor w tej książce na tyle mnie urzekł, a sama historia w miare mnie wciągnęła - uznaje że warto było ją przeczytać.

Moje pierwsze zetknięcie z dziełem Pana Pratchetta, nie porwała mnie, natomiast humor w tej książce na tyle mnie urzekł, a sama historia w miare mnie wciągnęła - uznaje że warto było ją przeczytać.

Dalej Pratchett pisze jak początkujący pisarz na poziomie liceum, ale przynajmniej ten tom nje jest tak zły jak beznadziejne "Piramidy". Nawet zdarzyło mi się parę razy pośmiać.

Dalej Pratchett pisze jak początkujący pisarz na poziomie liceum, ale przynajmniej ten tom nje jest tak zły jak beznadziejne "Piramidy". Nawet zdarzyło mi się parę razy pośmiać.

Dobre, ale nasz własny Endriu Sapkołski ciut bardziej mi się podobał.

Dobre, ale nasz własny Endriu Sapkołski ciut bardziej mi się podobał.