Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To nie to ale co tam.

To nie to ale co tam.

Może moja ocena byłaby o gwiazdkę wyższa, gdyby nie to, że przed przed przeczytaniem przypadkiem zobaczyłam jedną z końcowych ilustracji i zaspoilowałam sobie ważny fakt, czego skutkiem były mniejsze doznania emocjonelne. To jest zdecydowanie ta książka, której ostatniego zdania (lub obrazka) na początku czytać szczególnie nie polecam.

Może moja ocena byłaby o gwiazdkę wyższa, gdyby nie to, że przed przed przeczytaniem przypadkiem zobaczyłam jedną z końcowych ilustracji i zaspoilowałam sobie ważny fakt, czego skutkiem były mniejsze doznania emocjonelne. To jest zdecydowanie ta książka, której ostatniego zdania (lub obrazka) na początku czytać szczególnie nie polecam.

Zaczęłam od gry, skończyłam na książce. Oby dwa twory są genialne, ale tu skupię się na serii powieści, z której zresztą gra zaczerpnęła.
Wspaniale wykreowani bohaterowie, wartka akcja, masa złotych myśli i prawd życiowych, charakterystyczny humor, niesamowity klimat. Ot, co można znaleźć w tych książkach.
Ten cykl wzbudził we mnie wiele emocji, zarówno śmiechu, jak i rozpaczy. Na tą chwilę są to książki mojego życia i myślę, że jeszcze długo nimi pozostaną (jeśli nie na zawsze), tak więc polecam z całego serca.

Zaczęłam od gry, skończyłam na książce. Oby dwa twory są genialne, ale tu skupię się na serii powieści, z której zresztą gra zaczerpnęła.
Wspaniale wykreowani bohaterowie, wartka akcja, masa złotych myśli i prawd życiowych, charakterystyczny humor, niesamowity klimat. Ot, co można znaleźć w tych książkach.
Ten cykl wzbudził we mnie wiele emocji, zarówno śmiechu, jak i...

,,Króliki zdychają.‘‘ ,,Evna‘‘ to bardzo dobre zakończenie serii. Szybkość akcji przez całą książkę jest rozłożona równomiernie i utrzymana na dobrym poziomie. Nie ma tam miejsca na nudę. Dodatkowo pod koniec powieści tempo przyśpiesza. Książka kończy się w taki sposób, że chcielibyśmy więcej. Naprawdę polecam!

,,Króliki zdychają.‘‘ ,,Evna‘‘ to bardzo dobre zakończenie serii. Szybkość akcji przez całą książkę jest rozłożona równomiernie i utrzymana na dobrym poziomie. Nie ma tam miejsca na nudę. Dodatkowo pod koniec powieści tempo przyśpiesza. Książka kończy się w taki sposób, że chcielibyśmy więcej. Naprawdę polecam!

Dobra książka, ale chyba po prostu nie dla mnie.

Dobra książka, ale chyba po prostu nie dla mnie.

Nie mam pojęcia, dlaczego wcześniej tego nie przeczytałam, jako ze 1 tom skończyłam nieco ponad rok temu. ,,Bratobójca‘‘ utrzymuje poziom ,,Tancerzy Burzy‘‘, a nawet jest lepszy, ale jeszcze nie na tyle by otrzymać ode mnie ocenę 10/10, choć z pewnością 9,5/10. Ostatnie 200 stron, już nie mówiąc o ostatnich 100 stronach, to jedno, wielkie NIE SPODZIEWAŁAM SIĘ. Napakowane akcją i jej zwrotami. Pierwsze 400 stron jest nieco mniej wciągające (i właśnie dlatego nie 10/10), ale akcja jest ciekawa i rozłożona równomiernie. Ta książka pokazuje do czego może doprowadzić głupota ludzka, egoizm i złe decyzje. Bardzooo pooolecam!

Nie mam pojęcia, dlaczego wcześniej tego nie przeczytałam, jako ze 1 tom skończyłam nieco ponad rok temu. ,,Bratobójca‘‘ utrzymuje poziom ,,Tancerzy Burzy‘‘, a nawet jest lepszy, ale jeszcze nie na tyle by otrzymać ode mnie ocenę 10/10, choć z pewnością 9,5/10. Ostatnie 200 stron, już nie mówiąc o ostatnich 100 stronach, to jedno, wielkie NIE SPODZIEWAŁAM SIĘ. Napakowane...

Zazwyczaj nie czytam tego typu książek. Nie jestem zagorzałą fanką powieści romantycznych. Ale takie romanse to rozumiem. Takie to ja mogę czytać. Takie to ja lubię. Chcę wiecej!

Zazwyczaj nie czytam tego typu książek. Nie jestem zagorzałą fanką powieści romantycznych. Ale takie romanse to rozumiem. Takie to ja mogę czytać. Takie to ja lubię. Chcę wiecej!

Że tak to ujmę - nawróciłam się. Pierwszy raz przeczytałam Harry'ego kilka lat temu i już wtedy znałam na pamięć każdy film. Przeczytałam tylko pierwsze dwie części i nie wiem dlaczego nie kontynuowałam. Jakiś czas później, dla przypomnienia, przeczytałam obie części jeszcze raz i znowu nie czytałam dalej. Teraz, jakiś czas później, zabrałam się za trzecią. Nie będę pisać bardziej wnikliwej recenzji, ponieważ wszyscy znają Harry'ego Potter'a, wiedzą jak dobra jest to książka i raczej nie muszę o tym przypominać. Nie muszę też chyba pisać, że polecam, bo to oczywiste. Muszę się zabrać za następną część!

Że tak to ujmę - nawróciłam się. Pierwszy raz przeczytałam Harry'ego kilka lat temu i już wtedy znałam na pamięć każdy film. Przeczytałam tylko pierwsze dwie części i nie wiem dlaczego nie kontynuowałam. Jakiś czas później, dla przypomnienia, przeczytałam obie części jeszcze raz i znowu nie czytałam dalej. Teraz, jakiś czas później, zabrałam się za trzecią. Nie będę pisać...

,,Niebo zsyła nam przykrości, aby nas doświadczyć.‘‘ Dokładnie zaplanowane morderstwo. Zajmujące śledztwo. Okrutny i szalony morderca. Nieprzewidywalne zakończenie. Czego chcieć więcej?

,,Niebo zsyła nam przykrości, aby nas doświadczyć.‘‘ Dokładnie zaplanowane morderstwo. Zajmujące śledztwo. Okrutny i szalony morderca. Nieprzewidywalne zakończenie. Czego chcieć więcej?

Niech szlag trafi Stephena Carringtona. 😤

Niech szlag trafi Stephena Carringtona. 😤

Cóż... ta książka jest tak rozbudowana i zajmująca, że mimo obejrzenia przed jej lekturą 1 sezonu serialu powstałego na podstawie tegoż tomiszcza, książka nadal była niebywale interesujaca, choć serial prawie idealnie odwzorowuje główne, a nawet część pobocznych wątków (a przynajmniej 1 sezon, ponieważ innych nie oglądałam). Myślę, że każdy chociaż słyszał o ,,Grze o tron‘‘, ale jeśli jej nie czytaliście to baaaaardzo polecam.

Cóż... ta książka jest tak rozbudowana i zajmująca, że mimo obejrzenia przed jej lekturą 1 sezonu serialu powstałego na podstawie tegoż tomiszcza, książka nadal była niebywale interesujaca, choć serial prawie idealnie odwzorowuje główne, a nawet część pobocznych wątków (a przynajmniej 1 sezon, ponieważ innych nie oglądałam). Myślę, że każdy chociaż słyszał o ,,Grze o...

Co mogę powiedzieć? Cóż choć ta książka była trochę banalna i zdarzały się momenty, gdy bohaterowie mnie irytowali, to mimo wszystko czytało się ją przyjemnie i szybko, czasami nawet była zabawna i urocza. Bohaterów lubię, chociaż, tak jak już pisałam, były chwile kiedy mnie denerwowali. Najlepszy jest Gifford i Babcia.

Co mogę powiedzieć? Cóż choć ta książka była trochę banalna i zdarzały się momenty, gdy bohaterowie mnie irytowali, to mimo wszystko czytało się ją przyjemnie i szybko, czasami nawet była zabawna i urocza. Bohaterów lubię, chociaż, tak jak już pisałam, były chwile kiedy mnie denerwowali. Najlepszy jest Gifford i Babcia.

Imperium burz było bardzo dobrą książką, ale nie tak dobrą jak Królowa Cieni. A to dlatego, że przez pierwsze kilkaset stron akcja ciągnie się i rozwija, ale dość powoli jak na statystyki tej serii. Co nie znaczy, że książka jest nudna. Wręcz przeciwnie. Jest bardzo zajmująca, lecz nie tak jak poprzedni tom, choć moim zdaniem miała większy od niego potencjał i zapowiadała się nawet lepiej. Akcję jednak można byłoby rozłożyć inaczej. Ostatnie około dwieście, no może trochę więcej, stron akcja przyśpiesza niebywale i dzieje się wiele rzeczy na raz, gdzie niektóre z wydarzeń można byłoby przełożyć do pierwszej części książki, co wyszło by jej na dobre. Nie mniej jednak pierwsza połowa książki była bardzo ciekawa. Było kilka głównych, wielkich akcji, a także małych napędzających ją, to ostatnie dwieście było na miarę większą nawet niż Królowa Cieni czy Dziedzictwo Ognia. Chciałabym jeszcze dodać, że nadal uwielbiam większość bohaterów oprócz Lorcana i brakowało mi w Imperium burz Chaola, co nie odejmuje tej książce niczego. Po czwartej części tylko lubiłam Chaola, ale po tym tomie go uwielbiam, chociaż nie było go tam, uświadomiłam sobie jak bardzo mi go tam brakowało i teraz go kocham i nie mogę doczekać się następnej części. Chciałabym też jeszcze wspomnieć, że były w tym tomie nawiązania do Harrego Pottera i Władcy Pierścieni. Polecam z całego serca.

Imperium burz było bardzo dobrą książką, ale nie tak dobrą jak Królowa Cieni. A to dlatego, że przez pierwsze kilkaset stron akcja ciągnie się i rozwija, ale dość powoli jak na statystyki tej serii. Co nie znaczy, że książka jest nudna. Wręcz przeciwnie. Jest bardzo zajmująca, lecz nie tak jak poprzedni tom, choć moim zdaniem miała większy od niego potencjał i zapowiadała...

W 2 tomie Kruczych pierścieni akcja nieco przyspiesza, ale książka podobała mi się trochę mniej, gdyż nie miała tego nastroju typowego dla Dziecka Odyna, czyli tomu 1. Następna część jednak zapowiada się o wiele lepiej. Cytaty jednak są super: ,, Żona wodza narzuciła na Rimego koc i wtedy zdał sobie sprawę, że jest nagi. I zakrwawiony. Ale to nie miało znaczenia. Najwyższa pora, żeby Kruczy Dwór zobaczył obnażoną Mannfallę.´´

W 2 tomie Kruczych pierścieni akcja nieco przyspiesza, ale książka podobała mi się trochę mniej, gdyż nie miała tego nastroju typowego dla Dziecka Odyna, czyli tomu 1. Następna część jednak zapowiada się o wiele lepiej. Cytaty jednak są super: ,, Żona wodza narzuciła na Rimego koc i wtedy zdał sobie sprawę, że jest nagi. I zakrwawiony. Ale to nie miało znaczenia. Najwyższa...

Dziecko Odyna podobało mi się, bo chociaż książka ta mogłaby być zwięźlej napisana,co wyszło by jej na dobre, miała niesamowity skandynawski klimat, którym mnie zauroczyła. Dlatego takie 8 na zachętę, ponieważ 2 tom zapowiada się nieźle.

Dziecko Odyna podobało mi się, bo chociaż książka ta mogłaby być zwięźlej napisana,co wyszło by jej na dobre, miała niesamowity skandynawski klimat, którym mnie zauroczyła. Dlatego takie 8 na zachętę, ponieważ 2 tom zapowiada się nieźle.

Ta książka była dobra. Do czasu. Jeden jedyny rozdział pod koniec książki wszystko zepsuł. Dałabym tej książce 8 lub 7/10 ale pod koniec mnie zawiodła.

Ta książka była dobra. Do czasu. Jeden jedyny rozdział pod koniec książki wszystko zepsuł. Dałabym tej książce 8 lub 7/10 ale pod koniec mnie zawiodła.

Książka była dobra, ale najgorsze było to, że żaden bohater nie jest na tyle mądry by się domyśleć jednej bardzo istotnej rzeczy, a mianowicie tego, że tak naprawdę Darkling jest głupi jak but , bo on chciał, żeby główna bohaterka zniszczyła wilkry by mógł rozprzestrzenić Fałdę po świecie jeśli ktoś mu się sprzeciwi. Baghra zato jej powiedziała, że wilkry to przemienieni ludzie. Nawet jak by je zniszczyła to potem kiedy Darkling by rozprowadził Fałdę i weszli by w nią ludzie to znowu były by tam wilkry. Dlatego ona jest mu tak naprawdę nie potrzebna. Pewnie też moja ocena była by wyższa gdyby nie ostanie około 50 stron w których bohaterka była bardzo głupia. Jednak warto przeczytać pomimo że książka ma minusy.

Książka była dobra, ale najgorsze było to, że żaden bohater nie jest na tyle mądry by się domyśleć jednej bardzo istotnej rzeczy, a mianowicie tego, że tak naprawdę Darkling jest głupi jak but , bo on chciał, żeby główna bohaterka zniszczyła wilkry by mógł rozprzestrzenić Fałdę po świecie jeśli ktoś mu się sprzeciwi. Baghra zato jej powiedziała, że wilkry to przemienieni...

Cała seria jest po prostu niesamowita!!! Polecam!

Cała seria jest po prostu niesamowita!!! Polecam!

Akcja wszystkich książek tej serii jwst bardzo rozwinięta dlatego tak bardzo je KOCHAM. Polecam!

Akcja wszystkich książek tej serii jwst bardzo rozwinięta dlatego tak bardzo je KOCHAM. Polecam!

KOCHAAAAMMM!!!!!!! Dziedzictwo Ognia jest super książką tak jak każda z tej serii. Polecam!

KOCHAAAAMMM!!!!!!! Dziedzictwo Ognia jest super książką tak jak każda z tej serii. Polecam!