w porównaniu do wron wypada gorzej, ale nadal jest to dobra rozrywka

w porównaniu do wron wypada gorzej, ale nadal jest to dobra rozrywka

Co tu dużo mówić? poprostu zakochałam się w uniwersym Grishów zanim jeszcze na dobre przeczytałam Cień i kość. Jak to możliwe? pare dobrych lat temu kupiłam od Leigh Bardugo zbiór opowiadań "Język cierni". Zauroczył mnie styl oraz w oryginalności historii i w końcu kupiłam kolejną książkę od LB, "dziewiąty dom" i jeszcze "Szóstka wron" wylądowała u mnie na półce z ulubionymi. Bardzo przyjemne mam odczucia z uniwersum wykreowanym przez tą autorkę i właśnie sięgam po kolejne jej dzieło;)

Jeśli to czytasz drogi czytelniku:
Gratuluje wytrwania w czytaniu moich wypocin;) Miłej herbatki w towarzystwie dobrej książki

Co tu dużo mówić? poprostu zakochałam się w uniwersym Grishów zanim jeszcze na dobre przeczytałam Cień i kość. Jak to możliwe? pare dobrych lat temu kupiłam od Leigh Bardugo zbiór opowiadań "Język cierni". Zauroczył mnie styl oraz w oryginalności historii i w końcu kupiłam kolejną książkę od LB, "dziewiąty dom" i jeszcze "Szóstka wron" wylądowała u mnie na półce z...

Jestem zachwycona! Dawno nie trafiłam na tak lekką opowieść fantasy. Męczy mnie długie wprowadzenie w realia wymyślonego świata, tutaj to było odkrywane naturalnie wraz z podróżą bohaterów. Bez wchodzenia w szczegóły i zawiłe wątki polityczne, dzięki czemu historia toczy się wartko i nie pozwala się oderwać od lektury.
Dziwi mnie tak dużo negatywnych opinii, ja sięgnęłam po książkę bez porównywania do innych i dobrze się bawiłam!

Jestem zachwycona! Dawno nie trafiłam na tak lekką opowieść fantasy. Męczy mnie długie wprowadzenie w realia wymyślonego świata, tutaj to było odkrywane naturalnie wraz z podróżą bohaterów. Bez wchodzenia w szczegóły i zawiłe wątki polityczne, dzięki czemu historia toczy się wartko i nie pozwala się oderwać od lektury.
Dziwi mnie tak dużo negatywnych opinii, ja sięgnęłam...

Początek jest monotonny pierwsza podróż do fałdy wydaje się niebezpieczna, ale Alina odkrywa swoją moc, w którą nie może uwierzyć. Trafia do szkoły i rozpoczyna naukę na Griszę.

Fabuła całej historii jest ciekawa, chociaż brakuje mi informacji o przywoławczce słońca, oprócz tego bohaterowie są przedstawieni jako Alina na pierwszym planie, a cała reszta dalej. Moim zdaniem Genya powinna być lepiej przedstawiona i ostatnia uwaga to naiwność głównej bohaterki.

Oczywiście potrafię nie tylko narzekać na tę książkę. Przeczytałam ją bardzo szybko i przy ostatnich stronach musiałam wracać oczami do poprzednich wersów, które pomijałam poprzez chęć czytania dalej. Mimo, że nie były to Wrony, które były moją pierwszą książką od Bardugo, to bardzo szybko ją przeczytałam i naprawdę mi się podobała, nawet pomimo tych wszystkich minusów, o których zdałam sobie sprawę dopiero kilka dni po skończeniu książki. Uważam, że to ciekawa i szybka fantastyka, która jest warta przeczytania.

Początek jest monotonny pierwsza podróż do fałdy wydaje się niebezpieczna, ale Alina odkrywa swoją moc, w którą nie może uwierzyć. Trafia do szkoły i rozpoczyna naukę na Griszę.

Fabuła całej historii jest ciekawa, chociaż brakuje mi informacji o przywoławczce słońca, oprócz tego bohaterowie są przedstawieni jako Alina na pierwszym planie, a cała reszta dalej. Moim zdaniem...

Co do całej trylogii Griszów byłam dość sceptycznie nastawiona, ponieważ słyszałam wiele negatywnych opinii. Pierwszy tom przypadł mi jednak do gustu, choć podejrzewam, że mogło mieć to bardziej związek z moją tęsknotą za czytaniem, spowodowaną maturami, niż z rzeczywistym poziomem tej książki. Czyta się ją lekko, szybko i przyjemnie. Mam jednak wrażenie, że niemal wszyscy bohaterowie, oprócz Aliny zostali potraktowani dość powierzchownie i trudno mi było się z nimi zżyć. Mam nadzieję, że ich historie, mam tu na myśli między innymi Genyę, zostaną szerzej przedstawione na łamach następnych tomów. Nie jest to może porządna fantastyka, ale idealnie sprawdzi się jako książka przeczytana w ramach weekendowego relaksu.

Co do całej trylogii Griszów byłam dość sceptycznie nastawiona, ponieważ słyszałam wiele negatywnych opinii. Pierwszy tom przypadł mi jednak do gustu, choć podejrzewam, że mogło mieć to bardziej związek z moją tęsknotą za czytaniem, spowodowaną maturami, niż z rzeczywistym poziomem tej książki. Czyta się ją lekko, szybko i przyjemnie. Mam jednak wrażenie, że niemal wszyscy...

8 ⭐

Bardzo ciekawa fabuła, bohaterowie, którzy są całkiem dobrze napisani i nie są mocno "płascy". Bardzo lekko się czyta i dobrze słucha, a do tego kiedy podeszłam do książki z totalna niewiedzą bardzo dobrze się bawiłam.

8 ⭐

Bardzo ciekawa fabuła, bohaterowie, którzy są całkiem dobrze napisani i nie są mocno "płascy". Bardzo lekko się czyta i dobrze słucha, a do tego kiedy podeszłam do książki z totalna niewiedzą bardzo dobrze się bawiłam.

Czytałam większość książek pani Bardugo dostępnych na polskim rynku, ale dopiero teraz zabieram się za trylogię Grisza. Słyszałam lepsze, jak i gorsze opinie - aczkolwiek dzięki serialowi Netflixa seria na pewno stała się dużo bardziej popularna. Lubię styl autorki, dlatego książkę pochłonęłam szybko. Nie jest to może wybitna lektura, nie ma w niej nic aż tak bardzo zaskakującego - ale czytało się ją przyjemnie i nawet nie wiem kiedy dotarłam do końca. Pozostaje mi tylko rozpocząć kolejną część i sprawdzić co los przygotował dla Aliny Starkov.

Czytałam większość książek pani Bardugo dostępnych na polskim rynku, ale dopiero teraz zabieram się za trylogię Grisza. Słyszałam lepsze, jak i gorsze opinie - aczkolwiek dzięki serialowi Netflixa seria na pewno stała się dużo bardziej popularna. Lubię styl autorki, dlatego książkę pochłonęłam szybko. Nie jest to może wybitna lektura, nie ma w niej nic aż tak bardzo...

Z ciekawości chciałam zacząć serię grisza, zaczęłam od „Cień i kość” Leigh Bardugo. Podchodziłam z dużymi oczekiwaniami do książki, z uwagi na ogrom różnych opinii. Początkowo ciężko było mi się wbić w rytm lektury, pierwsze ok. 40 stron szły mi dość mozolnie. Jednakże potem było coraz łatwiej, nawet się nie obejrzałam a już kończyłam „Cień i kość”. Język i styl autorki są specyficzne, widzimy tutaj dużo zapożyczeń z języka rosyjskiego, np. nazwy krain itp. Nie mniej jednak ja się polubiłam z jej stylem pisania i na pewno będę sięgać po dalsze jej książki. Fabuła jest przemyślana, nie ma niedokończonych wątków, a czytelnik łatwo może się w niej odnaleźć. Akcja nie jest szybka, to jest ta część książki, którą czytelnik albo lubi albo nie. Mamy jednak plot twisty, które mocno zaskakują. Nie czułam dużej przewidywalności fabuły, były niektóre elementy do przewidzenia, jednakże spora część książki zaskakiwała. Kreacja bohaterów może nie jest idealna, jednakże nie przeszkadzało mi to bardzo. Polubiłam Alinę i Mala, byli uroczy. Główna bohaterka jest prostą dziewczyną, sierotą, która nie poznała tak naprawdę życia i nie wie czego może się po nim spodziewać. Rzucona nagle do krainy przepychu, wygody i piękna poddaje się jej urokowi, a zwłaszcza temu, który jest tego najważniejszą częścią. Jest bardzo naiwna, niedoświadczona i trochę głupiutka. Dopiero postawiona przed bezpośrednim zagrożeniem zaczyna widzieć, że świat jest też utkany z intryg i kłamstw, nie można wierzyć we wszystko co się widzi czy czuje. Zmiany następują w niej powoli, jednakże dojrzewa ona i znajduje w sobie siłę do walki, zwłaszcza jeśli w grę wchodzi ktoś jej najbliższy. Mal to taki chłopak, który jest obiektem westchnień wielu dziewczyn. Wychowywał się wraz z Aliną w sierocińcu, więc łączy ich silna więź, są najlepszymi przyjaciółmi. W książce możemy zauważyć, że ta przyjaźń jest rzeczywiście silna i przetrwa wszystko. Natomiast nasz antagonista Zmrocz, jest postacią pełną tajemnic, nieodgadnioną, o której trudno powiedzieć coś jednoznacznie. Można natomiast w stu procentach stwierdzić, że jest antagonistą w pełnej krasie. Podsumowując książka mi się podobała, ma swoje małe niedociągnięcia i minusy, mimo to z przyjemnością sięgnę po drugi tom.

Z ciekawości chciałam zacząć serię grisza, zaczęłam od „Cień i kość” Leigh Bardugo. Podchodziłam z dużymi oczekiwaniami do książki, z uwagi na ogrom różnych opinii. Początkowo ciężko było mi się wbić w rytm lektury, pierwsze ok. 40 stron szły mi dość mozolnie. Jednakże potem było coraz łatwiej, nawet się nie obejrzałam a już kończyłam „Cień i kość”. Język i styl autorki są...

Sięgnęłam po tę książkę po obejrzeniu pierwszego sezonu na Netflix i niestety spotkało mnie lekkie rozczarowanie. Powieść zdała mi się być mniej wciągająca od serialu, w szczególności biorąc pod uwagę fakt, iż jestem fanką Zmrocza. Ben Barnes cudownie przedstawił miotające Kiriganem emocje. Oglądając serial uwierzyłam w motywację jego postaci i te rozdarcie, jakie czuł, tj. z jednej strony gniew i potrzebę zemsty, wiarę, że tylko on może zmienić świat i dobrze rządzić, a z drugiej kiełkującą w nim miłość do Aliny, której nie rozumiał i nie potrafił dobrze jej okazać. W mojej opinii w książce postać generała Kirigana nie ma niestety tej głębi.

Sięgnęłam po tę książkę po obejrzeniu pierwszego sezonu na Netflix i niestety spotkało mnie lekkie rozczarowanie. Powieść zdała mi się być mniej wciągająca od serialu, w szczególności biorąc pod uwagę fakt, iż jestem fanką Zmrocza. Ben Barnes cudownie przedstawił miotające Kiriganem emocje. Oglądając serial uwierzyłam w motywację jego postaci i te rozdarcie, jakie czuł, tj....

Cień i kość to pierwsza część z trylogii Grisza. Autorka wprowadza czytelnika w całkowicie nowe lekko mroczne uniwersum, w którym magia objawia się u niektórych ludzi. Cały podział jest początkowo dość skomplikowany, na szczęście na pierwszej stronie wszytko jest ładnie usystematyzowane.
Akcja książki toczy się w kraju o nazwie Ravka, który na skutek minionych wydarzeń zostaje podzielony na dwie części Fałdą cieni, w której grasują Volcry - potwory polujące na ludzi, a bojące się światła. To właśnie podczas przeprawy przez Fałdę u młodej żołnierki uwalnia się niespotykana dotąd moc. Alina Starkov od tego momentu ze zwykłej kartografki staje się najważniejszą osobą w kraju, bo wg legendy tylko ona może zniszczyć fałdę i połączyć na nowo kraj.
Poznajemy również wiele ważnych postaci, które mają znaczenie dla głównej bohaterki: Mal- przyjaciel z sierocińca, Zmrocz- przystojny generał drugiej armii, Baghra- nauczycielka, Genya- przyjaciółka, Zoya- rywalka.
Komu powinna zaufać ? Kto jest jej prawdziwym przyjacielem? Kogo kochać? Jak można się domyślać Alina przekona się o tym boleśnie. Książka kończy się w dość kulminacyjnym momencie więc warto mieć pod ręką drugą część :)
Jeżeli chodzi o klasyfikację to uznałabym to za fantastykę okraszoną młodzieńczym romansem. Raczej literatura dla starszej młodzieży, jednak niezbędna do wejścia w kolejne mocniejsze powieści Bardugo.
Momentami książka mi się dłużyła, a dialogi były dość infantylne i nudnawe. Jednak całość tego kapitalnego świata zasługuje na 6/10

Cień i kość to pierwsza część z trylogii Grisza. Autorka wprowadza czytelnika w całkowicie nowe lekko mroczne uniwersum, w którym magia objawia się u niektórych ludzi. Cały podział jest początkowo dość skomplikowany, na szczęście na pierwszej stronie wszytko jest ładnie usystematyzowane.
Akcja książki toczy się w kraju o nazwie Ravka, który na skutek minionych wydarzeń...