Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Moim zdaniem książka trochę mniej przemyślana od poprzednich części cyklu. Wiedźmin też jakiś taki głupszy się wydaje, tak jak on=/=nie on.

Moim zdaniem książka trochę mniej przemyślana od poprzednich części cyklu. Wiedźmin też jakiś taki głupszy się wydaje, tak jak on=/=nie on.

Oj, wychowałem się na tej serii - nic więcej nie dodam. :)

Oj, wychowałem się na tej serii - nic więcej nie dodam. :)

Arcydzieło którego nikt nie potrafi zagrać we właściwy sposób. Spektakle w teatrze są powycinane w 3/4 przez co mało kto potrafi docenić kunszt autora i jakość tego dramatu. Balladyna oczekuje teraz na modyfikacje i odświeżenie tak aby dotrzeć do dzisiejszego czytelnika/słuchaczca/widza gdyż język jest po prostu mało zrozumiały dla dzisiejszej młodzieży. Najbardziej mi się spodobała postać Filona, romantyka błądzącego po ziemi w poszukiwaniu "Dyjanny" - cud kobiety rodem z Olimpu. Owy romantyk osuszony przez pustelnika, który wyśmiawszy go nakazał szukać żony "na ziemi" nie zmienił celu i pogrążony w bezlitosnym dla niego smutku serca wciąż przemierzał polany, miasta i lasy w poszukiwaniu tej najpiękniejszej, bladej jak marmur o ustach pełnych wiśniowej czerwieni kobiety. Nagle znajduje postać martwą w lesie, postać której mógłby powiedzieć to czego nie wypowiedziałby żadnej innej na całym świecie. Zamierza się zabić nad ciałem. Tragedia. Inne postaci też cudownie napisane, m.in drzewiec i kirkor, który to jest w pewnym sensie alternatywą Filona na co wskazuje 1 scena w 1 akcie. Dramat trzeba zrozumieć, ale żeby zrozumieć trzeba wykonać a żeby wykonać trzeba się postarać. Szkoda, że zrobili z tego lekturę z wiadomych względów.

Arcydzieło którego nikt nie potrafi zagrać we właściwy sposób. Spektakle w teatrze są powycinane w 3/4 przez co mało kto potrafi docenić kunszt autora i jakość tego dramatu. Balladyna oczekuje teraz na modyfikacje i odświeżenie tak aby dotrzeć do dzisiejszego czytelnika/słuchaczca/widza gdyż język jest po prostu mało zrozumiały dla dzisiejszej młodzieży. Najbardziej mi się...

Seria Opowieści z Narnii była moją pierwszą "dłuższą czytanką" w życiu. Czytałem w łóżku, czytałem w szkole, czytałem na przerwie, czytałem na dworze... W 3-4 klasie podstawówki pochłonąłem każdą część tych książek i z ogromną satysfakcją kończyłem, jak i otwierałem kolejne części tej sagi. Nie pamiętam zbyt dużo oprócz zarysu fabularnego każdej z części. Zdecydowanie zamierzam sięgnąć raz jeszcze. Polecam najmłodszym czytelnikom - podstawowy budulec dzisiejszej wyobraźni w moim przypadku.

Seria Opowieści z Narnii była moją pierwszą "dłuższą czytanką" w życiu. Czytałem w łóżku, czytałem w szkole, czytałem na przerwie, czytałem na dworze... W 3-4 klasie podstawówki pochłonąłem każdą część tych książek i z ogromną satysfakcją kończyłem, jak i otwierałem kolejne części tej sagi. Nie pamiętam zbyt dużo oprócz zarysu fabularnego każdej z części. Zdecydowanie...

Okres międzywojenny jest moim subiektywnym zdaniem najciekawszym kulturowo momentem w historii Polski i przykre jest to, że zazwyczaj każda opowieść z tego okresu czasu sprowadza się do dramatu żydów i mordach na polskiej ludności. Czytając te książkę w odpowiedni sposób można poznać mentalność naszych bliskich przodków. Książka ta obrazuje również sens refrenu jednej z piosenek Grzesiuka - "Nie masz cwaniaka nad Warszawiaka". :)

Okres międzywojenny jest moim subiektywnym zdaniem najciekawszym kulturowo momentem w historii Polski i przykre jest to, że zazwyczaj każda opowieść z tego okresu czasu sprowadza się do dramatu żydów i mordach na polskiej ludności. Czytając te książkę w odpowiedni sposób można poznać mentalność naszych bliskich przodków. Książka ta obrazuje również sens refrenu jednej z...