Narrenturm

To bardzo dobra książka. Świetnie napisana,ale właśnie momentami ten język nie jest taki super łatwy w odbiorze. Tematy z dawien dawna, które są wciąż aktualne i łatwo możemy przenieść pewne problemy do życia z tu i teraz. Dużo historii, takiej mniej znanej, która przeplata się z magicznym światem ,to genialne połączenie.
Bardzo ją cenię, ale zanim podejdę do drugiego tomu trylogii , muszę poczytać coś lżejszego.

To bardzo dobra książka. Świetnie napisana,ale właśnie momentami ten język nie jest taki super łatwy w odbiorze. Tematy z dawien dawna, które są wciąż aktualne i łatwo możemy przenieść pewne problemy do życia z tu i teraz. Dużo historii, takiej mniej znanej, która przeplata się z magicznym światem ,to genialne połączenie.
Bardzo ją cenię, ale zanim podejdę do drugiego tomu...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Po latach znów sięgnęłam po książki z serii Trylogia Husycka. Świetni bohaterowie, wartka akcja, a humor - ten jak to u Sapkowskiego - genialny. Do tego tło historyczne, w życiu bym się nie zainteresowała Janem Husem jakby nie ta książka. Polecam, zwłaszcza na ten smutny okres. Tom I jest najlepszy w serii.

Po latach znów sięgnęłam po książki z serii Trylogia Husycka. Świetni bohaterowie, wartka akcja, a humor - ten jak to u Sapkowskiego - genialny. Do tego tło historyczne, w życiu bym się nie zainteresowała Janem Husem jakby nie ta książka. Polecam, zwłaszcza na ten smutny okres. Tom I jest najlepszy w serii.

Pokaż mimo to

Bardzo lubię twórczość Pana Sapkowskiego. Tym razem również się nie zawiodłem, książka bogata w akcje, opisy i ciekawy zarys historyczny.

Bardzo lubię twórczość Pana Sapkowskiego. Tym razem również się nie zawiodłem, książka bogata w akcje, opisy i ciekawy zarys historyczny.

Pokaż mimo to

Słowiański Wiedźmin z przymrużeniem oka.

Główny bohater jak Jaskier.

Kilka scen bardzo śmiesznych.

Klimat średniowiecza XV wiek (ok. 1425 roku) zachowany plus delikatne elementy fantasy.

Słowiański Wiedźmin z przymrużeniem oka.

Główny bohater jak Jaskier.

Kilka scen bardzo śmiesznych.

Klimat średniowiecza XV wiek (ok. 1425 roku) zachowany plus delikatne elementy fantasy.

Pokaż mimo to

Dziwna to i zarazem ciekawa książka. Fikcja pomieszana z historią, a magia z religią.
Główny wątek to przygody Reinmara z Bielawy, młodzieńca, który dość łatwo się zakochuje. Cała akcja toczy się na średniowiecznym Śląsku i sąsiedniej Polsce i Czechach, a w tle dodatkowo mamy konflikt religijny między husytami a katolikami.
Bardzo podoba mi się tło historyczne, często korzystałem z google i sprawdzałem, czy postacie faktycznie istniały, a opisane wydarzenia miały miejsce.
Dodatkowo, jak to u Sapkowskiego, mamy demony, wierzenia słowiańskie, czarowników i wiedźmy co dodaje dodatkowego smaczku.
Na minus niestety duża ilość łaciny i brak tłumaczeń na dole stron oraz trudność w nazwiskach i miejscach niemiecko brzmiących. Gdyby nie to ocena byłaby wyższa.

Dziwna to i zarazem ciekawa książka. Fikcja pomieszana z historią, a magia z religią.
Główny wątek to przygody Reinmara z Bielawy, młodzieńca, który dość łatwo się zakochuje. Cała akcja toczy się na średniowiecznym Śląsku i sąsiedniej Polsce i Czechach, a w tle dodatkowo mamy konflikt religijny między husytami a katolikami.
Bardzo podoba mi się tło historyczne, często...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Mam swoje literackie uprzedzenia. Często okazywały się one kompletnie nie trafione. Kilkukrotnie już bardzo zawiodłem się na polskiej fantastyce. Do tego stopnia, że obiecałem sobie dać z nią spokój. Do Sapokowskiego byłem uprzedzony w sposób szczególny, sam nie wiem nawet dlaczego. Wiele lat mijałem jego dzieła jak się dało. Było to też chyba potegowane faktem, że wszyscy w koło komentowali:,, Co? Czytasz fantastykę a nie znasz Wiedzmina? Sapkowski ma fantastyczne poczucie humoru. Musisz go czytać! " Ten itp. teksty zniechęcały mnie jeszcze bardziej do tego pisarza.
Gdzieś w grudniu miałem okazję spotkać się z bratem. To on między innymi przed laty zaraził mnie czytaniem. Oczywiście zaproponował mi książek. Jest swietna, można się nieźle pośmiać - wiesz Sapkowski... Pomyślałem,, i Ty Brutusie? "
Przekonał mnie. Chyba tylko tym, że nie wspomniał ani słowa o Wiedzminie. I wiecie co? Sapkowski ma fajne poczucie humoru, można było się nieźle pośmiać. Znów przekonałem się, że moje uprzedzenia są nic nie warte.
Ale po kolei.
Oprócz wspomnianego już poczucia humoru, bardzo podobało mi się sposob pisania autora, umiejscowienie akcji, większość bohaterów a przede wszystkim fantastyka! Tak. Ilość jak i ,,rodzaj" fantastyki bardzo przypadł mi do gustu. Nie mamy tu ratowania świata, nie ma groźby zagłady ludzkości. Nie ma tajemniczych przedmiotów z niewyobrażalną mocą. Magia jest i w odróżnieniu od komentujących poniżej, uważam, że jest jej bardzo dużo. Po prostu jest ona trochę inna niż ta którą najczęściej spotyka się na kartach książek. Jest bardziej nasza, bardziej polska (choć to oczywiście Śląsk).
Wracając do bohaterów, jak już napisałem większość z nich jest fajnie wykreowana, ale Młody pan Bielawa... co za dramat! Główny bohater, którego nijak nie da się lubić! Był to duży minus tej książki. Gdzie tylko można się przewrócić, to on się przewróacał, gdzie trzeba dokonać wybory, wybierał źle. Naiwny i głupkowaty. Oj denerwował całą książkę. Dobrze, że miał ciekawych współtowarzyszy.
Drugim największym minusem była powtarzalność. Caly czas mamy ten sam schemat. Idą, wplątują się w tarapaty, cudem z nich wychodzą... i tak w kółko.
Minusy jednak nie mogą przysłaniać plusów. Jako całość książka ciekawa i przyjemna.
Na pewno przeczytam kolejny tom, do czego i Was namawiam.

Mam swoje literackie uprzedzenia. Często okazywały się one kompletnie nie trafione. Kilkukrotnie już bardzo zawiodłem się na polskiej fantastyce. Do tego stopnia, że obiecałem sobie dać z nią spokój. Do Sapokowskiego byłem uprzedzony w sposób szczególny, sam nie wiem nawet dlaczego. Wiele lat mijałem jego dzieła jak się dało. Było to też chyba potegowane faktem, że wszyscy...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

CAWPILE rating: 5.71/10*

Styl pisania, klimat epoki i humor - super. Jednak główny bohater i sama fabuła - kiepskie. Zresztą poboczni bohaterowie też bez szału, bo nie ubili tego debila, najszybciej jak się dało... Mam wrażenie, że ciągle działo się to samo. Nasz główny bohater - totalny kretyn - wpada w jakieś kłopoty i ktoś pomaga mu uciec. I później znowu to samo i znowu... Jeszcze pouczał innych i moralizował, no tragedia. Strasznie mnie wymęczyła ta książka. Miałam jeszcze inne przemyślenia, ale nawet mi się nie chcę o tym pisać. Chcę zapomnieć. Na pewno nie będę kontynuować tej serii!

CAWPILE rating: 5.71/10*

Styl pisania, klimat epoki i humor - super. Jednak główny bohater i sama fabuła - kiepskie. Zresztą poboczni bohaterowie też bez szału, bo nie ubili tego debila, najszybciej jak się dało... Mam wrażenie, że ciągle działo się to samo. Nasz główny bohater - totalny kretyn - wpada w jakieś kłopoty i ktoś pomaga mu uciec. I później znowu to samo i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

To je dobré

To je dobré

Pokaż mimo to

Dawno temu czytałam tę książkę. Nie doczekałam się trzeciego tomu i porzuciłam lekturę. Teraz dobrałam się do audiobooka, a właściwie słuchowiska. Początki były trudne. Jakoś nie mogłam się przekonać do dźwięków pobocznych, zwłaszcza ochów i achów podczas scen łóżkowych. Lecz w miarę zasłuchania lektura robiła się coraz bardziej wciągająca. Pojawiały się kolejne postaci, które zdobywały moją sympatię. Jakbym podsumowała? Historia tętniąca życiem. Pełna żartów, krwi i potu. Niesamowicie ludzka, a przy tym porywająca. Już się cieszę na kolejne odsłony przygód Reynevana z Bielawy, Szarleja i Samsona Miodka, ponieważ tym razem przezornie się w nie zaopatrzyłam. Polecam.

Dawno temu czytałam tę książkę. Nie doczekałam się trzeciego tomu i porzuciłam lekturę. Teraz dobrałam się do audiobooka, a właściwie słuchowiska. Początki były trudne. Jakoś nie mogłam się przekonać do dźwięków pobocznych, zwłaszcza ochów i achów podczas scen łóżkowych. Lecz w miarę zasłuchania lektura robiła się coraz bardziej wciągająca. Pojawiały się kolejne postaci,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

,,Narrenturm'' to pierwszy tom trylogii husyckiej autorstwa Andrzeja Sapkowskiego.

Książka jest bardzo obszerna i polecam ją osobą choć trochę interesującą się historią. Ja osobiście nie do końca się nią interesuję przez co książka była dla mnie trudna i wręcz chciałam ją już po prostu skończyć. Nie zawsze potrafiłam się skupić na tym co czytam. Przeszkadzało mi też wtrącanie łaciny i innych języków do książki, szczególnie, że było jej naprawdę sporo, a w słowniczku, który jest z tyłu książki jest wyjaśnione 1/20 tego wszystkiego jak nie jeszcze mniej. Uważam, że złym wyborem było czytanie tej książki teraz, może za parę lat dojrzeję do niej i przeczytam jeszcze raz.

Sama fabuła i pomysł na książkę jest bardzo oryginalny. Główny bohater Reinmar z Bielawy jest adeptem sztuki lekarskiej oraz zielarskiej. Przez co uważany jest za czarnoksiężnika. Cała historia jest właściwie o tym, że Reinmar zakochał się w nieodpowiedniej kobiecie, a potem musiał uciekać. Uciekając spotykało go wiele ludzi i jeszcze więcej historii, z czego każda była bardzo dokładnie opisana. Bynajmniej ja tak to zrozumiałam. Cała historia dzieje się w XV wieku. Jest nawet opisane spotkanie głównego bohatera z wynalazcą druku, czyli Janem Gutenbergiem.

Mimo wszystkich przeciwności czasem zaśmiałam się czytając ,,Narrenturm'', gdyż książka jest napisana w żartobliwy sposób. Znajdziemy w niej zdecydowanie wątek przyjaźni między Reunmarem, Szarlejem i Samsonem Miodkiem. Odkąd się poznali trzymali się razem, wspólnie wyciągali się z kłopotów, w które najczęściej wpadali przez głównego bohatera.

Myślę, że ,,Narrenturm'' jest książką, którą mogę śmiało polecić, jednak nie wszystkim. Jeśli fascynuje Cię historia - jak najbardziej zabieraj się za nią niezależnie od wieku. Jeśli jednak za nią nie przepadasz, lepiej poczekaj aż będziesz mógł dokładnie wszystko zrozumieć. Przy tej książce potrzebne jest skupienie.

,,Narrenturm'' to pierwszy tom trylogii husyckiej autorstwa Andrzeja Sapkowskiego.

Książka jest bardzo obszerna i polecam ją osobą choć trochę interesującą się historią. Ja osobiście nie do końca się nią interesuję przez co książka była dla mnie trudna i wręcz chciałam ją już po prostu skończyć. Nie zawsze potrafiłam się skupić na tym co czytam. Przeszkadzało mi też...

więcej

mniej

Pokaż mimo to