Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Piękna fabuła, wyjątkowe postacie, wątek fantastyczny i wojenny. Jestem zauroczona tą powieścią. Nie chcę opisywać mojego stosunku do bohaterów bo za dużo wyjawię, trzeba przeczytać!

Piękna fabuła, wyjątkowe postacie, wątek fantastyczny i wojenny. Jestem zauroczona tą powieścią. Nie chcę opisywać mojego stosunku do bohaterów bo za dużo wyjawię, trzeba przeczytać!

Oczarowani jesteśmy tą bajką, jest to materiał na kolejne części. Urzekają także piękne ilustracje. Czekamy na więcej. Moim dzieciom w wakacje też by się przydał taki sklep z babciami.

Oczarowani jesteśmy tą bajką, jest to materiał na kolejne części. Urzekają także piękne ilustracje. Czekamy na więcej. Moim dzieciom w wakacje też by się przydał taki sklep z babciami.

Smutna, piękna i oczyszczająca książka. Pani Kalicinska z córką pisze same mądre rzeczy. Uwielbiam je. Zazdroszczę córce takiej matki. Chciałabym kiedyś tak rozmawiać z moja córka jak Pani Małgorzata z Basią. Jest to lektura o toksycznych relacjach rodzinnych, kiedy matka i córka nie umieją się porozumieć. Kończy się dobrze, jednak całość oplata zbyt wczesna śmierć niemowlęcia Doroty i Janka, którą bohaterka wypiera z pamięci.

Smutna, piękna i oczyszczająca książka. Pani Kalicinska z córką pisze same mądre rzeczy. Uwielbiam je. Zazdroszczę córce takiej matki. Chciałabym kiedyś tak rozmawiać z moja córka jak Pani Małgorzata z Basią. Jest to lektura o toksycznych relacjach rodzinnych, kiedy matka i córka nie umieją się porozumieć. Kończy się dobrze, jednak całość oplata zbyt wczesna śmierć...

Świetna lektura, której towarzyszyło szybkie tempo czytania. Niewątpliwie problem społeczny jakim jest przemoc domowa zasługuje na uwagę a autor dobrze zapoznał się z całym mechanizmem przemocy. Zwroty akcji nie do odgadnięcia, brakowało mi tylko na końcu rozwiązania zagadki - co naprawdę stało się z Ewą?

Świetna lektura, której towarzyszyło szybkie tempo czytania. Niewątpliwie problem społeczny jakim jest przemoc domowa zasługuje na uwagę a autor dobrze zapoznał się z całym mechanizmem przemocy. Zwroty akcji nie do odgadnięcia, brakowało mi tylko na końcu rozwiązania zagadki - co naprawdę stało się z Ewą?

Niezwykła opowieść o zwykłych lecz wielkich ludziach o wielkich sercach, którzy przemierzają Afrykę by udzielać pomocy medycznej chorym choć w plemieniach nadal rządzą szamani i ich czary. Wątek bohaterki w plemieniu Waganga przepiękny, natomiast wzruszający koniec kazał mi natychmiast zamawiać Królową deszczu, by móc do niej wrócić i dzielić się tą historią z innymi.

Niezwykła opowieść o zwykłych lecz wielkich ludziach o wielkich sercach, którzy przemierzają Afrykę by udzielać pomocy medycznej chorym choć w plemieniach nadal rządzą szamani i ich czary. Wątek bohaterki w plemieniu Waganga przepiękny, natomiast wzruszający koniec kazał mi natychmiast zamawiać Królową deszczu, by móc do niej wrócić i dzielić się tą historią z innymi.

Kolejna powieść, która zrobiła mi ranę w sercu, bo dotyczyła cierpienia dzieci, rodzin, mówiła o rzeczach jakie miały miejsce w obozach koncentracyjnych. Historia Maliki, dziewczyny romskiej która przyjęła tożsamość Żydówki - Miriam. W wyniku eksperymentu noma umiera w Auschwitz jej brat Didi. Didi zajmuje jej myśli przez ponad 70 lat i dopiero w 85 urodziny Miriam decyduje się o nim opowiedzieć rodzinie oraz o swojej prawdziwej przeszłości. Bardzo smutna książka ale zarazem potrzebna.

Kolejna powieść, która zrobiła mi ranę w sercu, bo dotyczyła cierpienia dzieci, rodzin, mówiła o rzeczach jakie miały miejsce w obozach koncentracyjnych. Historia Maliki, dziewczyny romskiej która przyjęła tożsamość Żydówki - Miriam. W wyniku eksperymentu noma umiera w Auschwitz jej brat Didi. Didi zajmuje jej myśli przez ponad 70 lat i dopiero w 85 urodziny Miriam decyduje...

Dla mnie rewelacja. Pani Joanna jest mistrzem współczesnego pióra, tworzy niepowtarzalny, mroczny i zagadkowy klimat. W powieści tej było jak dla mnie bardzo ciemno i głęboka noc. Kotojady siejący zło wśród zwierząt i ludzi kontra kocie mamy - babki dokarmiające koty i pojawiające się tam, gdzie jest zło. Zniknięcia dzieci w Wałbrzychu motywują Alicję do powrotu do rodzinnego domu, w którym mieszkała z ukochaną, zmarłą siostrą Ewą. Matki nie wspomina zbyt dobrze, lecz dopiero się okaże dlaczego i jaką miała historię jej mama Anna. Dowie się dlaczego Ewa popełniła samobójstwo i skąd pochodzi jej sąsiad - przyjaciel domu Pan Albert. Jaka szkoda, że śmierć Ewy, która jest tu bardzo barwną i przyciagajacą postacią była bezcelowa. Opowieści zaczynają się od drugiej wojny światowej, kiedy to Wałbrzych zamieszkiwali jeszcze Niemcy. Każdy bohater ma ciekawą ale i bolesną biografię i z rozdziawioną gębą czytałam i kolejne strony przynosiły mi wzruszeń. Niewątpliwie jest to najlepsza pozycja książkowa tego roku w moim umyśle, w pełni zasłużyła na nagrodę 2013 roku. Długo jeszcze będę myśleć o Andżelice i Oskarku, który stracił siostrę - jedyną osobę, która o niego dbała ;( Chętnie jeszcze raz przeczytam na spokojnie i przeniosę się na polanę pod Zamkiem Książ.

Dla mnie rewelacja. Pani Joanna jest mistrzem współczesnego pióra, tworzy niepowtarzalny, mroczny i zagadkowy klimat. W powieści tej było jak dla mnie bardzo ciemno i głęboka noc. Kotojady siejący zło wśród zwierząt i ludzi kontra kocie mamy - babki dokarmiające koty i pojawiające się tam, gdzie jest zło. Zniknięcia dzieci w Wałbrzychu motywują Alicję do powrotu do...

Pani Magda Grzebałkowska wygrzebała tysiące szczegółów dotyczących końca II wojny światowej. Pomyśleć by można, że wraz z 1945 rokiem na Polaków runęło wielkie szczęście, Polska wyzwoliła się spod okupacji niemieckiej, jednak pojawia się wielkie rozczarowanie - Polska nie jest tak niepodległa jakbyśmy chcieli. Jej granice ustanawiają przedstawiciele obcych państw według własnych potrzeb, Polacy żyjący dotychczas na Kresach muszą porzucić domy, uciekają przed ukraińskimi banderowcami i tygodniami czekają na miejsca zwalniane przez Niemców. Niemcy z Prus Wschodnich z dobytkiem przeprawiają się przez Zalew Wiślany, wielu ginie pod lodem czy też w morzu wskutek zatopionego statku pasażerskiego. W Warszawie 85% miasta jest zburzona, panuje trupi odór rozkładających się ciał, przez 3 lata dokonywane są ekshumacje. Nieliczne żydowskie sieroty, m.in. chłopiec ukrywający się w psiej budzie, trafiają do sierocińca w Otwocku. Wiele szokujących faktów zawiera ta książka, o których mało się mówi. Każdy miesiąc zaczyna się cytowaniem ogłoszeń z ówczesnych gazet.

Pani Magda Grzebałkowska wygrzebała tysiące szczegółów dotyczących końca II wojny światowej. Pomyśleć by można, że wraz z 1945 rokiem na Polaków runęło wielkie szczęście, Polska wyzwoliła się spod okupacji niemieckiej, jednak pojawia się wielkie rozczarowanie - Polska nie jest tak niepodległa jakbyśmy chcieli. Jej granice ustanawiają przedstawiciele obcych państw według...

Wspaniały dokument, który ocala od zapomnienia ludobójstwo wykonane przez Ukraińców na sąsiadach ze wsi - Polakach. Pięknie, że autor dociera do ówczesnych mieszkańców Ukrainy, szuka świadków. Do niedawna myślałam, że największe okrucieństwo wojny to naziści, grabiący sowieci i obozy koncentracyjne. Rzeź na Wołyniu w moim mniemaniu była sprawą najtragiczniejszą, choć na mniejszą skalę niż obozy i getta to torturowane, palone, rąbane, siekane polskie rodziny zasługują na pamięć i mówienie o nich. Sprawcy tych zbrodni nigdy nie zostali ukarani a współczesna młodzież po obejrzeniu filmu 'Wołyń' dziękuje przodkom - banderowcom za tamtą "wojnę" i oczyszczenie Ukrainy. Wojna to nie była, ginęli cywile, całe polskie wsie i rodziny, do teraz odnajdywane są masowe groby, w tym dzieci. "Proszę zobaczyć, mamy tę swoją wolna Ukrainę, wolną od Lachów, wolną od Żydów. I co? I nic. Bo na krwi nie da się nic wartościowego zbudować" - wypowiada się w książce Ukrainka.

Wspaniały dokument, który ocala od zapomnienia ludobójstwo wykonane przez Ukraińców na sąsiadach ze wsi - Polakach. Pięknie, że autor dociera do ówczesnych mieszkańców Ukrainy, szuka świadków. Do niedawna myślałam, że największe okrucieństwo wojny to naziści, grabiący sowieci i obozy koncentracyjne. Rzeź na Wołyniu w moim mniemaniu była sprawą najtragiczniejszą, choć na...

Okrucieństwo bije z każdej strony książki, ocala od zapomnienia lata które Pan Bóg przespał. Jeśli ktoś z młodych ludzi jeszcze nie rozumie z czego wynika niechęć niektórych, zwłaszcza starszych osób do Niemców po przeczytaniu lektury zrozumie. Dwie noce nie przespane przez zabite, zagłodzone lub zagazowane dzieci oderwane od matek. Zakończenie świetne, nie ma co za dużo pisać - trzeba przeczytać! Brawa dla autorki, prosimy o jeszcze!!

Okrucieństwo bije z każdej strony książki, ocala od zapomnienia lata które Pan Bóg przespał. Jeśli ktoś z młodych ludzi jeszcze nie rozumie z czego wynika niechęć niektórych, zwłaszcza starszych osób do Niemców po przeczytaniu lektury zrozumie. Dwie noce nie przespane przez zabite, zagłodzone lub zagazowane dzieci oderwane od matek. Zakończenie świetne, nie ma co za dużo...

Czemu jest tak, że te najpiękniejsze, najciekawsze historie muszą być jednocześnie tak dogłębnie smutne? Ta książka jest tego wyrazem. Co musiało spotkać chłopca, którego wizerunek na obrazie wznieca pożary? Szkoda że Susan nie pojechała do sierocińca jeszcze raz, trzeci raz. Wzruszająca historia rodziny ukrywającej się przed światem dla dobra dzieci. Gorąco polecam.

Czemu jest tak, że te najpiękniejsze, najciekawsze historie muszą być jednocześnie tak dogłębnie smutne? Ta książka jest tego wyrazem. Co musiało spotkać chłopca, którego wizerunek na obrazie wznieca pożary? Szkoda że Susan nie pojechała do sierocińca jeszcze raz, trzeci raz. Wzruszająca historia rodziny ukrywającej się przed światem dla dobra dzieci. Gorąco polecam.

Powieść miłosna na tle historycznym. Dla kobiet o mocnych nerwach. Proszę przygotować się na drastyczne sceny z udziałem dzieci. Ale także na wiedzę historyczną dotycząca konfliktu polsko-ukrainskiego, który przerodził się w rzeź wołyńską. Długo płakałam po pewnych fragmentach, znów mogłam poznać oblicze ludzi i potwierdzić, że 'człowiek człowiekowi wilkiem'. Gorąco zachęcam do przeczytania książki, gdyż okres wojny kojarzy nam się z okupacja niemiecką a niewielu kojarzy ludobójstwo na ziemi wołynskiej, zadane sąsiadom przez sąsiadów. Mąż zwykle nie czyta książek ale interesuje się historią i udało mi się go namówić do zapoznania się z Czasem tęsknoty - nie żałował.

Powieść miłosna na tle historycznym. Dla kobiet o mocnych nerwach. Proszę przygotować się na drastyczne sceny z udziałem dzieci. Ale także na wiedzę historyczną dotycząca konfliktu polsko-ukrainskiego, który przerodził się w rzeź wołyńską. Długo płakałam po pewnych fragmentach, znów mogłam poznać oblicze ludzi i potwierdzić, że 'człowiek człowiekowi wilkiem'. Gorąco...

Dziękuję za polskie sagi obyczajowo-historyczne. Za Cukiernie pod Amorem i Stulecie Winnych. Dla wszystkich, którzy chcą sobie odświeżyć pamięć o dziejach Polski ostatnich stu lat polecam.

Dziękuję za polskie sagi obyczajowo-historyczne. Za Cukiernie pod Amorem i Stulecie Winnych. Dla wszystkich, którzy chcą sobie odświeżyć pamięć o dziejach Polski ostatnich stu lat polecam.

Niezwykła, wstrząsająca, potrzebna lektura. Którą - uwaga - kupić można za 10 zł plus koszty wysyłki. Oczywiście zaraz po przeczytaniu to zrobiłam, bo nie mogłam inaczej. Świetne książki należy po prostu mieć na własność. Autor być może natchnienie czerpał z historii Jedwabna, być może reżyser filmu Pokłosie też. Film dobry, książka genialna. W jednej recenzji Łąki umarłych przeczytałam, że przerażające zło bije z każdej strony książki. Nastawiłam się więc na udział sił nieczystych w fabule. Myliłam się. Największe zło bierze się z człowieka i rozwiewa niczym siew mlecza. Zaraża innych. Na szczęście nie czytelnika bo tego szokuje. Mroczny klimat wsi zapomnianej i odgrodzonej od świata, niezwykłość postaci także tych okrutnych nie daje nam odłożyć tej książki. Wydarzenia wojenne ciągną się za ludźmi do końca ich dni. Były oficer SS przed śmiercią wraca do Polski nie po wybaczenie ale dokończyć zaczęta misję... Do tego jeszcze prześladowania SB w Polsce Ludowej. Koszmar ale trzeba o tym czytać, pamiętać i mówić.

Niezwykła, wstrząsająca, potrzebna lektura. Którą - uwaga - kupić można za 10 zł plus koszty wysyłki. Oczywiście zaraz po przeczytaniu to zrobiłam, bo nie mogłam inaczej. Świetne książki należy po prostu mieć na własność. Autor być może natchnienie czerpał z historii Jedwabna, być może reżyser filmu Pokłosie też. Film dobry, książka genialna. W jednej recenzji Łąki umarłych...

Mam wrażenie że wiele spraw opisanych w książce powtarza się z poprzednich powieści autorki, ale o prostym spokojnym życiu, szczególnie na wsi, na Mazurach, można czytać nieskończenie. I nim się inspirować. Takie pisanie o wszystkim i o niczym lecz piękne, mądre i pouczające. W książce nie ma tym razem Ludmiły, Ingi, Basi czy Ruty. Jest Katarzyna Enerlich i jej życie. Są opowieści i regionalne historie, które ocala od zapomnienia. Są opisane pory roku a w nich sposób na ich piękne wykorzystanie, występujące rośliny i wszystko co w owym czasie można z nich zrobić. Pokrzywa, nawłoc, mydlnica czy czarny bez nie rosną bowiem bez celu a dla nas. Jednak żyje coraz mniej osób, które mają wiedzę co z ziołami zrobić. Fajnie, że Pani Kasia to utrwala i zachwyca się przyrodą. Czekałam na Prowincję, która będzie dedykowana drzewom, i zastalam ją tu. Rewelacja.

Mam wrażenie że wiele spraw opisanych w książce powtarza się z poprzednich powieści autorki, ale o prostym spokojnym życiu, szczególnie na wsi, na Mazurach, można czytać nieskończenie. I nim się inspirować. Takie pisanie o wszystkim i o niczym lecz piękne, mądre i pouczające. W książce nie ma tym razem Ludmiły, Ingi, Basi czy Ruty. Jest Katarzyna Enerlich i jej życie. Są...

Wzruszająca a co najważniejsze prawdziwa opowieść o losach polskiej rodziny rozdzielonej na polecenie Stalina i zesłanej na Syberię i do Kazachstanu po drugiej wojnie światowej. Wnuczka dziadków - bohaterów to Małgorzata Szumska. Wielki szacunek dla niej za przywiązanie do rodziny i chęć poruszania się śladami historii swojej rodziny. Bowiem jedzie ona tropem swoich przodków najpierw do Wilna, potem na Syberię i do Kazachstanu. Książka wyjątkowa, o trudnych czasach ale też o pięknych ludziach, pięknych jak autorka.

Wzruszająca a co najważniejsze prawdziwa opowieść o losach polskiej rodziny rozdzielonej na polecenie Stalina i zesłanej na Syberię i do Kazachstanu po drugiej wojnie światowej. Wnuczka dziadków - bohaterów to Małgorzata Szumska. Wielki szacunek dla niej za przywiązanie do rodziny i chęć poruszania się śladami historii swojej rodziny. Bowiem jedzie ona tropem swoich...

Moja ulubiona autorka. Moje guru. Nie dość że z piękną duszą to jeszcze wszechstronnie pisząca. Tym razem o piętnie dorastania w rodzinie z problemem alkoholowym. Powieść kończy się optymistycznie wskazaniem do prostego życia, uprawiania ogrodu, co znamy z serii Prowincja pełna marzeń. Bardzo polecam każdemu kto chce się zgłębić w inny świat - osób uzależnionych od alkoholu lub ich domowników.

Moja ulubiona autorka. Moje guru. Nie dość że z piękną duszą to jeszcze wszechstronnie pisząca. Tym razem o piętnie dorastania w rodzinie z problemem alkoholowym. Powieść kończy się optymistycznie wskazaniem do prostego życia, uprawiania ogrodu, co znamy z serii Prowincja pełna marzeń. Bardzo polecam każdemu kto chce się zgłębić w inny świat - osób uzależnionych od...

Pięknie pisze Pani Kasia. Prawdziwie. Jest moim literackim guru. Dalszy ciąg życia na prowincji dalej zaskakuje. Ludmiła raz znajduje się na życiowym zakręcie, raz na prostej. Gdy wydaje się, że jej życie miłosne ułoży się - znowu kolejny zakręt. Mimo to cieszy się rzeczami najprostszymi, inspiruje do życiowej prostoty, tematyka ta zdaje się nie mieć końca a jednak się kończy :-( niestety została mi do przeczytania juz ostatnia część prowincji.

Pięknie pisze Pani Kasia. Prawdziwie. Jest moim literackim guru. Dalszy ciąg życia na prowincji dalej zaskakuje. Ludmiła raz znajduje się na życiowym zakręcie, raz na prostej. Gdy wydaje się, że jej życie miłosne ułoży się - znowu kolejny zakręt. Mimo to cieszy się rzeczami najprostszymi, inspiruje do życiowej prostoty, tematyka ta zdaje się nie mieć końca a jednak się...

Cenie Małgorzatę Warde za książki o tematyce społecznej, o jakiej mało kto chce pisać. Tym razem podjęła się zagadnienia porzuconych dzieci, opisu traumy i niepewności jaka towarzyszy im do końca życia. Do tego bohaterka chce odnaleźć biologiczna rodzinę, gdyż choruje na raka i potrzebuje szpiku. Ponadto dziennikarka, która jej pomaga także ma tajemniczą historie.

Cenie Małgorzatę Warde za książki o tematyce społecznej, o jakiej mało kto chce pisać. Tym razem podjęła się zagadnienia porzuconych dzieci, opisu traumy i niepewności jaka towarzyszy im do końca życia. Do tego bohaterka chce odnaleźć biologiczna rodzinę, gdyż choruje na raka i potrzebuje szpiku. Ponadto dziennikarka, która jej pomaga także ma tajemniczą historie.