To, co po lekturze tej książki, najbardziej utkwiło mi w pamięci to pewien rodzaj łagodnienia okrucieństw, brutalności, prymitywizmu wojen i dyktatur we wspomnieniach. Opowiedziane, obejrzane ślady, wysłuchane wspomnienia, lub ich urywki mogą nam tę ciemność jakoś tam uzmysławiać, ale tylko uzmysławiać. Tego co przeżyli uczestnicy wydarzeń "odtworzyć", "przeżyć" się nie da. A pamięć dziwnie sie zachowuje - jedni wypierają, inni tkwią w tym, a jeszcze inni nurzają się w cierpieniu. Pięknie to jest w tej książce pokazane. A do tego ta współczesna Rosja. Taka inna (?),no, taka jednak trochę inna. Ale nie do końca. A na pewno strach ma sie w Rosji świetnie.

To, co po lekturze tej książki, najbardziej utkwiło mi w pamięci to pewien rodzaj łagodnienia okrucieństw, brutalności, prymitywizmu wojen i dyktatur we wspomnieniach. Opowiedziane, obejrzane ślady, wysłuchane wspomnienia, lub ich urywki mogą nam tę ciemność jakoś tam uzmysławiać, ale tylko uzmysławiać. Tego co przeżyli uczestnicy wydarzeń "odtworzyć", "przeżyć" się nie da....

Jakoś tak ciągnie mnie do wschodu. Dlatego z ciekawością przemierzałam z bohaterką szlak jej dziadków zsyłanych w głąb Rosji.

Jakoś tak ciągnie mnie do wschodu. Dlatego z ciekawością przemierzałam z bohaterką szlak jej dziadków zsyłanych w głąb Rosji.

Z ciekawością i łatwością przemierzałam z Małgosią Rosję i Kazachstan. Choć historia rodziny była trudna, bolesna i pełna bólu, kończy się szczęśliwie. A to bardzo ważne. Nie wszystkim udało się przetrwać zesłanie, nie wszyscy chcą o tym opowiadać, a czas ucieka.
To piękna podróż - świadectwo. Wartości rodziny, dobro i ludzka empatia, taka po prostu, z głębi serca, na końcu świata urzekły mnie szczerze.

Z ciekawością i łatwością przemierzałam z Małgosią Rosję i Kazachstan. Choć historia rodziny była trudna, bolesna i pełna bólu, kończy się szczęśliwie. A to bardzo ważne. Nie wszystkim udało się przetrwać zesłanie, nie wszyscy chcą o tym opowiadać, a czas ucieka.
To piękna podróż - świadectwo. Wartości rodziny, dobro i ludzka empatia, taka po prostu, z głębi serca, na...

czytając tę książkę miałam wrażenie,że nie czytam a ktoś po prostu opowiada mi te niezwykłe historie...

czytając tę książkę miałam wrażenie,że nie czytam a ktoś po prostu opowiada mi te niezwykłe historie...

Przepiękna i wzruszająca historia. Nie spodziewałam się, że mnie tak poruszy, z reguły nie płaczę przy książkach, a tymczasem łzy lecą mi po policzkach!
Jestem pełna podziwu dla autorki za jej odwagę i otwarcie na świat. Podziwiam jej uważność w relacji z dziadkami, szczególnie w tym szalonym świecie gdzie ludzie żyją bardziej obok siebie, niż ze sobą. Jednocześnie zazdroszczę jej tej relacji z dziadkami, świadomej pielęgnacji miłości oraz determinacji w docieraniu do swoich korzeni.
Przeczytałam tę książkę jednym tchem. Część dotycząca podróży jest swoistym reportażem podróżniczym, natomiast cześć opisująca historię życia dziadków czyta się jak powieść, która w dodatku zdarzyła się naprawdę! Obie części się ze sobą przeplatają, co dodatkowo podbija przyjemność z czytania.

Na początku trochę się zniechęciłam z powodu kilku błędów stylistycznych i edytorskich (np. Przekręcone końcówki, brak przecinków),bałam się czytać książki niedopracowanej. Rzeczywiście występują czasem powtórzenia zdań co kilka rozdziałów - ciężko mi stwierdzić czy to specjalny zabieg autorki czy kolejne niedopatrzenie. Mimo to, całkowicie to wybaczam, w ogólnym rozrachunku jest to jedna z lepszych książek, które ostatnio przeczytałam i będę ją polecać w nieskończoność.
A może w kolejnym wydaniu autorka zdecyduje się poprawić błędy :))

Przepiękna i wzruszająca historia. Nie spodziewałam się, że mnie tak poruszy, z reguły nie płaczę przy książkach, a tymczasem łzy lecą mi po policzkach!
Jestem pełna podziwu dla autorki za jej odwagę i otwarcie na świat. Podziwiam jej uważność w relacji z dziadkami, szczególnie w tym szalonym świecie gdzie ludzie żyją bardziej obok siebie, niż ze sobą. Jednocześnie...

To nie jest zwykła książka... To opowieść, która zabrała mnie w podróż w przestrzeni i czasie. Byłam cichym bagażem Małgorzaty.
Historia życia Janki i Staszka, babci i dziadka autorki, której śladami podąża Małgorzata jest zwyczajna, a jednocześnie niezwykła. Poznajemy miejsca, w których żyli i nielicznych świadków ich historii, którzy jeszcze przeżyli...
Współczesna podróż autorki żywa, opisana z humorem, naprawdę czujesz, jakbyś uczestniczył w tej podróży.
To jedna z tych książek, którą chce się przeczytać jednym tchem, a po skończeniu - nie wiadomo, co ze sobą zrobić...

To nie jest zwykła książka... To opowieść, która zabrała mnie w podróż w przestrzeni i czasie. Byłam cichym bagażem Małgorzaty.
Historia życia Janki i Staszka, babci i dziadka autorki, której śladami podąża Małgorzata jest zwyczajna, a jednocześnie niezwykła. Poznajemy miejsca, w których żyli i nielicznych świadków ich historii, którzy jeszcze przeżyli...
Współczesna podróż...

Średnia

Średnia

Po takich historiach jest mi wstyd jak mam "słabszy dzień"...

Po takich historiach jest mi wstyd jak mam "słabszy dzień"...

Wielowątkowa, bystra, z humorem, wzruszająca

Wielowątkowa, bystra, z humorem, wzruszająca

Polecam! Kiedy zaczęłam czytać, wiedziałam ze muszę ją skończyć w ten sam wieczór. Bardzo fajnie napisana, wątki historyczne przeplatają się ze współczesnością, czyli tak jak lubię.

Polecam! Kiedy zaczęłam czytać, wiedziałam ze muszę ją skończyć w ten sam wieczór. Bardzo fajnie napisana, wątki historyczne przeplatają się ze współczesnością, czyli tak jak lubię.