Infantylna, mało zaskakująca, zmarnowany potencjał. Czytanie przypominało mi brnięcie, wysiłek, a momentami musiałam się zmuszać żeby dokończyć.

Infantylna, mało zaskakująca, zmarnowany potencjał. Czytanie przypominało mi brnięcie, wysiłek, a momentami musiałam się zmuszać żeby dokończyć.

Miejsce wydażeñ jest w czarującej Baskijskiej krajnie. Siostry bogatego markiza wychowane są w tym pięknym domu przy lesie. Siła I więź blizniaczek jest olbrzymia czy one posiadają jakiš większy dar niż my ? Czy las potrafi nas ocalić , czy natura ma siłę i pomoże nam w różnych chwilach. Ja w to wierzę. I dlatego nie mogłem się oprzeć tej opowiešći , Alaitz Leceaga cudownie opisała historię rodziny które toczy cudowne życie. Sekrety ukryte w lesie są większe od nas. Czas po nie sięgnąć. Polecam gorąco.

Miejsce wydażeñ jest w czarującej Baskijskiej krajnie. Siostry bogatego markiza wychowane są w tym pięknym domu przy lesie. Siła I więź blizniaczek jest olbrzymia czy one posiadają jakiš większy dar niż my ? Czy las potrafi nas ocalić , czy natura ma siłę i pomoże nam w różnych chwilach. Ja w to wierzę. I dlatego nie mogłem się oprzeć tej opowiešći , Alaitz Leceaga...

Oczarowała mnie ta książka. Fantastyczna 11/10
Trzymała w napięciu i emocjach do samego końca.

Oczarowała mnie ta książka. Fantastyczna 11/10
Trzymała w napięciu i emocjach do samego końca.

Czy zdarza się Wam kupić książkę, której opis i recenzje brzmią jak coś idealnego dla Was, a potem odłożyć ją na półkę w obawie, że czeka Was rozczarowanie?

Właśnie takim przypadkiem jest dla mnie „Las zna twoje imię” Alaitz Leceagi, którą kupiłam krótko po premierze (4 lata temu!),a po którą sięgnęłam dopiero niedawno. Lata 20., Hiszpania, posiadające magiczną moc siostry-bliźniaczki i przepowiednia, która nad nimi ciąży.

"Las zna twoje imię" zaczyna się jak mroczna, gotycka baśń. Ponura posiadłość na hiszpańskim wybrzeżu, samobójcza śmierć, tytułowy tajemniczy las i dwie siostry, Estrella i Alma, związane silną relacją, w której tyle co miłości, jest też zawiści. Początek zachwycił mnie właśnie tym gotyckim klimatem, a potem… całość skręciła w zupełnie inną stronę.
Część, w której akcja przenosi się z Hiszpanii do Ameryki lat 30., interesowała mnie najmniej i trochę się dłużyła. Na szczęście jest to tylko chwilowa przerwa i ostatecznie wracamy do Hiszpanii – już zupełnie innej, bo rządzonej przez generała Franco. A wraz z powrotem do Hiszpanii – wraca też magia.

Książka Leceagi wymyka się prostym klasyfikacjom gatunkowym. Jest tu trochę fantasy, jest trochę romansu, jest też całkiem sporo z powieści historycznej (fabuła rozgrywa się w latach 20. i 30., a kończy podczas II wojny światowej). Powieść obyczajowa z elementami fantastycznymi? Realizm magiczny? Jeśli miałabym określić ją jednym zdaniem, to brzmiałoby ono: połączenie „Domu duchów” Isabel Allende z „Przeminęło z wiatrem” Margaret Mitchell.

Nie znajdziemy tu bohaterów, których łatwo będzie polubić. Estrella – zarówno pod względem charakteru, jak i swojej historii – przywodziła mi na myśl Scarlett O’Harę. „Las zna twoje imię” jest więc opowieścią o przetrwaniu, o braniu życia w swoje ręce i o sile kobiet.
To powieść przeważnie niespieszna, mimo elementów magicznych i wątku wojennego, dość kameralna, mimo akcji toczącej się w dwóch krajach (bohaterowie drugoplanowi są tu naprawdę drugoplanowi).
Wady? Wspomniana już amerykańska część fabuły. Język, choć bardzo ładny i plastyczny, miejscami nie pasował mi realiów (zwłaszcza wymienianie z nazwy luksusowych marek wybijało mnie z rytmu, choć rzeczywiście Estrella mogła nosić kreacje od znanych projektantów, nie jest to więc ahistoryczne). Spokojnie można by całość nieco skrócić bez szkody dla całości.

Czy polecam? Tak. Zwłaszcza na długie, chłodne wieczory. Choć minęło już kilka miesięcy od lektury, wciąż bardzo dobrze pamiętam i fabułę, i klimat. A to ostatnio nie zdarza mi się zbyt często.

Czy zdarza się Wam kupić książkę, której opis i recenzje brzmią jak coś idealnego dla Was, a potem odłożyć ją na półkę w obawie, że czeka Was rozczarowanie?

Właśnie takim przypadkiem jest dla mnie „Las zna twoje imię” Alaitz Leceagi, którą kupiłam krótko po premierze (4 lata temu!),a po którą sięgnęłam dopiero niedawno. Lata 20., Hiszpania, posiadające magiczną moc...

Obrazowa, inspirująca, miałam ochotę po jej przeczytaniu malować.

Obrazowa, inspirująca, miałam ochotę po jej przeczytaniu malować.

https://www.instagram.com/p/Cv4NGu1Nrug/

Wydawałoby się, że „Las zna twoje imię” to pozycja wprost stworzona dla mnie. Ma wszystko, co lubię w tego typu powieściach. I na początku, poszczególne elementy fabularne grały, książkę czytało mi się doskonale. Natomiast w pewnym momencie spostrzegłam, że fabuła powieści jest przegadana, przewidywalna i trochę nietrzymająca się kupy. Wątek siostrzany ma sens tylko w początkowych rozdziałach. Potem, miałam wrażenie, że był utrzymywany na siłę, nie został dobrze rozwiązany. Do końca powieści pozostał zawieszony w próżni. Cały wątek magiczny też mnie nie przekonał. Raz były wielkie moce, a raz znikały, nie dowiedziałam się, dlaczego tak się działo. Dość wcześnie w powieści pojawia się postać, która wejdzie w relację romantyczną z jedną z głównych postaci. Taki trochę wiecie, rycerz na białym koniu, który wybawi z opresji damę w opałach. Autorka tutaj taką sztampą poleciała, że już bardziej się nie dało. Tak samo zachowania postaci były dla mnie strasznie przewidywalne. Dokładnie wiedziałam, co dana osoba zrobi, bo to było kopiuj-wklej z poprzednich stron. Nawet jak się bardzo źle działo, to byłam przekonana, że za chwilę wszystko dobrze się skończy, bo tak się działo od początku powieści. Poza tym kreacja postaci ogólnie nie przypadła mi do gustu, bo ja nie wiedziałam o nich nic więcej, oprócz kilku cech charakteru. Autorka tylko na nich cały czas opierała opisywanie postaci. Niestety nie czuć też, że książka rozgrywa się w przedziale lat 20-40. XX wieku. Ok, pojawiają się opisy strojów, przedmiotów, ale nic ponadto. Duża część książki rozgrywa się w czasie II wojny światowej, a ja nie wiedziałabym o tym, gdyby co jakiś czas nie pojawiła się na ten temat wzmianka. Miałam wrażenie, jakby życie głównych postaci rozgrywało się w innym uniwersum niż życie reszty świata przedstawionego. Powieść ma prawie 600 stron, spokojnie 150-200 mogło z niej wylecieć, a książka nie straciłaby niczego. Ja ostatnie rozdziały tylko przelatywałam wzrokiem, bo byłam już strasznie znudzona. Po mojej niezbyt udanej przygodzie z „Las zna twoje imię”, kolejną książkę autorki oddałam nieprzeczytaną do biblioteki. Na razie nie mam ochoty się z nią zapoznać.

https://www.instagram.com/p/Cv4NGu1Nrug/

Wydawałoby się, że „Las zna twoje imię” to pozycja wprost stworzona dla mnie. Ma wszystko, co lubię w tego typu powieściach. I na początku, poszczególne elementy fabularne grały, książkę czytało mi się doskonale. Natomiast w pewnym momencie spostrzegłam, że fabuła powieści jest przegadana, przewidywalna i trochę nietrzymająca się...

„Las zna twoje imię” Alaitz Leceaga to powieść należąca do fantastyki, która nie daje o sobie zapomnieć. Już od dłuższego czasu przymierzałam się do jej przeczytania, ale jakoś nie mogłam się zebrać. Powieść jest jednotomowa. Ogromnie wciąga i porusza ważne tematy, takie jak np.: miłość, przyjaźń, zazdrość, strach, determinacja, siła, przetrwanie czy pasja i przeznaczenie. W niektórych fragmentach przypominała mi „Przeminęło z wiatrem” Margaret Mitchell, również główna bohaterka miała pewne cechy Scarlett.
Głównymi bohaterkami są bliźniaczki, których życie zostało naznaczone poprzez okrutną przepowiednię, która zapowiada, iż jedna z nich umrze przed piętnastym rokiem życia. Również posiadane przez nie moce i to, kim są sprawiły, iż nie mogły w pełni cieszyć się swoim dzieciństwem. Ich życie zostało przesądzone. Mimo to próbują przetrwać w okrutnym świecie, w którym kobieta ma niewiele do powiedzenia.
Ogólnie jeżeli chodzi o styl pisania autorki to nie mam większych zastrzeżeń, również fabuła została dobrze skonstruowana i przeprowadzona, książka przepełniona jest aurą tajemniczości i mroku. Jednakże posiada również jasne strony, które dodają jej autentyczności. Jednakże jak każda książka ma swoje wady. Pomimo tego, iż zaliczana jest do powieści fantastycznej to niestety niewiele jest tutaj magii. To bardziej powieść obyczajowa z elementami fantastycznymi. Poza tym powieść jest gruba, moim zdaniem nieco przydługa. Z przyjemnością sięgnę również po inne książki autorki.
Reasumując jest to naprawdę dobra książka, którą zdecydowanie mogłabym polecić znajomemu. Polecam!

„Las zna twoje imię” Alaitz Leceaga to powieść należąca do fantastyki, która nie daje o sobie zapomnieć. Już od dłuższego czasu przymierzałam się do jej przeczytania, ale jakoś nie mogłam się zebrać. Powieść jest jednotomowa. Ogromnie wciąga i porusza ważne tematy, takie jak np.: miłość, przyjaźń, zazdrość, strach, determinacja, siła, przetrwanie czy pasja i przeznaczenie....

Alma i Estrella to bliźniaczki, które od najmłodszych lat łączy nierozerwalna więź. Więź, której nie zerwie nawet śmierć. Jako córki markiza de Zuloaga żyją w pełnej przepychu i bogactw Willi Soledad otoczonej tajemniczym lasem. Każda z nich posiada również nadprzyrodzony dar dziedziczony przez wszystkie kobiety z rodu. Jednak szereg wydarzeń sprawi, że ich idealny świat zostanie zburzony, a jedna z sióstr zmuszona będzie walczyć o swoje racje. Walczyć w świecie, w którym liczą się przede wszystkim mężczyźni.

„Las zna Twoje imię” to powieść pełna mistycyzmu, tajemniczości i mroku. Posiada jednak nieodparty urok, a wartka i dynamiczna akcja sprawia, że książka przyciąga uwagę już od pierwszych stron. Historia arystokratycznego rodu i rodzinne tragedie kryjące się za fasadą idealnej rodziny wciągają niemal od razu. Mocnym punktem powieści jest niekonwencjonalne połączenie wątków fantastycznych związanych z losem jednej z bohaterek z prawdziwymi wydarzeniami zapisanymi na kartach historii. Kryzys gospodarczy oraz hiszpańska wojna domowa wprowadzają nastrój grozy, strachu i niepewności o dalsze losy wszystkich bohaterów powieści.

W niezwykle barwnie napisanej powieści hiszpańskiej pisarki A. Leceaga znajdziecie fascynującą historię oraz niesamowity klimat. Dodam jedynie, że tak dobrej powieści się nie spodziewałam, podeszłam z lekkim sceptycyzmem, ale się nie zawiodłam. Naprawdę warto sięgnąć po lekturę.
Gorąco polecam😊

Alma i Estrella to bliźniaczki, które od najmłodszych lat łączy nierozerwalna więź. Więź, której nie zerwie nawet śmierć. Jako córki markiza de Zuloaga żyją w pełnej przepychu i bogactw Willi Soledad otoczonej tajemniczym lasem. Każda z nich posiada również nadprzyrodzony dar dziedziczony przez wszystkie kobiety z rodu. Jednak szereg wydarzeń sprawi, że ich idealny świat...

Dawno nie czytałam książki, gdzie nie byłoby ani jednego sympatycznego bohatera. Nie jest to fantastyka.

Dawno nie czytałam książki, gdzie nie byłoby ani jednego sympatycznego bohatera. Nie jest to fantastyka.

Nieustannie sobie powtarzam: "Nie wybieraj książki po okładce, ani po tytule!", ale wciąż grzeszę... i oto skutki.
Nie jest to fantasy, bo jest tu tyle magi co pieprzu w garści niemowlęcia. Oceniając pod tym kątem - 1.
Jest to książka historyczna opisująca Hiszpanię w czasach rządów radykalnie nacjonalistycznej Falangii. Oceniając pod tym kątem - 4.
Moje wielkie rozczarowanie.

Nieustannie sobie powtarzam: "Nie wybieraj książki po okładce, ani po tytule!", ale wciąż grzeszę... i oto skutki.
Nie jest to fantasy, bo jest tu tyle magi co pieprzu w garści niemowlęcia. Oceniając pod tym kątem - 1.
Jest to książka historyczna opisująca Hiszpanię w czasach rządów radykalnie nacjonalistycznej Falangii. Oceniając pod tym kątem - 4.
Moje wielkie...