Mam mieszane uczucia. Sam pomysl na książkę bardzo mi się podobał i czekałam na rozwiązanie historii, jednak zabraklo mi plynności. Glówna para bohaterow od których historia sie rozpoczęła nagle zniknęła na dobre, a bohaterami staje się ktoś inny. Główny watek powiedzmy ze się rozwiązał, jednakze wiele kwestii się nie wyjaśniło. Po przeczytaniu czuję duży niedosyt.

Mam mieszane uczucia. Sam pomysl na książkę bardzo mi się podobał i czekałam na rozwiązanie historii, jednak zabraklo mi plynności. Glówna para bohaterow od których historia sie rozpoczęła nagle zniknęła na dobre, a bohaterami staje się ktoś inny. Główny watek powiedzmy ze się rozwiązał, jednakze wiele kwestii się nie wyjaśniło. Po przeczytaniu czuję duży niedosyt.

Bardzo dobry kryminał, a zarazem dramat. Ostatni rozdział wzruszył mnie do łez.

Bardzo dobry kryminał, a zarazem dramat. Ostatni rozdział wzruszył mnie do łez.

Fajne połączenie różnych gatunków. Ciekawa i nieprzekombinowana.

Fajne połączenie różnych gatunków. Ciekawa i nieprzekombinowana.

Piękna i tragiczna opowieść o niezwykle trudnej przeszłości małego chłopca, opowiedziana w płynny i intrygujący sposób. Ciekawy pomysł na wplecenie wszystkiego w obraz i retrospekcje ukazujące życie w połowie XX wieku na Lanzarote. I choć powieści daleko do horroru a postać Danielle niezwykle irytuje, warto poznac i się w nią zagłebić. Polecam.

Piękna i tragiczna opowieść o niezwykle trudnej przeszłości małego chłopca, opowiedziana w płynny i intrygujący sposób. Ciekawy pomysł na wplecenie wszystkiego w obraz i retrospekcje ukazujące życie w połowie XX wieku na Lanzarote. I choć powieści daleko do horroru a postać Danielle niezwykle irytuje, warto poznac i się w nią zagłebić. Polecam.

❗TW: pożar, niepełnosprawność dzieci, wspomniana aborcja i samobójstwo rodzinne

Teoretycznie jest to horror, jednak ja opisałabym ją jako thriller oparty na znanej (tak serio, to jej nie znałam) legendzie. Elementami "strasznymi" są pożary pojawiające się w domach, w których wisi obraz ,,Płaczącego chłopca" oraz sceny gdy jedna z bohaterek czuje obecność tego dziecka - obie te rzeczy można wytłumaczyć racjonalnie, dlatego nie nazwałabym tego horrorem. Co więcej, historia jest bardziej smutna niż straszna.

Fabuła skupia się na odkrywaniu tajemnicy owego obrazu i poszukiwaniu informacji o namalowanym na nim chłopcu. Zaznaczę, że oryginalna legenda znacząco różni się od fabuły książki. Są dwie perspektywy - obecna i ta, opowiadająca o tym, co wydarzyło się z rodziną chłopca. Historia rodziny Dominika jest tragiczna, ale zdecydowanie mnie wciągnęła swoją nietypowością. "Perspektywy obecnej" nie pamiętam zbyt dobrze, kojarzę tylko, że był tam wątek romantyczny, który nie był ciekawy.

❗TW: pożar, niepełnosprawność dzieci, wspomniana aborcja i samobójstwo rodzinne

Teoretycznie jest to horror, jednak ja opisałabym ją jako thriller oparty na znanej (tak serio, to jej nie znałam) legendzie. Elementami "strasznymi" są pożary pojawiające się w domach, w których wisi obraz ,,Płaczącego chłopca" oraz sceny gdy jedna z bohaterek czuje obecność tego dziecka -...

Uwielbiam powieści, w których znajduję straszliwe klątwy. W "Płaczącym chłopcu" Agnieszki Bednarskiej znalazłam jedną z nich. Bardzo chciałam ją poznać. Byłam zainteresowana poznaniem historii pewnego obrazu — portretu chłopca.
Ta powieść Agnieszki Bednarskiej jest bardzo emocjonująca. Jeżeli lubicie się bać, to tutaj jest kilka scen, które wywołują dreszcze strachu. Momentami byłam bardzo przerażona. Bałam się o głównych bohaterów. Przerażała mnie klątwa ciążąca na pewnym obrazie.
Oczywiście na końcu znalazłam wyjaśnienie wszystkiego i zrozumiałam, dlaczego tak musiało się stać.
Ta książka jak dla mnie jest połączeniem dramatu z thrillerem, a nawet horrorem.
Dlaczego tam, gdzie pojawia się obraz, za jakiś czas wybucha pożar? Dlaczego tylko on pozostaje nietknięty? Czy jest przeklęty? Jego historię próbuje wyjaśnić jedna z bohaterek. Za wszelką cenę chce udowodnić, że obraz nie jest przeklęty. Czy jej się uda wyjaśnić tajemnicę obrazu i ocali go przed zniszczeniem?
Poznałam również historię małego chłopca imieniem Dominik. Ona mnie bardzo wzruszyła. Dosłownie płakałam. Koniecznie musicie poznać życie małego Dominika.
Po raz kolejny przekonałam się, że Agnieszka Bednarska jest cudowną autorką. Podoba mi się jej oryginalne łączenie ze sobą kilku gatunków.
Dla fanów magii też się coś tutaj znajdzie.  Miłośnicy obyczajówek i dramatów znajdą tu wyjątkową historię. Fani thrillerów i horrorów będą mogli przeżyć niezapomniane chwile. Dosłownie każdy, kto weźmie do ręki "Płaczącego chłopca" znajdzie coś dla siebie.
Ta powieść dostępna jest jako e-book, audiobook i papier.
Dziękuję autorce za niezapomniane emocje. Mały Dominik na długo zostanie w mojej pamięci.
Biorąc do ręki "Płaczącego chłopca" otrzymacie:
- niebezpieczne śledztwo
- tajemniczy obraz
- dążenie do poznania prawdy
- ciekawych bohaterów
- skoki w czasie
- bardzo dobrą akcję
- fabułę, godną ekranizacji
- pragnienie miłości
- mieszankę gatunków
- wyciskacz łez
- zaskakujące zakończenie
Z całego serca polecam tę powieść.

Uwielbiam powieści, w których znajduję straszliwe klątwy. W "Płaczącym chłopcu" Agnieszki Bednarskiej znalazłam jedną z nich. Bardzo chciałam ją poznać. Byłam zainteresowana poznaniem historii pewnego obrazu — portretu chłopca.
Ta powieść Agnieszki Bednarskiej jest bardzo emocjonująca. Jeżeli lubicie się bać, to tutaj jest kilka scen, które wywołują dreszcze strachu....

Mam mieszane uczucia co do tej książki. Na pewno fajnie, że autorka zainspirowana legendą „nawiedzonego” obrazu, buduje nam jego historię (nie do końca na nowo, bo cześć zaczerpnęła z legendy obrazu). Zaciekawił mnie wątek rodziny chłopca, na początku był dość nieoczywisty. Jednak współcześni bohaterowie dość mocno mnie irytowali. Autorka próbowała dać im pewne tło, przedstawić ich charakter, jednak odebrałam ich raczej jako płytkich i mało interesujących. Pod koniec zaczęłam się zastanawiać, gdzie zniknęła „główna” para - dosłownie akcja przerzuca się z nich na Danielle, a o Libby i jej chłopaku praktycznie sie zapomina.
Generalnie historia nie była zła, jednak prawdopodobnie nie zapadnie mi w pamięć.

Mam mieszane uczucia co do tej książki. Na pewno fajnie, że autorka zainspirowana legendą „nawiedzonego” obrazu, buduje nam jego historię (nie do końca na nowo, bo cześć zaczerpnęła z legendy obrazu). Zaciekawił mnie wątek rodziny chłopca, na początku był dość nieoczywisty. Jednak współcześni bohaterowie dość mocno mnie irytowali. Autorka próbowała dać im pewne tło,...

Klimatyczna, osobliwa i ciekawa pozycja.

Klimatyczna, osobliwa i ciekawa pozycja.

Dziwna

Dziwna

Agnieszka Bednarska ma tę niezwykłą pisarską umiejętność, która sprawia, że trudno oderwać się od jej książek. Autorka potrafi z taką wnikliwością opisywać ludzką naturę, jednocześnie tworząc plastyczne opisy świata przedstawionego, iż czytelnik czerpie niesamowitą przyjemność zagłębiając się strona po stronie w tę historię.

Dla mnie Agnieszka Bednarska jest mistrzem wyszukiwania historii, czerpania z prawdziwych wydarzeń, a następnie tchnięcia w nie nowego życia, przywracania im głosu, który pozwoli na nowo im wybrzmieć.

Ta książka ma wszystko to, czego oczekuję od dobrej powieści - emocje, zaskakujące zwroty akcji, świetną warstwę psychologiczną i doskonale pasujące do siebie elementy układanki.

Agnieszka Bednarska ma tę niezwykłą pisarską umiejętność, która sprawia, że trudno oderwać się od jej książek. Autorka potrafi z taką wnikliwością opisywać ludzką naturę, jednocześnie tworząc plastyczne opisy świata przedstawionego, iż czytelnik czerpie niesamowitą przyjemność zagłębiając się strona po stronie w tę historię.

Dla mnie Agnieszka Bednarska jest mistrzem...