Najpiękniejsza na niebie

Pani Małgosiu dziękuję Pani za historię, która skruszyła moje serce. To jedna z najsmutniejszych książek, jakie przeczytałam w życiu.

Pani Małgosiu dziękuję Pani za historię, która skruszyła moje serce. To jedna z najsmutniejszych książek, jakie przeczytałam w życiu.

Pokaż mimo to

Sylwia to młoda, śmiertelnie chora matka małej Mai. By móc żyć, opiekować się swoją córeczką i nadal wykonywać pracę pedagoga, potrzebuje przeszczepu szpiku.
Poszukiwania zgodnego z Sylwią dawcy trwają. Niestety, czas nieubłaganie ucieka, z każdym dniem zmniejszając szanse kobiety na wyzdrowienie.
Najprościej byłoby poddać badaniom bliskich Sylwii- jednak to rozwiązanie jest niemalże niemożliwe...

Wiele lat temu, w wigilijny wieczór, 3-letnia Sylwia zostaje porzucona przez swoją biologiczną matkę na dworcu. Choć kobieta zostaje odnaleziona, nie żałuje swojego czynu ani nie interesuje się losem córeczki, do której zrzeka się praw rodzicielskich.

W trwającej, dramatycznej walce z czasem, Sylwii – oprócz obecności partnera i córeczki- sił dodaje wiara w odnalezienie swojej siostry bliźniaczki. Umierająca kobieta- poza mglistymi wspomnieniami- nie ma jednak żadnych dowodów na jej istnienie.

Czy siostra bliźniaczka Sylwii kiedykolwiek istniała naprawdę? Czy może była tylko wytworem osamotnionego i spragnionego bliskości umysłu?
Co z tą sprawą ma wspólnego znaleziona dawno temu przez Romów, porzucona dziewczynka?
I dlaczego Sylwii tak bardzo zależy na tym, by poszukiwaniami jej siostry zajęła się dziennikarka Pola?

Czy uda się rozwiązać tajemnice przeszłości i opatrzyć bolące -mimo upływu lat - rany?

,,Najpiękniejsza na niebie” to dość krótka opowieść o umierającej kobiecie, która – porzucona w dzieciństwie- jako dorosła osoba rozpaczliwie poszukuje swojej biologicznej rodziny. Książka, choć napisana ciekawym językiem, jest dość przewidywalna. Umilacz czasu, jakich wiele.

Sylwia to młoda, śmiertelnie chora matka małej Mai. By móc żyć, opiekować się swoją córeczką i nadal wykonywać pracę pedagoga, potrzebuje przeszczepu szpiku.
Poszukiwania zgodnego z Sylwią dawcy trwają. Niestety, czas nieubłaganie ucieka, z każdym dniem zmniejszając szanse kobiety na wyzdrowienie.
Najprościej byłoby poddać badaniom bliskich Sylwii- jednak to rozwiązanie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Poruszyła mnie ta historia. Jak zwykle u pani Wardy w ciekawy sposób opowiedziana pomiędzy przeszłością a teraźniejszością. Szkoda tylko, że nie ma szczęśliwego zakończenia. Zaskoczył mnie finał opowieści związany z główną bohaterką.

Poruszyła mnie ta historia. Jak zwykle u pani Wardy w ciekawy sposób opowiedziana pomiędzy przeszłością a teraźniejszością. Szkoda tylko, że nie ma szczęśliwego zakończenia. Zaskoczył mnie finał opowieści związany z główną bohaterką.

Pokaż mimo to

Jakiś czas temu dodałam p. Małgorzatę Wardę do ulubionych autorów i po raz kolejny utwierdzam się w przekonaniu, że dobrze zrobiłam. Jej książki są rewelacyjne, choć trudne - mądre, głębokie, wzruszające. "Najpiękniejsza na niebie" to książka o miłości przede wszystkim rodzicielskiej, o ciężkiej chorobie i jej pokonywaniu, o trudnych wyborach i ich konsekwencjach, o poszukiwaniu korzeni, o bezinteresownej pomocy... itd. Powieść przedstawione dwutorowo po pewnym czasie układa się w całość, wszystkie elementy układanki wskakują na swoje miejsce. Trudna, smutna, łezkę uroniłam, ale przeczytałam z wielkim zainteresowaniem. Jak zwykle POLECAM!!!

Jakiś czas temu dodałam p. Małgorzatę Wardę do ulubionych autorów i po raz kolejny utwierdzam się w przekonaniu, że dobrze zrobiłam. Jej książki są rewelacyjne, choć trudne - mądre, głębokie, wzruszające. "Najpiękniejsza na niebie" to książka o miłości przede wszystkim rodzicielskiej, o ciężkiej chorobie i jej pokonywaniu, o trudnych wyborach i ich konsekwencjach, o...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Przejmująca historia, która jednak początkowo razi trochę chaosem opowieści. Porzucone dziecko, praktycznie śmiertelna choroba, poszukiwanie siostry, o której nie wiadomo do końca, czy w ogóle istnieje. Dużo w tej historii znaków zapytania, dużo zwrotów, rodzących zwątpienie w szczerość intencji bohaterów, budzących podejrzenia, co nimi tak naprawdę kieruje. Dopiero ostatnie strony sprawiają, że wszystko układa się w sensowną całość, wszystko się wyjaśnia.

Depresja, choroby psychiczne, odrzucenie, piętno, które na dziecku odbija się na całe życie... Pani Warda znowu pisze o sprawach trudnych, o dramatach, które mocno grają emocjami czytelnika. Ale bez zbędnego patosu i moralizatorstwa, bez poczucia misji, chęci zmieniania świata. Chodzi raczej o uświadomienie, że takie rzeczy dzieją się naprawdę, może nawet blisko nas, po sąsiedzku.

Przejmująca historia, która jednak początkowo razi trochę chaosem opowieści. Porzucone dziecko, praktycznie śmiertelna choroba, poszukiwanie siostry, o której nie wiadomo do końca, czy w ogóle istnieje. Dużo w tej historii znaków zapytania, dużo zwrotów, rodzących zwątpienie w szczerość intencji bohaterów, budzących podejrzenia, co nimi tak naprawdę kieruje. Dopiero...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Poruszająca, bardzo ciekawa i skłaniająca do wielu przemyśleń powieść psychologiczna, w której historię życia dwóch kobiet poszukujących swoich korzeni autorka powoli układa jak obraz z wielu drobniutkich puzli. Powieści Małgorzaty Wardy takie już są - nie można odłożyć na później, zaczętą historię chce się przeczytać nawet kosztem nieprzespanej nocy.

Poruszająca, bardzo ciekawa i skłaniająca do wielu przemyśleń powieść psychologiczna, w której historię życia dwóch kobiet poszukujących swoich korzeni autorka powoli układa jak obraz z wielu drobniutkich puzli. Powieści Małgorzaty Wardy takie już są - nie można odłożyć na później, zaczętą historię chce się przeczytać nawet kosztem nieprzespanej nocy.

Pokaż mimo to

Wciągająca opowieść o szukaniu własnych korzeni, odkrywaniu wartości. Autorka zaskakuje nas przewrotem sytuacji.. czyta się jednym tchem. Polecam

Wciągająca opowieść o szukaniu własnych korzeni, odkrywaniu wartości. Autorka zaskakuje nas przewrotem sytuacji.. czyta się jednym tchem. Polecam

Pokaż mimo to

Piękna opowieść o tęsknocie za rodzinnymi więzami, którą wszyscy w sobie nosimy.

Piękna opowieść o tęsknocie za rodzinnymi więzami, którą wszyscy w sobie nosimy.

Pokaż mimo to

Dość interesująca historia. Skumulowała w sobie bardzo sporo ciekawych i głębokich uczuć. Nie jest to zwykła powieść o miłości, tęsknocie i wybaczaniu. Pani Małgorzata przedstawiła nam losy Sylwii w taki sposób, że byłam ogromnie ciekawa zakończenia. Miałam cichą nadzieję, iż powieść zakończy się happy endem. No w sumie w pewnym sensie tak się stało, ale jednak nie do końca.
"Najpiękniejsza na niebie" jest książką, która próbuje nam w pewien sposób uświadomić co czują "dzieci niechciane", porzucone przez własne matki. Co dla takich dzieci znaczy rodzina, miłość. Każdy z nas żyje w biegu i nie zdaje sobie zupełnie sprawy, ile jest właśnie takich dzieci. Ta historia pozwala na chwilę refleksji na dość trudne tematy. Na uświadomienie sobie co tak na prawdę jest w życiu najważniejsze. Że tak szczerze nasze życie, pomimo drobnych niepowodzeń, trudnych dni, jest i tak szczęśliwe. Szczęśliwe dlatego, że mieliśmy szansę być kochani i wychowywani przez swoje rodzicielki. Wiem, że nie zawsze było kolorowo, ale tylko dlatego, że nie ma ludzi idealnych.
Pani Małgorzata w idealny sposób przedstawiła temat macierzyństwa i odpowiedzialności. Dla mnie lektura godna przeczytania.

Dość interesująca historia. Skumulowała w sobie bardzo sporo ciekawych i głębokich uczuć. Nie jest to zwykła powieść o miłości, tęsknocie i wybaczaniu. Pani Małgorzata przedstawiła nam losy Sylwii w taki sposób, że byłam ogromnie ciekawa zakończenia. Miałam cichą nadzieję, iż powieść zakończy się happy endem. No w sumie w pewnym sensie tak się stało, ale jednak nie do...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Uwielbiam książki Małgorzaty Wardy, bo to właśnie ona skłoniły mnie po sięgnięcie polskiej literatury. Jednak przyznaję, że jest to chyba jej najgorsza książka.

Ciężko mi się było wbić w cały ten świat. Autorka próbowała robić różne zwroty akcji, ale po prostu były one do przewidzenia. Nie zmienia to jednak faktu, że książka nadal jest bardzo dobra i pokazuje, jak prawo jest niesprawiedliwe.

Uwielbiam książki Małgorzaty Wardy, bo to właśnie ona skłoniły mnie po sięgnięcie polskiej literatury. Jednak przyznaję, że jest to chyba jej najgorsza książka.

Ciężko mi się było wbić w cały ten świat. Autorka próbowała robić różne zwroty akcji, ale po prostu były one do przewidzenia. Nie zmienia to jednak faktu, że książka nadal jest bardzo dobra i pokazuje, jak prawo...

więcej

mniej

Pokaż mimo to