Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Na początku pomyślałam sobie, że jest przereklamowana ale później zmieniłam zdanie. Tak jak w filmie, początek mnie nie zachwycił; na koniec łezka się zakręciła a ostatnio rzadko mi się to zdarza, nawet przy "arcydziełach", którym daję 10.

Na początku pomyślałam sobie, że jest przereklamowana ale później zmieniłam zdanie. Tak jak w filmie, początek mnie nie zachwycił; na koniec łezka się zakręciła a ostatnio rzadko mi się to zdarza, nawet przy "arcydziełach", którym daję 10.

Boże broń od takiego Maćka...

Boże broń od takiego Maćka...

Przykro mi, ale Babi już dla mnie umarła. Mam nadzieję, że Gin mu wybaczy :)

Przykro mi, ale Babi już dla mnie umarła. Mam nadzieję, że Gin mu wybaczy :)

Bardzo mi się podobała od samego początku, chociaż ta pani bibliotekarka zaczęła mnie strasznie irytować swoim uprzedzeniem i (zaryzykuję stwierdzenie) ograniczeniem. Była egoistką, która przeczy samej sobie. Najpierw mówi, że nie ma szans na wspólną przyszłość, ponieważ on mieszka w Nowym Jorku a ona w malutkiej mieścinie setki a może i tysiące kilometrów od niego. Ona nie zamierza stąd wyjechać i NIE MOŻE WYMAGAĆ OD NIEGO TAKIEGO POŚWIĘCENIA, BY PORZUCIŁ NOWY JORK. A potem co? Przez ciebie nie możemy być razem, bo na pewno nie chcesz tu mieszkać, a ja się stąd nie ruszę. Nawet go nie zapytała, podejmowała decyzje za siebie i za niego. Pomijając fakt, że od początku zakładała, że on ma złe zamiary, na pewno zmiesza ich zawszone miasteczko z błotem itd. A on naprawdę okazał się wartościowym mężczyzną. Jak tak można?? Także kosztowało mnie to sporo nerwów ale i tak mi się podobało. A zakończenie? Mniam :)

Bardzo mi się podobała od samego początku, chociaż ta pani bibliotekarka zaczęła mnie strasznie irytować swoim uprzedzeniem i (zaryzykuję stwierdzenie) ograniczeniem. Była egoistką, która przeczy samej sobie. Najpierw mówi, że nie ma szans na wspólną przyszłość, ponieważ on mieszka w Nowym Jorku a ona w malutkiej mieścinie setki a może i tysiące kilometrów od niego. Ona nie...