Miłość oraz inne dysonanse

Ciekawa, zgłębia trochę świat muzyków co dla mnie nowe. Duży plus za sarkazm i poczucie humoru. Minus za ,, romansidło wstawki", ale nie żałuję czasu nad książką. Autor próbuje rozkminić różnice kulturowe między Polakami, Rosjanami, Niemcami, liznąć trochę kultury i obyczajów i nawet dość zgrabnie sobie z tym poradził przez co książka jest ciekawsza.

Ciekawa, zgłębia trochę świat muzyków co dla mnie nowe. Duży plus za sarkazm i poczucie humoru. Minus za ,, romansidło wstawki", ale nie żałuję czasu nad książką. Autor próbuje rozkminić różnice kulturowe między Polakami, Rosjanami, Niemcami, liznąć trochę kultury i obyczajów i nawet dość zgrabnie sobie z tym poradził przez co książka jest ciekawsza.

Hmm... Właśnie skończyłam i nie wiem co napisać, bo mam bardzo mieszane odczucia co do tej książki. Czyta się niby dobrze, ale jest wplątanych tyle zbędnych osób i wydarzeń z ich życia, że czasem zapominałam o kim właśnie czytam i musiałam wracać kilka stron wstecz, żeby sobie przypomnieć. A zakończenie, w zasadzie jego brak... Koniec jakby w połowie części, jakby nagle ktoś autorowi powiedział: basta, nic już więcej nie napiszesz! Gdy czekasz na to co dalej, a dalej nie ma już nic... A może w sumie nie czekasz, bo trochę mnie jednak wynudziła i chyba chciałam, aby jak najszybciej się skończyła. Mniejsza z tym, może Wam się jednak spodoba.

Struna to niespełniony, rozwiedziony muzyk przebywający w szpitalu psychiatrycznym w Niemczech, tam też słyszy o pewnej Darii, postanawia wyruszyć do Rosji, aby odnaleźć nieznajomą kobietę.

Anna żyje w małżeństwie bez miłości, kiedyś marzyła o karierze aktorskiej, ale jej losy potoczyły się tak, że pracuje w archiwum państwowym w Moskwie.

Tych dwoje połączy przypadek, a być może to los tak chciał...

Więcej Wam nie powiem, jeżeli macie ochotę przeczytajcie i dajcie znać jak Wasze wrażenia. A może ktoś z Was już czytał?

W książce znalazło się kilka cytatów wartych uwagi, więc pozwolę sobie przytoczyć choćby jeden z nich:

"... Kiedy twarz sprawnie i posłusznie potrafi ukryć wszystkie sekrety - można nie spać przez tydzień, przepłakać całą noc, stracić głowę z miłości, i nikt niczego nie zauważy. Z upływem lat każda łza zostawia trwały ślad, a każda nieprzespana noc - fioletowe kręgi pod zmęczonymi oczami. "

Hmm... Właśnie skończyłam i nie wiem co napisać, bo mam bardzo mieszane odczucia co do tej książki. Czyta się niby dobrze, ale jest wplątanych tyle zbędnych osób i wydarzeń z ich życia, że czasem zapominałam o kim właśnie czytam i musiałam wracać kilka stron wstecz, żeby sobie przypomnieć. A zakończenie, w zasadzie jego brak... Koniec jakby w połowie części, jakby nagle...

O miłości, muzyce, poezji i katastrofie smoleńskiej. Polecam. Doskonały przerywnik thrillerów, wielkich dzieł i małych form.

O miłości, muzyce, poezji i katastrofie smoleńskiej. Polecam. Doskonały przerywnik thrillerów, wielkich dzieł i małych form.

Mądra, przenikliwa, dogłębna książka, zawierająca wiele informacji i ciekawostek o ludziach kultury, sztuki.

Mądra, przenikliwa, dogłębna książka, zawierająca wiele informacji i ciekawostek o ludziach kultury, sztuki.

Miłość, dysonans... każdy interpretuje ją inaczej. Podobno ta prawdziwa zdarza się tylko raz. Mnogość bohaterów, a wśród nich Struna i Anna ciągle dążący ku sobie, czy to w myślach, nie widząc się przez lata, czy to w prawdziwej podróży żeby się spotkać.
Parę razy natknęłam się na rażące błędy stylistyczne a lektorka nie za bardzo wiedziała, jak przeczytać niektóre obce słowa: np. Camus - to Kamis)

Miłość, dysonans... każdy interpretuje ją inaczej. Podobno ta prawdziwa zdarza się tylko raz. Mnogość bohaterów, a wśród nich Struna i Anna ciągle dążący ku sobie, czy to w myślach, nie widząc się przez lata, czy to w prawdziwej podróży żeby się spotkać.
Parę razy natknęłam się na rażące błędy stylistyczne a lektorka nie za bardzo wiedziała, jak przeczytać niektóre obce...

Jak zwykle nie zawiodłam się na Wiśniewskim, chociaż początek trudny i zawiły. Ale całość bardzo intrygująca.

Jak zwykle nie zawiodłam się na Wiśniewskim, chociaż początek trudny i zawiły. Ale całość bardzo intrygująca.

Sposób opowiadania historii sprawia, że czuję, że autor ma totalnie takie samo poczucie humoru jak ja. W większości opowiadane historie są tragiczne, ale przez to, że zdania są krótkie, rzeczowe i mega abstrakcyjne to po prostu śmiejesz się.

Mega plus za samą strukturę tej powieści, która wygląda tak: jest główna oś czasu, na której dzieją się rzeczy w czasie teraźniejszym, ale połowa tej książki to niespodziewanie wplatane historie z przeszłości bohaterów.

Oprócz tego jest dużo odniesień do muzyki klasycznej, co jest fajne, bo czasem z ciekawości sprawdzałam co to za utwory.

Ogólnie mega wciągająca, działająca na wyobraźnię powieść, bardzo mało ma wspólnego z typowym romansem.

Sposób opowiadania historii sprawia, że czuję, że autor ma totalnie takie samo poczucie humoru jak ja. W większości opowiadane historie są tragiczne, ale przez to, że zdania są krótkie, rzeczowe i mega abstrakcyjne to po prostu śmiejesz się.

Mega plus za samą strukturę tej powieści, która wygląda tak: jest główna oś czasu, na której dzieją się rzeczy w czasie...

Niezwykła historia miłości dwójki zwykłych ludzi. Ona piękna ,mądra kobieta zamknięta w klatce swojego nieudanego małżeństwa. On spełniony zawodowo ,wrażliwy artysta, z poranionym sercem. Spotykają się nagle i całkiem przypadkowo się w sobie zakochują... ale czy miłość może być przypadkiem ?

Bardzo ciekawa powieść o dojrzałej miłości nie do końca dojrzałych ludzi... polecam gorąco :)

Niezwykła historia miłości dwójki zwykłych ludzi. Ona piękna ,mądra kobieta zamknięta w klatce swojego nieudanego małżeństwa. On spełniony zawodowo ,wrażliwy artysta, z poranionym sercem. Spotykają się nagle i całkiem przypadkowo się w sobie zakochują... ale czy miłość może być przypadkiem ?

Bardzo ciekawa powieść o dojrzałej miłości nie do końca dojrzałych ludzi......

Jak każda powieść tego autora jest przedstawieniem wewnętrznych przeżyć bohaterów. Muszę jednak przyznać, że czasem nie rozumiem postępowania Ale przecież artystów bardzo trudno zrozumieć i całego ich postępowania, często absurdalnego niestety. Polecam jednak tę powieść, bo po niej doceniam moje szare spokojne życie

Jak każda powieść tego autora jest przedstawieniem wewnętrznych przeżyć bohaterów. Muszę jednak przyznać, że czasem nie rozumiem postępowania Ale przecież artystów bardzo trudno zrozumieć i całego ich postępowania, często absurdalnego niestety. Polecam jednak tę powieść, bo po niej doceniam moje szare spokojne życie

Jestem zakochana w stylu Wiśniewskiego, więc każdą jego książkę czytam z otwartym sercem, nocami, w każdej znajduje coś, czego w ukryciu sama pragnę, utożsamiając się z bohaterami. Dotyka intymności, kobiecości, życia, szaleństw. Tak było i teraz. I choć trochę pokrętna, wymagająca skupienia, by połączyć fakty, naładowana wiedza muzyczna i kultura, znowu spowodowała, ze zabrakło mi zakończenia. Ale to juz zapisane w głowie...

Jestem zakochana w stylu Wiśniewskiego, więc każdą jego książkę czytam z otwartym sercem, nocami, w każdej znajduje coś, czego w ukryciu sama pragnę, utożsamiając się z bohaterami. Dotyka intymności, kobiecości, życia, szaleństw. Tak było i teraz. I choć trochę pokrętna, wymagająca skupienia, by połączyć fakty, naładowana wiedza muzyczna i kultura, znowu spowodowała, ze...