Profil użytkownika Marcin (13798)

Profil użytkownika: Marcin

Słupsk Mężczyzna

Status Czytelnik

Aktywność 1 rok temu

294

Przeczytanych
książek

449

Książek
w biblioteczce

Opinii

1 072

Polubień
opinii

Słupsk Mężczyzna

Dodane| 3 książki|8 cytatów

Strony www:

www.last.fm/user/blameworthy

Zwyczajnie lubię czytać. Wierzę w czytanie, po prostu. Kiedyś, zupełnie przypadkiem, zakochałem się w tworzywie, jakim jest język polski i od tamtej pory uwielbiam paść oczy słowem pisanym. Żarłok ze mnie.

Biblioteczka

449 książek, 17 półek

Zobacz biblioteczkę

Opinie

Więcej

Okładka książki Wywiad z sobą samą. Apokalipsa Oriana Fallaci

7,2

Wywiad z sobą ... Oriana Fallaci

Marcin

17.04.2020

5 / 10

Na półkach: , ,

Zdecydowanie najsłabsza część trylogii. Oriana pożera własny ogon. Książka przegadana, przesiąknięta powtórzeniami z dwóch poprzednich. O ile dwie pierwsze części trylogii pokazały Fallaci jako twardą, bezkompromisową i waleczną dziennikarkę, o tyle w mało trafionej koncepcji wywiadu z samą sobą, Autorka jest cieniem samej siebie, a może nawet i karykaturą. Okopana w swoich lękach, paranojach, nadal zawzięta, ale już zamknięta na inne racje, argumenty, burzące jej własny porządek świata. Stąd pewnie taka, a nie inna forma tego para wywiadu. Czas nie stanął w miejscu, ludzie i świat wciąż się zmieniają, a Fallaci została daleko w tyle.

więcej Pokaż mimo to

7,3

Wiara Anna Kańtoch

Marcin

04.03.2020

7 / 10

Na półkach: , ,

Świetne pióro. Rzadki przypadek, gdzie warsztat idzie w parze z pasją. Fabularnie jest przyjemnie, co ważne, naprawdę można polubić bohaterów i poczuć się swojsko w ich towarzystwie. Jest zagadka, podejrzani mnożą się jak króliki, a dodatkowego smaczku dodaje lokalna gwara i cień odległej przeszłości, ciążący nad historią lokalnej społeczności. Rozczarowało mnie jedynie zakończenie, co chyba jest dosyć istotnym elementem kryminału. Niestety, miało być duże bum, a był lichy kapiszon. Mimo wszystko wrażenia pozytywne z pierwszego spotkania z Panią Kańtoch.

więcej Pokaż mimo to

7,4

Pacjentka Alex Michaelides

Marcin

10.01.2020

6 / 10

Na półkach: ,

Nie porywa, ale i nie usypia. Miejscami potrafi zaskoczyć, całkiem skutecznie plącze ślady i wskazówki. Brak "Pacjentce" odrobimy głębi i polotu, ale raz wzbudzone zainteresowanie utrzymuje do końca. Nie oczekiwałem wiele więcej, to i nie ma mowy o rozczarowaniu.

Pokaż mimo to

Więcej opinii

Aktywność użytkownika Marcin

z ostatnich 3 m-cy

Tu pojawią się powiadomienia związane z aktywnością użytkownika w serwisie

ulubieni autorzy [14]

Dorota Masłowska

Ocena książek:

6,6 / 10

17 książek

2 cykle

Pisze książki z:

literatura piękna, czasopisma

472 fanów

John Steinbeck

Ocena książek:

7,1 / 10

35 książek

1 cykl

Pisze książki z:

literatura piękna, klasyka

1152 fanów

Hanna Krall

Ocena książek:

7,0 / 10

38 książek

0 cykli

Pisze książki z:

reportaż, literatura piękna

242 fanów

Zobacz więcej

Ulubione

Więcej

Miałem zły dzień. Tydzień. Miesiąc. Rok. Życie. Cholera jasna.

Charles Bukowski Szmira Zobacz więcej

Kiedy człowiek powiada, że nie chce o czymś mówić, zwykle to znaczy, że nie może myśleć o niczym innym.

John Steinbeck Na wschód od Edenu Zobacz więcej

Wszystko może nas spotkać w życiu, przede wszystkim zaś nic.

Michel Houellebecq Platforma Zobacz więcej

Amerykańskie tłumaczenie n a k a z u j e ludziom tryumfować nad grzechem, a grzech można nazwać niewiedzą. Przekład króla Jakuba daje obiednicę w słowie "będziesz", co oznacza, że ludzie z całą pewnością nad grzechem zatryumfują. Natomiast słowo hebrajskie, wyraz 'timszel' - "możesz" - daje prawo wyboru. Kto wie, czy to nie najważniejsze słowo na świecie. Mówi ono, że droga jest otwarta. Przenosi odpowiedzialność na człowieka. Bo jeśli "możesz", to znaczy również, że "możesz nie".

Amerykańskie tłumaczenie n a k a z u j e ludziom tryumfować nad grzechem, a grzech można nazwać niewiedzą. Przekład króla Jakuba daje obiedn...

Rozwiń

John Steinbeck Na wschód od Edenu Zobacz więcej

Szpitale, więzienia i burdele-oto prawdziwe uniwersytety życia.Mam dyplomy wielu takich uczelni. Mówcie mi "Wasza Magnificencjo

Charles Bukowski Na południe od nigdzie Zobacz więcej

Uprzedzenie - to brudne słowo - oraz wiara - słowo jakże czyste - mają ze sobą coś wspólnego: zaczynają się tam, gdzie kończy się rozum.

Harper Lee Idź, postaw wartownika Zobacz więcej

Ludzie tak bardzo cenią sobie szczerość, a jednak znacznie częściej woleliby usłyszeć kłamstwo. Szczerość boli, prawda drażni, a bezpośredniość przysparza nam wrogów.

Ludzie tak bardzo cenią sobie szczerość, a jednak znacznie częściej woleliby usłyszeć kłamstwo. Szczerość boli, prawda drażni, a bezpośredni...

Rozwiń

Natasza Socha Troje na huśtawce Zobacz więcej

...miss gładkiego mózgu.

Hanna Bakuła Wnuczkożonka, czyli jak utrzymać laskę Zobacz więcej

- Razem spełniać dobre uczynki, to jedyny sposób kochania się. - Szkoda. Myślałam, że są jeszcze inne sposoby.

Italo Calvino Wicehrabia przepołowiony Zobacz więcej

Dodane przez użytkownika

Więcej

Przerażało go, że już do końca życia będzie dobrym człowiekiem, wbrew sobie. Co za niefart i skurwysyństwo! Kara niewspółmierna do grzechów. Przecież nie byłem aż tak zły, myślał, żeby teraz musieć być dobry!

Przerażało go, że już do końca życia będzie dobrym człowiekiem, wbrew sobie. Co za niefart i skurwysyństwo! Kara niewspółmierna do grzechów....

Rozwiń

Ignacy Karpowicz Balladyny i romanse Zobacz więcej

Gdybyśmy mieli gadające wątroby, nie potrzebowalibyśmy klubów Anonimowych Alkoholików.

Charles Bukowski Szmira Zobacz więcej

Kiedyś był przepis, że siostrom nie wolno nocować w domu u rodziny. Musiałam zatrzymywać się u księdza na plebanii. Potem mogłam, ale tylko w osobnym pokoju. Wszyscy na kupie mieszkali, gdzie osobny pokój? Trzeba było stale pilnować welonu. Nawet w domu własnej matce nie mogłam się pokazać z odkrytą głową. Spać musiałam w czepku, w lato okropnie gorąco. Więc zdejmowałam, kiedy nikt nie widział. Raz w nocy poszłam do kibla, a tu matka. No to prędko koszulę na głowę zadarłam. A ona na to: - Boże, co to za zgromadzenie, że głowy nie obejrzę, a dupę mogę.

Kiedyś był przepis, że siostrom nie wolno nocować w domu u rodziny. Musiałam zatrzymywać się u księdza na plebanii. Potem mogłam, ale tylko ...

Rozwiń

Marta Abramowicz Zakonnice odchodzą po cichu. Wydanie specjalne (rozszerzone) Zobacz więcej

Trzeba mówić ludziom, co mają myśleć. Nie mam wyjścia. Inaczej zrobi to ktoś inny.

Olga Tokarczuk Prowadź swój pług przez kości umarłych Zobacz więcej

Na dzisiejszym kolokwium bardzo interesująca koleżanka, sędzia niemieckiego Trybunału Konstytucyjnego, wyjaśniała różnice w trybie podejmowania decyzji między Niemcami i Stanami i zastanawiała się, która metoda jest bardziej transparentna i demokratyczna. O Polsce wspomniała mimochodem, że takie nieszczęścia się zdarzają. Nie zabrałam głosu, bo też o co miałabym ją pytać?

Na dzisiejszym kolokwium bardzo interesująca koleżanka, sędzia niemieckiego Trybunału Konstytucyjnego, wyjaśniała różnice w trybie podejmowa...

Rozwiń

Anda Rottenberg Berlińska depresja. Dziennik Zobacz więcej

Pamiętam, jak podczas publicznego spotkania w jakimś sopockim klubie przy plaży jedna pani zapytała, dlaczego ona nie widzi w sztuce tego co ja. - Każdy widzi to, co wie - odpowiedziałam. Ale nie mam pewności, czy zrozumiała.

Pamiętam, jak podczas publicznego spotkania w jakimś sopockim klubie przy plaży jedna pani zapytała, dlaczego ona nie widzi w sztuce tego co...

Rozwiń

Anda Rottenberg Berlińska depresja. Dziennik Zobacz więcej

- A skąd Pani przyjechała? - pada więc. - Z Polski - odpowiadam, choć wiem dobrze, co będzie dalej. - Skąd? - Poland. - Poland, Poland... - Pani robi w głowie przegląd znajomych miejscowości. - W Arkansas? - Nie. Przyjechałam z zagranicy. - O! - Udaje mi się wzbudzić jej zaciekawienie. - Spoza Arkansas? - Spoza USA nawet! Pani przerywa robótkę i kieruje na mnie bardzo uważne spojrzenie. - Z Europy - uściślam. - Skąd? - Europe. - Europe? Jesus Christ! - Pani spuszcza wzrok i przyspiesza ruchy szydełkiem. Do końca mojego pobytu już się do mnie nie odezwie.

- A skąd Pani przyjechała? - pada więc. - Z Polski - odpowiadam, choć wiem dobrze, co będzie dalej. - Skąd? - Poland. - Poland, Poland... - ...

Rozwiń

Katarzyna Surmiak-Domańska Ku Klux Klan. Tu mieszka miłość Zobacz więcej

Wiem: zło nie potrzebuje paszportów.

Oriana Fallaci Wściekłość i duma Zobacz więcej