Na wschód od Edenu

Długo opowieść, ale może dzięki temu udało się w pewien sposób połączyć historię kilku pokoleń dzięki czemu tak dobrze czyta się tą pozycję i nie widać kiedy ubywają strony. Są postacie, którym się kibicuje ale też i takie, które albo nie przypadają do gustu czy irytują, choć to zależy od każdego z nas. Rzadko pozostaje mi po przeczytania książki jakaś konkretna rzecz. Z reguły jest to cała fabuła, przesłanie. Tutaj, timszel, słowo powtórzone chyba najlepiej oddaje sens tego utworu. Timszel równie dobrze pasowałby do innej pozycji Steinbecka-Myszy i ludzie. W pewien sposób, obie to pogoń za marzeniami, które w Ameryce mają prawo się zdarzyć. Dla jednych Na wschód od Edenu będzie nudną historią dwóch rodzin, codziennością, która się nie sprawdzi bo każdy z nas się różni. Ale dla innych to właśnie fakt, że przedstawione są historie różne, i różnych rodzin sprawi, że każdy znajdzie coś ze swojego życia, lub chociaż podobnego. Myślę, że nikt nie pozostanie rozczarowany gdy przerzuci ostatnią stronę.

Długo opowieść, ale może dzięki temu udało się w pewien sposób połączyć historię kilku pokoleń dzięki czemu tak dobrze czyta się tą pozycję i nie widać kiedy ubywają strony. Są postacie, którym się kibicuje ale też i takie, które albo nie przypadają do gustu czy irytują, choć to zależy od każdego z nas. Rzadko pozostaje mi po przeczytania książki jakaś konkretna rzecz. Z...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Cudowna przygoda, czytałam z zachłannością... na pewno wrócę do niej.

Cudowna przygoda, czytałam z zachłannością... na pewno wrócę do niej.

Pokaż mimo to

Świetnie wykreowane postacie, w szczególności postać Cathy. Jak dla mnie trochę przydługa aczkolwiek warta przeczytania.

Świetnie wykreowane postacie, w szczególności postać Cathy. Jak dla mnie trochę przydługa aczkolwiek warta przeczytania.

Pokaż mimo to

Chce do tej książki wrócić

Chce do tej książki wrócić

Pokaż mimo to

Mistrzostwo świata.
Najpiękniejsza, najbardziej poruszająca powieść, jaką do tej pory czytałam.
Nie będę pisać co i jak. Fabuła jest tłem dla rzeczy najważniejszych. Dla perełek. Tymi perełkami były dialogi Samuela i Li. Ich obserwacje są najwartościowszymi elementami całej powieści.
Steinbeck jest wielki.
"Na wschód od Edenu" to skarbnica mądrości, to róg obfitości. To przenikliwe spojrzenie, psychologiczne studium ludzkiej natury. Emocjonalna uczta.
Grzechem byłoby nie skorzystać.

"Timszel"

Mistrzostwo świata.
Najpiękniejsza, najbardziej poruszająca powieść, jaką do tej pory czytałam.
Nie będę pisać co i jak. Fabuła jest tłem dla rzeczy najważniejszych. Dla perełek. Tymi perełkami były dialogi Samuela i Li. Ich obserwacje są najwartościowszymi elementami całej powieści.
Steinbeck jest wielki.
"Na wschód od Edenu" to skarbnica mądrości, to róg obfitości. To...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Żadna historia nie ma mocy ani trwałości, jeżeli nie czujemy w głębi serca, że jest prawdziwa i że mówi prawdę o nas samych."
Ta historia ma moc obucha i trwałość wieczności. Uniwersalna historia wielu i każdego z nas.

"Żadna historia nie ma mocy ani trwałości, jeżeli nie czujemy w głębi serca, że jest prawdziwa i że mówi prawdę o nas samych."
Ta historia ma moc obucha i trwałość wieczności. Uniwersalna historia wielu i każdego z nas.

Pokaż mimo to

Ta powieść mnie urzekła, czytałam ją dwukrotnie; jest naprawdę godna polecenia dla wszystkich czytelników.
POLECAM

Ta powieść mnie urzekła, czytałam ją dwukrotnie; jest naprawdę godna polecenia dla wszystkich czytelników.
POLECAM

Pokaż mimo to

„Tedy odszedł Kain od oblicza Pańskiego i mieszkał w ziemi Nod na wschód od Edenu”- biblijna opowieść o Kainie i Ablu jest punktem wyjścia do refleksji nad dziełem Steinbecka, a właściwie arcydziełem. Zachwyciła mnie jeszcze bardziej niż czytane ostatnio „Grona gniewu”.

Kalifornia, to jest dla pisarza miejsce „na wschód od Edenu”, rodzinna dolina Salinas, ranczo niedaleko King City, miasto Salinas; tam umieszcza akcję swej powieści zawierającej pewne wątki autobiograficzne. Osiedli się tam jeden z głównych bohaterów, Adam Trask; niedaleko będzie ranczo rodziny Samuela Hamiltona, chyba najwspanialszej, najmądrzejszej postaci, który, niczym biblijny prorok, pojawia się nawet na milczące, nieuświadomione wezwania, by pomagać potrzebującym. Jest w tym Irlandczyku głęboka mądrość życiowa wyniesiona z doświadczeń życiowych, z lektur, z własnych refleksji nad światem i ludźmi. W życiu Adama Traska i jego synów, Aarona i Kaleba, Samuel odegra znaczącą rolę, podobnie jak Chińczyk Li będący oficjalnie służącym rodziny Trasków, ale tak naprawdę jest ich przyjacielem i to on dba o dzieci, gdy Adam pogrąża się w odrętwienie po odejściu żony, która jest pokazana jako wcielenie zła.

Dobro i zło – narrator zauważa, że: „Wszystkie powieści, cała poezja zbudowane są na nie kończącym się zmaganiu dobra ze złem w nas samych”. Adam i jego brat Karol rywalizują o względy ojca, Karol wie, że ten woli Adama i wyzwala to w nim złość. Potem synowie Adama, zwłaszcza Kaleb, będzie czuł to samo w stosunku do Aarona. Kal zdaje sobie sprawę z tej ciemnej strony swego usposobienia i nawet prosi Boga: „Nie daj, żebym był zły. Bo ja nie chcę”. Chce być taki jak lubiany przez wszystkich Aron. Czy Bóg wysłucha modlitwy Kala? Zostawiam to pytanie bez odpowiedzi; ci, którzy będą czytać powieść, sami ją znajdą.

Wspomniałam na początku o nawiązaniach do historii Kaina i Abla, widać ją oczywiście nawet w imionach zaczynających się tą samą literą; w usposobieniach, najpierw Adama i Karola, potem u Aarona i Kaleba. Jest też w powieści bezpośrednie odniesienie do biblijnej opowieści o dwóch braciach. Samuel najpierw czyta ją Adamowi i Li, a potem wybierają imiona dla bliźniaków. Potem fragment Księgi Rodzaju powraca we wspaniałej dyskusji Samuela, Adama i Li na jej temat; punktem wyjścia jest jedno słowo, hebrajskie „timszel”, czyli „możesz”, a nie, jak w niektórych tłumaczeniach „masz” czy „będziesz”. „Możesz” daje człowiekowi prawo wyboru. „Timszel” pięknie powróci w zakończeniu tej niezwykłej powieści przykuwającej uwagę już od pierwszych zdań pięknie opisujących miejsce akcji, dolinę Salinas.
Steinbeck opisuje krainę swego dzieciństwa z wielką miłością, z czułością pokazując jej uroki, koncentrując się na szczegółach krajobrazu w różnych porach roku, dni, nocy. Czytam i widzę: „dywan łubinu i maków”, „kiście pięciopalczastych i złocistych paproci”, „rozwijające się łososiowo-różowe pąki azalii”, ale też „czarne, gliniaste błoto”, „miejsce wyschnięte i przeżarte słońcem”.

Czytając „Na wschód od Edenu”, czułam się tak, jak jeden z bohaterów powieści, Tom Hamilton, który „wgryzał się w książkę, wpełzał i wciskał między jej karty, rył jak kret w zawartych w niej myślach i wyłaził na wierzch z twarzą i rękami niejako umazanymi książką”. Myślę, że pozostanę jeszcze bardzo długo z tą „umazaną twarzą i rękami” i choć kolejne książki pewnie trochę to zetrą, jednak powieść Steinbecka będzie we mnie trwała. Wypisałam pewne zdania, na pewno do nich wrócę.

„Tedy odszedł Kain od oblicza Pańskiego i mieszkał w ziemi Nod na wschód od Edenu”- biblijna opowieść o Kainie i Ablu jest punktem wyjścia do refleksji nad dziełem Steinbecka, a właściwie arcydziełem. Zachwyciła mnie jeszcze bardziej niż czytane ostatnio „Grona gniewu”.

Kalifornia, to jest dla pisarza miejsce „na wschód od Edenu”, rodzinna dolina Salinas, ranczo niedaleko...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Majstersztyk literacki. Mistrzowska „lekka” proza, przepadam za językiem autora. Opowieść o emocjonalnych potrzebach, o ludzkich słabościach, o ciągłej walce dobra ze złem w życiu każdego człowieka. W każdym z nas jest biblijny Kain, możliwość WYBORU pozwala nam jednak podążać własną drogą.

Majstersztyk literacki. Mistrzowska „lekka” proza, przepadam za językiem autora. Opowieść o emocjonalnych potrzebach, o ludzkich słabościach, o ciągłej walce dobra ze złem w życiu każdego człowieka. W każdym z nas jest biblijny Kain, możliwość WYBORU pozwala nam jednak podążać własną drogą.

Pokaż mimo to

Jedna z powieści, w której się totalnie zakochałem. Uważam, że każdy jak ją przeczyta to znajdzie w niej swoją "bratnią duszę" lub ulubioną postać. Ja ją znalazłem - Caleb Trask, osoba z charakteru bardzo podobna do mnie. Też tak samo jak on jestem na wojnie ze sobą, też mam dość wpajania schematów jak mam żyć, jak mam postępować, jak się zachowywać i tak dalej. Myślę, że miał zaburzenia afektywno-dwubiegunowe. No i sam James Dean w swojej ekranizacji - uważam, że to najlepsza jego rola i jeśli ktoś wątpił tak samo jak ja kiedyś, dlaczego mimo trzech ról stał się legendą, to ten film u niego rozwieje wszelkie wątpliwości. Był w tej roli fenomenalny. Jak John Steinbeck się z nim spotkał, to był pod jego wrażeniem i krzyknął "Jezu Chryste - on jest Calem!".

Jedna z powieści, w której się totalnie zakochałem. Uważam, że każdy jak ją przeczyta to znajdzie w niej swoją "bratnią duszę" lub ulubioną postać. Ja ją znalazłem - Caleb Trask, osoba z charakteru bardzo podobna do mnie. Też tak samo jak on jestem na wojnie ze sobą, też mam dość wpajania schematów jak mam żyć, jak mam postępować, jak się zachowywać i tak dalej. Myślę, że...

więcej

mniej

Pokaż mimo to