Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jestem głupia, co chwilę ryczałam, czytając tę książkę, ale nie żałuję. Tylu wspaniałych, światłych ludzi "wytępiono" w czasie wojny; ludzi, którzy mogli jeszcze tyle osiągnąć, którzy mieli plany na przyszłość. "Kamienie" opowiadają głównie o Alku, Rudym i Zośce, ale dla mnie były obrazem życia i śmierci tysięcy innych wspaniałych ludzi, którym przyszło urodzić się w czasach wojny.

Jestem głupia, co chwilę ryczałam, czytając tę książkę, ale nie żałuję. Tylu wspaniałych, światłych ludzi "wytępiono" w czasie wojny; ludzi, którzy mogli jeszcze tyle osiągnąć, którzy mieli plany na przyszłość. "Kamienie" opowiadają głównie o Alku, Rudym i Zośce, ale dla mnie były obrazem życia i śmierci tysięcy innych wspaniałych ludzi, którym przyszło urodzić się w...

"Książka nie warta tego, by ją dwa razy przeczytać, nie jest warta, by przeczytać ją raz." - Karol Juliusz Weber

Zmarnowałam ostatnie chwile wakacji, czytając tę książkę.
Z opisu wydawała mi się na tyle ciekawa, że postanowiłam ją kupić; niestety zawiodłam się :(

"Książka nie warta tego, by ją dwa razy przeczytać, nie jest warta, by przeczytać ją raz." - Karol Juliusz Weber

Zmarnowałam ostatnie chwile wakacji, czytając tę książkę.
Z opisu wydawała mi się na tyle ciekawa, że postanowiłam ją kupić; niestety zawiodłam się :(

Moja przygoda z "Sekretem" była dość skomplikowana... Najpierw spontanicznie zakupiłam ją będąc w księgarni w zupełnie innym celu, później będąc w trakcie jej czytania dwa razy oglądałam film (który zawiera te same treści co książka, przekazywane przez wypowiedzi różnych ludzi w ciągu półtorej godziny). Do tej pory nie przeczytałam w całości samej książki, ale na podstawie filmu stwierdzam, że można w tą teorię wierzyć, bądź nie (nic odkrywczego, prawda...? ;P) Zależy jednak od nas jak się do niej nastawimy. Uważam, że nawet jeśli nie wierzymy w paranormalne siły, bądź jak kto woli moce z wszechświata, to jeśli uwierzymy i będziemy stosować się do zasad "Sekretu" to będzie nam łatwiej w życiu, gdyż podchodząc optymistycznie do wszelkich działań możemy więcej osiągnąć niż zniechęcając się już na samym początku. Cokolwiek postanowisz pamiętaj, że "Sekret" działa czy tego chcesz czy nie... ^_^

Teraz po dwukrotnym obejrzeniu filmu i przeczytaniu książki,
już w całości podtrzymuje wyżej przedstawioną opinię. Może jednak lepiej być optymistą niż realistą (nie mówiąc już o wiecznych pesymistach, których życie przypomina ciągłe uciekanie od burzowych chmur, które przemieszczają się tylko nad ich głowami - jak w kreskówkach :P), po prostu ŁATWIEJ, wtedy żyć :)

"Bądź szczęśliwy teraz. Czuj się dobrze teraz. To jedyne, co musisz robić. Jeśli tylko tego się nauczyłeś z tej książki, to i tak poznałeś najważniejszą część Sekretu." - str. 179

Moja przygoda z "Sekretem" była dość skomplikowana... Najpierw spontanicznie zakupiłam ją będąc w księgarni w zupełnie innym celu, później będąc w trakcie jej czytania dwa razy oglądałam film (który zawiera te same treści co książka, przekazywane przez wypowiedzi różnych ludzi w ciągu półtorej godziny). Do tej pory nie przeczytałam w całości samej książki, ale na podstawie...

Ta książka nie jest tylko zbiorem przygód, które Martyna napotkała na swojej drodze, podróżując po wielu zakątkach świata.
Historie w niej zawarte uczą tolerancji, doceniania realiów życia w Europie (choć często narzekamy na naszych polityków, gospodarkę i wiele innych aspektów funkcjonowania naszego kraju, to po przeczytaniu co się dzieje, na przykład w Etiopii - państwie niby demokratycznym; dopiero zaczynamy cieszyć się, że mieszkamy, gdzie mieszkamy).
Książka uczy także czerpania z życia i walki o swoje marzenia.
Mój ulubiony fragment tej książki to rozdział pt. "Potęga teraźniejszości". Uważam, że "Zapiski" są warte polecenia każdemu :)

Ta książka nie jest tylko zbiorem przygód, które Martyna napotkała na swojej drodze, podróżując po wielu zakątkach świata.
Historie w niej zawarte uczą tolerancji, doceniania realiów życia w Europie (choć często narzekamy na naszych polityków, gospodarkę i wiele innych aspektów funkcjonowania naszego kraju, to po przeczytaniu co się dzieje, na przykład w Etiopii - państwie...

Jak na razie oceniam ją na "10", aczkolwiek w jedno, krótkie popołudnie przebrnęłam przez 1/3 całej książki i postanowiłam, że muszę przystopować i zostawić trochę na później ;P

Teraz już po przeczytaniu całości: Doceniam tę książkę.
Jest wiele książek napisanych o Michaelu Jacksonie przełożonych na język polski, a jeszcze więcej anglojęzycznych i tych wydanych we wszelkich innych językach świata.
Najbardziej wartościowy jest dla mnie "Moonwalk", bo napisał go Michael we własnej osobie.
Ta książka została napisana przez wieloletniego przyjaciela Michaela, w przeciwieństwie do większości innych, które zostały napisane przez ludzi, którzy nawet nigdy nie mieli okazji uścisnąć Michaelowi dłoni, a rwali się do opisywania i komentowania jego życia, o którym tak na prawdę g*wno mogli wiedzieć.
Moją uwagę przyciągnął jednak niepokojący przypis ze strony 168, który informuje, że na nagraniu z koncertu, o którym autor opowiadał, nie widać odzwierciedlenia jego słów, tj. według autora Michael miał wykonać ostatni utwór siedząc na brzegu sceny, gdyż z powodu bólu po wypadku z wyciągnikiem przy wykonywaniu poprzedniej piosenki, nie był w stanie ustać na scenie ani zejść z niej o własnych siłach. Nagranie z tego koncertu nie potwierdza by Michael faktycznie siedział na skraju sceny. Więc albo autora zawiodła pamięć, albo poniosła go fantazja i coś sobie dopowiedział po latach, spisując wspomnienia.
Mam jednak nadzieję, że to jedyny fragment książki, w którym minął się z prawdą :)

Jak na razie oceniam ją na "10", aczkolwiek w jedno, krótkie popołudnie przebrnęłam przez 1/3 całej książki i postanowiłam, że muszę przystopować i zostawić trochę na później ;P

Teraz już po przeczytaniu całości: Doceniam tę książkę.
Jest wiele książek napisanych o Michaelu Jacksonie przełożonych na język polski, a jeszcze więcej anglojęzycznych i tych wydanych we...

Ciekawa książka, która skłania do refleksji nad życiem. Pozwala dostrzec drobiazgi, z których powinniśmy się cieszyć, a często ich nie dostrzegamy, również utwierdza w przekonaniu, że dopiero kiedy coś stracimy potrafimy to docenić.

Ciekawa książka, która skłania do refleksji nad życiem. Pozwala dostrzec drobiazgi, z których powinniśmy się cieszyć, a często ich nie dostrzegamy, również utwierdza w przekonaniu, że dopiero kiedy coś stracimy potrafimy to docenić.

Przejmująca historia i zadziwiający zwrot akcji, kiedy już wszyscy, łącznie z główną bohaterką, mamy wrażenie, że odkryliśmy prawdę...

Zabrakło mi jedynie jeszcze kilku stron zakończenia - chciałabym wiedzieć czy Christine poczyniła trwałe postępy w leczeniu?
Czy obudziła się następnego ranka wiedząc, że człowiek trzymający
ją za rękę to jej mąż, czy jednak już do końca życia to on będzie musiał jej o tym przypominać każdego ranka - on i jej kolejny pamiętnik?
To niestety lub stety autor pozostawił każdemu czytelnikowi do indywidualnego dopowiedzenia.

Przejmująca historia i zadziwiający zwrot akcji, kiedy już wszyscy, łącznie z główną bohaterką, mamy wrażenie, że odkryliśmy prawdę...

Zabrakło mi jedynie jeszcze kilku stron zakończenia - chciałabym wiedzieć czy Christine poczyniła trwałe postępy w leczeniu?
Czy obudziła się następnego ranka wiedząc, że człowiek trzymający
ją za rękę to jej mąż, czy jednak już do końca...