Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka Pani Joanny Szarańskiej prezentuje coś jeszcze innego niż poprzednie książki, to bardzo dobry znak. Nie było tu za to nic magicznego i przesadzonego, historie opowiadały o zwykłych szarych ludziach, którzy przygotowują się do świąt. Autorka nie wmawia nam, że cuda w Święta Bożego Narodzenia się zdarzają i bardzo dobrze! W końcu w 100% mamy normalnych ludzi, normalne zdarzenia i normalne historie. Przez to, książka jak dla mnie była przyjemna i bardzie zbliżona do takich standardowych przygotowań świątecznych.
To co jest schematyczne, to, to, że mamy kilka wątków i bohaterów. Poznajemy małego Antosia, który musi uporać się z rozwodem rodziców i śmiercią ukochanego dziadka. Mama Antosia Danuta, która próbuje by te pierwsze dziwaczne święta syna miały jakieś ręce i nogi. Autorka wykreowała nam całkiem zabawne i niezgodne siostry Beatę i Danutę, które rywalizują między sobą w przygotowaniach do świąt. Pojawia się Nina ( jak to autorka pięknie opisała z apetyczną zaokrągloną sylwetką), która opiekuje się starszą panią Heleną i na święta jedzie do Mamy i cioci. I w końcu rodzeństwo pewnych staruszków Józefa i Józefy. Sam klimat świąteczny tworzy też otwarcie tajemniczego sklepiku „Kraina zeszłorocznych choinek”, który w moich oczach był bardzo uroczy i nadawał ducha Świąt. Wszyscy bohaterowie są bardzo potrzebni i naprawdę bardzo ich polubiłam. A ta codzienność jaką tworzą w tej książce , przywołuje uśmiech na twarzy oraz nadaje przyjemny czas z książką.
Przyznam się jedynie, że początek mnie trochę nudził, ale zaraz po niewielu stronach poczułam klimat i wdrożyłam się. Nie mogę też określić, że wszystko w tej książce jest wesołe i beztroskie, bo pojawiają się problemy i problemiki, jednak są to sytuacje niewyolbrzymione, takie, które mogły zdarzyć się w realnym świecie. I taką właśnie prostotą Pani Joanna Szarańska zabrała mnie do Krainy Zeszłorocznych Choinek. To była udana podróż.

Książka Pani Joanny Szarańskiej prezentuje coś jeszcze innego niż poprzednie książki, to bardzo dobry znak. Nie było tu za to nic magicznego i przesadzonego, historie opowiadały o zwykłych szarych ludziach, którzy przygotowują się do świąt. Autorka nie wmawia nam, że cuda w Święta Bożego Narodzenia się zdarzają i bardzo dobrze! W końcu w 100% mamy normalnych ludzi, normalne...