Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przesłanie że zamiast pouczać warto współczuć (sobie i innym) cenne nie tylko w sytuacji ADHD, ale trudno czytać te same fragmenty w każdym rozdziale. Poza tym zrzucanie wszystkich wydarzeń na ADHD wydaje się nadużyciem i nie należy tej książki traktować jako opis funkcjonowania typowej osoby z tym zaburzeniem. Jako pamiętnik - spoko, jako podręcznik diagnostyczny - a w życiu, literacko - mocno przeciętnie.

Przesłanie że zamiast pouczać warto współczuć (sobie i innym) cenne nie tylko w sytuacji ADHD, ale trudno czytać te same fragmenty w każdym rozdziale. Poza tym zrzucanie wszystkich wydarzeń na ADHD wydaje się nadużyciem i nie należy tej książki traktować jako opis funkcjonowania typowej osoby z tym zaburzeniem. Jako pamiętnik - spoko, jako podręcznik diagnostyczny - a w...