Wszystko, tylko nie mięta

Dobra książka. Jako dzieciak przeczytałam jednym tchem, z racji bliskości fabuły. Po latach przyznam, że lekka, dobra lektura... ach, wróciłoby się do tych młodych czasów...

Dobra książka. Jako dzieciak przeczytałam jednym tchem, z racji bliskości fabuły. Po latach przyznam, że lekka, dobra lektura... ach, wróciłoby się do tych młodych czasów...

Prawdziwa młodzieżówka, wreszcie nie fantastyczna, zabawne przygody rodziny wielodzietnej, śmieszne wpadki, zaskakujące sytuacje ot taka Jeżycjada lecz z większym otwarciem na sex, prześladowania w szkole, "kalectwo".

Prawdziwa młodzieżówka, wreszcie nie fantastyczna, zabawne przygody rodziny wielodzietnej, śmieszne wpadki, zaskakujące sytuacje ot taka Jeżycjada lecz z większym otwarciem na sex, prześladowania w szkole, "kalectwo".

Spodziewałam się czegoś więcej, zresztą trudno się dziwić - cała seria jest porównywana do takich dzieł jak "Jeżycjada" Małgorzaty Musierowicz. Z przykrością muszę jednak stwierdzić, że daleko jej do niej. Owszem, "Wszystko, tylko nie mięta" opowiada o ważnych sprawach, ukazuje problemy nastolatków, itd., itd., ale i tak czuję mały niedosyt i mam wrażenie, że autorka mogła napisać tą książkę lepiej. Nie była specjalnie zła, ale wiem, że raczej nie zapadnie mi w pamięć na długo. Polecam osobom w wieku 12-14 lat.

Spodziewałam się czegoś więcej, zresztą trudno się dziwić - cała seria jest porównywana do takich dzieł jak "Jeżycjada" Małgorzaty Musierowicz. Z przykrością muszę jednak stwierdzić, że daleko jej do niej. Owszem, "Wszystko, tylko nie mięta" opowiada o ważnych sprawach, ukazuje problemy nastolatków, itd., itd., ale i tak czuję mały niedosyt i mam wrażenie, że autorka mogła...

Taka trochę jak uboższa wersja Musierowicz. Lekko się czytało, ale brakowało jakiejś iskry, która mocniej wciągnie w historię. Na pewno bardziej dla młodzieży ;)

Taka trochę jak uboższa wersja Musierowicz. Lekko się czytało, ale brakowało jakiejś iskry, która mocniej wciągnie w historię. Na pewno bardziej dla młodzieży ;)

Lubię młodzieżówki, ale na tę książkę okazałam się zdecydowanie za stara. Wynudziłam się okropnie, zmęczyłam ją z poczucia przyzwoitości. Ale pewnie młodszym odbiorcom (tak 12 - 14 lat) będzie się podobała, bo lekko i "bezboleśnie" się czyta.

Lubię młodzieżówki, ale na tę książkę okazałam się zdecydowanie za stara. Wynudziłam się okropnie, zmęczyłam ją z poczucia przyzwoitości. Ale pewnie młodszym odbiorcom (tak 12 - 14 lat) będzie się podobała, bo lekko i "bezboleśnie" się czyta.

Przyjemna, lekka i zabawna historia. Polecam dla osób w wieku 13/14 lat. Naprawdę dobrze bawiłam się przy czytaniu.

Przyjemna, lekka i zabawna historia. Polecam dla osób w wieku 13/14 lat. Naprawdę dobrze bawiłam się przy czytaniu.

Jedna z tych wielu obyczajówek młodzieżowych o tym, że trzeba być dobrą, rozsądną osobą, że rodzice chcą dla dzieci dobrze, nawet jak czasem się kłócicie, że chce się schudnąć za cenę zdrowia, a pierwsze zawirowania miłosne są traktowane z protekcjonalnym sentymentem. Jednocześnie sprawia to, że książka jest niezbyt zapadająca w pamięć, nijaka i choć zapowiada się dobrze, to można podejść do lektury mieć wiele, bo zwyczajnie nie pamięta się, że się ją już przeczytało.
Bardzo niezobowiązująca lekturka. Moralizatorka bez ostrych krawędzi, bardziej chyba jako poradnik rodzicielski albo dla młodzieży o słabych nerwach.

Jedna z tych wielu obyczajówek młodzieżowych o tym, że trzeba być dobrą, rozsądną osobą, że rodzice chcą dla dzieci dobrze, nawet jak czasem się kłócicie, że chce się schudnąć za cenę zdrowia, a pierwsze zawirowania miłosne są traktowane z protekcjonalnym sentymentem. Jednocześnie sprawia to, że książka jest niezbyt zapadająca w pamięć, nijaka i choć zapowiada się dobrze,...

Zabawna, przyjemna, ciepła - taki powrót do młodzieńczych lat

Zabawna, przyjemna, ciepła - taki powrót do młodzieńczych lat

Ewa Nowak ma bardzo przyjemny styl, tą serię polecam nastolatkom w wieku 13/14

Ewa Nowak ma bardzo przyjemny styl, tą serię polecam nastolatkom w wieku 13/14

Gdy przeczytałam książkę za pierwszym razem przypadkowo nie odznaczyłam w "już przeczytanych". Widząc ją w "chcę przeczytać" sprawdziłam dostępniść tej pozycji w swojej bibliotece. A że była dostępna za kilka dni w tejże bibliotece się zjawiłam. Bez trudu sama znalazłam książkę na regale. Po przeczytaniu opisu lektury oraz jej pierwszych dwóch stron stwierdziłam, że będzie z pewnością ciekawa. Toteż ją wyporzyczyłam. Po wróceniu do domu i przeczytaniu kolejnych 10 stron zdziwiłam się, że tekst jest mi jakoś dziwnie znany. Później po przewertowaniu okazało się, że nawet już znam zakończenie.
Otóż dwa razy wyporzyczyłam tą samą książkę. Bo wydawała mi się ciekawa.
I to jest moja rekomendacja.

Gdy przeczytałam książkę za pierwszym razem przypadkowo nie odznaczyłam w "już przeczytanych". Widząc ją w "chcę przeczytać" sprawdziłam dostępniść tej pozycji w swojej bibliotece. A że była dostępna za kilka dni w tejże bibliotece się zjawiłam. Bez trudu sama znalazłam książkę na regale. Po przeczytaniu opisu lektury oraz jej pierwszych dwóch stron stwierdziłam, że będzie...