Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Młot na Czarownice to kolejny majstersztyk dobrego polskiego pisarza Jacka Piekary. Lekkie pióro, dobra opowieść no i Mordimmer Madderdin czyli genialne połączenie cynizmu i walki ze złem.

Młot na Czarownice to kolejny majstersztyk dobrego polskiego pisarza Jacka Piekary. Lekkie pióro, dobra opowieść no i Mordimmer Madderdin czyli genialne połączenie cynizmu i walki ze złem.

Książka, jest wspaniałym dialogiem między uczniem i mistrzem. Oprócz dociekliwości znajdziemy w niej również wiele wzajemnej sympatii między rozmówcami. Ponadto pozwala zrozumieć wiele nurtujących spraw z pogranicza psychologii i ewolucji. Jest to świetna propozycja dla osób, które chcą lepiej rozumieć otaczający nas świat i ludzi.

Poniżej 2 cytaty, które bardzo mnie urzekły (mały spoiler):
"Człowiek nie jest w stanie nadążyć w stu procentach za tym, co dzieje się w jego umyśle"

"Bez emocji człowiekowi zabraknie paliwa" żeby jeszcze raz zmierzyć się z problemem.

Książka, jest wspaniałym dialogiem między uczniem i mistrzem. Oprócz dociekliwości znajdziemy w niej również wiele wzajemnej sympatii między rozmówcami. Ponadto pozwala zrozumieć wiele nurtujących spraw z pogranicza psychologii i ewolucji. Jest to świetna propozycja dla osób, które chcą lepiej rozumieć otaczający nas świat i ludzi.

Poniżej 2 cytaty, które bardzo mnie...

Nie jest to wybitny przedstawiciel literatury fantasy. Jednak dla fanów serii Diablo jest rewelacyjną pozycją, która w fajny sposób uzupełnia braki w fabule gry. Dlatego trochę nie rozumiem, dlaczego często czytam tak negatywne opinie tej książki. Generalnie, fan gry odnajdzie się doskonale w świecie jaki zarysował na stronicach autor. Dla osoby, która nie miała przyjemności ująć kawału żelastwa i przedzierać się przez hordy piekieł w różnych, mrocznych miejscach ze wspaniałą muzyką będzie to tylko średnie fantasy.

Nie jest to wybitny przedstawiciel literatury fantasy. Jednak dla fanów serii Diablo jest rewelacyjną pozycją, która w fajny sposób uzupełnia braki w fabule gry. Dlatego trochę nie rozumiem, dlaczego często czytam tak negatywne opinie tej książki. Generalnie, fan gry odnajdzie się doskonale w świecie jaki zarysował na stronicach autor. Dla osoby, która nie miała...

Trzeba przyznać, że William Wharton to autor, który stoi na bardzo "małej" półce i tylko nieliczni autorzy na świecie mogą się na nią dostać.

Jeśli chodzi o "Niedobre Miejsce" to jedna rzecz naprawdę mnie urzekła. Nie spotkałem się jeszcze z tak rzetelnym i dobitnym opisem ludzkich emocji.

Książki tej nie czyta się łatwo ale jeśli czytelnik ma tendencję do emocjonalnych przemyśleń to ta literacka pozycja z pewnością do niego trafi.

Jednak powiedzmy sobie szczerze, nie jest to lektura lekka łatwa i przyjemna co ma swoje dobre i złe strony.

Trzeba przyznać, że William Wharton to autor, który stoi na bardzo "małej" półce i tylko nieliczni autorzy na świecie mogą się na nią dostać.

Jeśli chodzi o "Niedobre Miejsce" to jedna rzecz naprawdę mnie urzekła. Nie spotkałem się jeszcze z tak rzetelnym i dobitnym opisem ludzkich emocji.

Książki tej nie czyta się łatwo ale jeśli czytelnik ma tendencję do emocjonalnych...

Niestety poległem, nie cierpię nie kończyć dobrych książek ale świat opisany w tejże pozycji literackiej jest tak pokręcony, że miałem problemy z powrotem do normalnego funkcjonowania. Polecam osobom, które nie wkręcają się zbytnio w treść i fabułę, ponieważ może to grozić dziwnymi przemyśleniami dnia codziennego. Odłożyłem tą książkę jak podczas oczekiwania na zieloną trumnę MPK zacząłem się zastanawiać czy ci ludzie dookoła mnie "WIEDZĄ". Prawdziwa masakra, lecz mimo wszystko Krzysztoń to świetny pisarz.

Niestety poległem, nie cierpię nie kończyć dobrych książek ale świat opisany w tejże pozycji literackiej jest tak pokręcony, że miałem problemy z powrotem do normalnego funkcjonowania. Polecam osobom, które nie wkręcają się zbytnio w treść i fabułę, ponieważ może to grozić dziwnymi przemyśleniami dnia codziennego. Odłożyłem tą książkę jak podczas oczekiwania na zieloną...

Dobra i prawdziwie zacna książka, dla fanów Hannibala powinna być wręcz obowiązkowa. W końcu każdy ma czasem ochotę na schrupanie jakiegoś "wiejskiego chama" ;) Mnie książka wciągnęła niesamowicie i jeśli ktoś lubi dreszczyk emocji i wysublimowane okrucieństwo to zdecydowanie polecam.

Dobra i prawdziwie zacna książka, dla fanów Hannibala powinna być wręcz obowiązkowa. W końcu każdy ma czasem ochotę na schrupanie jakiegoś "wiejskiego chama" ;) Mnie książka wciągnęła niesamowicie i jeśli ktoś lubi dreszczyk emocji i wysublimowane okrucieństwo to zdecydowanie polecam.

Książkę wciągnąłem w jakieś 48h,cóż jest z nią pewien problem. Problemem tym jest autor i główny bohater. Faceci chcą nim być choć często po ciuchu, a kobiety chcą z kimś takim być lub sypiać niepotrzebne skreślić. Powiedzmy sobie szczerze, nie jest to wybitne dzieło literackie ale pozwala rzucić okiem na pracowników korpo. Wniosek jest jeden, kasa to nie wszystko, choć nieco ułatwia życie.

Książkę wciągnąłem w jakieś 48h,cóż jest z nią pewien problem. Problemem tym jest autor i główny bohater. Faceci chcą nim być choć często po ciuchu, a kobiety chcą z kimś takim być lub sypiać niepotrzebne skreślić. Powiedzmy sobie szczerze, nie jest to wybitne dzieło literackie ale pozwala rzucić okiem na pracowników korpo. Wniosek jest jeden, kasa to nie wszystko, choć...

Rewelacyjnie napisana książka. Autorka wspaniale flirtuje z historią ale robi to w sposób, który absolutnie nie odstręcza, a wręcz zachęca do czytania. Fabuła doskonale przypomina czytelnikowi z czego jako Polak powinien być dumny. Naprawdę Polecam, jeśli chcecie Bolka Chrobrego poznać od strony "alkowy".

Rewelacyjnie napisana książka. Autorka wspaniale flirtuje z historią ale robi to w sposób, który absolutnie nie odstręcza, a wręcz zachęca do czytania. Fabuła doskonale przypomina czytelnikowi z czego jako Polak powinien być dumny. Naprawdę Polecam, jeśli chcecie Bolka Chrobrego poznać od strony "alkowy".

Pomysł na historię oceniam jako świetny, koncepcja Nocnego Orszaku jest naprawdę sensowna. Jednak warsztat pisarski i fabuła mniej porywają. Gdyby tą książkę napisał R.A Salvatore to była by dużo lepsza.

Pomysł na historię oceniam jako świetny, koncepcja Nocnego Orszaku jest naprawdę sensowna. Jednak warsztat pisarski i fabuła mniej porywają. Gdyby tą książkę napisał R.A Salvatore to była by dużo lepsza.

Dawno nie czytałem czegoś, co sprawia, że zarywam nockę. Zgodnie z opiniami innych użytkowników debiut bardzo dobry jednak niektórzy zarzucili zbyt dużą liczbę nie potrzebnych szczegółów, cóż mnie takie smaczki bardzo odpowiadają, więc daje tej pozycji maksymalną liczbę gwiazdek i zachęcam do przeczytania.

Dawno nie czytałem czegoś, co sprawia, że zarywam nockę. Zgodnie z opiniami innych użytkowników debiut bardzo dobry jednak niektórzy zarzucili zbyt dużą liczbę nie potrzebnych szczegółów, cóż mnie takie smaczki bardzo odpowiadają, więc daje tej pozycji maksymalną liczbę gwiazdek i zachęcam do przeczytania.

Ciekawa historia, lekko erotyzująca i dająca do zrozumienia, że w życiu role zmieniają się jak w kalejdoskopie.

Ciekawa historia, lekko erotyzująca i dająca do zrozumienia, że w życiu role zmieniają się jak w kalejdoskopie.

Trzeba przyznać,iż autorka trylogii potrafi świetnie zbudować akcję i wciągnąć czytelnika we wspaniały świat Imardinu. Co więcej z każdą kolejną książką z trylogii akcja nabiera werwy i jest coraz bardziej zaskakująca. Podszedłem do tego dzieła z dużą dozą sceptycyzmu ale przyjemnie się rozczarowałem. Zdecydowanie pozycja godna polecenia dla wszystkich wielbicieli dobrego Fantasy.

Trzeba przyznać,iż autorka trylogii potrafi świetnie zbudować akcję i wciągnąć czytelnika we wspaniały świat Imardinu. Co więcej z każdą kolejną książką z trylogii akcja nabiera werwy i jest coraz bardziej zaskakująca. Podszedłem do tego dzieła z dużą dozą sceptycyzmu ale przyjemnie się rozczarowałem. Zdecydowanie pozycja godna polecenia dla wszystkich wielbicieli dobrego...

Zdecydowanie lepsza niż część I sagi, bardziej dynamiczna, więcej intrygi i mroku. Trzeba przyznać, że Trudi Canavan jest całkiem niezła w budowaniu napięcia i trzymaniu spójne fabuły przez wszystkie tomy trylogii swojego autorstwa.

Zdecydowanie lepsza niż część I sagi, bardziej dynamiczna, więcej intrygi i mroku. Trzeba przyznać, że Trudi Canavan jest całkiem niezła w budowaniu napięcia i trzymaniu spójne fabuły przez wszystkie tomy trylogii swojego autorstwa.

Czytanie tej pozycji jest lekkie, łatwe i przyjemne, a także wciągające. Prowokuje do sięgnięcia po kolejne części i inne pozycje autorki. Jest tylko jedno "ale" książka nie wyróżnia się specjalnie na tle innych książek poświęconych magii. Mam tu na myśli np. Le.Guin.

Czytanie tej pozycji jest lekkie, łatwe i przyjemne, a także wciągające. Prowokuje do sięgnięcia po kolejne części i inne pozycje autorki. Jest tylko jedno "ale" książka nie wyróżnia się specjalnie na tle innych książek poświęconych magii. Mam tu na myśli np. Le.Guin.

Ciekawa pozycja, interesujący klimat, Caroll ma swój styl, przez co książka jest godną polecenia pozycją czytelniczą, lecz dla osób, które lubią lekko "porąbane" przemyślenia bohatera, które jednak prowadzą do bardzo życiowej puenty.

Ciekawa pozycja, interesujący klimat, Caroll ma swój styl, przez co książka jest godną polecenia pozycją czytelniczą, lecz dla osób, które lubią lekko "porąbane" przemyślenia bohatera, które jednak prowadzą do bardzo życiowej puenty.

Zacna książka, świat warhammera przedstawiony bardzo klimatycznie.

Zacna książka, świat warhammera przedstawiony bardzo klimatycznie.

Widać, że sagę kontynuuje inny autor jak dla mnie dużo gorszy niż William King.

Widać, że sagę kontynuuje inny autor jak dla mnie dużo gorszy niż William King.

Najlepsza część sagi

Najlepsza część sagi

Jednak z lepszych sag jakie czytałem.

Jednak z lepszych sag jakie czytałem.

Jedyna pochwała tegoż wspaniałego dzieła jaka przychodzi mi na myśl to "wgniata w fotel" zwłaszcza jeśli opowieści z pod celi nie są dla czytelnika czymś zupełnie nowym... Co więcej czytając niektóre fragmenty niemal czułem smród celi i gnijącego ciała matki po spotkaniu... cóż jeśli autor faktycznie oparł te opowiadania o swoje prywatne doświadczenia tym bardziej chylę czoła przed jego geniuszem.

Jedyna pochwała tegoż wspaniałego dzieła jaka przychodzi mi na myśl to "wgniata w fotel" zwłaszcza jeśli opowieści z pod celi nie są dla czytelnika czymś zupełnie nowym... Co więcej czytając niektóre fragmenty niemal czułem smród celi i gnijącego ciała matki po spotkaniu... cóż jeśli autor faktycznie oparł te opowiadania o swoje prywatne doświadczenia tym bardziej chylę...