Jerzy Krzysztoń

- Pisze książki: literatura piękna, biografia, autobiografia, pamiętnik, publicystyka literacka, eseje, utwór dramatyczny (dramat, komedia, tragedia), czasopisma
- Oficjalna strona: Przejdź do strony www
- Urodzony: 23 marca 1931
- Zmarły: 16 maja 1982
Urodził się 23 marca 1931 w Lublinie. Dzieciństwo i wczesne lata szkolne spędził w Grodnie. W 1940 wraz z matką i bratem został wywieziony do Kazachstanu, gdzie uczęszczał do szkoły rosyjskiej. W 1942 wraz z armią Andersa został ewakuowany do Iranu. W latach 1944-1947 przebywał w Indiach, a następnie w Ugandzie, gdzie uczył się w polskiej szkole i działał w harcerstwie. W lipcu 1948 wraz z rodziną powrócił do Polski i Lublina. Tu w 1949 uzyskał maturę w Liceum ogólnokształcącym im. S. Staszica i rozpoczął studia na KUL w zakresie filologii polskiej i angielskiej, które to ukończył uzyskawszy dyplom magistra filologii angielskiej w dniu 23. 09. 1954 r. W 1952 przeniósł się do Warszawy, gdzie pracował w Stowarzyszeniu Pax, w redakcjach Dziś i jutro oraz tygodniku Kierunki. Kontynuował nadal studia i w 1953 ukończył polonistykę, a w 1955 filologię angielską. W 1956 zmienił pracę i został kierownikiem Redakcji Słuchowisk Polskiego Radia.
Debiutował literacko w 1949 opowiadaniem Wspomnienia indyjskie, które weszło później w skład książki Opowiadania indyjskie (1953), poświęconej przeżyciom cywilnej ludności polskiej, która wyszła z ZSRR wraz z armią Andersa. Później napisał szereg opowiadań i powieści. Cenne są jego reportaże z pobytu w USA Skok do Eldorado (1967). W swej twórczości posługiwał się zróżnicowanymi formami literackimi, np. czarnym humorem, groteską i symbolizmem. Był też autorem licznych słuchowisk radiowych oraz tłumaczem powieści i opowiadań z języka angielskiego (m.in. Miasteczko Winesburg Sherwooda Andersona, Jeździec na niebie i inne opowiadania Ambrose'a Bierce'a).
W 1953 otrzymał nagrodę literacką młodych im. W. Pietrzaka, a wśród licznych nagród i wyróżnień za twórczość słuchowiskową - nagrodę Ministra Obrony Narodowej za cykl słuchowisk Polacy na frontach II wojny światowej. Odznaczony został m.in. Złotym Krzyżem Zasługi w 1974 oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski - w 1982.
W ostatnich latach życia, w których napisał Obłęd - chorował i okresowo przebywał w szpitalu psychiatrycznym. Powieść ta, osnuta na motywie anonimowej choroby psychicznej, przepełniona jest gorzką refleksją o współczesnym świecie.
Zmarł 16 maja 1982 w Warszawie śmiercią samobójczą.
- 699 przeczytało książki autora
- 1 955 chce przeczytać książki autora
Książki i czasopisma
Cytaty
Szczęście nie jest rzeczą łatwą : trudno je znaleźć w sobie, ale nie sposób gdzie indziej
Szczęście nie jest rzeczą łatwą : trudno je znaleźć w sobie, ale nie sposób gdzie indziej
Najbardziej dziwię się samobójcą. To prawda, że muszą strasznie cierpieć. Ale jak można zapomnieć, że życie wciąż stwarza nieprzeczuwalne możliwości. Że jest nieustanną wielką możliwością... do wykorzystania. Taką szansą!Pracy, zadowolenia, radości. To w lęku zaiste dziecinnym chowa się głowę pod poduszkę, w śmierć.
Najbardziej dziwię się samobójcą. To prawda, że muszą strasznie cierpieć. Ale jak można zapomnieć, że życie wciąż stwarza nieprzeczuwalne mo...
Rozwiń ZwińAle oni tu nas muszą poubierać w swoje diagnozy, w całe to barachło. W te nalepki, które przywalą Ci na czole: "schizofrenia", "schizofrenia paranoidalna", "cyklofrenia" et cetera bomba, jeśliś mądry, możesz sobie gwizdać na to, ale jak się przestraszysz, to możesz być załatwiony na całe życie, bo dla niektórych biedaków to piętno wypalone żelazem, a nie tylko etykietka, którą możesz odkleić i rzucić do śmieci.
Ale oni tu nas muszą poubierać w swoje diagnozy, w całe to barachło. W te nalepki, które przywalą Ci na czole: "schizofrenia", "schizofrenia...
Rozwiń Zwiń
DYSKUSJE