Dawkowałam sobie tę książkę od tulipanów do lata. Od buntu, marszów, przez odbierające wybór ustawy, po dziś, które nadal nie pozostawia wątpliwości, że w naszym kraju patriarchat ma się dobrze a "Świat bez kobiet" nie traci na aktualności. Gdy Agnieszka Graff, dwadzieścia lat temu pisała książkę z podtytułem "Płeć w polskim życiu publicznym" skupiała się na naszym nieistnieniu w polityce, w kształtowaniu demokracji. Dzisiaj, w drugiej części odnajdziemy nie tylko kontynuację separacji kobiet od decyzyjności ale też tematy społeczne, spychanie nas poza margines w kwestiach rodzinnych i religijnych. Są też aktualne przejawy niezgody, stanowiące zalążek gniewu. Od artystycznych wyrazów w sztuce feministycznej po rozdział "Coś pękło, coś się wylało", w którym kobiecy tłum maszeruje z banerami skandując pełne złości słowa. "Wielki kompromis skończył się nieodwołalnie." pisze Agnieszka Graff i nie ma w tym przesady. Skończyły się słodkie uśmiechy i ustępstwa a kobiety dowodzą, że ich udział w życiu politycznym nie będzie już opierał się na całowaniu rączek Pani Hani czy Pani Małgosi. Przy calym szacunku dla Pań Prezydent i Pań Kandydat. "mamusienie" kobiecej polityki pod wpływem podśmiechujacej się maczo strony parlamentarnej, nie świadczy o cudownej kobiecości ale o słabości. Pora dostrzec, że Polska jest bogata w silne kobiety, tu "Rewolucja jest kobietą" a feministki nie są pokracznym tworem, lecz siłą walcząca przeciw temu, co Autoka wypunktowała już 20 lat temu, a teraz przywołołuje w nowym, poszerzonym wydaniu. Mądry mężczyzna powiedział: Wszyscy powinniśmy być feministami. Taki cel warto wesprzeć mądrą książką. Ta, którą czytałam to nie manifest bab, którym się w głowach poprzewracało, ale słowa matek i niematek, żon, rozwódek i singielek, kochających mężczyzn i kobiety. Manifest 51% społeczeństwa, które nadal często otwierają oczy ze zdumienia, gdy kolejny raz kreuje się dla nich "Świat bez kobiet". Dziękuję Agnieszce Graff i Wydawnictwu Marginesy za solidną dawkę wiedzą popartej cytatami i przypisami, za dumnie podniesione czoła, za kobiecość silną, inną od tej z "Seksmisji" czy kpin z trybun. Pani_Ka Czyta