Agnieszka Graff

- Pisze książki: biografia, autobiografia, pamiętnik, reportaż, publicystyka literacka, eseje, nauki społeczne (psychologia, socjologia, itd.), czasopisma
- Urodzona: 1970 (data przybliżona)
Polska pisarka, tłumaczka i publicystka, związana z ruchem feministycznym. Członkini zespołu "Krytyki Politycznej".
Studiowała na angielskim University of Oxford, w Amherst College w stanie Massachusetts w USA i w warszawskiej Szkole Nauk Społecznych PAN. W 1999 doktoryzowała się z literatury angielskiej. Pracuje w Instytucie Ameryk i Europy Uniwersytetu Warszawskiego, wykłada również na gender studies.
Autorka wielu esejów i felietonów (publikowanych m.in. w "Gazecie Wyborczej", "Literaturze na Świecie" i "Zadrze"). Współzałożycielka Porozumienia Kobiet 8 Marca, wraz z którym organizuje coroczne Manify. Członkini Rady Programowej Programu Spraw Precedensowych w Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka. Żona fotografa Bernarda Ossera.
- 1 165 przeczytało książki autora
- 2 105 chce przeczytać książki autora
Książki i czasopisma
Cytaty
Przestańmy się łudzić, że polski patriarchat znajduje się w stadium przeobrażeń. To jest patriarchat młody i prężny; patriarchat, którego pazury są głęboko wbite w podłogę parlamentu, a może i w głębie pod parlamentem. On przemawia z pozycji siły - tak wielkiej, że stać go na mnożenie głupstw i sprzeczności, gadulstwo nie na temat, bezczelne udawanie, że się nie rozumie pytań drugiej strony.
Przestańmy się łudzić, że polski patriarchat znajduje się w stadium przeobrażeń. To jest patriarchat młody i prężny; patriarchat, którego pa...
Rozwiń ZwińSzczęście stało się dziś obowiązkiem. Ludzie smutni czy melancholijni postrzegani są jako nieudacznicy. Tymczasem w życiu jednostki i w życiu zbiorowości dzieją się rzeczy bolesne, przerażające, okropne. I może warto się z nimi zmierzyć inaczej niż przez optymistyczne machnięcie ręką? Mamy prawo do rozpaczy. Rozpacz bywa sensowna. Jest przyznaniem, że życie nie jest sprawiedliwe i czasem musimy przegrać. A wtedy potrzebujemy innych ludzi, którzy z nami tę rozpacz podzielą.
Szczęście stało się dziś obowiązkiem. Ludzie smutni czy melancholijni postrzegani są jako nieudacznicy. Tymczasem w życiu jednostki i w życi...
Rozwiń ZwińPowiedzmy to sobie otwarcie: kobieta i kariera to w polskiej kulturze kłopotliwa para. W języku brak nie tylko „żony stanu”; nie ma też „polityczki”, „premierki” ani „ministerki”.
Powiedzmy to sobie otwarcie: kobieta i kariera to w polskiej kulturze kłopotliwa para. W języku brak nie tylko „żony stanu”; nie ma też „pol...
Rozwiń Zwiń
DYSKUSJE