Nawet nie będę się silić na obiektywizm w stosunku do tego tytułu, kocham Rushdiego i kocham tę książę. "Miasto zwycięstwa" nie będzie moim ulubionym tytułem autora, ale to stary dobry, bardzo dobry Rushdie w wydaniu, które uwielbiam najbardziej. Trochę historii Indii, feminizm, kobieca siła i samostanwoienie, dworskie intrygi, odrobina magii i styl pisania, który jest niepowtarzalny i który sprawia, że wędruję po światach, które znajdują się w głowie Rushdiego. Do tego uważam, że on naprawdę pisze niezwykle porządnie o kobiecej sile, w ogóle pisze ujmująco o kobietach. Jego wyobraźnia to jedno, ale sposób w jaki ujmuje cały świat w swoich powieściach to drugie, i właśnie to sprawia, że uważam, że jest to autor niezastąpiony i jedyny w swoim rodzaju. W "Mieście zwycięstwa" jak w kilku innych książkach Rushdiego spotykamy się z tematem tolerancji i fundamentalizmu religijnego, i nawet, że to po raz kolejny, nie sprawia, że jest nudno - po raz kolejny jest świeżo i z innej perspektywy. A poza tym, kolejny raz udowadnia, że jest człowiekiem renesansu, z ogromną wiedzą na temat świata, a do tego niezwykle oczytanym - chciałabym chociaż na chwilę zamieszkać w jego głowie. Dla mnie osobiście ta powieść, to tylko utwierdzenie mnie w przekonaniu, że Rushdie jest jednym z moich ulubionych autorów, że jego wyobraźnia nie ma granic. Mnogość spraw, które porusza, mnogość bohaterów występujących w książce jest niesamowita i niesamowite jest dla mnie to, że każda z postaci pojawiających się na kartach jest powieści jest barwna i jakaś. Rushdie jest dla mnie jednym z niewielu autorów, którzy piszą tak, że w historie które tworzy można wejść i w nich zostać na zawsze, że podczas czytania można odlecieć i zapomnieć, że się czyta.
Tak to wciąż nie jest mój ulubiony tytuł i podczas czytania nie odleciałam, aż tak bardzo jak np. przy "Dzieciach Północy" (i to jest właściwie mój jedyny zarzut do tej powieści), ale to jest post pochwalny dla autora, bo tylko on potrafi sprawić, że czytając całkowicie wyłączam się ze świata.
Jeśli marzy wam się życie na haju, to polecam czytać Rushdiego.

Nawet nie będę się silić na obiektywizm w stosunku do tego tytułu, kocham Rushdiego i kocham tę książę. "Miasto zwycięstwa" nie będzie moim ulubionym tytułem autora, ale to stary dobry, bardzo dobry Rushdie w wydaniu, które uwielbiam najbardziej. Trochę historii Indii, feminizm, kobieca siła i samostanwoienie, dworskie intrygi, odrobina magii i styl pisania, który jest...