Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Będzie się śmiała śmierci w twarz, a własną twarz zwróci ku życiu.

Nie złoży ciała w ofierze po to tylko, by podążyć w zaświaty za poległymi mężczyznami.

Co do wyznawców „jednego boga”, hamowała się przed wypowiedzeniem swojej opinii, mianowicie że jeden jedyny bóg to coś znacznie mniej interesującego niż jej wielki i zróżnicowany panteon bóstw; zapraszała natomiast tych jednobożnych na święto światła, święto koloru oraz festiwal dziewięciu nocy upamiętniające zwycięstwo bogini Durgi nad demonem Mahiszasurą, zwycięstwo, inaczej mówiąc, dobra nad złem, ponieważ, jak twierdziła, jest to chyba coś, co wszyscy mogą świętować bez względu na to, które praktyki religijne preferują, i bez względu na to, jak pojedynczy lub mnogi jest ich bóg. Tego właśnie pragnęła dla Bisnagi, tego zapylenia krzyżowego, tego wymieszania.

- Jest całkiem możliwe - powiedział łagodnie król - że twoje poglądy są zbyt postępowe jak na czternasty wiek. Po prostu wyprzedzasz nieco swoje czasy.
- Tak potężne mocarstwo jak nasze - oznajmiła - to właśnie twór, który powinien próbować prowadzić ludzi ku przyszłości. Niech wszędzie indziej będzie czternasty wiek. Tutaj miejmy piętnasty.

gdy ktoś całą wieczność chowa się w cieniu, światło słoneczne wydaje się nieznośnie ostre.

historia jest konsekwencją nie tylko działań człowieka, ale też jego słabej pamięci.