Książka, którą można polecić zarówno młodzieży (ale nie dzieciom),jak i dorosłym zainteresowanym fantastyką.

Jeżeli jednak spodobało się wam podążanie za nieco oderwanym od realiów świata ludzi młodziutkim elfem o (skróconym na potrzeby nieokrzesanych) imieniu Yorsh, w tym tomie możecie poczuć się zagubieni. W pierwszej części powieści bohaterem jest bowiem dowódcy bandy najemników i jest to historia w stylu "od zera do bohatera". Wszystko rozgrywa się w tym samym świecie, ale bohaterowie z pierwszego tomu pojawiają się tylko jako postacie w sprzecznych ze sobą relacjach innych osób.

Druga część książki pozwala nam poznać losy małej społeczności, której udało się uratować przed pościgiem Zarządcy. Okazuje się, że nie wszyscy są przekonani do nowej, elficko-ludzkiej kultury, która rodzi się w trudach, kierowana przez zakochanych w sobie bez pamięci Yorsha i Junę... Sielanka nad morzem? Nic z tych rzeczy...

"Ostatni smok" to książka zdecydowanie mroczniejsza od "Ostatniego elfa". O ile klimat pierwszej części cyklu rzeczywiście przypominał książkę dla dzieci, teraz dostajemy opowieść o wojnie, z bardzo realistycznymi opisami rzezi i silnym akcentem położonym na losy ludności cywilnej. Podejrzewam, że różnica w tonie obu powieści może być dla niektórych czytelników szokiem. Jest to też książka o nieuchronności przemijania, zdradzie i źródłach zła, które rodzi się w ludzkim sercu od najmłodszych lat...

Zdecydowanie polecam fanom fantastyki, która nie bierze jeńców, przekazując zarazem podstawową prawdę - że miłość jest silniejsza niż śmierć...

Książka, którą można polecić zarówno młodzieży (ale nie dzieciom),jak i dorosłym zainteresowanym fantastyką.

Jeżeli jednak spodobało się wam podążanie za nieco oderwanym od realiów świata ludzi młodziutkim elfem o (skróconym na potrzeby nieokrzesanych) imieniu Yorsh, w tym tomie możecie poczuć się zagubieni. W pierwszej części powieści bohaterem jest bowiem dowódcy bandy...

Kolejna udana podróż do przeszłości. Uwielbiam czytać książki, które czytałam będąc w gimnazjum i odkrywać, że nadalnie cieszą i wyciągać z nich znacznie więcej, niż za pierwszym razem.

Książka jest bardzo moralizatorska, ale w tak pozytywnym stopniu jak się tylko da. Nie ma tu trybu rozkazującego: masz robić tak i tak, a tak nie. Tutaj jest wszystko wyjaśnione, co możesz zyskać, jak możesz się wtedy poczuć, lub co możesz stracić. I to naprawdę przedstawione świetnym stylem. I na pewno nie Tolkienowskim. Jest to zupełnie inny styl, w żadnym stopniu nie przypominającym Władcę Pierścieni. Silvana De Mari ma swój styl i jesto n świetny.

Widać jednak różnicę między pierwszą książką a drugą z tego cyklu. Ostatni elf był powieścią bardzo pozytywną, skierowaną do znacznie młodszego czytelnika, pisana prostszym językiem i prostszymi zdaniami. Ostatni smok nie jest pozbawiony tej mroczniejszej narracji, gdzie już wprost śmierć nazywana jest śmiercią, a której notabene jest w tej części sporo. Mamy tez subtelne nawiązania do życia dorosłych, którymi są glowni bohaterowie: przykładowo dzieci nie biorą się z powietrza i z kilku myśli bohaterów można wywnioskować, że z takiego życia też korzystają.

Książka przez te lata ani trochę nie straciła na wartości, co więcej, nawet jej zyskała. Zarówno dzieci jak i dorośli z powodzeniem wyciągną z niej właściwe dla siebie lekcje.

Kolejna udana podróż do przeszłości. Uwielbiam czytać książki, które czytałam będąc w gimnazjum i odkrywać, że nadalnie cieszą i wyciągać z nich znacznie więcej, niż za pierwszym razem.

Książka jest bardzo moralizatorska, ale w tak pozytywnym stopniu jak się tylko da. Nie ma tu trybu rozkazującego: masz robić tak i tak, a tak nie. Tutaj jest wszystko wyjaśnione, co możesz...

"Ostatni smok" Silvana de Mari.

Jest to drugi tom historii. Historii ktora klasyfikowana jest jako książka dla dzieci i młodzieży.
Jednak nie powinna umknąć także doroslym.
Zawarte w niej informacje mają mocne przesłanie.
W drugiej książce autorka zastosowała pewne urozmaicenie.
Podzieliła ją na części
W pierwszej poznajemy Rankstraila jego ciezkie dzieciństwo, narodziny siostry jak i śmierć matki. To wlasnie jej śmierć decyduje o tym, że musi on szybko wydorośleć zaopiekować się rodziną.
Postanawia więc wcielić sie do armii. Zanim to zrobi pomoze bezdimnemu starcowi który uczy go pisać i czytać.
Dzieki swojemu uporowi icheci walki pokazuje że jest dobrym dowodzcom i szybko zdobywa uznanie ludzi, którzy decydują się walczyć u jego boku.
Walczy przeciwko orkom , ma za zadanie pokonać smoka i elfa (którego historię opisuje tom1 - więc wypada czytać po kolei)
Gdy docierają do ostatecznej bitwy watpi czy faktycznie smok i elf są zlymi mocami ale nie ma już odwrotu i tu.... Jestesmy zaproszeni na drugą stronę. (czyli musimy być ciepliwi i czekać na dalszy ciąg tej historii).
Druga część opisuje dalsze losy Yorsha, po smierci Ebrowa - smoka(mniej wytrwalym polecam zaopatrzyc sie w chusteczki).
Yorsh w tej czesci jest juz mężem Juny i posiada córkę Ebrow (dziwne imię dla dziewczynki). Żyją sobie spokojnie gdy ich zycie zakłóca wredny i przykry Feniks-przemadrzała bestia.
Dowiadujemy sie również że Yorsh poświęcił swoją nieśmiertelność dla Juny.
June natomiast dręczą prorocze sny, ktorych nie potrafi zrozumieć jak i fakt ze Embrow potrafi uzdrawiać
Dochodzi tez do samozaplinow feniksa. Nawiedzają też wioskę erdynie (straszne ciemne plachty czarownic) które pokonuje Juna swą odwaga i jak sie okazuje jest ona w stanie bogoslawionym.

Wtej czesci naprawdę dużo sie dzieje, od regularnej akcji po losy bohaterów. Czytelnik nie bedzie się nudził. Cała masa wydarzeń urozmaicona pięknymi opisami przyrody oraz wzruszającymi scenami powoduje, że to jest prawdziwa gratka i uczta czytelnicza dla fanów tego gatunku literatury. Cudowny odpoczynek i możliwość przeniesienia się w inny swiat i inny wymiar udało się stworzyć pisarce za co naprawdę dziekune a wszystkim którzy chcą odpocząć i szukają urozmaicenia życia czytelniczego naprawdę polecam.

"Ostatni smok" Silvana de Mari.

Jest to drugi tom historii. Historii ktora klasyfikowana jest jako książka dla dzieci i młodzieży.
Jednak nie powinna umknąć także doroslym.
Zawarte w niej informacje mają mocne przesłanie.
W drugiej książce autorka zastosowała pewne urozmaicenie.
Podzieliła ją na części
W pierwszej poznajemy Rankstraila jego ciezkie dzieciństwo, narodziny...

Pamiętam, jak czytałam tą książkę wiele lat temu. Jak urzekła mnie naturalnością i otworzyła mi oczy na to, jak wyglądał świat maluczkich.

Pamiętam, jak czytałam tą książkę wiele lat temu. Jak urzekła mnie naturalnością i otworzyła mi oczy na to, jak wyglądał świat maluczkich.

Czy ta autorka ma jakąś obsesyjną manie zabijania najfajniejszych bohaterów, którzy są w dodatku "ostatni" ze swojego gatunku na końcu książki????

Czy ta autorka ma jakąś obsesyjną manie zabijania najfajniejszych bohaterów, którzy są w dodatku "ostatni" ze swojego gatunku na końcu książki????

Podeszłam do książki z dużymi oczekiwaniami, ponieważ pierwsza część bardzo mi się spodobała i czytałam wiele pozytywnych opinii na temat tego dzieła. Wiedziałam, że na początku będzie wiało nudą, ale mimo wszystko "Ostatni smok" mi się nie podoba. Pierwsza księga mnie nie zachwyciła, ale lekko i szybko się ją czytało, wątek Kapitana, jego gromadki oraz ich przygód był ciekawy, choć nie od razu go polubiłam. Zaś druga kompletnie nie przypadła mi do gustu, czytało mi się ją ciężko i gdyby nie mój tata ("A kiedy skooończysz czytać?"),z pewnością bym ją porzuciła i zabrała się za coś innego. W książce znajdziemy wiele opisów, co w danej chwili czują bohaterowie, a nawet opisy pogody czy przyrody.
Wystawiam ocenę 3, ale tylko za Kapitana, jego świtę i ich przygody. Za nic więcej.

Podeszłam do książki z dużymi oczekiwaniami, ponieważ pierwsza część bardzo mi się spodobała i czytałam wiele pozytywnych opinii na temat tego dzieła. Wiedziałam, że na początku będzie wiało nudą, ale mimo wszystko "Ostatni smok" mi się nie podoba. Pierwsza księga mnie nie zachwyciła, ale lekko i szybko się ją czytało, wątek Kapitana, jego gromadki oraz ich przygód był...

to takie smutne że Yorsh umarł :(

to takie smutne że Yorsh umarł :(

Całkiem fajna książka z zaskakującym zakończeniem. Zadziwiająco duże jest też podobieństwo tamtego świata z naszym światem więc warto przeczytać. Co prawda w niektórych momentach książka była trochę nudna i ciężko było przez nią przebrnąć ale po za tym to naprawdę fajna książka i polecam ją wszystkim miłośnikom fantasy.

Całkiem fajna książka z zaskakującym zakończeniem. Zadziwiająco duże jest też podobieństwo tamtego świata z naszym światem więc warto przeczytać. Co prawda w niektórych momentach książka była trochę nudna i ciężko było przez nią przebrnąć ale po za tym to naprawdę fajna książka i polecam ją wszystkim miłośnikom fantasy.

Druga część cyklu i książka na pewno nie gorsza od pierwszej części. Po "Ostatnim elfie" ciężko przyzwyczaić się się do nowego głównego bohatera ale z czasem zaczynamy go rozumieć i lubić. Warto przeczytać.

Druga część cyklu i książka na pewno nie gorsza od pierwszej części. Po "Ostatnim elfie" ciężko przyzwyczaić się się do nowego głównego bohatera ale z czasem zaczynamy go rozumieć i lubić. Warto przeczytać.

Dobrnełam do połowy i się po większości nudziłam, czytałam ją w momentach kiedy naprawdę się nudziłam, teraz dorwałam Drogę królów i stwierdziłam, że poprostu nie dam rady ;p

Dobrnełam do połowy i się po większości nudziłam, czytałam ją w momentach kiedy naprawdę się nudziłam, teraz dorwałam Drogę królów i stwierdziłam, że poprostu nie dam rady ;p