Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo przyjemny reportaż o tym, jak żyło się w PRL-u. Dla ludzi interesujących się tym tematem, bądź mającym go jeszcze w pamięci książka jak najbardziej na tak. Całość napisana bardzo rzetelnie i wyczerpująco, nie natrafiłam na temat, który potraktowany byłby po macoszemu. Ilość zdjęć zdecydowanie na plus.

Kawał świetnej historii o naszych rodzicach. Opowieści, które słyszało się od ojca między drogą do szkoły, a jakie to kiedyś były prezenty na komunię.

Bardzo przyjemny reportaż o tym, jak żyło się w PRL-u. Dla ludzi interesujących się tym tematem, bądź mającym go jeszcze w pamięci książka jak najbardziej na tak. Całość napisana bardzo rzetelnie i wyczerpująco, nie natrafiłam na temat, który potraktowany byłby po macoszemu. Ilość zdjęć zd...

Rozwiń

Zwiń

Chyba jedna z lepszych pozycji Świata Dysku. Jako ogromna fanka Mulan, nie mogłam nie polubić tej książki, gdzie niemal każdy żołnierz okazał się... No właśnie Mulan. Świetna historia przemycająca absurdy podziału na płeć słabą i męską oraz ślepe podążanie za bezsensowymi zakazami. Cudownie się czytało, a kapitan Jackrum okazał się bardzo wiernym odpowiednikiem Vimesa. Myślę, że mogliby się dogadać.

Chyba jedna z lepszych pozycji Świata Dysku. Jako ogromna fanka Mulan, nie mogłam nie polubić tej książki, gdzie niemal każdy żołnierz okazał się... No właśnie Mulan. Świetna historia przemycająca absurdy podziału na płeć słabą i męską oraz ślepe podążanie za bezsensowymi zakazami. Cudowni...

Rozwiń

Zwiń

Historia w pewnym stopniu kryminalna, z typowym dla Pratchetta humorem. Mamy moją ulubioną straż - niestety z bardzo nikłym udziałem Marchewy - i mamy czwartą władzę: nowopowstałe gazety, które to decydują, co warto napisać, a co lepiej ukryć. No a ludzie lubią widzieć swoje nazwisko w druku.

Bawiłam się świetnie, jak zwykle. Absurd goni absurd a wszystko przedstawione w krzywym zwierciadle.

Historia w pewnym stopniu kryminalna, z typowym dla Pratchetta humorem. Mamy moją ulubioną straż - niestety z bardzo nikłym udziałem Marchewy - i mamy czwartą władzę: nowopowstałe gazety, które to decydują, co warto napisać, a co lepiej ukryć. No a ludzie lubią widzieć swoje nazwisko w dru...

Rozwiń

Zwiń

W sumie mam o tej książce bardzo mieszane uczucia. Z jednej strony świetna historia miłosna, która kończy się happy endem dla bohaterów, z bardzo sentymentalną sentencją na samym końcu. Ale z drugiej nastąpiło chyba zbyt duże natężenie rzeczy paranaturalnych, że nawet na książkę o wampirach to już była przesada.

Nadal podtrzymuję swoją wypowiedź z poprzednich części: nie ma fragmentów, przy których można się nudzić. Ba, tutaj stężenie jest tak mocne, że można poczuć przebodźcowanie.

Niezwykle przyjemne uczucie móc dokończyć coś, co było zaczęte wiele lat temu. Do teraz nie zdawałam sobie sprawy, jak bardzo ciążyła mi ta historia na umyśle. Teraz już nie muszę się zastanawiać, teraz już wiem.

Było warto.

W sumie mam o tej książce bardzo mieszane uczucia. Z jednej strony świetna historia miłosna, która kończy się happy endem dla bohaterów, z bardzo sentymentalną sentencją na samym końcu. Ale z drugiej nastąpiło chyba zbyt duże natężenie rzeczy paranaturalnych, że nawet na książkę o wampirac...

Rozwiń

Zwiń

Fabuła ciągle gna do przodu, nie mamy momentu, w którym się zatrzymujemy. I to dobrze, tego wymagałam od tej cienkiej pozycji.

Coś, co wydawało mi się w pewnym momencie niekonsekwencją, okazało się ważnym płot twistem fabularnym.

Bohaterowie lekko płytcy i przewidywalni, ale, Hej, to tylko stara młodzieżówka, zawierająca to, co ważne te 10 lat temu - wampiry i miłość.

Książka dokładnie taka, jaką ją zapamiętałam i cieszę się, że tym razem będę miała okazję dokończyć tę historię. Ostatni tom już czeka!

Fabuła ciągle gna do przodu, nie mamy momentu, w którym się zatrzymujemy. I to dobrze, tego wymagałam od tej cienkiej pozycji.

Coś, co wydawało mi się w pewnym momencie niekonsekwencją, okazało się ważnym płot twistem fabularnym.

Bohaterowie lekko płytcy i przewidywalni, ale, Hej, to ty...

Rozwiń

Zwiń

Wreszcie dorwałam kolejne części i po porażce z poprzednią serią z młodości, tą lekturą jestem zachwycona.

Książkę czyta nie niezwykle szybko, niemalże się ją pożera. Fabuła na pozór prosta i przewidywalna, ale aż się chce czytać dalej i poznawać losy przyjaciół. Tym bardziej, że ja jeszcze miałam w głowie dwie myśli: "o, faktycznie tak było, jak zapamiętałam" i "o kurczę, zupełnie zapomniałam o tym wątku".

Właściwie książka nie ma w sobie miejsca na zapychacze. Ciągle coś się dzieje, ciągle pojawiają się nowe sprawy albo zostają odkrywane karty z przeszłości. To dobrze, bo tego się spodziewałam po dość cienkiej na moje standardy pozycji.

Wreszcie dorwałam kolejne części i po porażce z poprzednią serią z młodości, tą lekturą jestem zachwycona.

Książkę czyta nie niezwykle szybko, niemalże się ją pożera. Fabuła na pozór prosta i przewidywalna, ale aż się chce czytać dalej i poznawać losy przyjaciół. Tym bardziej, że ja jeszc...

Rozwiń

Zwiń

Szczerze? Tak po zakończeniu książki nie mam zielonego pojęcia, o co był ten cały konflikt między królem a Alberonem. Żadnych konkretów, a potem wmawiają, że wszystko przez to, że jeden nie słuchał drugiego.

Postać Alberona mnie osobiście irytowała. Taki wszystkowiedzący, nad wymiar pewny siebie, bardzo dojrzały według siebie nastolatek. Nawołujący do zgody z jednymi mniejszościami, a sam żywiący nienawiść do drugiej.

Ogólnie książka trochę mniej przegadana i ciągnąca się niż jej poprzedniczka. Było więcej akcji, co bardzo doceniam. Niestety diabli wzięło zakończenie, które urwało się w trakcie, a potem mieliśmy epilog powodujący wtf w głowie. Że przepraszam, kto jest z kim?

Właściwie po lekturze uważam, że tym razem seria ta powinna pozostać tylko tam, gdzie była: w moich wspomnieniach, gdzie ich fabuła była o wiele lepsza.

Szczerze? Tak po zakończeniu książki nie mam zielonego pojęcia, o co był ten cały konflikt między królem a Alberonem. Żadnych konkretów, a potem wmawiają, że wszystko przez to, że jeden nie słuchał drugiego.

Postać Alberona mnie osobiście irytowała. Taki wszystkowiedzący, nad wymiar pewn...

Rozwiń

Zwiń

We wspomnieniach było lepiej, książka właściwie o niczym, bardzo się dłużyła. Niektóre wątki tylko na zapchaj-dziurę. Nie mogłam doczekać się zakończenia wędrówki... i się nie doczekałam.

Szkoda, bo historia naprawdę miała potencjał.

We wspomnieniach było lepiej, książka właściwie o niczym, bardzo się dłużyła. Niektóre wątki tylko na zapchaj-dziurę. Nie mogłam doczekać się zakończenia wędrówki... i się nie doczekałam.

Szkoda, bo historia naprawdę miała potencjał.

Pierwszy raz czytałam tę książkę w gimnazjum i wieki zajęło mi odnalezienie ponownie tej serii. Jest ona odpowiedzią na pytanie, czy warto wracać do książek z dzieciństwa. W tym przypadku było warto. Ale we wspomnieniach i tak zdążyła urosnąć do rangi wielkiego dzieła.

Historia jakich wiele z tamtego okresu. Główna bohaterka parająca się zajęciem dla mężczyzn i tajemniczy chłopak, z którym znajomość zaczęła od kłótni.

Było kilka niedociągnięć, świat przedstawiony był jako późnośredniowieczna Europa, czarów jako takich nie było, ale mamy gadające koty i specyficzne duchy. Przyznam, że nieco mnie to raziło.

Głównych bohaterów da się lubić. Ale w sumie nie wiem, co więcej mogłabym o nich powiedzieć. Nie wyróżniają się niczym szczególnym, po prostu są przyjemni.

Pierwszy raz czytałam tę książkę w gimnazjum i wieki zajęło mi odnalezienie ponownie tej serii. Jest ona odpowiedzią na pytanie, czy warto wracać do książek z dzieciństwa. W tym przypadku było warto. Ale we wspomnieniach i tak zdążyła urosnąć do rangi wielkiego dzieła.

Historia jakich ...

Rozwiń

Zwiń

Zbiór niesamowitych faktów i ciekawostek o Korei Południowej. Agnieszka przedstawiła to w taki sposób, że niemal miało się wrażenie, że odwiedziło się Koreę. Nie owija w bawełnę. Wprost mówi, co jest dobrze, a co źle i za to bardzo ją chwalę.

Zbiór niesamowitych faktów i ciekawostek o Korei Południowej. Agnieszka przedstawiła to w taki sposób, że niemal miało się wrażenie, że odwiedziło się Koreę. Nie owija w bawełnę. Wprost mówi, co jest dobrze, a co źle i za to bardzo ją chwalę.