Jest lepiej, ale dalej serial ma przewagę. Czytając książkę, ma się wrażenie, że serial wcale nie jest z nią powiązany, ot kilka zbiegów nazwisk co najwyżej. Mam nadzieję, że przy następnych tomach wystawię chociaż tą piątkę :)

Jest lepiej, ale dalej serial ma przewagę. Czytając książkę, ma się wrażenie, że serial wcale nie jest z nią powiązany, ot kilka zbiegów nazwisk co najwyżej. Mam nadzieję, że przy następnych tomach wystawię chociaż tą piątkę :)

No, no, całkiem przyzwoita ta część. Dzieje się akcja, fabuła wciąga. Myślę, że to najlepszy tom Pamiętników Wampirów jak do tej pory. Ciekawa jestem czy autorka utrzyma w następnych częściach klimat. Zobaczymy.

No, no, całkiem przyzwoita ta część. Dzieje się akcja, fabuła wciąga. Myślę, że to najlepszy tom Pamiętników Wampirów jak do tej pory. Ciekawa jestem czy autorka utrzyma w następnych częściach klimat. Zobaczymy.

Jedynym plusem tego tomu jest to, że Elena jest mniej irytująca.

Jedynym plusem tego tomu jest to, że Elena jest mniej irytująca.

Nie umiem tego przeczytać. Nic mi się nie podoba. Zostaję przy serialu

Nie umiem tego przeczytać. Nic mi się nie podoba. Zostaję przy serialu

Chyba zawszę będę mieć sentyment do tej serii!

Chyba zawszę będę mieć sentyment do tej serii!

Elena stała się wampirem. Po wypadku samochodowym minęło kilka godzin i znalazł ją Stefano jak i również Bonnie oraz Meredith. Ciało Eleny chłopak obiecał zostawić pod wierzbami. Jak obiecał tak i zrobił. Sam natomiast poszedł poszukać Taylora by sam mógł umrzeć aby być z Eleną. Nie wiedział, że narzeczona przechodzi właśnie przemianę w wampira. Gdy Elena się ocknęła nie pamiętała co się stało i jak znalazła się w lesie. Postanowiła zapolować, ponieważ poczuła „zew” krwi. Pod czas polowania spotkała Damona. Uwierzyła mu we wszystko co on powiedział. Gdy Stefano zorientował się, co się wydarzyło nie był w stanie sobie wyobrazić, że jego ukochana stała się wampirem tak jak on. A sprawcą tego jest jego własny brat. Podobnie jak Katherine Elenie kazali wybierać, którego z nich wybierze. Dziewczyna niczego nie pamiętając wybrała Damona. Jednakże długo to nie trwało. Damon zostawił Elenę w domu a dokładnie to na poddaszu Alarica Saltzmana by ta mogła na spokojnie odpocząć. Gdy dziewczyna się obudziła podsłuchała rozmowę nauczyciela z dyrektorem liceum. Mówili oni o tym, że historyk ma pozbyć się osób z nadludzkimi mocami. Po tej rozmowie Elena jak najszybciej uciekła z domu Alarica. Pod czas ucieczki zauważyła, że nie ma w ogóle ludzi na ulicach. A jak kogoś mijała to kierowali się w stronę kościoła. Postanowiła, że tam wejdzie. Poszła w stronę galerii by nikt jej nie zobaczył. Nie mogła uwierzyć w to co widzi. Ludzie zebrali się w kościele z powodu mszy żałobnej. Mszy bez ciała. A konkretnie bez jej ciała. Był to dla niej taki wielki szok, że nie wiedziała co się wokół niej dzieje. Do momentu aż nie pojawili się Stefano i Damon. Pod koniec mszy pojawiły się psy przez które wampiry nie mogły wyjść jak i również luzie. Gdy Elena streściła rozmowę Stefano i Damonowi stwierdzili, że trzeba dowiedzieć się dla kogo pracuje Saltzman. W między czasie Elena przypomniała sobie wszystko. Co działo się przed przemianą. Zmusiła nawet Stefano i Damona by ze sobą współpracowali. Co było naprawdę dużym wyzwaniem. Przecież bracia się nienawidzą. Po nie długim czasie do poszukiwań informacji dołączyły Meredith i Bonnie. Jednym z głównych celów „polowania” był oczywiście nauczyciel od historii. Jego śledziła Bonnie. Była święcie przekonana, że to nie Saltzman stoi za atakiem psów pod kościołem. Zaskoczył mnie fakt, że Meredith spotykała się z Alariciem. Początkowo myślałam, że zdradziła Elenę i resztę. Jednak pomyliłam się. Saltzman bardzo im pomógł w odgadnieniu zagadki, kto stoi za atakami. Postanowili pójść na stary cmentarz. Odnaleźli grób założycieli miasta państwa Fell’sów. Tam odkryli kto stoi za atakami. Okazało się że stoi za tym Katherine. Ta sama Katherine, która podzieliła braci Salvatore. Na samym początku zachowywała się jak małe rozkapryszone dziecko. Jednakże później odkryła swoje karty. Chciała zabić zarówno Elenę i Stefano. Jednakże umarła Katherine. I ku mojemu zaskoczeniu Elena. Ciało Eleny znaleziono w starym grobowcu. Stefano postanowił wyjechać z Fell’s Church.
Trzecia i ostatnia część „ Pamiętników wampirów” z księgi I. przeżyłam ogromny szok, że Elena umarła. Tak naprawdę umarła. Że rodzina ją pochowa. Zresztą zdziwiłam się też, że odbyła się msza żałobna za pierwszym razem, gdy nie odnaleziono jej ciała. Ale dobra zostawmy tą mszę. Natomiast nie zdziwiłam się zachowaniem Katherine. Spodziewałam się po niej takiego a nie innego zachowania. Nie mogę się doczekać co będzie się działo w dalszych częściach „ pamiętników wampirów”.

Elena stała się wampirem. Po wypadku samochodowym minęło kilka godzin i znalazł ją Stefano jak i również Bonnie oraz Meredith. Ciało Eleny chłopak obiecał zostawić pod wierzbami. Jak obiecał tak i zrobił. Sam natomiast poszedł poszukać Taylora by sam mógł umrzeć aby być z Eleną. Nie wiedział, że narzeczona przechodzi właśnie przemianę w wampira. Gdy Elena się ocknęła nie...

Trzecia część lepsza od dwóch poprzednich, ciekawe jak dalsze części...
Nie poddaje się i brnę w to dalej ;)

Trzecia część lepsza od dwóch poprzednich, ciekawe jak dalsze części...
Nie poddaje się i brnę w to dalej ;)

Kolejny tom straszniejszy, może to przez tytuł :P To znaczy, dla mnie straszne były chyba tylko te psy, a reszta to po prostu obrzydliwość, no może poza zaatakowaniem Damona przez Katherine, to było jednak straszne. Na końcu oczywiście szkoda mi było Eleny, bo znowu odeszła.

Kolejny tom straszniejszy, może to przez tytuł :P To znaczy, dla mnie straszne były chyba tylko te psy, a reszta to po prostu obrzydliwość, no może poza zaatakowaniem Damona przez Katherine, to było jednak straszne. Na końcu oczywiście szkoda mi było Eleny, bo znowu odeszła.

Znów nic szczególnego. Smuci mnie że takie byle jakie pozycję cały czas się wydaje.

Znów nic szczególnego. Smuci mnie że takie byle jakie pozycję cały czas się wydaje.

Dalej nie mam pojęcia, jak z takiej mizernej książki potrafili nakręcić tak przyzwoity serial. Jedyną nadzieją tej książki jest Katherine - postać wyrazista, charakterna.

"Jej nienawiść jest tak wielka, że każda śmierć stała się jej miła, każda kropla rozlanej krwi sprawia jej przyjemność."

Dalej nie mam pojęcia, jak z takiej mizernej książki potrafili nakręcić tak przyzwoity serial. Jedyną nadzieją tej książki jest Katherine - postać wyrazista, charakterna.

"Jej nienawiść jest tak wielka, że każda śmierć stała się jej miła, każda kropla rozlanej krwi sprawia jej przyjemność."