Nadal jestem zła i nie mogę wybaczyć wydarzeń z wcześniejszego tomu, miałam zamiar odjąć oczko, bo wiedziałam, że brak Stefano odbije się na książce i tak też się stało. Ale pod koniec książka była wyjątkowo wzruszająca i ciepła - spotkanie Eleny i Stefano-ducha + ślub Bonnie.
Dosłownie ostatnie 1,5 strony, samiutki koniec, standardowo wbiło w fotel.

Nadal jestem zła i nie mogę wybaczyć wydarzeń z wcześniejszego tomu, miałam zamiar odjąć oczko, bo wiedziałam, że brak Stefano odbije się na książce i tak też się stało. Ale pod koniec książka była wyjątkowo wzruszająca i ciepła - spotkanie Eleny i Stefano-ducha + ślub Bonnie.
Dosłownie ostatnie 1,5 strony, samiutki koniec, standardowo wbiło w fotel.

Książka mi się podobała jednak traktuje to jako uzupełnienie całej serii. Bez szału jednak zakończenie zachęca do sięgnięcia po ostatnia część aby do wiedzieć się czy Elena naprawdę odejdzie już na zawsze i czy zdoła żyć po śmierci ukochanego i związać się z Damonem. Było kilka ciekawych wątków ale były też i takie które ciągnęły się i nudziły jak to było i w poprzednich częściach. Mimo wszystko polecam każdemu fanowi tej serii .

Książka mi się podobała jednak traktuje to jako uzupełnienie całej serii. Bez szału jednak zakończenie zachęca do sięgnięcia po ostatnia część aby do wiedzieć się czy Elena naprawdę odejdzie już na zawsze i czy zdoła żyć po śmierci ukochanego i związać się z Damonem. Było kilka ciekawych wątków ale były też i takie które ciągnęły się i nudziły jak to było i w poprzednich...

68/52/2016

motyw zemsty który połączył elene i damona bardzo fajnie rozwinięty. fajnie ze rudzik sobie ułozył życie z wilkołakiem i że mederith i alaraic znalezli rozwiązanie sytuacji choc nie wiadomo na jak długo. w końcu współny los damona i eleny pokazał co potrafi i się na nich zemscil brutalnie. seria ogólnie bardzo fajna.
i jest to moja ostatnia książka z tej serii bo biblioteka nie ma części ostatniej także szkoda :/.

68/52/2016

motyw zemsty który połączył elene i damona bardzo fajnie rozwinięty. fajnie ze rudzik sobie ułozył życie z wilkołakiem i że mederith i alaraic znalezli rozwiązanie sytuacji choc nie wiadomo na jak długo. w końcu współny los damona i eleny pokazał co potrafi i się na nich zemscil brutalnie. seria ogólnie bardzo fajna.
i jest to moja ostatnia książka z tej...

Opinia zawiera spojlery!
Dziewiąta część serii "Pamiętniki wampirów" była nie zła. Nie wprowadzała nic nowego w świecie nadprzyrodzonym. Książkę czyta się szybko i w miarę przyjemnie.
Akcja toczyła się przez większość czasu. Były niestety fragmenty przemyśleń Eleny, jej tęsknoty za ukochanym, a także denerwujące zachowanie Bonnie spowodowane przez Zlandera. Ostatecznie jednak postanowiła wyjść za niego oraz opuścić Dalecest, by wyjechać z nim do Kolorado. Matt żywi ogromne uczucia do Jasmine. Meredith próbuje przezwyciężyć głód krwi, gdyż naukowiec Henrik Goetsch, znany bohaterom jako Jack Daltry, postanowił zamordować wszystkie wampiry mszcząc się za śmierć ukochanej Luci, a w tym celu stworzył on rasę niezniszczalnych, genetycznie zmodyfikowanych wampirów. Elena wciąż opłakuje Stefano oraz dostaje nowe zadanie od Mylei. Musi zgładzić wampirzycę Siobhan, która w przeszłości była związana z Jackiem. Okazuje się, że tylko ona zna sposób na trwałe zabicie syntetycznych wampirów. Zakończenie niekoniecznie zachwyci fanów Stefano, ale dostarcza Elenie i Damonowi kolejny problem.
Książka może nie była tak zaskakująca jak poprzednie, ale nie należy do najgorszych z tej serii. Myślę, że chwile spędzone przy tej książce nie są marnotracją czasu.

Opinia zawiera spojlery!
Dziewiąta część serii "Pamiętniki wampirów" była nie zła. Nie wprowadzała nic nowego w świecie nadprzyrodzonym. Książkę czyta się szybko i w miarę przyjemnie.
Akcja toczyła się przez większość czasu. Były niestety fragmenty przemyśleń Eleny, jej tęsknoty za ukochanym, a także denerwujące zachowanie Bonnie spowodowane przez Zlandera. Ostatecznie...

Po smutnych, tragicznych i (dość) ciekawym zakończeniu ósmej księgi od razu sięgnęłam po księgę dziewiątą. Nawet jeśli nie do końca z ciekawości lub żalu za jednym z głównych bohaterów to bardziej z poczucia obowiązku. Tak jak poprzednio cała seria składa się ze swoistych, trzytomowych pod-serii, które razem tworzą jeden ciąg przygód. Tak i w tym przypadku księgi ósma, dziewiąta i dziesiąta opisuje kolejne wydarzenia następujące po sobie w bardzo krótkich odstępach czasu. Akcja "Bez słów" tuż po chwili, która kończy "Bez szans". Dobre to o tyle, że czytając tom po tomie, bez przerw czasowych pamiętam dokładnie wszystkie szczegóły i jakoś sprawniej się czyta. Nie kłuje w oczy także mała ilość stron. "Bez słów" ma zaledwie dwieście siedemdziesiąt stron, wydanych (jak cała seria) bez poszanowania dla papieru, czyli dość sporą czcionką, z dużą interlinią i trochę za dużymi marginesami.

To co ratuje tę część to końcówka. Jest choć odrobinę zaskakująca i przyznaję, że nawet mnie - nieczułą i wredną babę - sumienie ruszyło oraz zrobiło mi się troszkę przykro na myśl o kolejnej tragedii w życiu bohaterów. Drugą sporą zaletą tego tomu jest brak przesłodzonych i przejaskrawionych opisów miłości i czułości. Nawet scena ślubu była dość "łagodna" w odbiorze i dłonie nie przykleiły mi się do okładki od nadmiaru lukru. Sama akcja jest dość żwawa, ale autorka nie uchroniła się przed schematami. Dużo tu motywów, które powielają się w poprzednich tomach - w tym w tomie ósmym. A to już troszkę nużące i nudne. No bo ile można biega po Wirginii i zabijać Pierwotnych? Albo ile razy można umierać tylko po to aby powstać z martwych? To nie jedyne utarte schematy, które wyprowadzały mnie z równowagi. Nie jestem tylko pewna, czy ghost writerka obawiała się nowych pomysłów i rozwiązań, aby za bardzo nie zmienić klimatu poprzednich ksiąg, czy też zwyczajnie zabrakło jej inwencji twórczej na kreatywne rozwiązania przygód Eleny?

Ciąg dalszy mojej recenzji: http://morderczynimarzen.blogspot.com/2015/10/bez-sow-l-j-smith.html

Po smutnych, tragicznych i (dość) ciekawym zakończeniu ósmej księgi od razu sięgnęłam po księgę dziewiątą. Nawet jeśli nie do końca z ciekawości lub żalu za jednym z głównych bohaterów to bardziej z poczucia obowiązku. Tak jak poprzednio cała seria składa się ze swoistych, trzytomowych pod-serii, które razem tworzą jeden ciąg przygód. Tak i w tym przypadku księgi ósma,...

Elena, Stefano i Damon nie są już razem. A czeka ich walka, która odmieni nie tylko ich losy, lecz losy całego ich świata…

Elena: wszystko się dla niej zmieniło, odkąd serce Stefano, jej największej miłości, przestało bić.

Stefano: zginął z ręki naukowca, który stworzył nową rasę wampirów. Przy ich pomocy chce zapanować nad światem i zrobi wszystko, by dawne wampiry zniknęły z powierzchni ziemi.

Damon: teraz, po śmierci Stefano, jest następnym celem uczonego. Lecz nie zamierza poddać się bez walki. I marzy o zemście.

Elena rozpoczyna szaleńczy wyścig z czasem, by znaleźć klucz do zniszczenia tych przerażających istot, zanim skrzywdzą każdego, kogo kocha…

Elena, Stefano i Damon nie są już razem. A czeka ich walka, która odmieni nie tylko ich losy, lecz losy całego ich świata…

Elena: wszystko się dla niej zmieniło, odkąd serce Stefano, jej największej miłości, przestało bić.

Stefano: zginął z ręki naukowca, który stworzył nową rasę wampirów. Przy ich pomocy chce zapanować nad światem i zrobi wszystko, by dawne wampiry...

Elena mnie irytowała. Rozumiem rozpacz po śmierci ukochanego, ale żeby zacząć się umawiać z Damonem, dopiero kiedy duch jej martwego chłopaka stwierdzi, że będą razem szczęśliwi, bo jego już nie ma... To trochę niesprawiedliwe, że kiedy Elena umarła ( kilka razy ) i wróciła, Damon umarł ( rozpacz! ) i wrócił, a dla Stefana nie można było tego zrobić... I to nie byłoby naciągane, ponieważ wszystko jest tam naciągane...

Elena mnie irytowała. Rozumiem rozpacz po śmierci ukochanego, ale żeby zacząć się umawiać z Damonem, dopiero kiedy duch jej martwego chłopaka stwierdzi, że będą razem szczęśliwi, bo jego już nie ma... To trochę niesprawiedliwe, że kiedy Elena umarła ( kilka razy ) i wróciła, Damon umarł ( rozpacz! ) i wrócił, a dla Stefana nie można było tego zrobić... I to nie byłoby...

Miało być ciekawie, mówili.
Miało być fajnie, mówili.
Miało się już skończyć, mówili..

Przedostatnia (mam nadzieję) część Pamiętników Wampirów.
Stefano nie żyje. Elena i Damon go opłakują jednocześnie zbliżając się do siebie. Meredith staje się sztucznym wampirem. Historia się toczy.. i toczy..i toczy.
I przyprawia o mdłości.

Największy plus o chyba za pożegnanie ze Stefano, gdy Elena wraca do swojego domu. Moment, w którym naprawdę można się popłakać, gdy zna się taką moc miłości.
Choć to nadal nie zmienia faktu, że chcę to jak najszybciej skończyć.
A na koniec..
Elena zaczyna umierać.
Damon zabił człowieka.
Jak się skończy ta historia?

Miało być ciekawie, mówili.
Miało być fajnie, mówili.
Miało się już skończyć, mówili..

Przedostatnia (mam nadzieję) część Pamiętników Wampirów.
Stefano nie żyje. Elena i Damon go opłakują jednocześnie zbliżając się do siebie. Meredith staje się sztucznym wampirem. Historia się toczy.. i toczy..i toczy.
I przyprawia o mdłości.

Największy plus o chyba za pożegnanie ze...

Kolejna część przeczytana :P W ogóle mi się nie podobała przemiana Meredith w wampira, zresztą jak się czytało książkę, to łatwo można było się domyślić, że jej też to nie pasuje. Ogólnie książka ciekawa i wciągająca, dwa dni i przeczytałam ;)

Kolejna część przeczytana :P W ogóle mi się nie podobała przemiana Meredith w wampira, zresztą jak się czytało książkę, to łatwo można było się domyślić, że jej też to nie pasuje. Ogólnie książka ciekawa i wciągająca, dwa dni i przeczytałam ;)

A więc Stefano nie żyje i nie powrócił.

Bonnie odnalazła szczęście u boku męża i przeżyła cudowny ślub.

Elena przebrnęła przez żałobę i zbliżyła się do Damona, choć nie dane im było cieszyć się sobą długo.

A więc Stefano nie żyje i nie powrócił.

Bonnie odnalazła szczęście u boku męża i przeżyła cudowny ślub.

Elena przebrnęła przez żałobę i zbliżyła się do Damona, choć nie dane im było cieszyć się sobą długo.