Jesteśmy społecznością, która kocha książki

- Katherine - powiedział, wciąż się uśmiechając.
- Tak. - Nachyliła się bliżej.
- Katherine...
- Tak, Damonie?
- Idź do diabła.

Nienawidzi tych których kochasz. Sama jest pełna zatrutej miłości. Jej nienawiść jest tak wielka, że każda śmierć stała się jej miła, każda kropla rozlanej krwi sprawia jej przyjemność.

Jestem tym, kim jestem, Matt. A jeżeli nie możesz sobie z tym poradzić, lepiej odejdź.

- Zamknij się ! - krzyknęła Elena . - Trzymaj się od tego z daleka . A skoro już o tym mowa , to pomyśl lepiej o biednej Vickie Bennet . Jak myślisz , jak ona sobie radzi ?
- Nie mam pojęcia . Nie wiem , kim jest ta Vickie . Ciągle o niej mówisz , ale ja jej nigdy nie widziałem .
- Widziałeś . Nie kręć , Damonie , cmentarz , pamiętasz ? Zrujnowany kościół ? Dziewczynę , którą zostawiłeś tam błąkającą się w koszuli nocnej ?
- Przykro mi , nie . A zwykle pamiętam dziewczyny , które zostawiam błąkające się w koszuli nocnej

-(...)Jestem bardzo zmęczona.
- Możesz teraz odpocząć.
- Nie zostawisz mnie?
- Nie.
- Więc się nie boję.