To nie jest opinia, ale nowa wersja portalu wymaga wpisania kilku słów, by dołączyć książkę do biblioteczki.
Pozdrawiam

To nie jest opinia, ale nowa wersja portalu wymaga wpisania kilku słów, by dołączyć książkę do biblioteczki.
Pozdrawiam

Stustronicowa nowelka, z czasów gdy do opowiedzenia historii nie trzeba było kilku tomów po tysiąc stron. Rzecz niby nagradzana - Hugo, Nebula - i jak na owe czasy pewnie interesująca, choć dziś mocno już zleżała. Nieliczna arystokracja, zdegenerowana socjalnie i intelektualnie, obsługiwana jest przez zniewoloną rasę obcych. Mocno się od nich uzależnia i w zasadzie nie jest w stanie samodzielnie egzystować. Służący, potulni przez wieki, buntują się, arystokracja staje przed obliczem zagłady.

Fabularnie rzecz nadzwyczaj prosta i prymitywna. Napisana starodawnym piórem, ale zupełnie przyzwoicie. W sferze przekazu, mamy kilka różnych spraw dotyczących stosunków międzyludzkich, kierunków rozwoju społeczeństw czy czegoś na kształt ekologii. Niemniej jeśli porównamy to do dzieł, z podobnego okresu, np. Lema, to w zasadzie nie ma czego porównywać. Ostatni zamek zdaje się głupawą popierdółką.

Kiedyś rzecz przyzwoita, dziś ramotka. Nie ma specjalnego powodu by to czytać.

6/10

Stustronicowa nowelka, z czasów gdy do opowiedzenia historii nie trzeba było kilku tomów po tysiąc stron. Rzecz niby nagradzana - Hugo, Nebula - i jak na owe czasy pewnie interesująca, choć dziś mocno już zleżała. Nieliczna arystokracja, zdegenerowana socjalnie i intelektualnie, obsługiwana jest przez zniewoloną rasę obcych. Mocno się od nich uzależnia i w zasadzie nie jest...

Alternatywny świat gdzie szlachta urzęduje po zamkach a służebni Mekowie – technicy, konstruktorzy, mechanicy zapewniają jej dbałość o infrastrukturę i sprzęt techniczny. Wieśniacy czyli kolejna rasa służebna pokojowa i wykonująca proste czynności w celu zaopatrzenia zamkowych szlachciców i ich rodzin.
Porządek dnia codziennego zakłóca nagłe zniknięcie wszystkich Meków, tak zaczyna się ich bunt…

Struktura i monologi przypominają mi nieco dramat wystawiany na deskach w teatrze. Podniosłe mowy czy konwersacje miedzy bohaterami jak i podzielenie książki na rozdziały tak, że każda mogłaby być scena wystawianą dla publiczności. Wszystko to sprawia że książka przykuwa uwagę. Ciekawy świat z egzotycznymi porządkiem społeczno-gospodarczym i niestandardowymi rasami które stanowią tutaj swoiste kasty.

Mimo swoich lat (wydana w 1966 r.) jest książką bardzo urokliwą. Pokazuje dylematy stronnictw zamkowych w obliczu nieuchronnego zagrożenia - zginąć w obronie zamków czy przeżyć kosztem ucieczki i hańby. Honor miesza się z butą i pychą, odwaga z głupotą.
Książka jest udaną pozycją, niestandardową i oferującą coś innego niż przeciętna książka fantasy, mimo upływu półwieku.

Alternatywny świat gdzie szlachta urzęduje po zamkach a służebni Mekowie – technicy, konstruktorzy, mechanicy zapewniają jej dbałość o infrastrukturę i sprzęt techniczny. Wieśniacy czyli kolejna rasa służebna pokojowa i wykonująca proste czynności w celu zaopatrzenia zamkowych szlachciców i ich rodzin.
Porządek dnia codziennego zakłóca nagłe zniknięcie wszystkich Meków, tak...

Napisana nieco w patetycznym stylu, lecz wciągająca historia. Nieskomplikowana fabuła i czasem niezwykle urokliwe dialogi to, jak dla mnie, spore plusy tej opowieści.

Napisana nieco w patetycznym stylu, lecz wciągająca historia. Nieskomplikowana fabuła i czasem niezwykle urokliwe dialogi to, jak dla mnie, spore plusy tej opowieści.

W sam raz na letni, upalny dzień. Czyta się lekko, może nawet trochę za lekko.

W sam raz na letni, upalny dzień. Czyta się lekko, może nawet trochę za lekko.

Grafomania. Żałosna, chaotyczna historia bez żadnej głębi. Jedyny plus tej książki to to, że jest krótka.

Grafomania. Żałosna, chaotyczna historia bez żadnej głębi. Jedyny plus tej książki to to, że jest krótka.