Ostry dyżur w kosmosie. Pomysł dobry, realizacja pozostawia nieco do życzenia. Zbiór opowiadań, dość równych, ale jednak nieszczególnie połączonych jakąś większą historią, ot, SOR dla kosmitów. Postacie dość płaskie, różnorodność fizjologiczną obcych gatunków możnaby przedstawić lepiej. Ale to dopiero pierwszy tom, może dalej się rozkręci - zobaczymy.

Ostry dyżur w kosmosie. Pomysł dobry, realizacja pozostawia nieco do życzenia. Zbiór opowiadań, dość równych, ale jednak nieszczególnie połączonych jakąś większą historią, ot, SOR dla kosmitów. Postacie dość płaskie, różnorodność fizjologiczną obcych gatunków możnaby przedstawić lepiej. Ale to dopiero pierwszy tom, może dalej się rozkręci - zobaczymy.

Przeczytana kilka razy i pozostawiona jeszcze na przyszłość. Powtórzę się, ale jeżeli fantastykę da się czytać po latach od powstania, to już zasługuje na wiele gwiazdek.
Tu, oprócz niezłych pomysłów mamy świetny humor, właśnie dla niego lubię wracać do tych opowiadań. Dobry dowcip zawsze w cenie, a takie perełki to rzadkość.

Przeczytana kilka razy i pozostawiona jeszcze na przyszłość. Powtórzę się, ale jeżeli fantastykę da się czytać po latach od powstania, to już zasługuje na wiele gwiazdek.
Tu, oprócz niezłych pomysłów mamy świetny humor, właśnie dla niego lubię wracać do tych opowiadań. Dobry dowcip zawsze w cenie, a takie perełki to rzadkość.

W książce brakowało mi wspólnej osi intrygi, zagadki, niespodzianki, która wyjaśni się na końcu.
Zamiast tego był to zbiór opowiadań związany ze sobą jedynie głównym bohaterem, lekarzem ufoków z 4-literowymi kodami nazw i miejscem akcji, szpitalem dla ufoków.

W książce brakowało mi wspólnej osi intrygi, zagadki, niespodzianki, która wyjaśni się na końcu.
Zamiast tego był to zbiór opowiadań związany ze sobą jedynie głównym bohaterem, lekarzem ufoków z 4-literowymi kodami nazw i miejscem akcji, szpitalem dla ufoków.

Jakoś nie umiem zacząć tej recenzji inaczej, niż od napisania że ,,Szpital kosmiczny" to super wciągająca historia. Momentami przypominało to kosmiczną wersję "Doktora House'a", co rozdział pojawiał się kolejny nietypowy przypadek i błyskotliwa droga do odkrycia jego wyleczenia. Bardzo podobało mi się, w jaki sposób lekarze przygotowywali się do takiego procesu. Nie musieli zapamiętać danych na temat danej rasy, tylko w razie potrzeby szli do specjalnego pokoju i wgrywali sobie informacje do mózgu na jej temat. Zrobiło to na mnie ogromne wrażenie, bo do tej pory nie spotkałam się z czymś takim w książkach. Na dodatek pacjenci nie byle jacy, najbardziej osobliwe z osobliwych form życia, a autor wymyślił ich tak dużo na taką skalę, że nie mieściło mi się to w głowie. Najfajniejsze były integracje między tymi dziwacznymi postaciami z ludzkim doktorem, przy których niejednokrotnie można było się uśmiechnąć. Trochę obawiałam się, że nie przyswoję tego wszystkiego, ale na szczęście w każdym rozdziale było małe przypomnienie, co oznaczają dane symbole, żeby taki laik powieści s-f jak ja, to ogarnął.
Przyznaję, że pomimo mojego zachwytu, bywały momenty w których te wszystkie procedury medyczne były zbyt nużące, a ludzcy bohaterowie mnie niezwykle irytowali, ale koniec końców podobała mi się podróż w tą dotąd nieznaną część galaktyki i może skuszę się kiedyś wrócić.

Jakoś nie umiem zacząć tej recenzji inaczej, niż od napisania że ,,Szpital kosmiczny" to super wciągająca historia. Momentami przypominało to kosmiczną wersję "Doktora House'a", co rozdział pojawiał się kolejny nietypowy przypadek i błyskotliwa droga do odkrycia jego wyleczenia. Bardzo podobało mi się, w jaki sposób lekarze przygotowywali się do takiego procesu. Nie musieli...

O ile starter tej serii był naprawdę dobry, tak kolejne tomy mnie kompletnie rozczarowywały tempem, absurdalnością i ewidentną niechlujnością pisarską Autora. Nie dobrnąłem do końca seii.

O ile starter tej serii był naprawdę dobry, tak kolejne tomy mnie kompletnie rozczarowywały tempem, absurdalnością i ewidentną niechlujnością pisarską Autora. Nie dobrnąłem do końca seii.

Nie wiem... Nic w tej książce mnie nie zainteresowało... Nawet na moment mnie nie wciągnęła. Jakbym czytala dra House'a tylko w przestrzeni kosmicznej, ale dużo mniej ciekawszego... W moim odczuciu tekst jest niesamowicie nudny.
Od połowy książki reszte sobie już przejrzałam, bo nie starczyło mi cierpliwosci na normalne czytanie.

Nie wiem... Nic w tej książce mnie nie zainteresowało... Nawet na moment mnie nie wciągnęła. Jakbym czytala dra House'a tylko w przestrzeni kosmicznej, ale dużo mniej ciekawszego... W moim odczuciu tekst jest niesamowicie nudny.
Od połowy książki reszte sobie już przejrzałam, bo nie starczyło mi cierpliwosci na normalne czytanie.

Książka typu "przeczytaj i zapomnij". Po kolejne tomy na pewno nie sięgnę.

Książka typu "przeczytaj i zapomnij". Po kolejne tomy na pewno nie sięgnę.

Po pierwszym opowiadaniu miałem odczucie pewnego niedosytu i niepewności (czytać, a może nie, bo będzie nudno). Na szczęście dalszej lekturze towarzyszył tylko wzrost zainteresowania i satysfakcji. Każde opowiadanie to historia z nieoczekiwanym finałem, a zabawa w stawianie diagnozy wraz z głównym bohaterem i sprawdzanie jej celności powodują, że ciężko odłożyć książkę na bok. Dziś rano skończyłem ostatni rozdział - po przewróceniu ostatniej strony - zdziwienie, a następnie lekki żal, że to już koniec...
Polecam.

Po pierwszym opowiadaniu miałem odczucie pewnego niedosytu i niepewności (czytać, a może nie, bo będzie nudno). Na szczęście dalszej lekturze towarzyszył tylko wzrost zainteresowania i satysfakcji. Każde opowiadanie to historia z nieoczekiwanym finałem, a zabawa w stawianie diagnozy wraz z głównym bohaterem i sprawdzanie jej celności powodują, że ciężko odłożyć książkę na...

Szpital Kosmiczny, to taki sobie doktor "Doktor House" diagnozujący obcych w kosmosie - tyle że napisane jakieś 50 lat zanim nakręcili wiadomy serial z Hugh Laurie w roli głównej. Jeżeli lubicie lekkie SF z oryginalnymi, przemyślanymi obcymi (ja lubię),to zdecydowanie warto przeznaczyć te 1-2 wolne wieczory na przeczytanie tej książki.
Pomimo upływu 60 lat od napisania, książka broni się całkiem nieźle. Jedyną jej wadą - imho - jest fakt, że jej bohaterami są wyłącznie istoty płci męskiej. Wzmianki o kobietach to w sumie będą ze 3 zdania w książce. Trochę smutny taki seksizm, ale to chyba takie czasy wtedy były...

Szpital Kosmiczny, to taki sobie doktor "Doktor House" diagnozujący obcych w kosmosie - tyle że napisane jakieś 50 lat zanim nakręcili wiadomy serial z Hugh Laurie w roli głównej. Jeżeli lubicie lekkie SF z oryginalnymi, przemyślanymi obcymi (ja lubię),to zdecydowanie warto przeznaczyć te 1-2 wolne wieczory na przeczytanie tej książki.
Pomimo upływu 60 lat od napisania,...

Mnóstwo liter alfabetu połączonych w szeregi ... Niewiele z tego wynika dla czytelnika, to niepotrzeba próba stworzenia pseudo systematyki, bez znaczenia dla zrozumienia historii.

Mnóstwo liter alfabetu połączonych w szeregi ... Niewiele z tego wynika dla czytelnika, to niepotrzeba próba stworzenia pseudo systematyki, bez znaczenia dla zrozumienia historii.