Zbiór bardzo różnorodny jak to zazwyczaj bywa. Temat potraktowany wielowarstowo. Myślę, że każdy znajdzie coś dla siebie.

Zbiór bardzo różnorodny jak to zazwyczaj bywa. Temat potraktowany wielowarstowo. Myślę, że każdy znajdzie coś dla siebie.

Po prostu piękne - od niesamowitej okładki, aż po treść. Jak w każdej antologii są lepsze i gorsze opowiadania, ale nie ma słabych. Phantom Books kolejny raz stanęło na wysokości zadania.
Wybór tekstów pokazał piekło z przeróżnych stron. Tekstów o pachnących siarką zaświatach było już całe mnóstwo, ale ta antologia udowadnia, że można ze znanego motywu wykrzesać jeszcze coś nowego. Wszystkie kręgi piekła powinny obowiązkowo znaleźć się na półkach miłośników horrorów.

Po prostu piękne - od niesamowitej okładki, aż po treść. Jak w każdej antologii są lepsze i gorsze opowiadania, ale nie ma słabych. Phantom Books kolejny raz stanęło na wysokości zadania.
Wybór tekstów pokazał piekło z przeróżnych stron. Tekstów o pachnących siarką zaświatach było już całe mnóstwo, ale ta antologia udowadnia, że można ze znanego motywu wykrzesać jeszcze coś...

Bardzo lubiłam wydawane przez Phantom Books antologie. Z tego co wiem, wydawnictwo zakończyło działalność i ta antologio jest ostatnią, ale szczerze mówiąc wolałabym, żeby się nie ukazała, bo jest to pozycja bardzo słaba. Jest w niej dużo niedoróbek językowych, a i wybrane opowiadania pozostawiają wiele do życzenia. Tak naprawdę nie wciągnęło mnie żadne. A najgorsze jest to, że niektóre to właściwie nie są horrory i nie wiem, co robią w takiej antologii. Dobrze więc, że antologie nie jest już szeroko dostępna, bo jest takim końcowym potknięciem wydawnictwa i myślę, że pamięć o niej powinna jak najszybciej zaniknąć. Zdecydowanie lepiej sięgnąć po inne pozycje Phantom Books, które są jeszcze dostępne

Bardzo lubiłam wydawane przez Phantom Books antologie. Z tego co wiem, wydawnictwo zakończyło działalność i ta antologio jest ostatnią, ale szczerze mówiąc wolałabym, żeby się nie ukazała, bo jest to pozycja bardzo słaba. Jest w niej dużo niedoróbek językowych, a i wybrane opowiadania pozostawiają wiele do życzenia. Tak naprawdę nie wciągnęło mnie żadne. A najgorsze jest...

Żadne opowiadanie mnie nie wciągnęło a większość męczyła. Starałem się jakoś zainteresować nimi ale się nie udało. Przeczytałem do końca ale była to męka. Język czasami powala przykładowo: "ciecz o temperaturze ciała rozgrzanego stanem podgorączkowym kapie gdzieś z boku"
i mnóstwo innych takich kwiatków. Autorom proponowałbym zajrzeć np. do Lovecrafta - prosty do bólu język i zawsze niesamowicie ciekawa historia, której końca niecierpliwie oczekujemy. Tu też czytając całą antologie z niecierpliwością oczekiwałem końca - niestety z innego powodu...

Żadne opowiadanie mnie nie wciągnęło a większość męczyła. Starałem się jakoś zainteresować nimi ale się nie udało. Przeczytałem do końca ale była to męka. Język czasami powala przykładowo: "ciecz o temperaturze ciała rozgrzanego stanem podgorączkowym kapie gdzieś z boku"
i mnóstwo innych takich kwiatków. Autorom proponowałbym zajrzeć np. do Lovecrafta - prosty do bólu język...

Lubię antologie, ale taką z gatunku horroru przeczytałam po raz pierwszy.

20 opowiadań, 20 różnych wizji piekła. Poziom twórców różny, ale w ogromnej większości wysoki. Zacznę jednak od największego rozczarowania, a mianowicie od opowiadania Mastertona. Nie wiem co tu się stało, ale bardzo chciałabym odprzeczytać to opowiadanie. Gdybym chciała żenujący erotyk, to bym taką książkę kupiła 🤦🏼‍♀️ Śliwki już nigdy nie będą dla mnie tym, czym były przed tą lekturą…

Wróćmy jednak do pozytywów. Jakie autorzy mieli pomysły, to się w głowie nie mieści. Mnie kopara opadała. Najbardziej jednak zapamiętałam dwa opowiadania.

Aleksander Paradowski i jego „Dobrymi chęciami piekło jest wybrukowane” to debiut. Znając bookstagramowe konto autora, spodziewałam się czegoś dobrego, ale dostałam nawet więcej. Ta historia chwyciła mnie za gardło, zachwyciła stylem i sprawiła, że gdzieś w środku czułam ciężar smutku głównego bohatera. Kłaniam się w pas za taki warsztat. Między nieuchwytne nici żalu, autor wplótł klasyczną wizję piekła. I w jego wykonaniu to nie brzmiało jak bajka do straszenia dzieci. To brzmiało jak rzeczywistość. Brawo! I czekam na więcej.

Drugie opowiadania Rafał Łobody „Uśmiech za błękitnym płomieniem” wbiło mnie w fotel. Pomysł z „Prometexem” po prostu rozłożył mnie na łopatki, a zakończenie przygniotło. Nieuchronność losu bohaterów była wręcz dobijająca. I tu również kłaniam się w pas za warsztat.

Jeśli macie możliwość, to przeczytajcie tę antologię. Muszę jeszcze pochwalić piękne wydanie. To było Coś, przez wielkie C.

Lubię antologie, ale taką z gatunku horroru przeczytałam po raz pierwszy.

20 opowiadań, 20 różnych wizji piekła. Poziom twórców różny, ale w ogromnej większości wysoki. Zacznę jednak od największego rozczarowania, a mianowicie od opowiadania Mastertona. Nie wiem co tu się stało, ale bardzo chciałabym odprzeczytać to opowiadanie. Gdybym chciała żenujący erotyk, to bym taką...

"Dusze. Są wszędzie - nade mną i dookoła. Materialne, krwawiące, cierpiące. Przypomina to brodzenie na dnie oceanu wśród ławicy umierających ryb. Potępieni rozstępują się przede mną i ścieśniają, gdy ich minę."

Proszę Państwa mamy to. Świeżutka piekielna antologia grozy od Wydawnictwa Phantom Books Horror. Trzeba było chwilę poczekać, aby słowo ciałem się stało, ale piekielne wizje w końcu nadchodzą, by zepsuć nasze mózgi. Wierzę też, że nie byłem odosobniony w śledzeniu każdej wzmianki z datą premiery.

Miejsce gdzie ludzkie duszę odbywają karę po śmierci może nie jest najnowszym pomysłem na antologię (no co ty),ale autorzy i redaktorzy naprawdę postarali się żebyśmy na nowo uwierzyli w swąd palonych ciał z podziemnych kotłów i poczuli podskórny odwieczny strach przed wiecznym potępieniem.

Piekielna antologia to spora cegła na prawie 500 stron. Dodajcie do tego mnóstwo utalentowanych autorów, a znajdziecie rozrywkę na tydzień a nawet dwa, jeżeli preferujecie powolne delektowanie się historią.

Śmiało mogę użyć klasycznego określenia "każdy znajdzie tu coś dla siebie". Raz wejdziemy do indiańskiego piekła, innym razem spotkamy coś na kształ megawęża 9000, przelecimy przez różne odcienie i wariacje tortur i sadyzmu jakie czekają po śmierci, a nawet spotkamy się z korporacjami, które chcą wykorzystać energię piekła do swoich celów.

Pewno znajdzie sie jakaś maruda stwierdzająca, że mam zawsze zbyt pochlebne recenzje, ale z drugiej strony nie mam się do czego dowalić. Autorzy włożyli naprawdę dużo serca w stworzenie swoich powieści i żadne z nich nie brzmi jak creppypasta napisana przez 15-latka.

Na wielką uwagę zasługuje również fakt ściągnięcia do antologii Grahama Mastertona.Nie możemy narzekać na ilość polskich przekładów brytyjczyka, ale każde kolejne opowiadanie czy ksiażka zasługują na chwilę uwagi, tym bardziej, że opowiadanie zawarte w zbiorku (o tytule "Portret Kasi) jest bardzo przyjemne.

Z opowiadań tu zawartych szczególnie polecam Wam historię Pani Sanchez, Panów Hajnowskiego, Hensoldta, Kaszyńskiego, Kowalskiego, Łobody i Marcińskiego.

Wspominam to ostatnio przy każdej recenzji książek od PBH, ale naprawdę mi szkoda, że jesteśmy na ich finiszu i już nie zaserwują nam takich antologii. Wiadomo, że zostało nam kilka dobrych wydawnictw, ale Phantom od 5 lat idealnie wpisywał się w tę niszę.

"Dusze. Są wszędzie - nade mną i dookoła. Materialne, krwawiące, cierpiące. Przypomina to brodzenie na dnie oceanu wśród ławicy umierających ryb. Potępieni rozstępują się przede mną i ścieśniają, gdy ich minę."

Proszę Państwa mamy to. Świeżutka piekielna antologia grozy od Wydawnictwa Phantom Books Horror. Trzeba było chwilę poczekać, aby słowo ciałem się stało, ale...

Wierzycie w istnienie piekła? Jak je sobie wyobrażacie?

Przedstawiam Wam iście piekielną cegłę liczącą 490 stron! Diabelska antologia kryje w sobie 22 opowiadania, głównie polskich autorów oraz gościa specjalnego, Brytyjczyka Grahama Mastertona.

"Wszystkie kręgi piekła" to nie tylko mrożące krew w żyłach wizje piekielnych podziemi pełnych ognia, smoły i pokutujących tam przeklętych, grzesznych dusz, ale i historie rozgrywające się współcześnie. Pokazują, że zło czai się pośród nas i często skrywa się za ludzkim obliczem. Znajdziemy tu także opowiadania, których akcja rozgrywa się w przeszłości, natrafimy na tlącą się iskierkę pamięci o dawnych wierzeniach, bogach, demonach czy rytuałach. Trafimy do różnych zakątków na świecie, takich jak ciemne lasy, mroczne tunele czy różne kręgi piekła.

Różnorodność tych opowiadań działa na wyobraźnię. Piekło jest intrygującym tematem, dającym szerokie pole popisu, a trzeba przyznać, że autorzy pokazali klasę i fantazję.

Niektóre z opowiadań wzbudzają niepokój, wydobywając na wierzch skrywane głęboko lęki, inne momentami są przejmująco smutne. Nie brakuje także makabrycznych, surrealistycznych wywołujących drżenie kręgosłupa wizji.

Powyższa antologia to też wymyślne piekielne machiny do tortur jakie się zwykłym śmiertelnikom nie śniły, glistowate istoty, infernauci teleportujący się do piekielnych otchłani, infernanie eksplorujący kręgi i inne cuda jakie Wam się tylko zamarzą. Jest tu tematycznie tak bogato, że każdy znajdzie coś dla siebie.

Moimi ulubionymi z tego zbioru są: "Obok" M. Eljaszuk-Sanchez, "Dante się mylił" B. Hajnowski, "Barwy wieczności" R. Hensoldt, "Uśmiech za błękitnym płomieniem" R. Łoboda, "Krąg trzynasty" K. Marciński.

Skłania do wielu refleksji nad przemijalnością czasu i tym, co czeka nas po drugiej stronie. Czym jest zło, czy kiełkuje od maleńkości?
Polecam Wam zwrócić uwagę na tę antologię.

Wierzycie w istnienie piekła? Jak je sobie wyobrażacie?

Przedstawiam Wam iście piekielną cegłę liczącą 490 stron! Diabelska antologia kryje w sobie 22 opowiadania, głównie polskich autorów oraz gościa specjalnego, Brytyjczyka Grahama Mastertona.

"Wszystkie kręgi piekła" to nie tylko mrożące krew w żyłach wizje piekielnych podziemi pełnych ognia, smoły i pokutujących tam...

Bardzo dobre było. Mroczne .

Bardzo dobre było. Mroczne .

Antologie opowiadań mają to do siebie, że bywają nierówne. Zróżnicowane pod kątem gatunkowym, stylistycznym, czy choćby warsztatowym, nie wzbudzą tożsamych emocji; trafią w odmienne gusta i wywołają niejednoznaczne refleksje. Jednak w odniesieniu do nielicznych, śmiało można rzec – owa nierówność nie występuje. Wynika to oczywiście ze zbliżonego poziomu literackiego oraz w miarę spójnej konwencji; trudno wówczas rozgraniczyć, które z prezentowanych treści będą podobać się najbardziej; które prawdziwie poruszą, rozpalą wyobraźnię, bądź... Sprowokują do przemyśleń.
W przypadku ,,Wszystkich kręgów piekła’’ zdecydowanie należałoby wspomnieć o podobnym odczuciu: mimo pewnego rodzaju specyfiki, złożoności, wszechstronności interpretacji, zbiór osiąga zaskakująco satysfakcjonujący stopień prozatorski – na ponad dwadzieścia tytułów, przynajmniej kilkanaście okaże się na tyle interesujących, by chcieć w pełni zgłębić ich potencjał; dosięgnąć istoty tematu, zrozumieć dwuznaczność, podjąć próbę przeanalizowania jego właściwej symboliki, ale także docenić kunszt językowy i narracyjny.
Bo pod tym względem, znów – antologia przedstawia się nad wyraz ciekawie. Osadzona na kanwie motywów piekielnych, doczesności życia, pozagrobowej bytności, odwiecznej walki z siłami śmierci, dotyka posępnością kreowanych wizji oraz ich rozmachem. Mroczne fantazje, ułudnie utopione w rozrywkowo – horrorowej warstwie fabularnej, w rzeczywistości kryją za sobą coś znacznie więcej; nie tylko pochylają się nad ważnością omawianych zagadnień, ale również starają się skłonić do jasno ukierunkowanego toku myślowego, dopuszczającego do siebie możliwość istnienia świata, który wykracza znacznie poza ludzkie pojmowanie wszechrzeczy.

I trzeba przyznać, są to zdecydowanie najatrakcyjniejsze atuty ,,Kręgów”. Autorzy fantastycznie poradzili sobie zarówno z samą formą prezencji treści, jak i jej szeroką interpretacją. Większość tekstów oscylowała pomiędzy ramami gatunku, ale przynajmniej kilka, bariery schematu udanie przełamywała - czy to za sprawą oryginalnej stylistyki, czy też przez wzgląd na nietuzinkowe, niekiedy szalenie oryginalne, zamysły akcyjne, oparte na elementach absolutnie nieoczywistych.

Nie dziwi więc szczególnie, że parę z owych tytułów czytelnikowi może szczególnie zapaść w pamięć; sama zresztą dałam się oczarować niejednej historii – te najbardziej hipnotyczne, najbardziej nowatorskie, porażające i niepokojące, z przyjemnością wyróżnię poniżej.

🔥 A.Paradowski - ,,Dobrymi chęciami piekło jest wybrukowane” – jedno z tych opowiadań, którego siła napędowa skrywa się niekoniecznie w samej fabule, a w obrazowości słowa. Paradowski posługuje się językiem sugestywnym i onirycznym, ucieka się w stronę weirdu, budowania ciężkiej atmosfery nasyconej sporą dawką tajemniczości oraz aluzyjności; w tym tekście wszystko ma odpowiednie miejsce, frazy znajdują jednostajny rytm i całościowo utworzą spójną konwencję. Zakończenie natomiast... Przyniesie więcej pytań, niż odpowiedzi.

🔥 W.Ślezińska - ,,HIEMS” – powolna kreacja klimatu, pięknie zarysowane tło fabularne i wizja piekła, będącego doskonałą analogią wobec nieskończoności trwania życia pozagrobowego, zdecydowanie ujmuje czytelnika i wkrada się do jego wyobraźni. Jest duszno, uderzająco, momentami wręcz paraliżująco; ostatnie akty tego dramatu są doskonałym podsumowaniem nieuniknionego.

🔥 A.Bednarska – ,,Lis w kałuży” – opowieść oparta na kanwie buddyjskich wierzeń, zakładająca istnienie specjalnego miejsca na granicy życia i śmierci przeznaczonego wyłącznie dla kobiet. Mroczna, jednoznaczna, ale przy tym i przygniatająca smutkiem oraz melancholią związaną z trudną odsłoną macierzyństwa.

🔥 M.Kaczyński - ,,Rzeka” – tytuł, niejako korespondujący z tym wymienionym powyżej, bo i tutaj również twórca zdecydował się na sięgnięcie po wątek rodzicielstwa; po motyw próby radzenia sobie z niełatwą rzeczywistością, która niekiedy przerasta do tego stopnia, że zdesperowana jednostka ucieka się do ostatecznych rozwiązań - rozwiązań będących tożsamych z karą wiecznego cierpienia.

🔥 K.Kowalski - ,,Czort” – wspaniały ukłon w stronę klasyki. Ta historia przywodzi bowiem na myśl kultowy już ,,Omen”, gdzie prawdziwe zło kryje się w istocie pozornie niewinnej, dalekiej od jakichkolwiek nieczystych myśli oraz czynów. Epistolarna forma świetnie podkreśla mnogość domysłów i niedopowiedzeń.

🔥 Wyjątkowo mocno przypadły mi do gustu także teksty pióra Rafała Hensoldta, Emiliana Wojnowskiego, Rafała Łobody, Mariusza Wojteczka – odważne, śmiałe, wymykające się poza konkretne założenia, wizje!

Antologie opowiadań mają to do siebie, że bywają nierówne. Zróżnicowane pod kątem gatunkowym, stylistycznym, czy choćby warsztatowym, nie wzbudzą tożsamych emocji; trafią w odmienne gusta i wywołają niejednoznaczne refleksje. Jednak w odniesieniu do nielicznych, śmiało można rzec – owa nierówność nie występuje. Wynika to oczywiście ze zbliżonego poziomu literackiego oraz w...

Wydano tę książkę pod koniec 2022. Jest 17 stycznia 2023 i już absolutnie nigdzie nie można jej dostać. Czy ktoś może wie dlaczego?

Wydano tę książkę pod koniec 2022. Jest 17 stycznia 2023 i już absolutnie nigdzie nie można jej dostać. Czy ktoś może wie dlaczego?