Lubię książki o tematyce wojennej, jednak mam wrażenie, że wydano wiele lepiej napisanych. Pomysł dobry, realizacja poniżej oczekiwań. Pewnie takie było założenie autorki, ale uwspółcześnione dialogi ludzi, którzy przeżyli dramat wojny nie były przekonujące, podobnie jak cudownie odnowione relacje wnuczki z babcią.

Lubię książki o tematyce wojennej, jednak mam wrażenie, że wydano wiele lepiej napisanych. Pomysł dobry, realizacja poniżej oczekiwań. Pewnie takie było założenie autorki, ale uwspółcześnione dialogi ludzi, którzy przeżyli dramat wojny nie były przekonujące, podobnie jak cudownie odnowione relacje wnuczki z babcią.

Niezwykle mnie wzruszają wszystkie książki też autorki. Tak było i tym razem.

Niezwykle mnie wzruszają wszystkie książki też autorki. Tak było i tym razem.

Fajnie się czyta, choć nie wiem do końca czy książka jest na faktach, czy tylko faktami inspirowana. Tragiczne losy z okresu wojny rzutują na współczesność i na współcześnie żyjące osoby. O ile cała fabuła ok, to niestety zakończenie rozczarowuje: zbyt lukrowane i w stylu: ,,i żyli długo i szczęśliwie". Wszyscy się ze sobą zaprzyjaźnili, wszyscy się zaakceptowali, no, trochę za słodko i nierealnie. Stąd tylko siedem gwiazdek.

Fajnie się czyta, choć nie wiem do końca czy książka jest na faktach, czy tylko faktami inspirowana. Tragiczne losy z okresu wojny rzutują na współczesność i na współcześnie żyjące osoby. O ile cała fabuła ok, to niestety zakończenie rozczarowuje: zbyt lukrowane i w stylu: ,,i żyli długo i szczęśliwie". Wszyscy się ze sobą zaprzyjaźnili, wszyscy się zaakceptowali, no,...

Niestety ale dla mnie osobiście książka miejscami nudna. Styl pisania autorki nie wciąga a historia jest jak wiele innych i lepszych o tej tematyce..

Niestety ale dla mnie osobiście książka miejscami nudna. Styl pisania autorki nie wciąga a historia jest jak wiele innych i lepszych o tej tematyce..

Przeczytane jednym tchem. Piękna, wzruszająca opowieść. Serdecznie polecam 👍

Przeczytane jednym tchem. Piękna, wzruszająca opowieść. Serdecznie polecam 👍

"To wojna wmówiła ludziom, że nie są równi. Podzieliła ich na lepszych i gorszych."

"Złoty konik dla Palmiry" Ewy Formella to powieść, która skradła moje serce. Zaczęłam ją czytać z zamiarem przeczytania kilku stron a w rezultacie zarwałam dla niej noc. I to nic, że następnego dnia chodziłam jak zombi - warto było :-) Sięgając po tę książkę po raz kolejny popełniłam pewnego rodzaju czytelniczy faux pas, gdyż powieść ta stanowi już czwartą część książek z cyklu Szkatułki Wspomnień. Każda z tych książek stanowi jednak odrębną historię więc mój błąd nie miał większego wpływu na jej odbiór.
Akcja powieści rozgrywa się w dwóch przestrzeniach czasowych: we współczesnym świecie jak też w przeszłości podczas II Wojny Światowej i po jej zakończeniu, gdzie przenosimy się dzięki wspomnieniom głównych bohaterów. Anika młoda, zwariowana dziewczyna mieszkająca w Szwajcarii zostaje zmuszona zająć się swoją babcią Palmirą, z którą dziewczyna nigdy nie była blisko związana. Między kobietami nawiązuję się jednak przyjaźń i z czasem Anika poznaje smutną historię swojej babci, która będąc Żydówką, swoje życie zawdzięcza chłopcu o imieniu Jerzyk, który podczas wojny ukrywał ją i jej braciszka Beniamina w swojej piwnicy. Był to niezwykle bohaterski czyn, gdyż jego ojciec współpracował z Niemcami. Przed jej ucieczką do Szwajcarii, chłopczyk daje jej na "czarną godzinę" znalezione w swoim domu klejnoty, wśród których jest wisiorek z konikiem, który kobieta nosi na szyi przez całe życie.
To właśnie do Jerzyka, najczęściej powraca w swoich wspomnieniach. Tymczasem w Polsce, na Śląsku mieszka starszy Pan, którym z oddaniem opiekuje się jego syn wraz z żoną. Szczególna więź łączy go z jego wnukiem, który traktuje go jak najlepszego przyjaciela. Starszy Pan również powraca w swoich wspomnieniach do czasów wojennych, do śmierci swojego ojca a przede wszystkim do swojej czarnookiej przyjaciółki, którą ukrywał w swojej piwnicy. Wnuk Pana Jerzego wyjeżdża do pracy do Włoch, gdzie poznaje piękną Włoszkę o polskich korzeniach - Ninę. Ma ona przyjaciela ze studiów, który stanowi kopię mężczyzny. Jednocześnie przez media społecznościowe kontaktuje się z nim Anika, która postanawia odnaleźć dla swojej babci jej przyjaciela z dzieciństwa.... "Złoty Konik dla Palmiry" to niezwykle poruszająca książka, od której ciężko się oderwać i która w pamięci pozostanie na długo. Jest to idealna propozycja nie tylko dla fanów literatury historycznej. Bardzo Wam ją polecam!

"To wojna wmówiła ludziom, że nie są równi. Podzieliła ich na lepszych i gorszych."

"Złoty konik dla Palmiry" Ewy Formella to powieść, która skradła moje serce. Zaczęłam ją czytać z zamiarem przeczytania kilku stron a w rezultacie zarwałam dla niej noc. I to nic, że następnego dnia chodziłam jak zombi - warto było :-) Sięgając po tę książkę po raz kolejny popełniłam...

To czwarta już historia ze "szkatułki wspomnień" którą czytam.Jak poprzednie i ta dostarczyła mi wielu wzruszeń dodatkowo także dlatego ,że inspirowana jest prawdziwymi wydarzeniami.Są dwie przestrzenie czasowe ,co lubię. Przeszłość i teraźniejszość.Palmira i Jerzyk,w czasie wojny będąc dziećmi musieli dorosnąć,bo wyzwania jakie przed nimi stanęły zmusiło ich do tego.Czasy trudne ale dla niektórych rodzin także bolesne ze względu na przyczynienie się do śmierci ludzi będąc kolaborantem . A takie coś rzutuje na dalsze losy całej rodziny.
Piękna przyjaźń żydowskiej dziewczynki i polskiego chłopca.Największą "nagrodą" dla Palmiry i Jerzyka było to ,że jedno i drugie dowiedziało się ,że przeżyli. I mimo ,że dowiedzieli się tego długo po wojnie to pozwoliło im zaznać "spokoju".

To czwarta już historia ze "szkatułki wspomnień" którą czytam.Jak poprzednie i ta dostarczyła mi wielu wzruszeń dodatkowo także dlatego ,że inspirowana jest prawdziwymi wydarzeniami.Są dwie przestrzenie czasowe ,co lubię. Przeszłość i teraźniejszość.Palmira i Jerzyk,w czasie wojny będąc dziećmi musieli dorosnąć,bo wyzwania jakie przed nimi stanęły zmusiło ich do...

Całość na feminadomi.pl
Książka jest krótka i szybko się ją czyta - polecam na spokojne, letnie popołudnie.

Całość na feminadomi.pl
Książka jest krótka i szybko się ją czyta - polecam na spokojne, letnie popołudnie.

"Złoty konik od zawsze jej towarzyszył. Anika czasami się zastanawiała, dlaczego babcia nie nosi innych ozdób, żadnych pierścionków, nawet obrączki po zmarłym mężu, a zawsze ma na szyi wisiorek z małym koniem, którego grzywa kiedyś musiała być wysadzana jakimiś kamieniami, po których teraz zostały tylko puste miejsca."

Ewa Formella stworzyła niezwykły cykl powieści inspirowanych autentycznymi wspomnieniami jej podopiecznych. Historie z czasów II wojny światowej przeplecione ze współczesnością układają się w “Szkatułce wspomnień”, bo taką nazwę nosi cykl, niczym kruche fragmenty pamiętnika. Autorka utrwala to, co znika z pamięci i pomału traci świadków tamtych wydarzeń. A warto wciąż pamiętać, że w tragicznych czasach działy się też historie piękne i dobre.

“Złoty konik dla Palmiry” zabiera nas w podróż przez miejsca i czasy. Dzięki autorce wędrujemy z małą żydowską dziewczynką przez Europę, by uciec przed wojenną zawieruchą. Nadludzki wysiłek fizyczny i ogromne psychiczne obciążenie pozostawiają ślad w Palmirze. Ale poza trudem, jako dorosła kobieta, wciąż pamięta przyjaciela z dzieciństwa, który, ryzykując własne życie, uratował ją i jej brata. Przypomina jej o tym mały złoty konik…

"Wtedy, po długiej wędrówce, po ucieczce z Polski, też bardzo pragnęła, żeby ją ktoś po prostu przytulił. Potrzebowała bliskości drugiego człowieka. "

Powieść Ewy Formelli wzrusza, ale jednocześnie napełnia serce ciepłą nadzieją. Pokazuje, że nawet w samym centrum zła można trafić na pomocną dłoń. Nawet, jeżeli jest to dłoń małego chłopca.

W powieści przeplatają się wątki historyczne ze współczesnymi i mnie ten zabieg bardzo się podoba. Pozwala czasem wyrwać się z ciemności wojennej i poznać młodych, współczesnych ludzi, którzy mają niezwykle pasje i potrafią się w nich realizować, a jednocześnie są pomostem łączącym ich bliskich z przeszłością.

Bardzo się cieszę, że dałam się zabrać w podróż z bohaterami “Złotego konika dla Palmiry”. Doświadczyłam z nimi lęku, smutku ale też miłości i ciepła. Siedziałam w ciemnej piwnicy z Palmirą, ale też razem z nią wystawiałam twarz do słońca w ogrodzie jej wnuczki. Chłonęłam tę opowieść całą sobą.

Jeżeli szukacie książki, która przeplata w sobie smutek i radość, w której wzruszenia łączą się z humorem i która jest niczym plaster miodu na serce, koniecznie sięgnijcie po powieść Ewy Formelli. Zapewniam, że przydadzą się Wam chusteczki, a o Palmirze i Jorgusiu długo nie zapomnicie.

"Złoty konik od zawsze jej towarzyszył. Anika czasami się zastanawiała, dlaczego babcia nie nosi innych ozdób, żadnych pierścionków, nawet obrączki po zmarłym mężu, a zawsze ma na szyi wisiorek z małym koniem, którego grzywa kiedyś musiała być wysadzana jakimiś kamieniami, po których teraz zostały tylko puste miejsca."

Ewa Formella stworzyła niezwykły cykl powieści...

Bardzo wciągająca i przyjemnie czytająca się kolejna część Pani Ewy z cyklu Szkatułki wspomnień.
Dziewięcioletni chłopiec Jerzy pomaga koleżance z podwórka ,ukrywając ją wraz z bratem ,nie wiedząc jakie to niebezpieczne.Ojciec ginie,jedyny żywiciel rodziny i niestety muszą sobie poradzić .Po latach wspomina i zastanawia się czy Palmira przeżyła tak ciężkie czasy wojny.Wnuk Jerzego Michał wyjeżdża do Włoch do pracy i tam wychodzi na jaw rodzinna tajemnica ,a w tym samym czasie wnuczka Palmiry kontaktuje się z Michałem w sprawie Jerzego.

Bardzo wciągająca i przyjemnie czytająca się kolejna część Pani Ewy z cyklu Szkatułki wspomnień.
Dziewięcioletni chłopiec Jerzy pomaga koleżance z podwórka ,ukrywając ją wraz z bratem ,nie wiedząc jakie to niebezpieczne.Ojciec ginie,jedyny żywiciel rodziny i niestety muszą sobie poradzić .Po latach wspomina i zastanawia się czy Palmira przeżyła tak ciężkie czasy...