+

+

Bardzo słaba pozycja. Mialam nadzieję na przyjemną lekturę, ale tylko czas straciłam.
Zamysł dobry na romans: kawiarenka, ona sama z dzieckiem, on sam z dzieckiem. Ale w tym wszystkim jest jeszcze powrzucana przemoc, rzekoma choroba, wyrodna matka i zadawnione kłótnie. Co ważniejsze/trudniejsze rzeczy są krótko wspomniane bez jakiejś logiki, a kwestie romansowe są przegadane, ckliwe i chwilami egzaltowane.
Mam wrażenie, że autorka wrzuciła tu wszystkie pomysły jakie miała.

Bardzo słaba pozycja. Mialam nadzieję na przyjemną lekturę, ale tylko czas straciłam.
Zamysł dobry na romans: kawiarenka, ona sama z dzieckiem, on sam z dzieckiem. Ale w tym wszystkim jest jeszcze powrzucana przemoc, rzekoma choroba, wyrodna matka i zadawnione kłótnie. Co ważniejsze/trudniejsze rzeczy są krótko wspomniane bez jakiejś logiki, a kwestie romansowe są...

Piękny pomysł na fabułę. Płomienny romans, długie i szczęśliwe życie dwojga zakochanych i ich dzieci. Na początku trochę przemocy domowej, znudzenie małżeństwem, na końcu intratny biznes, który okazał się dopiero odkrytą pasją głównej bohaterki. No mogłoby być tak fajnie...
Tyle, że ta przemoc to taka spłycona, oprawca nagle rozpływa się we mgle, nie zostaje pociągnięty do odpowiedzialności i słuch wszelki po nim ginie. A mogłoby być tak fajnie, gdyby autorka pociągnęła ten wątek....
W ogóle tych epizodycznych tematów, które mogłyby wnieść wiele do treści, było dużo: Alzeimer, znęcanie się nad zwierzętami, samotne macierzyństwo/tacierzyństwo, zdrada, choroba kardio, by na koniec zafundować kolejną piekną opowiastkę z Krywego. Niestety, niektóre to zaledwie wzmianki, a główną oś utworu stanowi romans jakich wiele.
Powieść pisana pod konkretnego czytelnika. Mało wymagającego, oczekującego powieści lekkiej, łatwej i przyjemnej. Ja raczej szukam mocniejszych bodźców.

Piękny pomysł na fabułę. Płomienny romans, długie i szczęśliwe życie dwojga zakochanych i ich dzieci. Na początku trochę przemocy domowej, znudzenie małżeństwem, na końcu intratny biznes, który okazał się dopiero odkrytą pasją głównej bohaterki. No mogłoby być tak fajnie...
Tyle, że ta przemoc to taka spłycona, oprawca nagle rozpływa się we mgle, nie zostaje pociągnięty do...

Jak ja lubię takie powieści, to takie super klimaty a takie miejsca jak Kawiarenka na Różanej, dają ciepło, otuchę, wiarę, że zawsze można zacząć od nowa.

Jak ja lubię takie powieści, to takie super klimaty a takie miejsca jak Kawiarenka na Różanej, dają ciepło, otuchę, wiarę, że zawsze można zacząć od nowa.

Bardzo przyjemna książka. Idealna na wczesnowiosenny lub jesienny wieczór. Polecam z czystym sumieniem.

Bardzo przyjemna książka. Idealna na wczesnowiosenny lub jesienny wieczór. Polecam z czystym sumieniem.

"(...)w tym miejscu ludzie mają przyjemnie spędzić czas, odprężyć się, napić dobrej kawy, zjeść coś słodkiego i przede wszystkim oderwać się od tej szarej rzeczywistości."

Tak więc jak mówi cytat- odprężyłam się, napiłam kawy, zjadłam ciastko, oraz oderwałam się od rzeczywistości. Książka jest dobrą propozycją na relaks, nic ponad to. Chociaż dotyka trudnych tematów takich jak przemoc domowa, samotne macierzyństwo, czy choroba dziecka, nie jest w żadnym stopniu ciężka. Rozdziały są krótkie, a narracja czteroosobowa, czyta się ją bardzo szybko. Jedno jest pewne- nie brakuje w niej słodyczy, przez co ma się ochotę je wszystkie zjeść ;D

"(...)w tym miejscu ludzie mają przyjemnie spędzić czas, odprężyć się, napić dobrej kawy, zjeść coś słodkiego i przede wszystkim oderwać się od tej szarej rzeczywistości."

Tak więc jak mówi cytat- odprężyłam się, napiłam kawy, zjadłam ciastko, oraz oderwałam się od rzeczywistości. Książka jest dobrą propozycją na relaks, nic ponad to. Chociaż dotyka trudnych tematów takich...

W małej kawiarence przecinają się losy kobiety z przeszłością i mężczyzny z życiowym bagażem. Mimo trudnych tematów (przemoc domowa, choroba dziecka, zadawniony konflikt rodzinny) napisana lekko i przyjemnie. Pozostawia jednak niedosyt: główny wątek, mimo że uroczy, jest bardzo niewiarygodny, rozwijający się zbyt szybko, bez spojrzenia głębiej w psychologię postaci.

W małej kawiarence przecinają się losy kobiety z przeszłością i mężczyzny z życiowym bagażem. Mimo trudnych tematów (przemoc domowa, choroba dziecka, zadawniony konflikt rodzinny) napisana lekko i przyjemnie. Pozostawia jednak niedosyt: główny wątek, mimo że uroczy, jest bardzo niewiarygodny, rozwijający się zbyt szybko, bez spojrzenia głębiej w psychologię postaci.

Cudowna, ciepła, wciągająca opowieść. Historia niby banalna, ale napisana tak ciekawie, że nie można się od niej oderwać. I ta tajemnica umiejętnie wpleciona w treść. I mnóstwo, mnóstwo pyszności w Kawiarence na Różanej. Polecam gorąco

Cudowna, ciepła, wciągająca opowieść. Historia niby banalna, ale napisana tak ciekawie, że nie można się od niej oderwać. I ta tajemnica umiejętnie wpleciona w treść. I mnóstwo, mnóstwo pyszności w Kawiarence na Różanej. Polecam gorąco

Smutna z początku historia, która ma optymistyczny finał. Tylko czy na pewno? Zakończenie książki skłoniło mnie do rozmyślań, czy aby nie szykowała się kontynuacja.

Smutna z początku historia, która ma optymistyczny finał. Tylko czy na pewno? Zakończenie książki skłoniło mnie do rozmyślań, czy aby nie szykowała się kontynuacja.

Jak ja lubię takie powieści i takie miejsca jak Kawiarenka na Różanej. Dają ciepło, otuchę, wiarę, że zawsze można zacząć od nowa. Stają się przystanią dla zabłąkanych, poruszają zmysły i serca.
Mimo, iż związek głównej bohaterki miał toksyczny charakter, zdołała wyjść na prostą, umiejętnie wykorzystała dar otrzymany od rodziców. Otrzymane dobro potrafiła przekazać dalej.

Jak ja lubię takie powieści i takie miejsca jak Kawiarenka na Różanej. Dają ciepło, otuchę, wiarę, że zawsze można zacząć od nowa. Stają się przystanią dla zabłąkanych, poruszają zmysły i serca.
Mimo, iż związek głównej bohaterki miał toksyczny charakter, zdołała wyjść na prostą, umiejętnie wykorzystała dar otrzymany od rodziców. Otrzymane dobro potrafiła przekazać dalej.