Stawka zostaje podniesiona. Coraz dramatyczniejsze wydarzenia. Ludobójstwo zbrodniczego Hitlerko-Stalina udającego cesarza.
Cena wolności staje się coraz wyższa.
Autor ma dar opowiadania, jakkolwiek w najbardziej dramatycznych momentach akcja jest w irytujący sposób rozciągana w czasie. Czytelnik odnosi wrażenie, że padają rozwlekłe komendy i odpowiedzi na komendy w czasie niemożliwym. Nie da się zrealizować przemówienia w trzy sekundy, a ten autor usiłuje coś takiego raz po raz nam zaserwować.
Trochę jestem zawiedziony, że pomysł z napędem skokowym nie został konsekwentnie pociągnięty dalej, na przykład mogłyby to być torpedy obdarzone napędem skokowym, które meldowałyby się od razu we wnętrzu wrażego okrętu i tam eksplodowały. Skoro z taką dokładnością można było sterować skokami wielkiego statku, to czemu by nie zastosować tej sztuczki z pociskami, gdy ma się do dyspozycji całą masę naukowców pewnej planety i jej możliwości techniczno – przemysłowe. To wydaje się mniej skomplikowane, niż strzelanie dronami.
Inną rzeczą, nasuwającą się w sposób oczywisty byłoby konstruowanie pojazdów bezzałogowych z napędem nadświetlnym, które mogłyby zostać używane zamiast torped. Zaletą takich pocisków byłaby ich niewidzialność dla ofiary, gdyż uderzałyby wcześniej, niż mogłyby być widoczne.
Oczywiście wszystko to są rozważania w uniwersum autora, nie w realnej fizyce, która nie uznaje podobnych bzdur. Odnosi się także wrażenie, że jak na tak rozwinięte cywilizacje, komputery w tej baśni wypadają blado. Z prawdopodobieństwem bliskim pewności można powiedzieć, że napędy „naświetlane” będą niemożliwe do skonstruowania nawet za tysiące lat, natomiast komputery w tak długim czasie staną się niewyobrażalne pod względem nie tylko samej mocy obliczeniowej, ale i pod względami, których nawet nie umiemy sobie wyobrazić.
W tej książce komputery są cienkie, jak żebro bakterii. :)
Kilka osób ma jakąś mroczną tajemnicę, choć ja zaczynam się domyślać, co się w niej kryje.
Nadal nie widać perspektyw powrotu Ziemian do domu.
Wciąż jest dramatyczna robota do wykonania: aż się prosi, żeby dorwać Hitlerko-Stalina i poczęstować go ołowiem.

Stawka zostaje podniesiona. Coraz dramatyczniejsze wydarzenia. Ludobójstwo zbrodniczego Hitlerko-Stalina udającego cesarza.
Cena wolności staje się coraz wyższa.
Autor ma dar opowiadania, jakkolwiek w najbardziej dramatycznych momentach akcja jest w irytujący sposób rozciągana w czasie. Czytelnik odnosi wrażenie, że padają rozwlekłe komendy i odpowiedzi na komendy w czasie...

Początek tej serii podobał mi się średnio. Nie, to, że była jakoś bardzo zła - była taka właśnie średnia. Kontynuowałem czytanie, bo uwielbiam space opera - dlatego czytam praktycznie wszystko z tego gatunku. Ale, co dla mnie zaskakujące (zwykle niestety idzie to w drugą stronę),wraz z rozwojem akcji seria coraz bardziej mi się podoba.

Początek tej serii podobał mi się średnio. Nie, to, że była jakoś bardzo zła - była taka właśnie średnia. Kontynuowałem czytanie, bo uwielbiam space opera - dlatego czytam praktycznie wszystko z tego gatunku. Ale, co dla mnie zaskakujące (zwykle niestety idzie to w drugą stronę),wraz z rozwojem akcji seria coraz bardziej mi się podoba.

Kolejny tom nadal jest ciekawy, ale nie mogę oprzeć się wrażeniu że akcja idzie jak po sznurku do ostatecznej bitwy pod koniec.
Niby wszystko ok ale przydało by się więcej zaskoczeń i zwrotów akcji. Dobrym przykładem jest jedynie trzy możliwe próby zestrzelenia drona komunikacyjnego, i udaje się (tu będzie zaskoczenie) za trzecim razem.
Innym przykładem będzie użycie szybko lecącego drona jako pocisku i mimo wielu prób (ku zaskoczeniu) udaje się w czasie decydującej bitwy, gdy na szali jest życie całej załogi i całej planety.
Ogólnie jest dobrze ale czegoś mi tu brakuje i liczę że autor poprawi się w kolejnych tomach.

Kolejny tom nadal jest ciekawy, ale nie mogę oprzeć się wrażeniu że akcja idzie jak po sznurku do ostatecznej bitwy pod koniec.
Niby wszystko ok ale przydało by się więcej zaskoczeń i zwrotów akcji. Dobrym przykładem jest jedynie trzy możliwe próby zestrzelenia drona komunikacyjnego, i udaje się (tu będzie zaskoczenie) za trzecim razem.
Innym przykładem będzie użycie...

Jedno ze słabszych SiFi na rynku

Jedno ze słabszych SiFi na rynku

Piąta część przygód dzielnej załogi Aurory która rozpoczyna powoli ofensywę na Ta Karę. Jak zwykle w tej serii Ryka Browna rozpoczyna się wszystko powolnie aż do wybuchowego końca. Coraz bardziej dzięki temu możemy zbliżyć się do załogi i ich jeszcze lepiej poznać. Wszyscy się zmieniają w związku z wydarzeniami. Załoga też się rozrasta nowymi osobami które też możemy choć trochę poznać. Ogólnie książka trzyma poziom poprzednich i niedługo na pewno wezmę się za kolejną część cyklu. Ogólnie polecam wszystkim lubiącym space opery.

Piąta część przygód dzielnej załogi Aurory która rozpoczyna powoli ofensywę na Ta Karę. Jak zwykle w tej serii Ryka Browna rozpoczyna się wszystko powolnie aż do wybuchowego końca. Coraz bardziej dzięki temu możemy zbliżyć się do załogi i ich jeszcze lepiej poznać. Wszyscy się zmieniają w związku z wydarzeniami. Załoga też się rozrasta nowymi osobami które też możemy choć...

Od kiedy Nathan Scott przejął niespodziewanie dowództwo nad jednostką Aurora, jej załoga musiała mierzyć się z naprawdę wieloma przeciwnościami losu. Daleko od domu wplątani w nieswoją kosmiczną wojnę, byli oni zmuszeni walczyć najlepiej jak tylko potrafili, aby móc w ogóle myśleć o przetrwaniu. Dość istotnym dla nich momentem była obrona ludności planety Corinair. Miejsca, gdzie mogli oni chwilę odpocząć, uzupełnić zapasy, naprawić uszkodzenia i zrekrutować nowych członków załogi. Ludzie mogli również ponownie snuć plany powrotu na swoją rodzinną planetę, chociaż to była jeszcze mocno odległa przyszłość. Niebawem czekało na nich bowiem nowe poważne zagrożenie, którego nie dało się uniknąć. Odpowiednie przygotowanie się na odparcie ataku sił Imperium Ta’Akarów, zmusiło nowego kapitana do zawarcia sojuszy. Do samego końca pozostanie tutaj jednak otwartym pytanie, czy połączonym siłą uda się przeciwstawić potężnemu wrogowi i czy ten zakątek kosmosu na nowo stanie się wolny?

Cała recenzja na:

popkulturowykociolek.pl/recenzja-ksiazki-the-frontiers-saga-rebelia-corinari/

Od kiedy Nathan Scott przejął niespodziewanie dowództwo nad jednostką Aurora, jej załoga musiała mierzyć się z naprawdę wieloma przeciwnościami losu. Daleko od domu wplątani w nieswoją kosmiczną wojnę, byli oni zmuszeni walczyć najlepiej jak tylko potrafili, aby móc w ogóle myśleć o przetrwaniu. Dość istotnym dla nich momentem była obrona ludności planety Corinair. Miejsca,...

Kosmiczna przygoda z cyklem Ryka Browna pt. "The Frotniers Saga" - trwa nadal! Oto bowiem nakładem Wydawnictwa Drageus Publishing House ukazała się w naszym kraju najnowsza, piąta już odsłona opowieści o losach ziemskiego okrętu "Aurora", który na wskutek pewnego zbiegu okoliczności znalazł w odległym zakątku galaktyki. Powieść ta nosi tytuł "Rebelia Corinari" i jak nie trudno się domyślić, jest to kolejna udana, barwna i obfitująca w liczne przygody część tej sagi!

Kapitan Nathan Scott i jego załoga "Aurory" może wreszcie odpocząć, odsapnąć i przemyśleć dalsze działania po tym, gdy udało się ocalić ludność planety Corinair oraz odeprzeć atak na okręt. Czas ten ma posłużyć również rozwinięciu dalszej współpracy z rządem tego świata, która jest niezbędną dla dokonania wszelkich napraw statku, uzupełnienia załogi, jak i przygotowania się do kolejnego ataku sił Imperium Ta’Akarów. Jednakże bardzo szybko okaże się, że pozorny spokój stanowi jedynie ciszę przed burzą, gdy oto wkrótce pojawia się informacja o zbliżaniu się do tego gwiezdnego sektora dwóch supernowoczesnych okrętów Imperium...

Najnowsza część tej bestsellerowej serii kontynuuje sobą opowieść o losach wyposażonego w napęd skokowy okrętu "Aurora", który staje do walki w nie swojej wojnie o obronie życia i wolności mieszkańców światów Corinair. Kontynuuje w świetnym stylu, oferując nam wartką relację z wielką przygodą, licznymi zaskoczeniami, potężną porcją humoru i przede wszystkim obrazem kosmicznej walki, w roli głównej. Poza tym można powiedzieć, że ten piąty tom stanowi swoistą, przejściową część tego cyklu, która przygotowuje nas na najważniejsze partie tej literackiej epopei w klimacie wojennego science fiction.

Fabułę powieści możemy podzielić na dwie główne części, gdzie to pierwsza przybiera bardziej spokojny charakter, zaś drugą wypełnia już tylko i wyłącznie akcja. Pierwsze rozdziały pozwalają nam rozeznać się lepiej w sytuacji "Aurory", spojrzeć na codzienność życia na okręcie, odkryć przemiany bohaterów, które niewątpliwie w nich nastąpiły, jak i wreszcie uzyskać odpowiedzi na pytanie "co dalej?". Z kolei druga część relacji skupia się już na bezpośredniej walce i konfrontacji z wrogiem, gdzie to mamy niezwykle szybkie tempo biegu zdarzeń, liczne dramaty oraz spektakularny finał. Całość opowieści cechuje oczywiście logika, umiejętne potęgowanie napięcia oraz świetny warsztat pisarski Ryka Browna.

Jak już wspomniałam, mamy wielką przyjemność obserwować tu przemiany bohaterów, którą najlepiej widać na osobie samego Nathana Scott. Można powiedzieć, że na naszych oczach staje się on prawdziwym przywódcą, człowiekiem odpowiedzialnym za swoich ludzi i mieszkańców Coroinar, jak i wreszcie dojrzałą osobą, która bierze na barki ciężar spoczywającej na nim odpowiedzialności. To samo można powiedzieć o innych kluczowych postaciach, na czele z Jessicą, Cameron, czy też Tugiem, który odkrywa przed nami kolejne sekrety swojej wojennej przeszłości. Oczywiście pojawiają się tu także i nowi, barwni bohaterowie.

Barwnie przedstawia się także świat tej literackiej opowieści - obraz odległego zakątka kosmosu, w którym żyją potomkowie ludzkich kolonistów, poddanych totalitarnej władzy Ta’Akarów. Tym razem mamy okazję poznać ten świat w dość dużym stopniu - zwłaszcza na polu jego polityki, przeszłości, czy też społecznych podziałów. Drugą stronę obrazu tej rzeczywistości wypełnia zaś codzienność życia na kosmicznym okręcie, opisy technologicznych osiągnięć, czy też wreszcie wojenna relacja z pola walki, która obejmuje manewry wielkich okrętów, ale też i chociażby gwiezdnych myśliwców. I trzeba przyznać, że autor ten z każdym kolejnym tomem przedstawia nam ów obraz walki w coraz bardziej spektakularnym stylu...

Opowieść ta stanowi kolejny etap naszej porywającej, czytelniczej podróży do odległej przyszłości. Etap ciekawy, klimatyczny, być może w całościowym ujęciu nieco bardziej spokojny, ale i zarazem równie intrygujący, jak poprzednie. Mamy tu akcję, przygodę, pokaźną porcję humoru i to, co kochamy w tego typu literaturze najbardziej - kosmiczną wojnę w malowniczym wydaniu. I pewnym jest to, że każdy wierny czytelnik tej serii będzie oczarowany i zachwycony lekturą tej pozycji, która utrzymuje sobą równie wysoki poziom.

Słowem podsumowania - powieść Ryka Browna pt. "Rebelia Corinari" to dobra, intrygująca i świetnie napisana książka science fiction, której lektura niesie nam wielkie emocje i zapewnia wspaniałą rozrywkę. Ze swej strony oczywiście gorąco zachęcam was do sięgnięcia po ten tytuł, zaś sama zaczynam lekturę kolejnej, szóstej już części tej sagi pt. "Głowa smoka", która pojawiła się w naszym kraju. Polecam - naprawdę warto!

Kosmiczna przygoda z cyklem Ryka Browna pt. "The Frotniers Saga" - trwa nadal! Oto bowiem nakładem Wydawnictwa Drageus Publishing House ukazała się w naszym kraju najnowsza, piąta już odsłona opowieści o losach ziemskiego okrętu "Aurora", który na wskutek pewnego zbiegu okoliczności znalazł w odległym zakątku galaktyki. Powieść ta nosi tytuł "Rebelia Corinari" i jak nie...

Bardzo dobra część. Kapitan Natan wreszcie przestał "jęczeć" z powodu niechcianego dowództwa. On i załoga Aurory prezentują się jak rasowa załoga bojowego statku kosmicznego. Sporo akcji, taktyki, walki.

Bardzo dobra część. Kapitan Natan wreszcie przestał "jęczeć" z powodu niechcianego dowództwa. On i załoga Aurory prezentują się jak rasowa załoga bojowego statku kosmicznego. Sporo akcji, taktyki, walki.

Potwierdzam info z mojej opinii do poprzedniej części, autor idzie w dobrym kierunku, akcja się rozwija ;)

Potwierdzam info z mojej opinii do poprzedniej części, autor idzie w dobrym kierunku, akcja się rozwija ;)

Wciąż przyjemna space opera.

Wciąż przyjemna space opera.