Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Długo wahałam się nad tym tytułem. Z jednej strony przyciągał mnie bo wyglądało na to, że będzie to jak manga tylko bez części komiksowej, czyli coś co lubię, z drugiej bałam się jej klasyfikacji jako "YOUNG ADULTS". Mam mieszane odczucia do tego gatunku czy nie będzie tam za wiele naiwności i oklepanej fabuły. Złamałam się jednak ze względu na zainteresowanie kulturą Japońską, którą lubię poznawać pod wieloma kontami.

I nie żaluję.

Przede wszystkim opis jest trochę mylący bo zapowiada, że będziemy śledzić losy i wzajemne relacje pary nastolatków, ich poznawanie się, wydarzenia ze wspólnie spędzonego czasu, pewnie dojdą i jacyś znajomi, a skoro ala Romeo i Julia to będą dramaty, intrygi itp. itd. No ogólnie wionie romansem. A nie o tym będzie ta historia.

Samej relacji między naszymi głównymi bohaterami mamy nie wiele. Dostaniemy za to ogromną dawkę świata w jakim przyszło żyć Japończykom Koreańskiego pochodzenia. W ten świat zabierze nas główny bohater opowiadając o swoim życiu poprzez wspomnienia i relacje z chwili obecnej. Sugihara jest świetną postacią, nie da się go nie lubić. Naprawdę nie jednokrotnie zaskoczył mnie dojrzałością i inteligencją. Z ogromny zaangażowaniem zaczytywałam się w jego historii niemogąc się oderwać. Choć akcja płynie raczej wolno, momentami wyskakując do przodu by znów skupić się na przemyśleniach i zobrazowaniu rzeczywistości Zainichi, to dla mnie ta książka była czymś naprawdę wartym by poświęcić jej czas. Czytanie było przyjemnością.

Choć wydawca ostrzega przed występująca tu przemocą i wulgaryzmami, spokojnie poleciłabym ją starszym nastolatkom. Nie ma tu tego w brew pozorom tak wiele i jest podane w formie, która nie boli ani w oczy ani w uczucia. Można tu za to odnaleźć bohatera, który choć nie idealny jest dobrym przykładem jak nie tylko można ale powinno się postępować. Popełnia błędy, a jakże, ale kto ich nie popełnia ;)

Długo wahałam się nad tym tytułem. Z jednej strony przyciągał mnie bo wyglądało na to, że będzie to jak manga tylko bez części komiksowej, czyli coś co lubię, z drugiej bałam się jej klasyfikacji jako "YOUNG ADULTS". Mam mieszane odczucia do tego gatunku czy nie będzie tam za wiele naiwnoś...

Rozwiń

Zwiń

Ojeju jakie to było dziwne... jakie to było wytrawne i nietypowe!

Decydując się na przeczytanie "Alraune" nastawiłam się na gęsty i lepki mrok. Obawiałam się erotyzmu ale przyciągał mnie motyw Mandragory. Po wewnętrznej walce z samą sobą rozpoczęłam lekturę.

Ku mojemu zdziwieniu początek szedł dość dziwnie, niemal pokracznie, momentami mało zrozumiale i nużąco... Jedynie chęć dotarcia nareszcie do historii tytułowej postaci pozwoliła mi nie porzucić lektury. I jak bardzo cieszę się teraz z tamtego samozaparcia. Bo choć zajęło mi 1/4 książki by móc nareszcie się wciągnąć, kiedy to nastąpiło nie mogłam wyrzucić z głowy postaci Alraune.

Jej historia obnaża pierwotne instynkty, pokazuje jak jednostki pełne charyzmy potrafią mieć ogromny wpływ na innych. Erotyzm, którego się obawiałam choć towarzyszy niemal przez cały czas, jest duszny i wygłodniały, to podany został w sposób niemal wykwintny - czyli można tak o tym pisać! Obserwujemy dorastanie i dojrzewanie dziewczynki potem kobiety, o nie ujarzmionym charakterze, a jej postać i wydarzenia jakie prowokuje balansują na granicy okultyzmu, nauki i przypadku.

To byłam niesamowita opowieść, napisana eleganckim językiem, która gdy ruszyła z miejsca płynęła wartko i świeżo ledwo pozwalając oderwać się od siebie.

Choć spodziewałam się zupełnie czegoś innego, przez chwilę odczułam uczucie zawodu, ostatecznie jestem oczarowana tą niesamowitą książką.

To było jak kolacja z potraw smakujących dzikością w towarzystwie lampki czerwonego wina.

Ojeju jakie to było dziwne... jakie to było wytrawne i nietypowe!

Decydując się na przeczytanie "Alraune" nastawiłam się na gęsty i lepki mrok. Obawiałam się erotyzmu ale przyciągał mnie motyw Mandragory. Po wewnętrznej walce z samą sobą rozpoczęłam lekturę.

Ku mojemu zdziwieniu początek...

Rozwiń

Zwiń

Podsumowując całość, to seria wypadła bardzo sympatycznie. Fajnie było oglądać zmieniające się relacje wśród głównych bohaterów, kibicować im i podpatrywać wpadki. Postacie dojrzewają, mierzą się z nowo odkrytymi emocjami by dotrzeć do finału. Choć bez wielkiego łał to można spokojnie sięgnąć po ten trochę specyficzny i wyróżniający się na tle szkolnych romansów tytuł.

Polecam na rozluźnienie zwłaszcza, że całość jest zamyka się w pięciu tomach. Spokojnie mogłaby w czterech ale ten jeden (już nie pamiętam 3 czy 4) nie potrzebnie rozwleczony można jakoś wybaczyć :D.

Podsumowując całość, to seria wypadła bardzo sympatycznie. Fajnie było oglądać zmieniające się relacje wśród głównych bohaterów, kibicować im i podpatrywać wpadki. Postacie dojrzewają, mierzą się z nowo odkrytymi emocjami by dotrzeć do finału. Choć bez wielkiego łał to można spokojnie sięg...

Rozwiń

Zwiń

W tym tomie nareszcie Yoshino pokazuje pazurki.

Od początku kompletnie przepadłam dla historii tej dwójki. Obie postaci wykazują się sporą, choć specyficzną, dojrzałością. Opowieść jedynie zahacza o szkolne sprawy krążąc w większości wokół relacji i wydarzeń dziejących się po za nią. Mamy tu momentami trochę pikanterii, sadyzmu i mocno spaczonego dowcipu. Porachunki między mafijne trwają w najlepsze wciągając Yoshino i Kirishimę, ten drugi zresztą mocno sam w tym wszystkim miesza.

Czekam na kolejne tomy bo jak na razie kompletnie nic tu nie jest oczywiste.

W tym tomie nareszcie Yoshino pokazuje pazurki.

Od początku kompletnie przepadłam dla historii tej dwójki. Obie postaci wykazują się sporą, choć specyficzną, dojrzałością. Opowieść jedynie zahacza o szkolne sprawy krążąc w większości wokół relacji i wydarzeń dziejących się po za nią. Mam...

Rozwiń

Zwiń

Są takie serie, które wciąż potrafią mocno bronić się w każdym kolejnym tomie. Są takie w których czuć spadek formy. I jest Marcin Mortka i jego ekipa z Gryfa. Ah! I interpretacja Filipa Kosiora w wersji audio.

Bardzo możliwe, że jako książka papierowa całkowicie wystarczyły by mi pierwsze dwa tomy oraz preqel. Jako wersja audio, w wyżej wspomnianej interpretacji, wciąż mi się nie nudzi. To taki mój comfort audio book. Choć czytając historię z kolejnych tomów podejrzewam, że odczuwałabym znużenie, to słuchając po prostu odprężam się i miło spędzam czas. Lubię te postaci, ich głosy, żarciki i perypetie. Dlatego nadal będę towarzyszyć ekipie Kociołka w tej wersji tak długo jak nie zmieni się lektor ;).

Są takie serie, które wciąż potrafią mocno bronić się w każdym kolejnym tomie. Są takie w których czuć spadek formy. I jest Marcin Mortka i jego ekipa z Gryfa. Ah! I interpretacja Filipa Kosiora w wersji audio.

Bardzo możliwe, że jako książka papierowa całkowicie wystarczyły by mi pierwsz...

Rozwiń

Zwiń

Ta książka to na pewno bardzo ciekawe spojrzenie na postać Teda Bundego bo z punktu widzenia osoby, która znała go osobiście i to znała blisko. W dodatku była dziennikarką i byłą policjantką więc nie ma tu ani fikcji ani naciąganych faktów. Dostajemy naprawdę spory, mocny i dokładny materiał opowiadający o postaci tego przerażającego, a jednocześnie fascynującego mordercy. Nie raz da nam mocno domyślenia nie pozorna postać mężczyzny, który spokojnie mógłby żyć w sąsiedztwie. Jednocześnie z opowieści idzie wyłuskać sporo ze sprzeczności jego charakteru.

Z minusów, zgodzę się z tym co zdążyłam przeczytać już w niektórych recenzjach, że nie da się nie wyczuć ogromnej sympatii jaką czuła do Bundego autorka. I choć widać, że starała się być obiektywna, odnosi się wrażenie "zmiękczenia" postaci Teda. Dopuścił się bestialskich zbrodni, a po za dosłownymi opisami tych konkretnych sytuacji, nie wyczuwamy podczas lektury całej tej grozy i makabry. Z jednej strony może to nam pokazać jak pozory normalności mogą mylić z drugiej jednak był to dla mnie jakiś odczuwalny zgrzyt.

Książkę przesłuchałam w audiobooku, czytanym przez lektorkę, której głos i interpretacje bardzo lubię więc pomimo tego, że sama treść nie przekonała mnie do siebie w stu procentach, słuchanie było przyjemnoscią.

Ta książka to na pewno bardzo ciekawe spojrzenie na postać Teda Bundego bo z punktu widzenia osoby, która znała go osobiście i to znała blisko. W dodatku była dziennikarką i byłą policjantką więc nie ma tu ani fikcji ani naciąganych faktów. Dostajemy naprawdę spory, mocny i dokładny materi...

Rozwiń

Zwiń

Niesamowita książeczka, która w maleńkim rozmiarze skrywa ogrom emocji. Czytałam ją z perspektywy laika i cieszę się, że trafiła w moje ręce i zostanie na półce. Nie wiem czy dzięki niej na prawdę jestem w stanie zrozumieć osoby ze spektrum ale myślę, że dopiero teraz mogę mieć szansę przynajmniej spróbować. Otwiera oczy i obnaża smutną prawdę. Ale w pewien sposób daje jakiś dziwny rodzaj nadziei.

Autor w bardzo prosty sposób odpowiada na, wydawało by się, banalne pytania o zachowania, myśli, reakcje oraz uczucia osoby autystycznej. Odpowiada na nie z perspektywy dziecka, którym był. Choć jego tłumaczenia są krótkie i często wzajemnie do siebie podobne, potrafi umiejętnie pokazać nam świat osoby zamkniętej w ciele, które odmawia współpracy.

Książeczka pełna króciutkich rozdziałów czyta się niesamowicie szybko, niemal na raz choć przez cały czas daje nam do myślenia. Dodatkowo zawiera kilka niesamowitych ilustracji.

Niesamowita książeczka, która w maleńkim rozmiarze skrywa ogrom emocji. Czytałam ją z perspektywy laika i cieszę się, że trafiła w moje ręce i zostanie na półce. Nie wiem czy dzięki niej na prawdę jestem w stanie zrozumieć osoby ze spektrum ale myślę, że dopiero teraz mogę mieć szansę przy...

Rozwiń

Zwiń

Książka, która gdzieś tam nie była taka zła ale niewiele po sobie zostawi w pamięci. Niby rozwiązywanie zagadki, tajemnica, klimatyczny stary dworek. Ale jakoś nie wiele znalazłam tu wciągających rzeczy. Dokończyłam książkę tylko żeby zaspokoić ciekawość kto i dlaczego. Jednak gdyby nie fakt, że poznawałam historię w audiobooku, czuję, że nie dobrnęłabym do końca. Audiobook sam w sobie również niestety nie porwał pod względem lektorki i ciężko mi nazwać mi ten czas miło spędzonym. To bardziej taki zapchaj czas przy robocie i dobrze, że dość krótki.

Książka, która gdzieś tam nie była taka zła ale niewiele po sobie zostawi w pamięci. Niby rozwiązywanie zagadki, tajemnica, klimatyczny stary dworek. Ale jakoś nie wiele znalazłam tu wciągających rzeczy. Dokończyłam książkę tylko żeby zaspokoić ciekawość kto i dlaczego. Jednak gdyby nie fa...

Rozwiń

Zwiń

Po tej książce spodziewałam się chyba jakoś mocniej zaakcentowanego tematu inkwizycji. Zamiast tego dostałam sporo historii "z podróży" i historycznych odniesień. Z początku nie bardzo rozumiałam co się dzieje, później czekałam na rozwinięcie i jakąś ciekawą akcję. Aż w końcu zaczęłam sprawdzać jak dużo książki jeszcze mi zostało (słuchałam w audiobooku). Dosłuchałam do końca w sumie głownie dla tego, że kiedy zaczęłam się niecierpliwić okazało się, że już zaraz koniec. Jednak nic już nie zmieniło mojego odczucia co do lektury.

Opowieść, którą dostałam pozostawiła mnie całkowicie neutralną co do niej. Nie poczułam kompletnie żadnych emocji chodź by do jednego z bohaterów czy to negatywnych czy pozytywnych. Tyle, że przyjemnie słuchało mi się jak zawsze genialnego głosu i interpretacji lektora jakim jest genialny w tym co robi Filip Kosior.

I to wszystko. Nawet nie bardzo wiem jak bym miała ocenić tą książkę w skali więc nie oceniam.

Po tej książce spodziewałam się chyba jakoś mocniej zaakcentowanego tematu inkwizycji. Zamiast tego dostałam sporo historii "z podróży" i historycznych odniesień. Z początku nie bardzo rozumiałam co się dzieje, później czekałam na rozwinięcie i jakąś ciekawą akcję. Aż w końcu zaczęłam spra...

Rozwiń

Zwiń

Ponieważ nie mam instynktu podążania za stadem zawsze boję się głośno promowanych w bookmediach nowości, wręcz włącza mi się taki wewnętrzny "stop i w tył zwrot"... Co jakiś czas jednak się przełamię - raz z lepszym raz z gorszym rezultatem. Ale tu cieszę się, że dałam się skusić tej wspaniałej okładce.

Debiuty to trudna sprawa są jednak perełki gdzie czuć, że tekstowi zostało poświęcone wiele czasu zarówno autorki jak i redakcji. Tę książkę czyta się przyjemnie i płynnie A co do treści?

Podobało mi się niemal wszystko - dla czego nie 100%? Bo gdzieś tam wyskakiwały mi niuanse, które jednak były moimi subiektywnymi odczuciami i nie miały wpływu na odbiór całości prędko zostając zapomniane.

Szybko polubiłam Bore, która jest silną postacią o mocnym charakterze. Buntownicza natura i nie wyparzony język oraz skore do bójki ręce nie raz przysporzyły jej kłopotu, jednak obok tego potrafiła chłodno analizować pewne sytuacje i wyciągać z nich wnioski. Pamiętajmy, że mamy do czynienia z młodą dziewczyną i pewne niespójności w zachowaniu i myśleniu są przywilejem wieku.

Kolejnym atutem, który jak czytałam opinie dla niektórych był minusem, były skoki w czasie. Dla mnie dzięki temu książka nie została niepotrzebnie rozwleczona o fragmenty nie istotne dla fabuły, a niejasności zostawały z czasem wyjaśnione.

"Jeleni Sztylet" to książka wielowymiarowa i zmieniająca się wraz z kolejnymi stronami. Zaczyna się opowieścią o codzienności, przeplata z emocjonalnymi zmianami bohaterów, wchodzi w etap codzienności w wojskowej akademii by nagle porwać nas w środek wojny - dzięki tym zmianom, choć może wydawały się dość nagłe - nie nudziłam się ani przez chwilę.

Bałam się tez już mocno oklepanego motywu wiary słowiańskiej. I tu ponownie pozytywne zaskoczeni. Przede wszystkim została ona wpleciona płynnie, nie nachalnie, z czasem intensywniejąc ale nadal nie przyćmiewając fabuły. Ukazana jest też w trochę inny niż dotychczas sposób.

I w końcu zakończenie, które wali nas niemal młotem po łbie i zostawia z ogromnym rozgoryczeniem... że trzeba czekać na kolejny tom.

Na ten moment jest to moja Topka w fantastyce tego roku i bardzo cieszy mnie fakt, że jest to pozycja polskiej autorki :)

Ponieważ nie mam instynktu podążania za stadem zawsze boję się głośno promowanych w bookmediach nowości, wręcz włącza mi się taki wewnętrzny "stop i w tył zwrot"... Co jakiś czas jednak się przełamię - raz z lepszym raz z gorszym rezultatem. Ale tu cieszę się, że dałam się skusić tej wspan...

Rozwiń

Zwiń