Czasem życie tak się zamota, że nie umiemy uwolnić myśli i wyrwać się z matni. Karolinie Sarnawskiej po tragicznej śmierci syna rozpadło się i małżeństwo i życie. Nie czuła, że żyje, tylko egzystuje. Co pozostaje w takiej sytuacji, gdy dołączy się do tego choroba? Karola zatrudniła kierowcę, młodego chłopaka, Błażeja, z którym ruszyła w samochodową podróż z Krakowa nad morze, by pozałatwiać swoje sprawy. Zanim wyruszyli poszła na policję z niecodzienną sprawą: zgłosiła, że nie zaginęła. Zainteresowało to policjanta, który postanowił trzymać rękę na pulsie i wymógł na niej codzienne rozmowy telefoniczne.

W miarę upływu czasu i podróży zacieśniają się relacje między pracodawczynią, a kierowcą, na jaw wychodzą coraz to nowe fakty z życia obydwojga, ale też wewnętrzne strachy, zahamowania. Autorka doskonale pokazała różnice w spojrzeniu na życie kobiety w drugiej połowie życia i chłopaka dopiero wchodzącego w świat. Pomimo, wydawałoby się dwóch skrajnych biegunów osobowości, odmiennych oczekiwań i sposobów ekspresji emocji, okazuje się, że mogą sobie nawzajem pomóc. Nic nie dzieje się bez przyczyny: kiedy człowiek spotyka drugiego człowieka, wzbogaca się poprzez kontakty i wzajemne relacje, choć dość prowokacyjny był opisy spotkania Karoliny z zabójczynią jej syna. Myślę, że to celowy zamysł autorki - ten fragment zbędnej strony szokuje, z drugiej skłania do refleksji nad sensem życia. Zresztą cała książka taka jest. Po przeczytaniu zostaje dużo pytań, na które trzeba znaleźć własne odpowiedzi. Życie nie jest jednoznaczne, nie mam prostych wyborów, a te, które się takie wydają, okazują się często nietrafione. Człowiek dopiero po traumie, trudnych przejściach zaczyna rozumieć, co w życiu jest ważne. „Zamiast bez przerwy skupiać się na nieistotnych niedogodnościach trzeba jarać się byle czym, bo za chwilę dany tobie czas się skończy”.

Aldonę Reich znałam do tej pory jako autorkę świetnych kryminałów i byłam ciekawa, jak poradzi sobie z powieści obyczajową. Wyszło świetnie, okazało się, że jest pisarką wszechstronną, a „Życie 2.0” to świetna opowieść o życiu, która zostaje na długo w pamięci i koło której nie można przejść obojętnie.
#hossulazksiążką

Czasem życie tak się zamota, że nie umiemy uwolnić myśli i wyrwać się z matni. Karolinie Sarnawskiej po tragicznej śmierci syna rozpadło się i małżeństwo i życie. Nie czuła, że żyje, tylko egzystuje. Co pozostaje w takiej sytuacji, gdy dołączy się do tego choroba? Karola zatrudniła kierowcę, młodego chłopaka, Błażeja, z którym ruszyła w samochodową podróż z Krakowa nad...

Dobry język literacki i dialogi, widać że autorka jest polonistką. Czyta się szybko. Polecam na podróż, na plażę, na czas urlopowy. Lekka obyczajówka, ale nie kiczowata, o czymś, z wyrazistymi bohaterami.

Dobry język literacki i dialogi, widać że autorka jest polonistką. Czyta się szybko. Polecam na podróż, na plażę, na czas urlopowy. Lekka obyczajówka, ale nie kiczowata, o czymś, z wyrazistymi bohaterami.

„Bo przez całe życie, niezależnie od wszystkiego, trzeba cieszyć się z głupot, drobiazgów… Zamiast bez przerwy skupiać się na nieistotnych niedogodnościach trzeba jarać się byle czym, bo za chwilę dany tobie czas się skończy”.

Czasem przychodzi taki moment, że chciało by się ze wciekłą przyjemnością, kompletną bezradnością lub zupełnie na luzie bez żalu i wielkich słów „wylogować się” ze swojej codzienności. Zejść z oczu kilku osobom. Udowodnić samemu sobie, że się jest. Egoistycznie z empatią do siebie samego zamknąć jakiś rozdział raz na zawsze. Trzasnąć drzwiami. Wyjść niezauważonym. Choć raz w życiu nie być gwoździem, a właśnie młotkiem…
Dlaczego?
Bo tak.
Desperacja czy odwaga, w sumie nie jest to aż tak ważne. Ważny jest wynik końcowy, który wbrew pozorom może zaskoczyć..

Poznajcie zatem Karolinę Sarnawską. Kobietę mocno po czterdziestce, pracownicę korporacji, szczęśliwą rozwódkę. Osobę z krwi i kości, po przejściach, z przeszłością.. która coś przeoczyła, coś zaniedbała, czasem przedobrzyła, za szybko się zapaliła, za wcześnie zgasła.. Babkę z kozackimi zasadami, które czasem sama łamie. Kobietę, która w swoim życiu przeżyła „koniec świata”, stoczyła wiele wojen i wojenek i jest przekona, że przed nią już tylko ta ostatnia.. z samą sobą.

„Życie 2.0” to kolejna powieść obyczajowa Aldony Reich, która dotyka serca i duszy. Nienachalna. Wyważona. Przenikliwa. Daje przestrzeń, by się nasycić nieprzejrzystą historią, zlustrować czyjeś życiowe wybory, doświadczenia, przyklasnąć słuszności niepodważalnych prawd, zadrwić z powagi sytuacji i strawić również te niedosłowne puenty..

Polecam.

„Bo przez całe życie, niezależnie od wszystkiego, trzeba cieszyć się z głupot, drobiazgów… Zamiast bez przerwy skupiać się na nieistotnych niedogodnościach trzeba jarać się byle czym, bo za chwilę dany tobie czas się skończy”.

Czasem przychodzi taki moment, że chciało by się ze wciekłą przyjemnością, kompletną bezradnością lub zupełnie na luzie bez żalu i wielkich słów...

Dla mnie wydumany problem. Kobieta obarcza winą za śmierć syna funkcjonariusza policji, który ją o tym powiadomił? Nienawidzi go za to, że powiadomił ją o wypadku? Ba, ona ma pretensje, dlaczego jej się nie przyznał w trakcie równie wydumanego romansu przez telefon, że to właśnie on był tym funkcjonariuszem! Sensu to w tym nie ma za grosz. Narrator stosuje słowa „kpić” i „kpina” nienaturalnie często, w tej książce niemal wszyscy ciągle kpią z siebie, wypowiadają coś z kpiną (albo drwiną),choć ja odbierałam ich wypowiedzi jako neutralne. No i oczywiście bohater „ubrał bermudy”! Tylko w co?

Dla mnie wydumany problem. Kobieta obarcza winą za śmierć syna funkcjonariusza policji, który ją o tym powiadomił? Nienawidzi go za to, że powiadomił ją o wypadku? Ba, ona ma pretensje, dlaczego jej się nie przyznał w trakcie równie wydumanego romansu przez telefon, że to właśnie on był tym funkcjonariuszem! Sensu to w tym nie ma za grosz. Narrator stosuje słowa „kpić” i...

Gdy przeczytałam opis na okładce, pomyślałam, że to coś w rodzaju romansu. Nic bardziej mylnego: to powieść obyczajowa, szorstka, momentami surowa, wręcz naturalistyczna.
Główna bohaterka planuje swoję "ucieczkę" od świata i ludzi bardzo szczegółowo. Służyć ma temu dziwna podróż na drugi koniec Polski. Przystanki, które są po drodze to kolejne etapy zamykania spraw, które czekały na ten właściwy moment. Ale czy jakikolwiek moment w życiu jest właściwy albo nie? Przewrotny los stawia na drodze Karoliny dwóch mężczyzn, z których każdy na swój sposób jest jej potrzebny i każdy pokazuje jej inny punkt widzenia tego, co ona już uważała za ostateczne i zamknięte. Powieść skłania do refleksji i dostarcza wielu emocji: można się pośmiać, ale i wzruszyć. Końcówka - jak zawsze u Aldony Reich - zaskakuje. U mnie mocne 9/10.

Gdy przeczytałam opis na okładce, pomyślałam, że to coś w rodzaju romansu. Nic bardziej mylnego: to powieść obyczajowa, szorstka, momentami surowa, wręcz naturalistyczna.
Główna bohaterka planuje swoję "ucieczkę" od świata i ludzi bardzo szczegółowo. Służyć ma temu dziwna podróż na drugi koniec Polski. Przystanki, które są po drodze to kolejne etapy zamykania spraw, które...

ŻYCIE 2.0
Zafascynowany #bebok oraz #strzyga musiałem sięgnąć po kolejną 📖 mojej wielkiej idolki PANI @aldona.reich_autor, którą śmiało mogę nazwać WIELKĄ PISARKĄ.
Wielu uważa tę książkę za "kobiecą powieść".
Powiem Wam moi drodzy, że mi jako mężczyźnie bardzo dobrze czytało się o życiu Karoliny.
Podróż którą odbyłem z nią i jej kierowcą, Błażejem z Krakowa do Gdańska to niesamowite wydarzenie.
Tutaj każdy "przystanek" to refleksja nad życiem.
Nie bez przyczyny w naszym męskim świecie mówi się, że kobieta to wielki znak zapytania 😁
Jesteście gotowi wyruszyć w pełną tajemnic daleką 🛣️❓
P. S. Bądźcie czuji, ponieważ komisarz Jaworski, PIOTR Jaworski depcze nam po piętach.
Fajnie tak usiąść w ogrodzie i zanurzyć się w pięknej lekturze.
Miłego 🌞 dzionka

ŻYCIE 2.0
Zafascynowany #bebok oraz #strzyga musiałem sięgnąć po kolejną 📖 mojej wielkiej idolki PANI @aldona.reich_autor, którą śmiało mogę nazwać WIELKĄ PISARKĄ.
Wielu uważa tę książkę za "kobiecą powieść".
Powiem Wam moi drodzy, że mi jako mężczyźnie bardzo dobrze czytało się o życiu Karoliny.
Podróż którą odbyłem z nią i jej kierowcą, Błażejem z Krakowa do Gdańska to...

"Że lepszego momentu już nie będzie... - powiedziała z namysłem. Na nic. Że jeżeli na coś czekasz, to zaczekasz się na amen, niestety, bezskutecznie. Bo przez całe życie, niezależnie od wszystkiego, trzeba cieszyć się z głupot, drobiazgów... Zamiast bez przerwy skupiać się na nieistotnych niedogodnościach trzeba jarać się byle czym, bo za chwilę dany tobie czas się skończy."

Ten cytat idealnie odzwierciedla to, o czym jest powieść "Życie 2.0" Aldony Reich. I chyba najbardziej przypadł mi do gustu. W książce znajdziemy jeszcze sporo innych takich "złotych myśli". Ale może od początku 😉

"Życie 2.0" to powieść obyczajowa, której główną bohaterką jest dojrzała kobieta - Karolina Sarnawska. Karola zmaga się z wieloma problemami, które sprawiają, że jest nieco oschła, zgryźliwa i niedostępna. Uważa, że wiele w życiu ją ominęło, nie potrafiła żyć chwilą. Teraz z przyczyn zdrowotnych chce pozamykać swoje stare sprawy. W towarzystwie osobistego kierowcy dwudziestopięcioletniego Błażeja wyrusza w podróż z Krakowa do Trójmiasta. Czy podróż w towarzystwie nieznajomego to dobry pomysł? Jakie Karola skrywa tajemnice? Jaki jest prawdziwy cel jej podróży? Czy jest dla niej nadzieja na nowy początek, nowe życie? W powieści pojawia się również postać komisarza Piotra Jaworskiego, który nieco namiesza w życiu Karoli 😉 Jeśli chcecie dowiedzieć się, jak zakończyła się historia Karoliny to zachęcam do przeczytania książki. 😊

Powieść podobała mi się, czytało mi się ją lekko i przyjemnie. Byłam ciekawa jak zakończy się historia Karoliny. Może trochę zabrakło mi rozwinięcia niektórych wątków, ale pomimo tego pozytywnie odbieram tę książkę.

Podsumowując "Życie 2.0" to powieść, która porusza problem straty, choroby, rozliczenia się ze swoim życiem, własną przeszłością, miłości, marzeń i planów, a także nadziei. Książka niewątpliwie skłania czytelnika do refleksji, do zastanowienia się nad sensem swojego życia. Polecam przeczytać 😊

"Że lepszego momentu już nie będzie... - powiedziała z namysłem. Na nic. Że jeżeli na coś czekasz, to zaczekasz się na amen, niestety, bezskutecznie. Bo przez całe życie, niezależnie od wszystkiego, trzeba cieszyć się z głupot, drobiazgów... Zamiast bez przerwy skupiać się na nieistotnych niedogodnościach trzeba jarać się byle czym, bo za chwilę dany tobie czas się...

Karolina zatrudnia młodego, dwudziestopięcioletniego Błażeja by został jej kierowcą i pomógł dostać się z Krakowa do Gdańska, a po drodze przy okazji zatrzymał się w kilku miejscach. Jest to propozycja nie do odrzucenia, bo chłopak za taką przysługę i tygodniową podróż ma dostać 15 tysięcy złotych. Jednocześnie, kobieta robi coś niezwyczajnego. Zgłasza na policji, że nie zaginęła. Co przyciąga uwagę komisarza Piotra Jaworskiego...

Życie 2.0 to powieść która przepełnnona jest bólem, stratą a przede wszystkim próbą pogodzenia się z tym co daje nam los. Jednak nie zawsze jesteśmy w stanie tak po prostu stać z kolan i ruszyć do przodu. Karolina jest tego przykładem i jej chęć rozliczenia się ze sprawami daje do myślenia.

Chociaż momentami, czytając nie do końca wiedziałam po co dana scena ma służyć, lub gubiłam się w fabule, to ostatecznie wszystko nabrało sensu. Jednak zakończenie wydało mi się oczywiste, nie wiem czy to dlatego że tak polubiłam bohaterów czy dlatego, że tytuł mi je zdradził. Jednak na pewno jest to ciekawa powieść, która porusza naprawdę ciężki temat, a jednocześnie pozwala nam się zastanowić nad naszym życiem i zrobić rachunek sumienia.

Szczerze Wam polecam!

Karolina zatrudnia młodego, dwudziestopięcioletniego Błażeja by został jej kierowcą i pomógł dostać się z Krakowa do Gdańska, a po drodze przy okazji zatrzymał się w kilku miejscach. Jest to propozycja nie do odrzucenia, bo chłopak za taką przysługę i tygodniową podróż ma dostać 15 tysięcy złotych. Jednocześnie, kobieta robi coś niezwyczajnego. Zgłasza na policji, że nie...

Niezwykle przejmująca powieść, nasycona niepokojem, smutkiem, bólem, stratą, rezygnacją, ale też cichą nadzieją na nowy początek.
Karolina to silna, sarkastyczna i charakterna kobieta w średnim wieku. Jednak pod maską nieprzystępności ukrywa blizny i głębokie rany, które zadało jej życie. Nasza bohaterka zatrudnia młodego Błażeja jako swojego osobistego szofera. Błażej ma zawieźć Karolinę z Krakowa na Wybrzeże. Po drodze Karolina chce pozałatwiać swoje sprawy, rozliczyć się z przeszłością. Jest emocjonalnie.
W trakcje wspólnej podróży, między Karoliną a Błażejem nawiązuje się nić porozumienia. Odkrywane są nowe karty, wątki zaczynają płynnie łączyć się w całość. I tutaj muszę zaznaczyć, że niektóre dialogi Błażeja i Karoliny wywołały u mnie sporo śmiechu :)
Ta książka zaciekawia i pochłania. Jestem pod dużym wrażeniem pięknego i refleksyjnego języka tej powieści.
Polecam tę głęboką historię o trudzie godzenia się z bolesną przeszłością, o wybaczaniu, zaufaniu i dawaniu drugich szans sobie i innym.

Niezwykle przejmująca powieść, nasycona niepokojem, smutkiem, bólem, stratą, rezygnacją, ale też cichą nadzieją na nowy początek.
Karolina to silna, sarkastyczna i charakterna kobieta w średnim wieku. Jednak pod maską nieprzystępności ukrywa blizny i głębokie rany, które zadało jej życie. Nasza bohaterka zatrudnia młodego Błażeja jako swojego osobistego szofera. Błażej ma...

Życie 2.0 to powieść o tym, iż ważne jest, aby pogodzić się z przeszłością i śmiało patrzeć w przyszłość. Warto cenić każdy dzień, każdą chwilę, tą dobrą, ale i tą gorszą bo każda z nich prowadzi nas w dalszą drogę życia.

Karolina to pewna siebie, momentami arogancka współczesna kobieta, która ukrywa własne tajemnice, własny ból i smutki. W głębi duszy to spragniona bliskości czterdziestokilkulatka.

Poznajemy ją w momencie, gdy rozpoczyna swoją podróż z Krakowa do Trójmiasta, biorąc za swojego kierowcę młodego kelnera z pobliskeigo baru.
Błażej ma nadzieję na rozwinięcie ich znajomości, czy mu się to uda?
Karola (to zdrobnienie pojawiło się nie zliczę ile razy 😁) traktuje tę podróż jako swoje rozliczenie z życiem (?). Jej problemy zdrowotne coraz bardziej uświadamiają jej, że jesteśmy tylko na chwilę.

Ważną rolę odegra komisarz Piotr, z którym łączy Karolinę bardzo bolesna sprawa z przeszłości. Jak wpłynie ona na ich relację? Czy życie da im szansę na to, aby na nowo się narodzić i docenić to, co jest tu i teraz?

Książka porusza bardzo ważne tematy, a mimo to czyta się ją lekko i bardzo przyjemnie. Nasza bohaterka to kobieta o takim charakterze, że napewno nie będziecie się z nią nudzić 👌

Życie 2.0 to powieść o tym, iż ważne jest, aby pogodzić się z przeszłością i śmiało patrzeć w przyszłość. Warto cenić każdy dzień, każdą chwilę, tą dobrą, ale i tą gorszą bo każda z nich prowadzi nas w dalszą drogę życia.

Karolina to pewna siebie, momentami arogancka współczesna kobieta, która ukrywa własne tajemnice, własny ból i smutki. W głębi duszy to spragniona...