rozwińzwiń

Księżniczka i Książę

Okładka książki Księżniczka i Książę Anna Maria Pomianowska
Okładka książki Księżniczka i Książę
Anna Maria Pomianowska Wydawnictwo: Wydawnictwo WasPos Seria: Heartbeats literatura piękna
528 str. 8 godz. 48 min.
Kategoria:
literatura piękna
Seria:
Heartbeats
Wydawnictwo:
Wydawnictwo WasPos
Data wydania:
2020-11-24
Data 1. wyd. pol.:
2020-11-24
Liczba stron:
528
Czas czytania
8 godz. 48 min.
Język:
polski
ISBN:
9788366754058
Tagi:
Literatura piękna literatura obyczajowa
Średnia ocen

6,9 6,9 / 10

Oceń książkę
i
Dodaj do biblioteczki

Porównaj ceny

i
Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Ładowanie Szukamy ofert...

Patronaty LC

Książki autora

Mogą Cię zainteresować

Oceny

Średnia ocen
6,9 / 10
45 ocen
Twoja ocena
0 / 10

OPINIE i DYSKUSJE

Sortuj:
avatar
232
1

Na półkach:

Misza żyje w dwóch światach - tym prawdziwym, gdzie nie ma łatwego życia, musi radzić sobie z gnębieniem i samotnością w tłumie, oraz jej prywatnym, istniejącym tylko w jej głowie, gdzie w bezpiecznych objęciach swojego Księcia jest Księżniczką. Nie ma łatwego życia, choć stara się z całych sił brać z niego garściami. Chce rozwijać się artystycznie, zawierać przyjaźnie, kochać... ale nie każdemu spełnianie takich przyziemnych marzeń jest pisane.
Już od pierwszych stron książka zaskakuje oryginalnością, pomysłowością, ale głównie prawdziwością. Nic nie jest podkolorowane. Jeśli ma być brzydko, jest brzydko. Jednocześnie Misza zmieniając się w Księżniczkę odreagowuje, przedstawiając stan mentalny bohaterki. A ten jest kolejną świetnie opisaną rzeczą. Przez ani moment nie czułam, że Misza nie mogłaby być prawdziwą dziewczyną, z krwi i kości, a nie z tuszu zadrukowanego na stronicach książki. Praca domowa na temat depresji została odrobiona, a research na temat zdrowia psychicznego zrobiony.
Momentami książka się dłużyła. Było trochę fragmentów niepotrzebnych, zbędnych, bez których można by przejść na kolejną stronę bez tracenia na fabule. Warto jednak przebrnąć przez te momenty, by wrócić do tych trzymających za kołaczące się serce. Za serce, które kibicuje Miszy. Które chociaż przeczuwa, co się stanie, ma nadzieję na co innego.
Książka zostawiła mnie na podłodze, z krwawiącym sercem z wbitym w nie nożem. I wiecie co? Chcę napawać się tym uczuciem.
Ania odwaliła kawał dobrej roboty w przedstawieniu prawdziwego, nieuładnionego życia dziewczyny zmagającej się ze światem, jak i samą sobą. Nie pozostaje mi nic innego jak czekać na kolejną powieść tej autorki 💜

Misza żyje w dwóch światach - tym prawdziwym, gdzie nie ma łatwego życia, musi radzić sobie z gnębieniem i samotnością w tłumie, oraz jej prywatnym, istniejącym tylko w jej głowie, gdzie w bezpiecznych objęciach swojego Księcia jest Księżniczką. Nie ma łatwego życia, choć stara się z całych sił brać z niego garściami. Chce rozwijać się artystycznie, zawierać przyjaźnie,...

więcej Pokaż mimo to

avatar
893
743

Na półkach: ,

Misza od małego wielbiona była przez swoich bliskich. Wszystkie otaczające ją osoby pokazywały jej jaka jest piękna i cudowna. Jednak wraz z każdym kolejnym rokiem życia, dziewczynka przeżywa rozczarowanie. Zapewniana o swojej doskonałości "księżniczka" nie mogła pogodzić się z faktem, że jej rówieśnicy nie otaczają jej blaskiem, do którego była przyzwyczajona. Kiedy nadchodzi czas dojrzewania, a Misza nie jest obiektem zainteresowania kolegów i koleżanek, pojawia się Książę. Zmyślona przez nią męska postać, która staje się jej oparciem. Jednak wszystko co nieprawdziwe czasem wymyka się spod kontroli...

"Księżniczka i Książę" to mroczna i dość ciężka w odbiorze opowieść o dojrzewaniu i jego trudach. Mała Misza zawsze była doceniana, dorastająca Misza nie ma co liczyć na ogrom pochwał. Brak adoracji ze strony rówieśników wprowadza ją w zakłopotanie. A ona wcale nie umie sobie z tym poradzić. Dziewczynka jest tak pewna swojej cudowności i tak pyszna, że nie dociera do niej jak oni mogą jej nie wielbić.
Książka to mocno przerysowana historia o delikatnej marzycielce, której codzienność nie wygląda jak ze snu. To także wspomnienie o poszukiwaniu własnego "ja" i o potrzebie akceptacji. Postać z wyobraźni Miszy staje się dla niej całkiem realna przez co bohaterka pokonuje kolejne etapy wkraczania w dorosłość, ale momentami zbyt szybko...
Choć tytuł wydaje się przedstawiać błahą opowieść, to wcale tak nie jest. Książkę czytało mi się dość opornie. Nie mogłam się w nią wgryźć, a akcja i główna bohaterka trochę mnie denerwowały.
Niestety nie jest to historia dla mnie, ale może inni odkryją w niej coś ciekawego...

Misza od małego wielbiona była przez swoich bliskich. Wszystkie otaczające ją osoby pokazywały jej jaka jest piękna i cudowna. Jednak wraz z każdym kolejnym rokiem życia, dziewczynka przeżywa rozczarowanie. Zapewniana o swojej doskonałości "księżniczka" nie mogła pogodzić się z faktem, że jej rówieśnicy nie otaczają jej blaskiem, do którego była przyzwyczajona. Kiedy...

więcej Pokaż mimo to

avatar
89
88

Na półkach: , ,

Oglądaliście bajki o Shreku? Chyba każdy je oglądał. To wiecie, że nie wszyscy książęta z bajki są pozytywnymi bohaterami. A gdy Książę poczuje się zraniony i oszukany, zawsze poprzysięga okrutną zemstę na osobach, które go zawiodły... To była tylko bajka dla dzieci, ale „Księżniczce i Księciu” daleko do bajki i historii z happy endem. Zamiast napisać zwykłą książkę o dorastaniu społecznie nieprzystosowanej jednostki, autorka napisała mroczną baśń, w której nierzadko jawa pomieszana jest ze snem. To nie jest fantastyka, choć występują w niej magiczne i niebezpieczne stwory. To podróż w głąb ludzkiego umysłu i zwiedzanie jego ciemnych zakamarków. Wierzcie mi, że książka jest czasami bardziej przerażająca niż film, ponieważ nasza wyobraźnia nie zna granic. A Anna Maria Pomianowska daleko posunęła się w swoich wyobrażeniach i stworzyła postać tragiczną i historię, która zarówno niepokoi, jak i fascynuje czytelnika.

To nie jest lektura dla każdego. Zacznijmy od grubości książki, a ta niestety przeraża. 527 stron, mała czcionka i język charakterystyczny dla baśniowych historii kryjących mrok. Nie jest łatwo ją przeczytać. Autorka pisała „Księżniczkę i Księcia” aż pięć lat, co przy jej młodym wieku jest sporym zaskoczeniem dla odbiorcy. Szczególnie że większość książek powstaje teraz nawet w miesiąc. Dlatego nie możemy się dziwić, że publikacja jest opasła. Ale nie bójcie się liczby stron. Nie bójcie się małych liter i grubości książki. Potraktujcie to jako lekcję i naukę na przyszłość. Książka opowiada o trudach dorastania młodej osoby, która nie radzi sobie z samą sobą. Jej wyobrażenie o dorosłości mija się z tym, co mówiła jej mama, co do ucha szeptał tata. Nawet Księcia opowieści nie pokrywały się z tym, co musiała przeżyć i czego musiała doświadczyć.

A Książę w tej historii odegrał niemałą rolę. Stworzony przez Księżniczkę, stał się jej powiernikiem. Były momenty, że znikał, ale zawsze wracał. Działo się to na prośbę Miszy. W którymś momencie wszystko się zmieniło. Książę zaczął pojawiać się w najmniej spodziewanych momentach. Przepełniony goryczą i zawiedziony zachowaniem swojej Pani knuł intrygę, która miała na celu zatrzymanie Księżniczki przy nim na zawsze...

Zdaję sobie sprawę, że wiele osób może zwątpić podczas lektury tej książki. Nie wszyscy są na nią gotowi. Nie wszyscy zrozumieją przesłanie, które ukryte jest między wierszami. Autorka stworzyła coś, co podzieliło czytelników na dwa obozy. Tych, którzy zrozumieli, i tych, którzy nie zrozumieli tego, co Ania wymyśliła. Wiele osób być może nie doczytało do końca. To błąd. Bowiem końcówka jest najlepsza. Zaskakująca i bardzo niepokojąca.

Warto zwrócić uwagę jeszcze na niecodzienny język, którym posłużyła się 24-latka. Bogaty zasób słownictwa, dobrze rozbudowane dialogi, inteligentne wstawki myślowe i to, że poruszyła bardzo ważne problemy młodych ludzi, sprawiają, że „Księżniczka i Książę” jest lekturą wartą uwagi i poświęcenia jej wolnego czasu.

Oglądaliście bajki o Shreku? Chyba każdy je oglądał. To wiecie, że nie wszyscy książęta z bajki są pozytywnymi bohaterami. A gdy Książę poczuje się zraniony i oszukany, zawsze poprzysięga okrutną zemstę na osobach, które go zawiodły... To była tylko bajka dla dzieci, ale „Księżniczce i Księciu” daleko do bajki i historii z happy endem. Zamiast napisać zwykłą książkę o...

więcej Pokaż mimo to

avatar
4
4

Na półkach:

Misza Sen - jedynaczka, wychowywana przez swoich najbliższych, którzy zawsze powtarzali jaka to jest wyjątkowa. Księżniczka swoich rodziców.
Misza za taką się uważała...
Była pewna, że jej życie będzie takie jak jej to zawsze wpajano.
Marzyła o chłopaku, który będzie jak książę na białym koniu.
Takiego też sobie wymyśliła...

Jakże się rozczarowała gdy życie nie było takie jakie miało być. W szkole miała problemy z rówieśnikami. Większość za nią nie przypadało, była dręczona, wyśmiewana. Ukojenie przynosił jej książę, który przychodził do niej gdy próbowała zasnąć.
To on pomagał przetrwać księżniczce najgorsze chwile.

Gdy Miszą ktoś się zainteresował i miała z nim dobry kontakt, wtedy książę nie przychodził.

Książka przedstawia trudne życie nastolatki, która wkracza w dorosłość.

Gratuluję autorce stworzenia takiego dzieła, czytając ją byłam nieźle zaskoczona.

Czasami już sama nie wiedziałam co było prawdą, a co wytworem wyobraźni głównej bohaterki.
Czytało mi się ją bardzo dobrze, choć nie należy ona do łatwych książek. Czasami bywała drastyczna.
Lubiłam czytać te historie z życia Miszy. Wciągały mnie i byłam ciekawa co i jak się zakończy.

Noo, ale takiego zakończenia to ja się nie spodziewałam. Tak mną to wstrząsneło, że zapamiętam ją na bardzo długo.

Polecam 💙💙💙

Za książkę dziękuję wydawnictwu @waspos

Misza Sen - jedynaczka, wychowywana przez swoich najbliższych, którzy zawsze powtarzali jaka to jest wyjątkowa. Księżniczka swoich rodziców.
Misza za taką się uważała...
Była pewna, że jej życie będzie takie jak jej to zawsze wpajano.
Marzyła o chłopaku, który będzie jak książę na białym koniu.
Takiego też sobie wymyśliła...

Jakże się rozczarowała gdy życie nie było...

więcej Pokaż mimo to

avatar
210
112

Na półkach:

Na początku warto wspomnieć, że książka jest gruba - ma ponad 500 stron. Myślę, że jak wciągniecie się w historię, to jej grubość nie będzie miała dla Was żadnego znaczenia. W pewnym momencie można się tak wciągnąć, że strony przelatują między palcami w mgnieniu oka i nie wiadomo kiedy historia dobiega końca. Czytałam kilka opinii na temat opowieści zamkniętej w środku i wiele osób wspomniało, że Misza była mocno irytująca. Tutaj chcę się na chwilę zatrzymać. Tak naprawdę początkowo mnie też denerwowała, ale z czasem zaczęłam ją rozumieć. W końcu, skoro od małego traktowano ją jak księżniczkę, to jaką miała być osobą, kiedy dorośnie? To oczywiste, że takie dziecko może być narcystyczne czy egoistyczne. Tak została wychowana i nie spotykała się z innymi opiniami na swój temat, więc była, kim była. Księżniczka miała ogromny problem, z którego nie do końca zdawała sobie sprawę. Nie potrafiła pogodzić się z tym, że dorasta i staje się kobietą. Czy jej historia skończy się szczęśliwie?

Anna Maria Pomianowska w bardzo dobry sposób przestawiła świat nastolatków dorastających w 21 wieku. Ukazała nam prawdę, z którą każdy z nich musi się zmierzyć. Znajdziecie tu problemy, z jakimi borykają się na co dzień, takie jak pragnienie akceptacji otoczenia, odnalezienie własnego ja czy akceptacja samego siebie. Problemy, z którymi muszą się zmierzyć, wkraczając w tak wyczekiwane, aczkolwiek trudne, dorosłe życie. To takie bolesne zderzenie z otaczającą rzeczywistością.

Autorka to młoda dziewczyna, która w tę książkę włożyła bardzo dużo czasu, bo pisana była w latach 2013-2018 i przyznam, że widać tutaj ten upływający czas i fakt, jak dojrzewała jej twórczość.

Książka z pewnością nie każdemu przypadnie do gustu, bo jest bardzo specyficzna, a wiadomo, że każda twórczość ma swoich odbiorców. Mogłabym rzec, że jest to dość ciężka lektura, bo znajdziecie tu masę problemów, z którymi musiała zmagać się tytułowa Księżniczka. Z pewnością ta historia to nie jest to banalny romans czy lekka historyjka z happy endem. To po prostu trzeba poznać i poczuć. Historia chociaż specyficzna, to dająca się wciągnąć i lubić, dlatego też chciałabym, abyście poznali ją osobiście i podzielili się swoimi wrażeniami po lekturze.

Fragment recenzji z bloga www.zuzkapisze.pl

Na początku warto wspomnieć, że książka jest gruba - ma ponad 500 stron. Myślę, że jak wciągniecie się w historię, to jej grubość nie będzie miała dla Was żadnego znaczenia. W pewnym momencie można się tak wciągnąć, że strony przelatują między palcami w mgnieniu oka i nie wiadomo kiedy historia dobiega końca. Czytałam kilka opinii na temat opowieści zamkniętej w środku i...

więcej Pokaż mimo to

avatar
332
267

Na półkach:

Dziś recenzja debiutu Anny Marii Pomianowskiej, który uważam za udany, chciałam zaznaczyć, że nie jest to lekka powieść. Porusza istotny problem wśród młodych ludzi, jakim jest akceptacja własnego „ja”. Jest to dobra pozycja dla młodzieży, gdyż oni wkraczając w dorosłe życie najbardziej zmagają się z takimi problemami. Książka napisana jest lekkim piórem i przystępnym językiem, liczy ponad 500 stron, także jest co czytać. Składa się z trzech części.
Tytuł może sugerować, że akcja dzieje się w przeszłości ale to nieprawda. Tytułowa Księżniczka to Misza, którą poznajemy w wieku szkolnym. Powoli wkracza w dorosłość razem ze swoimi życiowymi rozterkami. Misza jest jedynaczką a dla swoich rodziców jest przysłowiową „Księżniczką”. Traktują ją jak oczko w głowie i to wpływa na jej postrzeganie siebie. Odstaje od rówieśników, jest „inna”, ma wysokie mniemanie o sobie, co utrudnia jej budować prawidłowe relacje z rówieśnikami czy już w dorosłym życiu. Dzieci, a bywają okrutne i brutalne, wyśmiewają ją. Dziewczyna mimo wszystko jest wrażliwa, czuje się osamotniona i wyobcowana. Kreuje w swoim umyśle postać Księcia, z którym rozmawia, ta relacja nie jest normalna, a czytając utwierdziłam się, że i niebezpieczna z czasem. Dziewczyna zmagała się z wieloma problemami, co tylko wpędziło ją w problemy mentalne. Podoba mi się kreacja Miszy, jest to dobrze opisane studium przypadku psychologicznego. Dziewczyna „uciekła” od prawdziwego świata. Książę dawał jej poczucie bezpieczeństwa, mogła mu się zwiedzać i z czasem został jej chłopakiem.
Podobało mi się zakończenie, całkowicie przykuło moją uwagę. Książka jest bardzo realna, takie doświadczenia mogą spotkać każdego w szkole, bycie gnębionym przez rówieśników, problemy z seksualnością i budowaniem i utrzymywaniem normalnych relacji.
„Jak duży żal musi nosić w sobie kobieta, żeby z chwili na chwilę całą energię, którą poświęcała na kochanie drugiej osoby, przekuć w nienawiść do niej. Jak duży ty musiałaś mieć żal, Misza, do wszystkich, którzy cię skrzywdzili.”

Książka jest wartościowa, bardziej skierowana do młodszych pokoleń. Czytałam z zaciekawieniem, można z niej wysunąć wnioski. Polecam ale zdaje sobie sprawę, że nie przypadnie każdemu do gustu. Autorce gratuluje tak obszernego dzieła i trzymam kciuki za następne. Świetny warsztat pisarki.

Dziś recenzja debiutu Anny Marii Pomianowskiej, który uważam za udany, chciałam zaznaczyć, że nie jest to lekka powieść. Porusza istotny problem wśród młodych ludzi, jakim jest akceptacja własnego „ja”. Jest to dobra pozycja dla młodzieży, gdyż oni wkraczając w dorosłe życie najbardziej zmagają się z takimi problemami. Książka napisana jest lekkim piórem i przystępnym...

więcej Pokaż mimo to

avatar
1431
596

Na półkach: ,

Misza to młoda dziewczyna, która jest traktowana przez rodziców jak tytułowa księżniczka. Według nich jest najładniejsza i najmądrzejsza, wprost idealna. Rzeczywistość okazuje się inna i niestety wysokie mniemanie o sobie i swojej wartości jest przyczyną konfliktów i niepowodzeń zarówno w życiu szkolnym jak i towarzyskim. Zdecydowanie jest nielubiana, nie ma przyjaciół, często też bywa wyśmiewana.

„Pragneła wykreować się na oryginalną, intrygująca artystkę (…). To co robiła, jak mówiła, jak się zachowywała, a nawet to co otaczało – wszystko było częścią wielkiej sztuki pod tytułem „Misza”, której była oczywiście tytułowa postacią.”

To wymyślenie sobie jaka ma być również jej nie pomagało, a wchodzenie w okres dojrzewania i odkrywanie swojej seksualności jest przez to wyjątkowo trudne. To wszystko prowadzi, iż „wymyśla” sobie przyjaciela i chłopaka – Księcia z którym rozmawia. Jej relacje z nim w pewnym momencie zaczynają wymykać się spod kontroli.

Nie lubię pisać źle o książkach, zdaje sobie sprawę, że autor poświęcił dużo czasu i pracy w jej napisanie. Nie jest to lekka lektura, ze względu na swoją tematykę i nie ma co ukrywać nie każdemu przypadnie ona do gustu. Niestety ale nie polubiłam Miszy. Wieczne wyobrażanie sobie, iż jest księżniczką i traktowanie innych z góry również jej nie pomaga.

„Księżniczki nie wykonują rozkazów, mogą je tylko wydawać”

Odnoszę wrażenie, że bohaterka nie do końca wie czego chce. Całość niestety ale męczyła mnie, a fabuła nudziła. Niekiedy wręcz zastanawiałam się o czym ta książka tak naprawdę jest, a przeskakiwanie pomiędzy historiami nie ułatwiały sprawy. Część można byłoby swobodnie wyciąć, a dzięki temu na pewno czytało by się ją przyjemniej. Myślę, iż moim głównym problemem było to, iż jest to książka zdecydowanie dla młodszego odbiorcy, a ja niestety nie przepadam za literatura młodzieżową. Mimo wszystko myślę iż historia znajdzie swoich zwolenników.

Misza to młoda dziewczyna, która jest traktowana przez rodziców jak tytułowa księżniczka. Według nich jest najładniejsza i najmądrzejsza, wprost idealna. Rzeczywistość okazuje się inna i niestety wysokie mniemanie o sobie i swojej wartości jest przyczyną konfliktów i niepowodzeń zarówno w życiu szkolnym jak i towarzyskim. Zdecydowanie jest nielubiana, nie ma przyjaciół,...

więcej Pokaż mimo to

avatar
302
256

Na półkach:

Tytuł "Księżniczka i książę" jest taki niewinny i słodki, lecz tak naprawdę zawartość tej książki taka nie jest. Nie ma tu lukru ani cukierkowatego życia rodem jak z bajki. Historia opowiada o życiu, taki prawdziwym nie kolorowym ani przerysowanym. Główną bohaterka jest Misza, która nie posiada rodzeństwa i wydaje się przez to rozkapryszona i rozpieszczona do szpiku kości. Lecz tak naprawdę w środku jest wrażliwą osobą, która w życiu nie miała łatwo. To nie zmienia faktu, że jest księżniczką mamusi i tatusia, która była traktowana wyjątkowo. Dawane poczucie najważniejszego dziecka w rodzinie, kończy się tym, że Misza ma straszne wysokie mniemanie o sobie, wywyższa się i to powoduje, że staje się nie lubiana w szkole. Gdy nie ma się przyjaciół i do kogo odezwać, człowiek głupieje. Skrajna samotność zwykle jest tego przyczyną. A ona często doprowadza do tego, że człowiek dziczeje, stąd też choroby psychiczne. No ale ja nie o tym. Misza kreuje swojego przyjaciela "na niby", rozmawia z nim o wszystkim, lecz nadchodzi dzień, kiedy Misza nie jest już małą dziewczynką i odkrywa swoją kobiecość, swoje popędy seksualne. Ich relacja przechodzi na inne tory, już nie na te niewinne. Wiecie, w pewnym momencie zastanawiałam się, czy ta dziewczyna wie co chce od życia. Miała takie zmiany nastrojów i zmieniała zdanie co chwila, to tak jak faceci zmieniają kobiety jak rękawiczki. Autorka pokazuje nam obraz dorastania dziewczyny, która jest cholerną marzycielką i nie zawsze jednak dostaje to co chce. Widzimy także jak Misza zmaga się ze swoją seksualnością, potrzebą akceptacji w społeczeństwie oraz jak wchodzi w dorosłość. Pierwszy raz czytałam coś takiego i powiem szczerze, że jestem pod wrażeniem jak Anna Maria Pomianowska używa prostego języka. Przez strony się lawiruje i te 527 stron przelatuje jak za sprawą pstryknięcia palca. Nie odczuwa się tego. Jeżeli chcecie przeczytać coś nie tuzinkowego, zachęcam aby sięgnąć po tą pozycję.

Tytuł "Księżniczka i książę" jest taki niewinny i słodki, lecz tak naprawdę zawartość tej książki taka nie jest. Nie ma tu lukru ani cukierkowatego życia rodem jak z bajki. Historia opowiada o życiu, taki prawdziwym nie kolorowym ani przerysowanym. Główną bohaterka jest Misza, która nie posiada rodzeństwa i wydaje się przez to rozkapryszona i rozpieszczona do szpiku kości....

więcej Pokaż mimo to

avatar
130
130

Na półkach:

🌼5/150🌼
.
Tytuł: Księżniczka i książę
Autor: Anna Maria Pomianowska
Ilość stron: 528
Wydawnictwo: WasPos
Gatunek: literatura piękna
.
"- [...] Ale szkoła przygotowuje do dorosłości, a dyrekcja wymyśliła sobie, że zmaganie się z tą sytuacja będzie dla ciebie dobrą lekcją życia. Wiesz, zahartujesz się. -Albo wykończę..."
.
Hejka 🌼
.
Dziś recenzja książki, która przyciągnęła mnie tematem, który porusza. "Księżniczka i książę" to lektury, która swoją tematyką roprawia o trudach dorastania. Ciężko było mi się na początku z nią polubić, ma to też swój początek we właśnie trudnej tematyce, nie nazwałabym też tej książki lekką.
.
Tytułowa Księżniczka, Misza, od dziecka utwierdzana w swojej wyjątkowości i traktowana przez najbliższą rodzinę po królewsku oczekuje tego samego od swoich rówieśników. Przecież skoro jest tak wyjątkowa i zasługuje na najlepsze to dlaczego życie miało by jej tego nie dać.
.
Można sobie wyobrazić jak brutalne dla Miszy okazało się zderzenie z rzeczywistością. Nie potrafiąca pokochać drugiej osoby, zawsze stojąca z boku mimo, że uważa iż jej miejsce jest w światłach jupiterów.
.
Ale przecież w życiu nic nie jest albo białe albo czarne. Dziewczyna przeszła już trochę w swoim życiu, nie wszystko miało swój początek w jej królewskich oczekiwaniach. Nie jednokrotnie miałam ochotę książkę odłożyć bo pierwszą myślą jaka przychodziła do głowy było "ogarnij się dziewczyno! Tak nie można!". I to jest przykładem, że nie tylko Misza działała emocjonalnie. Każde z jej zachowań coraz bardziej uświadamiało, że jej zachowanie to początek problemów depresyjnych, które przecież mogą dotknąć każdego. Dopiero otwarcie umysłu pozwoliło mi próbować zrozumieć naszą główną bohaterkę.
.
Samotność jest brutalna i Misza nie ma co do tego wątpliwości. To ona zepchnęła bohaterkę w głąb siebie tak bardzo, że wytworzyła ona postać, księcia, która bezwarunkowo akceptowała ją taką jaka jest - dokładnie tak jak zawsze marzyła.
.
Historia, która mogła się przydarzyć każdemu. Ja zdecydowanie polecam choć wiem, że nie każdemu przypadnie do gustu.
.
Ocena :9/10
.
Bardzo dziękuję za egzemplarz @waspos 🥰
.
Dajcie znać w komentarzu czy sięgnelibyście po tę pozycję ☺️
.
Spokojnego wieczoru 😘

🌼5/150🌼
.
Tytuł: Księżniczka i książę
Autor: Anna Maria Pomianowska
Ilość stron: 528
Wydawnictwo: WasPos
Gatunek: literatura piękna
.
"- [...] Ale szkoła przygotowuje do dorosłości, a dyrekcja wymyśliła sobie, że zmaganie się z tą sytuacja będzie dla ciebie dobrą lekcją życia. Wiesz, zahartujesz się. -Albo wykończę..."
.
Hejka 🌼
.
Dziś recenzja książki, która przyciągnęła...

więcej Pokaż mimo to

avatar
92
64

Na półkach: , , ,

Ta książka wywarła na mnie takie wrażenie, że brak mi słów bym mogła opisać moje odczucia co do niej. Z całą pewnością nie jest to lekka lektura, ze względu na swoją tematykę i zdecydowanie nie każdemu przypadnie ona do gustu.

Autorka w bardzo dosadny, wręcz brutalny sposób pokazuje jak trudne może być wchodzenie w dorosłość, nawiązywanie kontaktów z innymi ludźmi. Główna bohaterka ma tym trudniej, że przez lata rodzice traktowali ją jak księżniczkę i takiego samego zachowania wymaga ona od swoich rówieśników.

Momentami w Miszy widziałam siebie sprzed kilku lat, przez co zaczynałam darzyć ją sympatią, ale przez znaczna część książki wchodząca w dorosłość dziewczyna po prostu mnie irytowała, co bardzo często powodowało, że miałam ochotę odłożyć książkę na bok i do niej nie wracać.

Nie od razu ta książka mnie wciągnęła, przez jej pierwsza połowę dość mocno się wynudziłam i czułam się nieco zniechęcona, dopiero później wciągnęłam się w historię księżniczki i nie mogłam się od niej oderwać.

Czy polecam tą książkę? Zdecydowanie tak, ale nie uważam że jest to dobra pozycja dla każdego. Polecam ją jednak osobą, które tak samo jak Misza wchodzą w dorosłość.

Ta książka wywarła na mnie takie wrażenie, że brak mi słów bym mogła opisać moje odczucia co do niej. Z całą pewnością nie jest to lekka lektura, ze względu na swoją tematykę i zdecydowanie nie każdemu przypadnie ona do gustu.

Autorka w bardzo dosadny, wręcz brutalny sposób pokazuje jak trudne może być wchodzenie w dorosłość, nawiązywanie kontaktów z innymi ludźmi. Główna...

więcej Pokaż mimo to

Książka na półkach

  • Przeczytane
    51
  • Chcę przeczytać
    45
  • Posiadam
    10
  • Egzemplarz w prezencie od wydawnictwa
    1
  • Polskie
    1
  • Znalazły nowych właścicieli
    1
  • 2021
    1
  • Romans
    1
  • Kupione
    1
  • Teraz czytam
    1

Cytaty

Więcej
Anna Maria Pomianowska Księżniczka i Książę Zobacz więcej
Anna Maria Pomianowska Księżniczka i Książę Zobacz więcej
Więcej

Podobne książki

Przeczytaj także