Tomasz Siwiec "Tajemnicza studnia".

Opowieść o czwórce przyjaciół, którzy próbują rozwikłać pewna zagadkę. Właściwie to tajemnicę studni, ale także tajemnicę małej miejscowości, w której mieszkają. A wszystko zaczyna się od tego, gdy Renia traci swojego ukochanego chomika. Zamiast zakopać go, postanawia pochować go w nieczynnej studni znajdującej się w pobliskim lesie. Chomik wraca do życia. Krysia zwana Kreską postanawia tego samego spróbować z zachowaną sierścią ukochanego psa. Albert natomiast postanawia przekonać się, czy to wszystko prawda, tym samym wskrzesza swoją rybkę. Tylko Kazio pragnie, aby jego mama była zdrowa. Powrót pupili to tylko początek przygody, bowiem na światło dzienne wychodzą po kolei tajemnice z przeszłości i tragedie, które się kiedyś wydarzyły. Grupka przyjaciół postanawia za wszelką cenę ujawnić prawdę.

Już po samym opisie można się spodziewać mega nawiązania do Stephena Kinga "Smętarz dla zwierzaków". Zamiast cmentarza rolę główną gra studnia. Mamy powrót do życia zwierząt. Ale na tym się kończą podobieństwa. "Tajemnicza Studnia" to spokojniejsza wersja...Tak jakby druga część książki to szukanie odpowiedzi, dążenie do poznania prawdy. A niestety, prawda okazuje się być bardziej brutalna i nieprzewidywalna.

Znajdziemy tu także nawiązanie do czarownic, magii, mikstur, legend czy pradawnych wierzeń. Ale nie liczcie na obszerną informację. Raczej to luźne powiązania. Znajdziemy lincz... właśnie przez intrygi, kłamstwa i wierzenia.

Bardzo przyjemnie się czytało, aczkolwiek strachu tu nie znajdziemy (No chyba, że chodzi o grono odbiorców młodszych, to jak najbardziej jestem skłonna myśleć, że może powodować szybsze bicie serca). Wbrew pozorom, nie oczekiwałam grozy. Wręcz przeciwnie. Potrzebowałam lekkiej lektury, która nie będzie monotonna i nudna.

Polubiłam dzieciaki, zgraną paczkę przyjaciół. Fajnie było poczuć małomiasteczkową aurę. Wzruszylam się przy fragmentach związanych ze zwierzakami (poleciały nawet łzy w pewnym momencie).

Książka ma głębszy przekaz. Dlatego pomimo, iż lektura może wydawać się dla dzieci i młodzieży, warto ją przeczytać, dla własnego relaksu, dla klimatu małych miejscowości, dla piękna przyjaźni, dla bezinteresownej miłości, dla prawdy.

Podobało mi się, pomimo pierwszego sceptycznego podejścia (uwielbiam Stephena Kinga i to zapewne dlatego). Zrelaksowałam się przy lekturze (Na ile tylko mogłam...). Nie nudziłam się. Po prostu dobrze się bawiłam.

Tomasz Siwiec "Tajemnicza studnia".

Opowieść o czwórce przyjaciół, którzy próbują rozwikłać pewna zagadkę. Właściwie to tajemnicę studni, ale także tajemnicę małej miejscowości, w której mieszkają. A wszystko zaczyna się od tego, gdy Renia traci swojego ukochanego chomika. Zamiast zakopać go, postanawia pochować go w nieczynnej studni znajdującej się w pobliskim lesie....

Kolejna książka Pana Tomasz za mną.
Ależ to była niesamowita odmiana. Czytałam już autora naprawdę makabryczne, drastyczne a czasem obrzydliwe opowieści , natomiast ten horror ewidentnie przeznaczony jest dla młodzieży. Choć jest czasem tajemniczo i niebezpiecznie, to jednak styl autora już tak nie przeraża i nie dezorientuje, jak np. przy „Owsikach”.
Bardzo dobrze mi się czytało tę lekturę. Są trupy (zwierząt),duchy , jest tajemnica sprzed lat; jest ciekawie i intrygująco.
Mnie się podobało. Polecam i oceniam 8/10.

Kolejna książka Pana Tomasz za mną.
Ależ to była niesamowita odmiana. Czytałam już autora naprawdę makabryczne, drastyczne a czasem obrzydliwe opowieści , natomiast ten horror ewidentnie przeznaczony jest dla młodzieży. Choć jest czasem tajemniczo i niebezpiecznie, to jednak styl autora już tak nie przeraża i nie dezorientuje, jak np. przy „Owsikach”.
Bardzo dobrze mi się...

Napisana prostym, boardzo przystępnym językiem lekturka grozy dla dzieciaków (7+ tak mi się wydaje),z leciuchną nutką Smętarza dla zwierząt.

Można spokojnie poczytać wspólnie do poduszki, jest morał, jest groza, jest dramat, są łzy strachu i wzruszenia.

Bardzo dobrze się bawiłam, ja stara czytelniczka.

Polecam.

Napisana prostym, boardzo przystępnym językiem lekturka grozy dla dzieciaków (7+ tak mi się wydaje),z leciuchną nutką Smętarza dla zwierząt.

Można spokojnie poczytać wspólnie do poduszki, jest morał, jest groza, jest dramat, są łzy strachu i wzruszenia.

Bardzo dobrze się bawiłam, ja stara czytelniczka.

Polecam.

Super historia. Pierwszy raz żaden z bohaterów mnie nie irytował . Dzieciaki wspaniałe i takie normalne . Był czas na grozę, tajemnicę i nawet łezkę.

Super historia. Pierwszy raz żaden z bohaterów mnie nie irytował . Dzieciaki wspaniałe i takie normalne . Był czas na grozę, tajemnicę i nawet łezkę.

Bardzo ciekawa, łatwo napisana książka o siłę przyjaźni i nastepstwach złych uczynków z przeszłości. Polecam.

Bardzo ciekawa, łatwo napisana książka o siłę przyjaźni i nastepstwach złych uczynków z przeszłości. Polecam.

Bardzo przyjemna lektura. Przenosi czytelnika w świat dzieciństwa oraz serwuje ciekawą przygodę. Brawo Panie Tomku za książkę inną niż wszystkie.

Bardzo przyjemna lektura. Przenosi czytelnika w świat dzieciństwa oraz serwuje ciekawą przygodę. Brawo Panie Tomku za książkę inną niż wszystkie.

Jak na książki Tomka ta pozycja była dość lajtowa. Czytało się ją szybko i przyjemnie.

Jak na książki Tomka ta pozycja była dość lajtowa. Czytało się ją szybko i przyjemnie.

Najlepsze opowiadanie autora z dotychczas przeze mnie przeczytanych.

Najlepsze opowiadanie autora z dotychczas przeze mnie przeczytanych.

Niby to groza dla dzieci, utrzymana w konwencji serialu typu "Gęsia skórka". A jednak potrafi złapać na lep nawet starego horrorowego wyjadacza.

Niby to groza dla dzieci, utrzymana w konwencji serialu typu "Gęsia skórka". A jednak potrafi złapać na lep nawet starego horrorowego wyjadacza.

Bardzo fajny horror młodzieżowy, który również spodoba się dorosłym.

Bardzo fajny horror młodzieżowy, który również spodoba się dorosłym.