Ktoś wpadł na nieszczęsny pomysł reklamowania tej powieści dla dzieci jako "połączenie Pratchetta i Tolkiena" i wprowadził potencjalnych czytelników w błąd... Szkoda, bo jest to powieść całkiem sprawnie wymyślona i napisana, ale z rozmachem Tolkiena i specyficznym klimatem Pratchetta nie ma zbyt wiele wspólnego. Całkiem przyjemna lektura dla młodych czytelników - jednowątkowa opowieść, prosta i wciągająca fabuła, prosty język. Jest również mapa (każda dobra książka w klimacie fantasy musi mieć mapę)! Bardzo przyjemna w odbiorze powieść... ale spodziewałem się czegoś innego,

Ktoś wpadł na nieszczęsny pomysł reklamowania tej powieści dla dzieci jako "połączenie Pratchetta i Tolkiena" i wprowadził potencjalnych czytelników w błąd... Szkoda, bo jest to powieść całkiem sprawnie wymyślona i napisana, ale z rozmachem Tolkiena i specyficznym klimatem Pratchetta nie ma zbyt wiele wspólnego. Całkiem przyjemna lektura dla młodych czytelników -...

Do Pratcheta i Tolkiena to ta ksiażka ma bardzo daleko.Nie rozumiem jak można ją w ten sposób reklamować.Posiadam 2 części ,ale jak będzie brakować miejsca oddam do biblioteki bez żalu.

Do Pratcheta i Tolkiena to ta ksiażka ma bardzo daleko.Nie rozumiem jak można ją w ten sposób reklamować.Posiadam 2 części ,ale jak będzie brakować miejsca oddam do biblioteki bez żalu.

Bardzo lekka, z humorem książka fantastyczna.
Sięgnęłam po nią przypadkiem a trafiłam na świetną, przyjemną powieść fantasy. Myślę, że 11+. Mamy nieco zagubionych, roztargnionych młodych bohaterów, odstających od reszty swojej rasy.
Pełno magicznych istot, droga ku przygodzie, poznaniu siebie, próbie zyskania na znaczeniu.
Czyta się błyskawicznie, fabuła nie jest zbyt skomplikowana, a styl pisarza przyjemny dla odbiorcy.

Bardzo lekka, z humorem książka fantastyczna.
Sięgnęłam po nią przypadkiem a trafiłam na świetną, przyjemną powieść fantasy. Myślę, że 11+. Mamy nieco zagubionych, roztargnionych młodych bohaterów, odstających od reszty swojej rasy.
Pełno magicznych istot, droga ku przygodzie, poznaniu siebie, próbie zyskania na znaczeniu.
Czyta się błyskawicznie, fabuła nie jest zbyt...

Takie se. Język niestety odrobinę kanciaty. Fabuła nie powala, brak głębszych zawirowań. Jest odrobina humoru ale do mnie osobiście niestety nie trafiał, Pratchett to nie był. Nie nudziłem się ale też książka nie porywa.

Takie se. Język niestety odrobinę kanciaty. Fabuła nie powala, brak głębszych zawirowań. Jest odrobina humoru ale do mnie osobiście niestety nie trafiał, Pratchett to nie był. Nie nudziłem się ale też książka nie porywa.

Zabierając się do kolejnego, nowego cyklu fantasy zawsze jestem pozytywnie nastawiony. Tym razem nie było najgorzej, bardziej baśniowo niż klasycznie, bardziej w kierunku młodszego odbiorcy. Najgorsze i niestety nie pojedyncze, były drobne błędy autora, brak konsekwencji lub zwykle pomyłki (raz srebrne, raz złote, raz było, raz już niekoniecznie). Nie licząc tego nawet dobrze się bawiłem śledząc przygody głównych bohaterów. Gdy moje córeczki trochę podrosną podsunę im ten cykl ale dopiero po Hobbicie;)

Zabierając się do kolejnego, nowego cyklu fantasy zawsze jestem pozytywnie nastawiony. Tym razem nie było najgorzej, bardziej baśniowo niż klasycznie, bardziej w kierunku młodszego odbiorcy. Najgorsze i niestety nie pojedyncze, były drobne błędy autora, brak konsekwencji lub zwykle pomyłki (raz srebrne, raz złote, raz było, raz już niekoniecznie). Nie licząc tego nawet...

Ależ chwilami to było męczące! I bzdurne i przewidywalne. Krótko mówiąc nudne. Jednak chwilami było całkiem ok, dlatego zdecydowałam się jednak wmęczyć książkę do końca.
Dla młodszych czytelników - ujdzie, ale nie każdemu przypadnie do gustu. Dla nastolatków i starszych - raczej nie.

Ależ chwilami to było męczące! I bzdurne i przewidywalne. Krótko mówiąc nudne. Jednak chwilami było całkiem ok, dlatego zdecydowałam się jednak wmęczyć książkę do końca.
Dla młodszych czytelników - ujdzie, ale nie każdemu przypadnie do gustu. Dla nastolatków i starszych - raczej nie.

Och okay, więc sprawa wygląda tak. Dawno dawno temu, gdzieś w czasach podejrzewam gimnazjalnych trafiłam na "Kosmiczny dom Larklight" i mimo, że już dziś nic z tej książki nie pamiętam, zapałałam miłością do autora i pamiętam, że w trakcie świetnie się bawiłam! Potem były Zabójcze Maszyny - pierwszy tom, który jest jednym z moich ulubieńców i coraz gorsze kolejne. Ale jestem człowiekiem o oślim uporze i nie dałam się, więc przychodzi czas na Gobliny!

I cóż. Nie będę kłamać, że na początku nie przypadliśmy sobie do gustu. Odbiłam się od początku i poszłam sobie w siną dal na długo, nie wiedząc, czy coś z tego będzie. Ale im więcej czasu mijało, tym mnie coraz bardziej ciągnęło z powrotem i w końcu jestem, pukam po raz kolejny do tych samych drzwi i mam nadzieję, że tym razem się uda.

No i się udało! Nie zostaniemy przyjaciółmi aż po grób, ale kilkukrotnie się uśmiałam, a Skarper to naprawdę kawał porządnego goblina, z którym żadna przygoda nie jest straszna. I choć brzydki jak noc, to jest naprawdę uroczym stworzonkiem i w pewnym momencie nawet zaczęłam mu kibicować.

Nie jest to książka idealna, choć ma klimat starych baśni braci Grimm, które tak bardzo lubię. No i powiedzcie mi, czy znacie jakąś inną historię, w której głównym bohaterem jest goblin? Ja nie, więc tym bardziej na plus! Syn serowara, który mu towarzyszył w tejże podróży, piękny młodzieniec, którego marzeniem jest zostać Bohaterem przez duże B również dostarczył mi mnóstwa zabawy, podobało mi się, jak rozwinął się ten wątek.

Mam wrażenie, że Reeve garściami czerpie z motywów, które doskonale znamy, a do tego okrasza je sporą dawką dobrego humoru. Gdybyśmy się od początku polubili, zapewne moja ocena byłaby zupełnie inna, a tak pierwsza połowa szła mi dość opornie, za to ta druga już bardziej mi się przypodobała. Skarper, kochany, widzimy się w drugim tomie! :)

Och okay, więc sprawa wygląda tak. Dawno dawno temu, gdzieś w czasach podejrzewam gimnazjalnych trafiłam na "Kosmiczny dom Larklight" i mimo, że już dziś nic z tej książki nie pamiętam, zapałałam miłością do autora i pamiętam, że w trakcie świetnie się bawiłam! Potem były Zabójcze Maszyny - pierwszy tom, który jest jednym z moich ulubieńców i coraz gorsze kolejne. Ale...

Takie o czytadło. Wogóle nie jest śmieszna. Napewno nie warta kupowania i zajmowania miejsca na półce.

Takie o czytadło. Wogóle nie jest śmieszna. Napewno nie warta kupowania i zajmowania miejsca na półce.

Klasyczna powieść fantastyczna.
Nic nowego, ani odkrywczego, ale mimo to bardzo przyjemnie czytało mi się "Gobliny".
Uwielbiam postać Skarpera i Fradonna oraz całą "Kruczą Kapitułę!
Mimo, że Henwyn oraz księżniczka Ned bardzo mnie irytowali książka jest naprawdę świetna.
Naprawdę polecam:)
Szczególnie dobra pozycja dla osób, które dopiero zaczynają swoją przygodę z światem fantasy 💪💗

Klasyczna powieść fantastyczna.
Nic nowego, ani odkrywczego, ale mimo to bardzo przyjemnie czytało mi się "Gobliny".
Uwielbiam postać Skarpera i Fradonna oraz całą "Kruczą Kapitułę!
Mimo, że Henwyn oraz księżniczka Ned bardzo mnie irytowali książka jest naprawdę świetna.
Naprawdę polecam:)
Szczególnie dobra pozycja dla osób, które dopiero zaczynają swoją przygodę z światem...

Książka kierowana do młodszego odbiorcy. Reklamowe hasło o porównaniu do Pretchetta czy Tolkiena bardzo mylące. Dla mnie jako dorosłej osoby nie było w niej nic nowego (i z takiej też perspektywy ją oceniam). Humor był dla młodszej osoby, a fabuła nie miała niespotykanych zwrotów akcji czy jakiś niespotkanych nowości. Książkę czyta się dobrze i podejrzewam, że w podstawówce będzie miała bardzo pozytywny odbiór.

Książka kierowana do młodszego odbiorcy. Reklamowe hasło o porównaniu do Pretchetta czy Tolkiena bardzo mylące. Dla mnie jako dorosłej osoby nie było w niej nic nowego (i z takiej też perspektywy ją oceniam). Humor był dla młodszej osoby, a fabuła nie miała niespotykanych zwrotów akcji czy jakiś niespotkanych nowości. Książkę czyta się dobrze i podejrzewam, że w podstawówce...