to sie czyta tak jak sie słucha typków co dobrze im sie gada na discordzie więc stwierdzili że zrobią podcast - no tak średnio

to sie czyta tak jak sie słucha typków co dobrze im sie gada na discordzie więc stwierdzili że zrobią podcast - no tak średnio

Na początku można się mocno pogubić w tych wszystkich fantastyczno-magicznych określeniach teoretycznie niepasujących do tego typu postapo, ale po chwili czytania jednak coś "kliknęło" i bardzo przyjemnie się to czytało. Na bank sięgnę po kolejny tom przygód Sopla, czy też Śliskiego (zależnie od kręgu znajomości).

Na początku można się mocno pogubić w tych wszystkich fantastyczno-magicznych określeniach teoretycznie niepasujących do tego typu postapo, ale po chwili czytania jednak coś "kliknęło" i bardzo przyjemnie się to czytało. Na bank sięgnę po kolejny tom przygód Sopla, czy też Śliskiego (zależnie od kręgu znajomości).

Spodziewałam się czegoś lepszego. Następnej części na pewno nie przeczytam.

Spodziewałam się czegoś lepszego. Następnej części na pewno nie przeczytam.

Świetna fabuła z bardzo dobrym tłumaczeniem.
Narracja poprowadzona w sposób spójny i logiczny, bardzo odpowiadał mi podział: jeden dzień fabularny - jeden rozdział w książce.
Na minus - brak zbędnych/pobocznych wątków, przez co fabuła jest przewidywalna. Jeśli dany element został do niej wprowadzony - zostanie on wykorzystany i to w taki sposób, jak czytelnik może się spodziewać.

Świetna fabuła z bardzo dobrym tłumaczeniem.
Narracja poprowadzona w sposób spójny i logiczny, bardzo odpowiadał mi podział: jeden dzień fabularny - jeden rozdział w książce.
Na minus - brak zbędnych/pobocznych wątków, przez co fabuła jest przewidywalna. Jeśli dany element został do niej wprowadzony - zostanie on wykorzystany i to w taki sposób, jak czytelnik może się...

Mało jest książek, których nie jestem w stanie doczytać do końca. Paweł Kornew w szczególny sposób weryfikuje Soplem moją wytrwałość czytelnika. Nie doczytałem! Przemęczyłem się przez lwią część książki i poległem.

Tytułowy bohater to pozbawiony cech psychologicznych awanturnik, który jako narrator opisuje swoje poczynania. Głównie: awantury, chlanie, jedzenie, z kim i czym handlował. Powoduje to dłużyzny i nudę.

Dlaczego dwa a nie ewidentna pała z minusem! Za wstęp, początek jest dobry, wciąga. Pomysł na świat Pogranicza jest interesujący. Połączenie stalkera z wiedźminem wydaje się ciekawym zamiarem. Niestety wykonanie już nie.

W planach miałem przeczytanie całego cyklu. Jednak po przemęczeniu się przez tom otwierający. Moja ochota na lekturę książek o Pograniczu zamarzła na sopel.

Mało jest książek, których nie jestem w stanie doczytać do końca. Paweł Kornew w szczególny sposób weryfikuje Soplem moją wytrwałość czytelnika. Nie doczytałem! Przemęczyłem się przez lwią część książki i poległem.

Tytułowy bohater to pozbawiony cech psychologicznych awanturnik, który jako narrator opisuje swoje poczynania. Głównie: awantury, chlanie, jedzenie, z kim i...

Bardzo fajny klimat i styl pisania, ale ma wysoki próg wejścia: ciężko połapać się w fabule. Na dzień dobry mamy bardzo rozbudowany, nieznany świat i mnóstwo pomniejszych bohaterów. Wydaje mi się, że jest pozycja która zyskuje po drugim lub trzecim przeczytaniu, kiedy bardziej już to sobie poukładamy. Wahałam się między oceną 6 a 7 ale ostatecznie daję wyższą, bo jestem na tyle zaciekawiona że na pewno wrócę do przygód Sopla.

Bardzo fajny klimat i styl pisania, ale ma wysoki próg wejścia: ciężko połapać się w fabule. Na dzień dobry mamy bardzo rozbudowany, nieznany świat i mnóstwo pomniejszych bohaterów. Wydaje mi się, że jest pozycja która zyskuje po drugim lub trzecim przeczytaniu, kiedy bardziej już to sobie poukładamy. Wahałam się między oceną 6 a 7 ale ostatecznie daję wyższą, bo jestem na...

Jakby Wiedźmin w lekkim postapo z eliksirami i amuletami.

Jakby Wiedźmin w lekkim postapo z eliksirami i amuletami.

Taki Stalker (którego klimaty lubię) tylko z magią i artefaktami, mnie to nie pociągnęło i po kilkudziesięciu stronach porzuciłem, być może kiedyś do tego wrócę i dam drugą szansę.

Taki Stalker (którego klimaty lubię) tylko z magią i artefaktami, mnie to nie pociągnęło i po kilkudziesięciu stronach porzuciłem, być może kiedyś do tego wrócę i dam drugą szansę.

Akcja leci niczym seria z automatu, dużo politycznych analogii i bohater nie do zdarcia. Niby uwzględnione wszelkie kryteria dobrego fantasy, lecz być może poprzez piewszoosobową narrację książka jest bardzo "przegadana", co mocno mnie nużyło podczas lektury.

Akcja leci niczym seria z automatu, dużo politycznych analogii i bohater nie do zdarcia. Niby uwzględnione wszelkie kryteria dobrego fantasy, lecz być może poprzez piewszoosobową narrację książka jest bardzo "przegadana", co mocno mnie nużyło podczas lektury.

Mam już na koncie Czarne sny 1 i 2 tom, i 2 jednotomowe wydania z fabrycznej zony.
W książce poznajemy Sopla, klimat całej historii oraz miejsce jest sztos, coś nowego. Niestety za dużo chodzenia(nuda) nie jest to książka gdzie dzieje się non stop dużo akcji, nieoczekiwanych zwrotów , czy śmierci bohatera. Sprawdzę 2 tom, śliski i mam nadzieję że zachęci mnie do przeczytania kolejnych tomów o przygraniczu. Pozdro.

Mam już na koncie Czarne sny 1 i 2 tom, i 2 jednotomowe wydania z fabrycznej zony.
W książce poznajemy Sopla, klimat całej historii oraz miejsce jest sztos, coś nowego. Niestety za dużo chodzenia(nuda) nie jest to książka gdzie dzieje się non stop dużo akcji, nieoczekiwanych zwrotów , czy śmierci bohatera. Sprawdzę 2 tom, śliski i mam nadzieję że zachęci mnie do...