Spodziewałam się takiego trochę przedwojennego Pudelka, tylko bardziej krwawego. I chyba częściowo taką właśnie rolę miała spełniać onegdaj ta kompilacja. A jak się to czyta dzisiaj? Mi osobiście nasunęło się sporo gorzkich refleksji na temat ludzkiej kondycji, zniewolenia ludzi przez zabobon, łatwości, z jaką dopuszczano się zbrodni na często zupełnie niewinnych ludziach - tylko dlatego, że budzili czyjąś zazdrość, zawiść albo pożądanie...

Zbiorek ten zawiera kilkanaście relacji z historycznych procesów, głównie z XVII i XVIII wieku. Oprócz kilku postaci znanych (markiza de Brinvilliers czy Elżbieta Batory),występuje tu szereg prywatnych ofiar procesów o zabójstwa, podpalenia i przede wszystkim – o czary. Autor zaprezentował przykłady irracjonalnych nie raz oskarżeń i straszliwych kar, którym zostali poddani skazańcy. Łamanie kołem, miażdżenie kości, tortura wody, chłosta i wreszcie – palenie żywcem. Wszystkich tych zbrodni dokonywano w świetle prawa, w obecności duchowieństwa, które pewne było działania zgodnego z duchem religii, a także w obecności widowni, dla której męki skazańców były jedną z najważniejszych rozrywek.

Autor optymistycznie pisze o tym, że chociaż krwawa przeszłość jeszcze w nas pokutuje, to ludzkość dąży do „coraz jaśniejszych ideałów”. Czy jednak faktycznie tak jest? A może zmieniła się tylko forma uczestnictwa w makabrycznych widowiskach, a nie sama istota podniet, które ludźmi kierują?

Spodziewałam się takiego trochę przedwojennego Pudelka, tylko bardziej krwawego. I chyba częściowo taką właśnie rolę miała spełniać onegdaj ta kompilacja. A jak się to czyta dzisiaj? Mi osobiście nasunęło się sporo gorzkich refleksji na temat ludzkiej kondycji, zniewolenia ludzi przez zabobon, łatwości, z jaką dopuszczano się zbrodni na często zupełnie niewinnych ludziach -...