Zakończenie jakiego można się było spodziewać, dobrze spinające klamrą dotychczasowe wydarzenia.
Gdy ktoś czytał poprzednie tomy, to trzeci jest obowiązkowa.
Jak ktoś nie czytał jeszcze nic - warto sięgnąć bo jest to krótkie, lekkie i przyjemne.

Zakończenie jakiego można się było spodziewać, dobrze spinające klamrą dotychczasowe wydarzenia.
Gdy ktoś czytał poprzednie tomy, to trzeci jest obowiązkowa.
Jak ktoś nie czytał jeszcze nic - warto sięgnąć bo jest to krótkie, lekkie i przyjemne.

Niestety ale nie jest to najlepsze zakończenie serii. Lekkomyślność głównej bohaterki przechodziła już ludzkie pojęcie i aż sama miałam ochotę zamknąć książkę i przez jakiś czas do niej nie wracać. Relacja między głowni bohaterami także nie należała do moich ulubionych.
Było mało akcji, a do tego długo się rozkręcała. Tak naprawdę przez połowę się nudziłam, a jak zaczęło się dziać coś ciekawego to byłam tak zmęczona całością, że czytałam tylko po to by skończyć czytać. Mam wrażenie, że w tym tomie autorce najmniej udało się zaangażować w fabułę czytelnika.

Podsumowując całą serię, była poprawna, ale brakowało jej czegoś co pozwoliłoby jej zapaść w pamięci czytelników.

Niestety ale nie jest to najlepsze zakończenie serii. Lekkomyślność głównej bohaterki przechodziła już ludzkie pojęcie i aż sama miałam ochotę zamknąć książkę i przez jakiś czas do niej nie wracać. Relacja między głowni bohaterami także nie należała do moich ulubionych.
Było mało akcji, a do tego długo się rozkręcała. Tak naprawdę przez połowę się nudziłam, a jak zaczęło...

Jak zwykle musze dodac, ze okladki nadal niesamowicie zachwycaja. Zaczynam od tego, bo zasadniczo styl i wykonanie okladek jest o wiele lepsze niz sama fabula ksiazek.
Przyznaje jednak, ze ‘Arcymag’, jako juz trzecia ksiazka w serii, wyroznia sie duza roznica w porownaniu z pierszym i drugim tomem.
Glowna bohaterka jest bardziej zywiolowa, sprytniejsza, konsekwetna. Nie irytuje tak bardzo jak wczesniej, jednak ta dziwna milosc jej i jej mentora wydaje sie byc movno wymuszona i wprawiala mnie w dziwne zaklopotanie.

Z pewnoscia oryginalnosci tutaj nie brakuje - uwazam, ze trzeba wyrozniac sie mocna odwaga zabierajac sie za fantasy z zupelnie innej strony, zwlaszcza, ze w dzisiejszych czasach w ksiazkach o tej tematyce widzielismy chyba juz wszystko. Koncepcja tak unikalnej magii byla wlasnie tym, co porwalo mnie czytajac opis pierwszej ksiazki i bylem bardzo podekscytowany pomyslem poznania jej. Jednak ubolewałem, gdy po przeczytaniu dwoch pierwszych czesci bylem po prostu znudzony. ‘Arcymag’ jest zdecydowanie perełka jesli chodzi o trzy pierwsze czesci serii, glownie chyba przez emocjonalna i magiczna ewolucja Ceony, ktora przeksztalcila ja w glowna bohaterke ksiazki jaka chcialem poznac juz w ‘Papierowym Magu’.

Jak zwykle musze dodac, ze okladki nadal niesamowicie zachwycaja. Zaczynam od tego, bo zasadniczo styl i wykonanie okladek jest o wiele lepsze niz sama fabula ksiazek.
Przyznaje jednak, ze ‘Arcymag’, jako juz trzecia ksiazka w serii, wyroznia sie duza roznica w porownaniu z pierszym i drugim tomem.
Glowna bohaterka jest bardziej zywiolowa, sprytniejsza, konsekwetna. Nie...

Podobnie jak tom drugi, tak i ten mnie nie zachwycił. Ceony irytowała, przede wszystkim tym, że zdaje się nie potrafić usłuchać absolutnie żadnego polecenia. I rzadko robi to, co do niej należy, skupiając się na tym, co sama uważa za słuszne. Męczył też biało-czarny podział bohaterów, za mało w ich osobowościach i postawach było niuansów. Fabuła miejscami była interesująca, ale nie wciągała aż tak, jak w tomie pierwszym. Dalej robił wrażenie pomysł autorki na to, jak działa magia i co dzięki niej można osiągnąć, ale to niestety za mało, żeby zrównoważyć wymienione wyżej wady.

Podobnie jak tom drugi, tak i ten mnie nie zachwycił. Ceony irytowała, przede wszystkim tym, że zdaje się nie potrafić usłuchać absolutnie żadnego polecenia. I rzadko robi to, co do niej należy, skupiając się na tym, co sama uważa za słuszne. Męczył też biało-czarny podział bohaterów, za mało w ich osobowościach i postawach było niuansów. Fabuła miejscami była interesująca,...

Niby jeszcze jest jeden tom, ale jednak jest to pewnego rodzaju finał i ostateczna konfrontacja.

Sam pomysł wysłania Ceony do innego papierowego maga praz jego realizacja były bardzo udane. Pojawiły się postaci, które znacznie urozmaiciły historie. Mamy nawet zgreda i nie wiedziałam, że ta seria potrzebowała takiej postaci. Ciekawie obserwowało się jej interakcje z innym papierowym magiem.

Niestety problem z Ceony w tym tomie dalej nie zniknął. Główna bohaterka dalej nie uczy się na błędach i chce robić wszystko sama, nie myśląc o konsekwencjach. Jest stanowczo zbyt pewna siebie i nie okazuje innym szacunku, będąc w przekonaniu, że jej poniekąd należy się więcej. W każdym razie ja tak to odebrałam. Mam wrażenie, że ona przez ten cały czas uważa się za lepszą od innych.

Ogólnie jest to przyjemna seria i miło można spędzić przy niej czas. Jestem ciekawa i trochę też się obawiam, co będzie w "Plastikowym magu", bo jestem zdania, że ta historia powinna już się zakończyć i nie potrzebuje niczego więcej.

Niby jeszcze jest jeden tom, ale jednak jest to pewnego rodzaju finał i ostateczna konfrontacja.

Sam pomysł wysłania Ceony do innego papierowego maga praz jego realizacja były bardzo udane. Pojawiły się postaci, które znacznie urozmaiciły historie. Mamy nawet zgreda i nie wiedziałam, że ta seria potrzebowała takiej postaci. Ciekawie obserwowało się jej interakcje z innym...

A gdybym Ci powiedziała, że jest sposób na nieograniczenie się względem jednej dziedziny magii?

Ceony jako jedna z niewielu zna sekret łączenia się z każdym materiałem. Po ucieczce z więzienia groźnego Wycinacza postanawia przygotować się na każdą ewentualność. Z drobiazgów znalezionych w domu swojego mentora tworzy naszyjnik, z pomocą którego szybko będzie w stanie zmienić rodzaj magii, którym chce się posługiwać.

W tym samym czasie, by uniknąć posądzenia Emery'ego o stronniczość podczas egzaminu na maga, zostaje odesłana do innego Składacza. To pod jego okiem przygotuje się do czekających na nią zadań.

Choć nauka może pójść jej ciężko, gdy jednocześnie będzie tropić mordercę.

"Arcymag" Charlie N. Holmberg to bardzo fajne zakończenie cyklu poświęconemu Ceony Twill i magowi Emeremu. Widać jak postacie zmieniają się w każdym kolejnym tomie, bogatsze o doświadczenia, które nabyli po drodze.

Tak jak poprzednie części, tak i tę czytało mi się naprawdę przyjemnie. Akcja wciąga, postacie intrygują, a to co obudziło się między Ceony, a Emerym w końcu znajdzie swój finał. Choć nie oszukujemy się, wiedziałam jakie będzie zakończenie już od pierwszego tomu 🤭

Jeżeli macie ochotę na odrobinę magii to bardzo zachęcam do sięgnięcia po ten cykl.

Pozwólcie się porwać w ten ciekawy świat!

A gdybym Ci powiedziała, że jest sposób na nieograniczenie się względem jednej dziedziny magii?

Ceony jako jedna z niewielu zna sekret łączenia się z każdym materiałem. Po ucieczce z więzienia groźnego Wycinacza postanawia przygotować się na każdą ewentualność. Z drobiazgów znalezionych w domu swojego mentora tworzy naszyjnik, z pomocą którego szybko będzie w stanie...

Kolejny tom za mną! I cieszę się, że wyraźnie autorka pracuje nad sobą i stara się poprawić stare błędy. Już w tym tomie nieszczęsna lodówka, której też się czepiałam, jest magicznym urządzeniem, tempo akcji jest znacznie bardziej wyważone... Nadal jest oczywiście czego się przyczepić, jak choćby tego, że Ceony trafia na tropy w sposób, w który Departament Kryminalny powinien zastosować w pierwszej kolejności albo tego, że jak zwykle postaci negatywne są płaskie i przerysowane. Wszystko jednak wynagradza jak zwykle ciekawa, wartka akcja i ujmujący bohaterowie. Cieszę się, że mimo rozwoju wątku romantycznego autorka nie popada w patos albo nadmierną ckliwość.

Kolejny tom za mną! I cieszę się, że wyraźnie autorka pracuje nad sobą i stara się poprawić stare błędy. Już w tym tomie nieszczęsna lodówka, której też się czepiałam, jest magicznym urządzeniem, tempo akcji jest znacznie bardziej wyważone... Nadal jest oczywiście czego się przyczepić, jak choćby tego, że Ceony trafia na tropy w sposób, w który Departament Kryminalny...

Po przeczytaniu trzeciego tomu przygód Ceony naszła mnie refleksja, że autorka nie w pełni wykorzystuje swój potencjał.
Do czego zmierzam - książki czyta się bardzo przyjemnie, nawet komuś, kto wyszedł już z przedziału wiekowego grupy adresatów. Jednakże, pozostaje po tych lekturach uczucie niedosytu. Wielka szkoda, że nie poznajemy szkoły Tagis Praff od podszewki, że poza Aviosky, Thane'em i Bailey'em nie znamy innych nauczycieli, że tak niewiele wiadomo o współistnieniu magów ze zwykłymi śmiertelnikami, że poza magią Papieru i Wycinania niewiele wiadomo o innych, itp itd. Mam nadzieję, że kolejne części w znacznym stopniu przybliżą nam uniwersum magii tworzywa.

Po przeczytaniu trzeciego tomu przygód Ceony naszła mnie refleksja, że autorka nie w pełni wykorzystuje swój potencjał.
Do czego zmierzam - książki czyta się bardzo przyjemnie, nawet komuś, kto wyszedł już z przedziału wiekowego grupy adresatów. Jednakże, pozostaje po tych lekturach uczucie niedosytu. Wielka szkoda, że nie poznajemy szkoły Tagis Praff od podszewki, że poza...

Trzeci tom trylogii "Papierowy mag" już za mną.
🪞 W tym tomie Ceony, która jest już na ostatniej prostej do swojego egzaminu końcowego na maga, co tym samym zbliza ją do zakończenia praktyki u Maga Thane'a coraz częściej pozwala sobie na myśli o wspólnej przyszłości swojej i Emery'ego.
Zanim jednak do tego dojdzie musi pokonać kolejne przeszkody - Praktykę u innego Mistrza, który otwarcie gardzi Thane'em, a także konfrontację z najgroźniejszym z dotychczasowych wrogów.
W ostatnim tomie dostaliśmy w końcu wspólną konfrontację Ceony i Emery'ego z wrogiem - główna bohaterka po raz pierwszy miała więc wsparcie i nie musiała dźwigać losów całego świata jedynie na swoich barkach 😅
💥 Ten tom również bardzo mi się podobał: mnóstwo akcji, ciekawi nowi bohaterowie i rozwinięcie relacji romantycznej Ceony i Thane'a.
Wątek romantyczny w tej trylogii jest naprawdę delikatny, subtelny i uroczy ☺.
👩🏻‍🎓 Całą serię skończyłam w mniej niż tydzień, napisana jest naprawdę w przyjemny sposób, przez co czyta się ją błyskawicznie.

Trzeci tom trylogii "Papierowy mag" już za mną.
🪞 W tym tomie Ceony, która jest już na ostatniej prostej do swojego egzaminu końcowego na maga, co tym samym zbliza ją do zakończenia praktyki u Maga Thane'a coraz częściej pozwala sobie na myśli o wspólnej przyszłości swojej i Emery'ego.
Zanim jednak do tego dojdzie musi pokonać kolejne przeszkody - Praktykę u innego...

Jak dla mnie najlepszą z serii, a mogłoby być jeszcze lepiej, gdyby autorka bardziej rozbudowała książkę i rozwinęła postacie - szczególny potencjał miała postać Pritta. Jednak jak można przeczytać w podziękowaniach narodziny dziecka przyspieszyły koniec powieści i to chyba efekt. Ceony mi odpowiada, właśnie dlatego że nie jest posłuszna i robi to co wymyśli, nawet jeśli to ma opłakane skutki.

Jak dla mnie najlepszą z serii, a mogłoby być jeszcze lepiej, gdyby autorka bardziej rozbudowała książkę i rozwinęła postacie - szczególny potencjał miała postać Pritta. Jednak jak można przeczytać w podziękowaniach narodziny dziecka przyspieszyły koniec powieści i to chyba efekt. Ceony mi odpowiada, właśnie dlatego że nie jest posłuszna i robi to co wymyśli, nawet jeśli to...