Rok próby

Przez znaczną część książki czegoś mi w niej brakowało... Ogromny potencjał, ale temat został niesamowicie płytko przedstawiony. Bardzo mnie to drażniło. Nie wiem czy to zmiana mojego podejścia, czy naprawdę końcówka była lepsza, ale zaintrygowała mnie na tyle, że podnoszę gwiazdkę i czekam na kolejny tom, tym razem mam nadzieję, że historia zostanie dopieszczona.

Przez znaczną część książki czegoś mi w niej brakowało... Ogromny potencjał, ale temat został niesamowicie płytko przedstawiony. Bardzo mnie to drażniło. Nie wiem czy to zmiana mojego podejścia, czy naprawdę końcówka była lepsza, ale zaintrygowała mnie na tyle, że podnoszę gwiazdkę i czekam na kolejny tom, tym razem mam nadzieję, że historia zostanie dopieszczona.

Pokaż mimo to

Autorka w cudownie buduje napięcie, realistyczny sposób przedstawia mrok czający się w człowieku. Dobrze ukazuje też siłę tłumu i perswazji. Książka jest z jednej strony bardzo wciągająca, a z drugiej strony mam wrażenie, że czytam ją poraz kolejny. Czuć w niej nie tylko inspiracje z "Opowieści podręcznej", ale też z "igrzysk śmierci", co wręcz irytowało mnie podczas czytania.

Samą ksiązke polecam zwłaszcza młodzieży i młodym dorosłym, że względu na brutalność oraz ważne motywy do refleksji.

Autorka w cudownie buduje napięcie, realistyczny sposób przedstawia mrok czający się w człowieku. Dobrze ukazuje też siłę tłumu i perswazji. Książka jest z jednej strony bardzo wciągająca, a z drugiej strony mam wrażenie, że czytam ją poraz kolejny. Czuć w niej nie tylko inspiracje z "Opowieści podręcznej", ale też z "igrzysk śmierci", co wręcz irytowało mnie podczas...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Rok próby - książka, którą przeczytałam z polecenia @filizankazmieta i dziękuję ci za to, że tak bardzo ją polecałaś, bo to dzięki tobie właśnie teraz się nią zachwycam. Świat, postacie no wow, jestem pod wrażeniem. Podczas jej czytania, miałam wrażenie jakbym znała tą historię zanim sięgnęłam po książkę, jednak nie były tu rzeczy, które nawet mnie zdziwiły. Styl pisania to jest cudo. Myślę, że ta książka trafi do mojej topki najlepszych książek młodzieżowych, tak dobrze przeczytałeś. Podczas jej czytania miałam bardzo dziwne skojarzenie z Igrzyskami śmierci, nie wiem dlaczego. Ja pierwszą część bardzo lubię, ale jak dla mnie reszta to... A Rok próby to dla mnie 3x bardziej ulepszona wersja Igrzysk śmierci.

Rok próby to jedna z książek które wywarły na mnie dość dużo emocji, nie jest idealna, ale jednak bliska mojemu sercu. Ja na pewno będę polecać 8/10 kocham

Opis:
O tym się nie rozmawia… To zabronione.
W hrabstwie Garner wszystkie szesnastoletnie dziewczyny muszą na rok opuścić rodzinną osadę. Ponoć ich tajemnicza moc odbiera rozum mężczyznom, a kobiety doprowadza do szału zazdrości… W dziczy mają się wyzbyć owej magii, by powrócić do domu jako czyste i gotowe do małżeństwa. Tyle że nie każda zdoła przeżyć…
Tierney James już niedługo sama pozna całą prawdę o roku próby. Będzie musiała stawić czoła bezwzględnej naturze i brutalnym kłusownikom czyhającym w lesie. przede wszystkim demonom, które czają się w mrokach dziewczęcych dusz…

Rok próby - książka, którą przeczytałam z polecenia @filizankazmieta i dziękuję ci za to, że tak bardzo ją polecałaś, bo to dzięki tobie właśnie teraz się nią zachwycam. Świat, postacie no wow, jestem pod wrażeniem. Podczas jej czytania, miałam wrażenie jakbym znała tą historię zanim sięgnęłam po książkę, jednak nie były tu rzeczy, które nawet mnie zdziwiły. Styl pisania to...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Kiedy dziewczęta osiągają wiek szesnastu lat, budzi się w nich tajemnicza moc, która odbiera mężczyznom rozum, a kobiety wprawia w szał zazdrości. Dlatego każda szesnastolatka musi na rok opuścić osadę, by pozbyć się grzesznej magii i powrócić oczyszczona i gotowa do pokornego pełnienia swojej roli.

Nikt nie chce mówić o tym, co dzieje się podczas roku próby. Wiadomo jednak, że dziewczyny wracają odmienione, zniszczone i złamane. To znaczy te, które w ogóle wracają... Tierney niedługo przekona się na własnej skórze, jakie niebezpieczeństwa czyhają na nastolatki poza bramami miasta. Właśnie zaczyna się jej rok próby.

Do książki usiadłam "tylko na chwilę" przed snem, żeby sprawdzić, czy mi się spodoba. Po pierwszych pięćdziesięciu stronach nie wiedziałam jeszcze, co o niej myśleć, więc postanowiłam przeczytać kolejne pięćdziesiąt. Ostatecznie skończyłam ją o 5 nad ranem... Jaka ta historia jest wciągająca! Gdy już oplecie Was jej mroczny, przytłaczający klimat, nie będziecie w stanie się wyswobodzić, a gdy zagłębicie się w zaskakującą, nieoczywistą fabułę, będziecie musieli poznać wszystkie skryte w niej tajemnice. Ostrzegam - nie zabierajcie się za czytanie "Roku próby" na chwilę przed spaniem!

Początek może wydawać się trochę toporny. Styl pisania Liggett jest taki zdystansowany, momentami bezosobowy, i zdecydowanie trzeba się do niego przyzwyczaić, a przeskoki w akcji i nowe podrozdziały, które zaczynają się bez żadnego ostrzeżenia, mogą sprawiać pewne trudności. Jednak z czasem przestaje nam to przeszkadzać - nietypowy styl autorki się nie zmienia, natomiast dociera do nas, że tak naprawdę idealnie pasuje do tej historii, do dezorientacji i niepokoju, które towarzyszą nam na każdym kroku (albo raczej na każdej stronie).

Klimat powieści i to, w jaki sposób autorka go buduje, jest jednym z najlepszych aspektów "Roku próby". Liggett serwuje nam wiele świetnie przemyślanych motywów, misternie opracowaną konstrukcję i funkcjonowanie społeczeństwa, okrutne prawa, przerażających kłusowników, obrzędy i tajemnicę, którą owiany jest rok próby. Mimo, że książka została skierowana do młodzieży, jest również zaskakująco brutalna. Sama nie uważam tego za minus, wręcz przeciwnie - dzięki temu przesłanie historii staje się jeszcze bardziej dosadne, jednak niektórym ten fakt może się nie spodobać.

Tierney szybko zdobywa naszą sympatię, dlatego z zapartym tchem obserwujemy jej losy w okrutnym świecie, w którym musi się odnaleźć. Jednak autorka nie poprzestała jedynie na ciekawej kreacji głównej bohaterki. Wszystkie postaci w powieści zostały rozpisane niesamowicie sugestywnie, przekonująco i realistycznie (nawet jeśli ich zachowanie jest szokujące lub przerażające... a może szczególnie wtedy).

"Rok próby" jest promowany jako młodzieżowa odsłona "Opowieści podręcznej". I faktycznie - kobiety są tutaj traktowane w równie oburzający sposób, zdegradowane do pokornych służek mężczyzn, którzy sprawują niepodzielną władzę w hrabstwie Garner. Wydźwięk i klimat powieści są pod pewnymi względami podobne, jednak sama fabuła i wykreowany świat wyglądają zupełnie inaczej. Liggett stworzyła naprawdę fascynującą i ciekawą historię, czerpiąc ze znanych powieści, ale ostatecznie tworząc coś zupełnie nowego, wyjątkowego, poruszającego i zapadającego w pamięć.

Kiedy dziewczęta osiągają wiek szesnastu lat, budzi się w nich tajemnicza moc, która odbiera mężczyznom rozum, a kobiety wprawia w szał zazdrości. Dlatego każda szesnastolatka musi na rok opuścić osadę, by pozbyć się grzesznej magii i powrócić oczyszczona i gotowa do pokornego pełnienia swojej roli.

Nikt nie chce mówić o tym, co dzieje się podczas roku próby. Wiadomo...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Dla mnie „Rok próby” to było przeżycie czytelnicze. Dawno nie czytałam tak przerażającej, smutnej, wstrząsającej i pięknej. To jest coś, co wdarło mi się do serca i pozostanie tak na bardzo długo, o ile nie na zawsze. Zacznę jednak od początku – nie od fabuły, bo opis można przeczytać w Internecie, ale od wymienienia głównych motywów, które tu spotkacie. Przede wszystkim brak równości, patriarchat, brak praw dla kobiet, przymus, a także wygnanie, przetrwanie, magia (lub jej brak), spiski, zemsta, złość, miłość, przyjaźń, jedność, wolność i próba buntu. Niejako nakreśliłam Wam, o czym jest powieść, ale teraz postaram się zachęcić Was do jej przeczytania. Autorka zbudowała świat, w którym nikt nie chciałby mieszkać. Pokazuje jak skrajności mogą zepsuć spokój i poczucie bezpieczeństwa; ostrzega. Przekazuje czytelnikom, że zjednoczenie jest kluczowe i sama jednostka nie ma siły przebicia. Tytułowy rok próby jest okropnym przeżyciem zarówno dla dziewczyn z książki, jak i czytelników. Ja byłam bardzo zaangażowana i cały czas bałam się o to, co stanie się na następnej stronie. Oczywiście wiele rzeczy jest wprost nie do przewidzenia i autorce udało się niejednokrotnie mnie zaskoczyć. Nieraz w serce została mi tchnięta nadzieja, a chwilę później autorka mi jest zgniotła i rozerwała na części. Do tej pory nie mogę pogodzić się z tym, jak skończył się wątek Rykera (kto czytał, te wie). Natomiast zakończenie całej książki zgniotło mnie jeszcze bardziej i zostawiło z uczuciem, że nic już nie będzie takie samo. Oczywiście polecam Wam tę książkę z całego serca – proszę, przeczytajcie ją i pokochajcie jak ja <3.

Dla mnie „Rok próby” to było przeżycie czytelnicze. Dawno nie czytałam tak przerażającej, smutnej, wstrząsającej i pięknej. To jest coś, co wdarło mi się do serca i pozostanie tak na bardzo długo, o ile nie na zawsze. Zacznę jednak od początku – nie od fabuły, bo opis można przeczytać w Internecie, ale od wymienienia głównych motywów, które tu spotkacie. Przede wszystkim...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

W tym miejsce każda kobieta jest oznaczona. W tym mieście każda kobieta musi przestrzegać zasad, inaczej czeka je śmierć. W tym mieście każda kobieta musi przejść rok próby.
Co roku zbierają się mieszkańcy, by przywitać ocalałe dziewczyny z roku próby i pożegnać kolejny rocznik. Wybrane szesnastolatki najpierw dostają miano czyjejś żony, a później wszystkie wyruszają w dzicz w walkę o przetrwanie.
"Rok próby" to młodzieżowa odsłona "Opowieści podręcznej". Nie lada gratka również dla miłośników "Igrzysk Śmierci". I choć pomysł mi się podobał, całość nie do końca mnie usatysfakcjonowała.
Tę książkę się pochłania. Naprawdę. Chce się więcej. Liczyłam jednak na wybuchy akcji. Oprócz kilku brutalnych incydentów miałam wrażenie, że tym dziewczynom wystarczyło po prostu w spokoju siedzieć w osadzie i nie zwariować. Chyba niepotrzebnie nastawiłam się na coś innego...
Podobał mi się wątek przebaczenia, walki o przetrwanie dla sióstr i zakazanej miłości. Ta ostatnia jednak pojawiła się tak nagle, że wydaje się oderwana od całości. Na koniec znów pojawiło się rozczarowanie, ponieważ liczyłam na solidny bunt, jednak samo zakończenie pozwala czytelnikowi na własne dopowiedzenie sobie swojej własnej historii.
Sądzę nawet, że wolałabym rozszerzyć tę opowieść na dwa tomy, by bardziej rozbudować wątek przemiany uczestniczek roku próby oraz tej miłości.
Z dobrej książki, przez tych kilka mankamentów, stał się średniak, choć nie zmienia to faktu, że jest książką wartościową.

W tym miejsce każda kobieta jest oznaczona. W tym mieście każda kobieta musi przestrzegać zasad, inaczej czeka je śmierć. W tym mieście każda kobieta musi przejść rok próby.
Co roku zbierają się mieszkańcy, by przywitać ocalałe dziewczyny z roku próby i pożegnać kolejny rocznik. Wybrane szesnastolatki najpierw dostają miano czyjejś żony, a później wszystkie wyruszają w...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Gdybym miała opisać tę książkę w trzech słowach, to brzmiałyby one tak: mroczna, brutalna i zachwycająca.

W hrabstwie Garner rok próby jest owiany wszelką tajemnicą. Żadna dziewczyna nim go nie przejdzie, to nie ma pojęcia, co ją tam czeka. Jednak Tierney James od małego pragnie poznać prawdę na temat wyzwania, jakie ją czeka. Kiedy w końcu przychodzi na nią kolej, potrafi więcej niż niektóre dziewczyny, jest bardziej ogarnięta... ale czy to wystarczy, aby wyzbyła się swojej magii i wróciła po roku do domu? Czy dziewczyna będzie potrafiła stawić czoło wyzwaniom, jakie ją czekają? Czy uda jej się wyjść bez szwanku? Powiem tylko tyle... że dużo będzie się działo.

Dlatego też uważam, że warto sięgnąć po tę książkę. Ten cały mroczny klimacik, ta brutalność i niemożliwość przewidzenia tego, co będzie na kolejnej stronie sprawiła, że zakochałam się w tej powieści. Jest bardzo podobna do ,,Opowieści Podręcznej" Margaret Atwood. Jednak mimo wszystko mam wrażenie, że ,,Rok Próby" czasami bardziej dosadnie pokazuje pewne kwestie, które bardziej poruszał serial na podstawie książki pani Atwood. I to naprawdę robi robotę i to wielką. 

Bo wiecie... w świecie, gdzie kobieta nie może śnić, nucić pod nosem ani modlić się w ciszy jest bardzo źle. Bo mężczyźni wszystko kontrolują, a płeć przeciwna jest sprowadzona do roli posłusznej istotki... no brak mi słów. Ale takie książki są potrzebne, a jeśli wszystko jest tak dobrze ujęte jak w tej czy jak wyżej wymienionej ,,Opowieści Podręcznej" to jeszcze bardziej trafiają do czytelnika i go uświadamiają, jak mamy w tym momencie dobrze w obecnym świecie (oczywiście w naszym regionie. W niektórych dalej kobiety są "niżej" niż mężczyźni). 

Ogólnie tak pokrótce, żeby nie zdradzić za dużo, to ta książka jest taka dobra nie tylko dzięki tematyce i fabule, ale i dzięki charyzmatycznym postaciom. Zwłaszcza Tierney jest mega dobrą postacią. Żywą, która na kartach książki zmienia się bardzo drastycznie. Otwiera oczy.

Niestety muszę coś zarzucić tej książce. Końcówkę. Mam wrażenie, że ona nie jest dokończona. Brakuje mi tam czegoś. Jakiegoś takiego ładnego zwieńczenia, bo to, co dostaliśmy na samym końcu... nie pasuje mi aż tak do tej książki, ale to tylko moje zdanie.

,,Rok próby" dostaje ode mnie 8/10. 

Gdybym miała opisać tę książkę w trzech słowach, to brzmiałyby one tak: mroczna, brutalna i zachwycająca.

W hrabstwie Garner rok próby jest owiany wszelką tajemnicą. Żadna dziewczyna nim go nie przejdzie, to nie ma pojęcia, co ją tam czeka. Jednak Tierney James od małego pragnie poznać prawdę na temat wyzwania, jakie ją czeka. Kiedy w końcu przychodzi na nią kolej, potrafi...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

„Rok próby” Kim Liggett to książka, która myślałam, że spodoba mi się o wiele bardziej. Pomysł na nią był całkiem intrygujący. W końcu wszystkie szesnastoletnie dziewczyny spędzają cały rok z dala od swoich najbliższych, aby pozbyć się magii, która się jeszcze nie ujawniła, a która ma wpływ na inne osoby, a w szczególności na mężczyzn. Od lat dziewczyny musiały przechodzić takie próby, ale niestety wiele z nich już nigdy nie wróciło do swoich rodzin.

Niestety muszę przyznać, że pierwsza połowa tej powieści mnie wymęczyła i myślałam, że nie dotrwam do jej końca. Za dużo pojawiło się tu opisów i przemyśleń, które mnie jakoś szczególnie nie interesowały. Jednak najgorsze to były te bohaterki, które wraz z Tierney musiały wspólnie przetrwać cały rok. Niektóre z nic bardzo mi działały na nerwy i taki też był zamysł autorki, ale źle się to czytało.

Natomiast drugą połowę lepiej wspominam. Pojawiła się tu pewna postać, przez co wydarzenia były odrobinę ciekawsze. Poza tym było więcej dialogów, a mniej nieznośnych dziewczyn, o których nie dało się już czytać. Chociaż ja nie kupiłam tego całego wątku miłosnego i tej ich wielkiej miłości. To wydało mi się niezwykle mało realne i ja naprawdę nie wiem, kiedy do tego doszło.

Nie spodobała mi się ta książka, która miała być o sile kobiet i o tym, że same potrafią sobie poradzić w każdej sytuacji. Ja tu tego nie dostrzegłam. Chociaż można tu z pewnością dostrzec dominację mężczyzn nad kobietami. Poza tym ogólnie książka była nudna, pozbawiona akcji, przewidywalna, z mało realnym wątkiem miłosnym, a główni bohaterowie strasznie mnie drażnili. Zakończenie faktycznie całkiem zaskakujące, ale chyba i tak nie jestem do końca usatysfakcjonowana wydarzeniami z tej powieści. Tak szczerze mówiąc, ledwo doczytałam ją do końca.

♥ Julia

„Rok próby” Kim Liggett to książka, która myślałam, że spodoba mi się o wiele bardziej. Pomysł na nią był całkiem intrygujący. W końcu wszystkie szesnastoletnie dziewczyny spędzają cały rok z dala od swoich najbliższych, aby pozbyć się magii, która się jeszcze nie ujawniła, a która ma wpływ na inne osoby, a w szczególności na mężczyzn. Od lat dziewczyny musiały przechodzić...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

'𝘼 𝙥𝙚𝙧𝙨𝙤𝙣 𝙞𝙨 𝙢𝙖𝙙𝙚 𝙪𝙥 𝙤𝙛 𝙖𝙡𝙡 𝙩𝙝𝙚 𝙡𝙞𝙩𝙩𝙡𝙚 𝙘𝙝𝙤𝙞𝙘𝙚𝙨 𝙩𝙝𝙚𝙮 𝙢𝙖𝙠𝙚 𝙞𝙣 𝙡𝙞𝙛𝙚. 𝙏𝙝𝙚 𝙘𝙝𝙤𝙞𝙘𝙚𝙨 𝙣𝙤 𝙤𝙣𝙚 𝙚𝙫𝙚𝙧 𝙨𝙚𝙚𝙨.'

🌼 Hrabstwo Garner. Szesnastoletnie dziewczęta muszą opuścić swoje domy na okrągły rok. Ponoć ich tajemnicza moc, kobieca magia, odbiera rozum mężczyznom, a starsze kobiety doprowadza do szału zazdrości.
W kompletnej dziczy mają się wyzbyć owej magii, by powrócić do domu jako czyste i gotowe do małżeństwa bądź ciężkiej pracy na rzecz społeczeństwa.
Jednak żadna dziewczyna nie ma gwarancji na powrót w rodzinne strony...

🌼 Dziwne to trochę było🤷🏻‍♀️ Faktycznie ma w sobie elementy zainspirowane 'Opowieścią podręcznej', ale nie nazwałabym tego młodzieżową wersją wcześniej wspomnianej książki. Można doszukać się też nawiązań do Igrzysk Śmierci czy serii Niezgodna.

🌼To fantastyka, która chce być czymś więcej, lecz wyszło to z marnym skutkiem. Nie mówię, że to zła książka czy że nie daje impulsu do głębszych przemyśleń, jednak mnie nie zauroczyła.

🌼Główna bohaterka, Tierney James, to dość specyficzna bohaterka. Trudno było mi ją polubić, a poznawanie historii z jej perspektywy nie ułatwiało czytania.
Ciekawie śledziło się jej zmianę zachowania i dostosowanie się do panujących warunków, lecz niektóre przemyślenia Tierney niezmiernie mnie irytowały.
Na plus - w niektórych scenach można było zauważyć jak działa mechanizm psychologii tłumu.

🌼Trudno było mi się wkręcić w fabułę, później już jakoś to poszło. Na szczęście ma tylko nieco ponad 300 stron, albo i na nieszczęście.
Dużo wątków pobocznych pozostało niedopowiedzianych lub pominiętych.

🌼Mimo wszystko, nie było to bardzo złe, ale rewelacyjne też nie.
Symbolika kwiatów na duży plus. To te fragmenty były szczególnie interesujące. Dobrym pomysłem był by mały słowniczek lub rozpisanie tej symboliki na końcu książki. Coś w stylu krótkiego poradnika dla dociekliwych autorstwa Polkowskiego, gdzie w każdym tomie Harry’ego Pottera tłumacz wyjaśniał niektóre pojęcia.

'𝘼 𝙥𝙚𝙧𝙨𝙤𝙣 𝙞𝙨 𝙢𝙖𝙙𝙚 𝙪𝙥 𝙤𝙛 𝙖𝙡𝙡 𝙩𝙝𝙚 𝙡𝙞𝙩𝙩𝙡𝙚 𝙘𝙝𝙤𝙞𝙘𝙚𝙨 𝙩𝙝𝙚𝙮 𝙢𝙖𝙠𝙚 𝙞𝙣 𝙡𝙞𝙛𝙚. 𝙏𝙝𝙚 𝙘𝙝𝙤𝙞𝙘𝙚𝙨 𝙣𝙤 𝙤𝙣𝙚 𝙚𝙫𝙚𝙧 𝙨𝙚𝙚𝙨.'

🌼 Hrabstwo Garner. Szesnastoletnie dziewczęta muszą opuścić swoje domy na okrągły rok. Ponoć ich tajemnicza moc, kobieca magia, odbiera rozum mężczyznom, a starsze kobiety doprowadza do szału zazdrości.
W kompletnej dziczy mają się wyzbyć owej magii, by powrócić do domu jako...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zaintrygowana opisem sięgnęłam po książkę i co to była za lektura.

Główna bohaterka Tierny, to dziewczyna twardo stąpająca po ziemi, zaradna i pomysłowa. Chociaż ma również chwile zwątpienia oraz potrafi być ślepa na niektóre sprawy. Dzięki czemu wydawała się bardziej realna i szło ją przez to polubić. Każdy z bohaterów nie jest także do końca czarny bądź biały. Morderca ma dobre serca, a przyjaciel okazuje się zdrajcą. To złożoność tych postaci jest silną stroną tej książki.

Podobało mi się to, że autorka nie idzie utartymi schematami, przez co lektura potrafi zaskoczyć. Jest także momentami brutalna. Pojawia się tutaj również romans, ale nie jest on motywem przewodnim tej książki. Jest on delikatnie zarysowany, przez co mi się podobał. Kim Liggett wykreowała niezwykle wiarygodny świat, w którym kobiety nie mają praw, są traktowane jak rzecz, a za drobne przewinienia niezwykle brutalnie karane. To opowieść o przetrwaniu, sile i determinacji.

"Rok próby" bez wątpienia pod sam koniec złamał mi serce.

Zaintrygowana opisem sięgnęłam po książkę i co to była za lektura.

Główna bohaterka Tierny, to dziewczyna twardo stąpająca po ziemi, zaradna i pomysłowa. Chociaż ma również chwile zwątpienia oraz potrafi być ślepa na niektóre sprawy. Dzięki czemu wydawała się bardziej realna i szło ją przez to polubić. Każdy z bohaterów nie jest także do końca czarny bądź biały. Morderca...

więcej

mniej

Pokaż mimo to