3 lata bycia wieszakiem.

Taka kara została zesłana na maga Raula, który w tym doświadczeniu utracił całą godność i magiczną moc.

Pomysł niczym z kart Pratchetta. Do tego część fabuły opowiadana jest z perspektywy niezdarnego i lękliwego służącego. Więc jeżeli lubicie Pratchetta... To możecie się zawieść. A jak nie lubicie to też.

Opisy mało obrazowe. Bohaterowie stylizowani na skomplikowanych, a tak naprawdę płytcy. Więcej jest tu prób pokazania czegoś, niż rzeczywistej akcji. Opisy lakoniczne. Widać tu kształtowanie się pewnego stylu (który np. w "Vita nostra" całkiem mi się podobał i pasował do psychodelicznej fabuły),ale na razie wypada on marnie.

Męczyłam się potwornie i nie polecam.

3 lata bycia wieszakiem.

Taka kara została zesłana na maga Raula, który w tym doświadczeniu utracił całą godność i magiczną moc.

Pomysł niczym z kart Pratchetta. Do tego część fabuły opowiadana jest z perspektywy niezdarnego i lękliwego służącego. Więc jeżeli lubicie Pratchetta... To możecie się zawieść. A jak nie lubicie to też.

Opisy mało obrazowe. Bohaterowie...

Pierwsza powieść Państwa Diaczenko i pierwsze z nimi spotkanie. I to dobre spotkanie. Po Fantasy można się spodziewać wszystkiego i coraz mniej jednocześnie. Pisze ją każdy, bo nie ogranicza, a każdy nonsens techniczny czy błąd logiczny usprawiedliwia jedno słowo: „magia”. „Odźwierny” jest przede wszystkim dobrze napisaną fabułą, bez dłużyzn, wątków pobocznych, które sugerują 50 kolejnych części. A „magia” jest stonowana. Pomysł przedni, postaci wyraziste, a Zło niesie za sobą tajemnicę właściwie do ostatniej strony. A poza tym, kto przejdzie obojętnie obok bohatera, który był wieszakiem...

Pierwsza powieść Państwa Diaczenko i pierwsze z nimi spotkanie. I to dobre spotkanie. Po Fantasy można się spodziewać wszystkiego i coraz mniej jednocześnie. Pisze ją każdy, bo nie ogranicza, a każdy nonsens techniczny czy błąd logiczny usprawiedliwia jedno słowo: „magia”. „Odźwierny” jest przede wszystkim dobrze napisaną fabułą, bez dłużyzn, wątków pobocznych, które...

Jak to bywa z książkami zza wschodniej granicy - jest to pozycja nietypowa. Akcja może wydawać się nudna i rozlazła.

Jednakże umożliwia to kreację skomplikowanych osobowości bohaterów, wobec których czytelnik nie potrafi pozostać obojętny.

Zatem, póki co 8/10 i zobaczę jak wątki zostaną pociągnięte w dalszych częściach.

Jak to bywa z książkami zza wschodniej granicy - jest to pozycja nietypowa. Akcja może wydawać się nudna i rozlazła.

Jednakże umożliwia to kreację skomplikowanych osobowości bohaterów, wobec których czytelnik nie potrafi pozostać obojętny.

Zatem, póki co 8/10 i zobaczę jak wątki zostaną pociągnięte w dalszych częściach.

Nie porywa ,miejsami nudnawa i bez wyrazu.Może komuś, kto uwielbia takie klimaty, spodoba się,mnie nie urzekła, mimo że lubię fantasy.Na pewno nie sięgnę po następne tomy, polecam tylko oddanym fanom.

Nie porywa ,miejsami nudnawa i bez wyrazu.Może komuś, kto uwielbia takie klimaty, spodoba się,mnie nie urzekła, mimo że lubię fantasy.Na pewno nie sięgnę po następne tomy, polecam tylko oddanym fanom.

"Odźwierny" to książka fantasy, w której nie znajdziecie elfów, krasnoludów, goblinów, trolli czy epickich bitew. To książka o magii, która jednak stanowi tło dla opowieści o ludziach i ludzkich charakterach. O zdradzie, miłości, upadku i odszukaniu samego siebie. Jeżeli macie dość kolejnych sztampowych historii fantasy, w których grupa bohaterów magią i mieczem wyrąbuje sobie drogę do uratowania świata, to książka dla was. Jak na debiut pisarski - czapki z głów. Szczerze polecam.

"Odźwierny" to książka fantasy, w której nie znajdziecie elfów, krasnoludów, goblinów, trolli czy epickich bitew. To książka o magii, która jednak stanowi tło dla opowieści o ludziach i ludzkich charakterach. O zdradzie, miłości, upadku i odszukaniu samego siebie. Jeżeli macie dość kolejnych sztampowych historii fantasy, w których grupa bohaterów magią i mieczem wyrąbuje...

,,To był pierwszy poranek od trzech lat”.

Trzech bohaterów, Lart, Damir oraz Raul to całkowicie odmienni ludzie, którym życie w nieoczekiwany sposób splata ścieżki. Kiedy pojawiają się pogłoski o zbliżającej się Trzeciej Sile, każdy z nich zmuszony jest wyruszyć w drogę pod zupełnie inną postacią. Wielki mag staje się zwykłym furmanem, niezwracający niczyjej uwagi służący przemienia się w poważanego włodarza, a niedoceniony, młody czarodziej okazuje się być sprytnym szarlatanem. Jednak w świecie, któremu bliski jest zmierzch, nic nie jest takie, jakie się wydaje.

,,Kiedy rozkrzyczane mewy uniosły się nad brzegiem… Statek był jeszcze daleko, jasnoniebieski na ciemnoniebieskim morzu. Przybrzeżne wodorosty miękko się kołysały, plaskając kosmatymi łodygami, jakby w rozterce. Na burym kamieniu zdychała meduza. Wziąłem ją do ręki i wrzuciłem do wody. ,,Wracaj do domu””.

Uprzejme gospodynie, ciekawskie dzieci, rozzłoszczeni chłopi – na swojej drodze podróżnicy spotykają całe mnóstwo barwnych postaci. Jedne wybawiają z opresji, inne sprawiają, że losy trójki pełne są przeszkód i trudności. Szybko jednak okazuje się, że każdy z mężczyzn posiada jakiś dar, który zawsze pomaga wyswobodzić się z tarapatów: spryt, sumienność bądź doświadczenie. Dzięki tej różnorodności kolejne przygody coraz to bardziej zaskakują, a w ferworze zdarzeń łatwo zapomnieć, że czas dobrej magii dobiega końca…

,,Raul odszedł po ciemku, chyłkiem, z nikim się nie żegnając. Odchodził wiejską drogą, a tymczasem, tak jak wczoraj, wstawał jasny dzień i słońce wschodziło jak zawsze”.

,,Odźwierny" to debiut książkowy Mariny i Siergieja Diaczenko. Książka znacząco wyróżnia się na tle typowych powieści fantasy, wiele w niej świeżości fabularnych i innowacyjnych pomysłów, takich jak strzyżone niczym trawnik gobliny ścienne czy magiczne triki, które w rzeczywistości okazują się być owocem bystrości umysłu i szczypty kreatywności. Dodatkowo historia opowiedziana jest w niezwykle lekki i przyjemny sposób, dzięki czemu powinna spodobać się nawet osobom, które na co dzień nie zaczytują się w fantastyce. Pierwszy tom z cyklu ,,Tułacze" to obiecująca zapowiedź kolejnych trzech części. Oby i one nie zawiodły!

,,To był pierwszy poranek od trzech lat”.

Trzech bohaterów, Lart, Damir oraz Raul to całkowicie odmienni ludzie, którym życie w nieoczekiwany sposób splata ścieżki. Kiedy pojawiają się pogłoski o zbliżającej się Trzeciej Sile, każdy z nich zmuszony jest wyruszyć w drogę pod zupełnie inną postacią. Wielki mag staje się zwykłym furmanem, niezwracający niczyjej uwagi służący...

Ach, ci aroganccy Magowie!
Opowieść jest o egoistycznym Magu, który po utracie swoich mocy, zyskał.. empatię!
Autorzy na przykładzie Maga ukazali jak człowiek może się zmienić, gdy straci wszystko na czym mu zależało, gdy straci władzę.
Jak zwykle państwo Diaczenko opisali psychikę bohaterów i wewnętrzną przemianę w skutek wydarzeń.
Psychologia w połączeniu z fantasy, to wszystko, czego szukam, by oderwać się od codzienności. :)
Nie przeczytałam jeszcze tony książek, by mieć większe porównanie, acz utwory tej Pary cenię bardzo wysoko.

Ach, ci aroganccy Magowie!
Opowieść jest o egoistycznym Magu, który po utracie swoich mocy, zyskał.. empatię!
Autorzy na przykładzie Maga ukazali jak człowiek może się zmienić, gdy straci wszystko na czym mu zależało, gdy straci władzę.
Jak zwykle państwo Diaczenko opisali psychikę bohaterów i wewnętrzną przemianę w skutek wydarzeń.
Psychologia w połączeniu z fantasy, to...

fajne ale dupy nie urywa

fajne ale dupy nie urywa

Jak wiadomo - pierwszy tom decyduje o tym, czy sięgniemy po następne. "Odźwierny" wspaniale spełnił tę rolę, pozostawiając bynajmniej nie lekki niedosyt po lekturze.

Jak wiadomo - pierwszy tom decyduje o tym, czy sięgniemy po następne. "Odźwierny" wspaniale spełnił tę rolę, pozostawiając bynajmniej nie lekki niedosyt po lekturze.

Książka podobała mi się, choć muszę przyznać, że nie wiem czy sięgnę po kolejne tomy... Jakoś tak wciągnęła i nie...

Książka podobała mi się, choć muszę przyznać, że nie wiem czy sięgnę po kolejne tomy... Jakoś tak wciągnęła i nie...