Kolejna książka Łukjanienki, która od pierwszych stron wciągnęła mnie niesamowicie. Bohater - młody chłopak, sympatyczna postać, od razu go polubiłam. Wykreowany świat - a właściwie wszechświat - stanowi dobre, składne tło. Fabuła bardzo ciekawa, akcja toczy się wartko i pierwszego dnia lektury pochłonęłam pół książki. A przyznać muszę, że do s-f nigdy nie miałam ani serca, ani przekonania (z nielicznymi wyjątkami).
Natomiast w drugiej połowie... tak gdzieś od trzeciej części... coś przestało grać. Wydaje mi się, że autor trochę przekombinował i znów (podobnie jak w "Brudnopisie", który czytałam wcześniej) wszystko się rozmyło. Za dużo postaci, za dużo wątków, a co gorsza część z nich - moim zdaniem - straciła spójność. Pomimo nadal szybko toczącej się akcji, z każdą stroną było coraz mniej interesująco, zaczęłam też nagle odnosić wrażenie, że to jednak powieść dla młodszych odbiorców... Aż miałam ochotę skończyć już tę książkę i zamknąć temat. Na finiszu wręcz trochę się przemęczyłam. Szkoda. Ale mimo wszystko oceniam dobrze.

Kolejna książka Łukjanienki, która od pierwszych stron wciągnęła mnie niesamowicie. Bohater - młody chłopak, sympatyczna postać, od razu go polubiłam. Wykreowany świat - a właściwie wszechświat - stanowi dobre, składne tło. Fabuła bardzo ciekawa, akcja toczy się wartko i pierwszego dnia lektury pochłonęłam pół książki. A przyznać muszę, że do s-f nigdy nie miałam ani serca,...

Książka raczej skierowana jest do młodszych czytelników, niemniej uniwersalne prawdy w niej przedstawione nie tracą na ważności. Akcja dzieje się przed Genomem i poza postacią Garlickiego i podobnym układem, nazwijmy go geopolitycznym choć dzieje się w całym kosmosie niewiele je łączy. Głównymi postaciami są tu nastolatki. Mimo to czyta się szybko i przyjemnie a książka jest spójna i interesująca. Fantazja i dobry warsztat pisarski autora po raz kolejny nie zawodzą.

Książka raczej skierowana jest do młodszych czytelników, niemniej uniwersalne prawdy w niej przedstawione nie tracą na ważności. Akcja dzieje się przed Genomem i poza postacią Garlickiego i podobnym układem, nazwijmy go geopolitycznym choć dzieje się w całym kosmosie niewiele je łączy. Głównymi postaciami są tu nastolatki. Mimo to czyta się szybko i przyjemnie a książka...

Ta książka otworzyła mi oczy... Łujanienko w swych powieściach ciągle szuka idealnego ustroju państwowego. W "Patrolach" mamy tajne służby dbające o równowagę dobra i zła na świecie. W "Brudnopisie" planety "ćwiczebne", gdzie historia biegnie do pewnego momentu równolegle, a potem zostaje zmieniona tylko w nieznacznej części, aby sprawdzić, czy ten system wypali... W "Zimnych brzegach" bieg historii i ustroju politycznego zmieniło inne zakończenie historii Zbawienia z Jezusem i jego siostrą na czele, a najcenniejszą walutą jest żelazo zamiast złota.

Z kolei "Tańce na śniegu" to wycieczka w przyszłość: podróże międzyplanetarne i kolonizacja Wszechświata na modłę Gwiezdnych Wojen. Jest więc Imperium, które rządzi się bezwzględną logiką np. niektóre planety mniej przyjazne życiu wprowadzają "ustawowe prawo do śmierci", z którego może skorzystać każdy obywatel i przekazać swoją opłatę bytową na swoje dziecko. Są też "jedi", ugrupowanie genetycznie zaprogramowanych i doskonale wyszkolonych rycerzy broniących pokoju we Wszechświecie.

Pojawia się też alternatywa dla tego "wypacykowanego" Imperium, nowy system, który sprawia, że ludzie stają się jeszcze lepsi, ale nie do końca świadomie. Które rozwiązanie okaże się ciekawsze? Imperialne, logiczne i nieempatyczne czy Szronowe, zaprojektowane i narzucone? Tego wszystkiego dowiadujemy się poznając losy małego chłopca Tikkereya, który ma to szczęście, że na swej drodze spotyka wielu życzliwych i pomocnych ludzi.

Ta książka otworzyła mi oczy... Łujanienko w swych powieściach ciągle szuka idealnego ustroju państwowego. W "Patrolach" mamy tajne służby dbające o równowagę dobra i zła na świecie. W "Brudnopisie" planety "ćwiczebne", gdzie historia biegnie do pewnego momentu równolegle, a potem zostaje zmieniona tylko w nieznacznej części, aby sprawdzić, czy ten system wypali... W...

Powieść pisana jest z perspektywy młodego chłopca, który miał bardzo trudne dzieciństwo, żyjąc na Planecie, gdzie klasycznym wyjściem ze złej sytuacji finansowej było usankcjonowane przez państwo samobójstwo rodziców. Łukjanienko świetnie się wczuł w rolę, spostrzeżenia dziecka zwalają z nóg.

Powieść pisana jest z perspektywy młodego chłopca, który miał bardzo trudne dzieciństwo, żyjąc na Planecie, gdzie klasycznym wyjściem ze złej sytuacji finansowej było usankcjonowane przez państwo samobójstwo rodziców. Łukjanienko świetnie się wczuł w rolę, spostrzeżenia dziecka zwalają z nóg.

Podobała mi się różnorodność na każdej z odwiedzanych planet.

Podobała mi się różnorodność na każdej z odwiedzanych planet.

Jedna z najlepszych opowiesci tego autora
Kiedys do niej wroce/biblioteka w Sosnowcu
na Mireckiego

Jedna z najlepszych opowiesci tego autora
Kiedys do niej wroce/biblioteka w Sosnowcu
na Mireckiego

Najlepsza dotychczas z tych ktore przeczytalem.
Bardzo dobrze wspominam tez cykl o Glebii :)

Najlepsza dotychczas z tych ktore przeczytalem.
Bardzo dobrze wspominam tez cykl o Glebii :)