Dzień czekolady

I dla mnie i dla 8-latki zbyt wiele fantastyki, trudno zrozumieć, o co właściwie chodzi. Piątka za pomysł z kotkiem.

I dla mnie i dla 8-latki zbyt wiele fantastyki, trudno zrozumieć, o co właściwie chodzi. Piątka za pomysł z kotkiem.

Pokaż mimo to

Autorka stworzyła książkę dla dzieci opisującą ich poważne sprawy, przeżycia i dylematy. Ta pozbawiona infantylności książka prowadzi czytelnika niełatwą drogą, pozostawia samotne pytania, nie daje prostych wskazówek, kamufluje odpowiedzi. W tej książce wrze jak w kotle zielarki, do którego wrzucono wiele składników, nie zawsze do siebie pasujących, dających mieszankę wybuchową, czasem gorzkich, wywołujących łzy, a czasem śmiech. Autorka przenosi czytelnika w różne wymiary, zna dzieci i wie, że ich wyobraźnia sobie z tym poradzi. Te tajemnice, nie-oczywistości, sny, marzenia, mogą dorosłym namieszać, ale za którymś przeczytaniem i oni sobie poradzą.

Autorka wspaniale opisała dziecięce smutki, np. śmierć siostry głównego bohatera (Dawida) i rozstanie rodziców. Samotność i tęsknotę za rodziną, głównej bohaterki Moniki. Te braki i tęsknoty zbliżają dzieci, starają się sobie pomóc, tłumaczyć wszystko, odnajdywać rozwiązania. Kiedy ich przyjaźń kwitnie dowiadują się, że Monika zostanie zabrana ze swojego nowego domu, od swoich nowych, wspaniałych cioć. Dawid chce uchronić ją przed tym, wykorzystuje wszystkie znane sposoby, odkrywa nowe, prosi o pomoc różne moce, aż do pozytywnego skutku. I choć droga nie była łatwa dała szereg okazji do poznania i odkrycia wielu nowych, ciekawych i zaskakujących rzeczy.

Autorka kończy książkę bardzo optymistycznym "obrazkiem", dającym nadzieję, napawającym radością. Książka Anny Onichimowskiej to nietuzinkowa lektura, zapadająca w sercu.

Autorka stworzyła książkę dla dzieci opisującą ich poważne sprawy, przeżycia i dylematy. Ta pozbawiona infantylności książka prowadzi czytelnika niełatwą drogą, pozostawia samotne pytania, nie daje prostych wskazówek, kamufluje odpowiedzi. W tej książce wrze jak w kotle zielarki, do którego wrzucono wiele składników, nie zawsze do siebie pasujących, dających mieszankę...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Opowieść o dwójce dzieci, które zostają przyjaciółmi. Każde z nich coś straciło, każde z nich chce odnaleźć szczęście. Po co szukać samotnie, kiedy można to zrobić razem?

Interesująca opowieść, napisana w poetycki sposób, jednak wg mnie bardzo ciężki w odbiorze dla młodego czytelnika. Nie dość, że książka porusza trudny problem (strata bliskich), to nie została uproszczona pod względem formy przekazu. Piękne ilustracje, świetne krótkie rozdziały, które zdecydowanie ułatwiają wieczorne czytanie z dziećmi, nie trzeba sobie przerywać w kluczowych momentach.

Polecałabym jednak dzieciom starszym, bo te młodsze nie za wiele wyniosą z lektury całości, bardziej skupią się na elementach fantastycznych w książce, niż na problemach dzieci w nich zawartych.

Opowieść o dwójce dzieci, które zostają przyjaciółmi. Każde z nich coś straciło, każde z nich chce odnaleźć szczęście. Po co szukać samotnie, kiedy można to zrobić razem?

Interesująca opowieść, napisana w poetycki sposób, jednak wg mnie bardzo ciężki w odbiorze dla młodego czytelnika. Nie dość, że książka porusza trudny problem (strata bliskich), to nie została uproszczona...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Pięknie zilustrowana i opisana książka dla dzieci w której poruszane są trudne problemy "zarezerwowane" dla dorosłych.
Niestety mój 6latek chyba niewiele z tego zrozumiał.
Polecam dla dzieci nieco starszych.

Pięknie zilustrowana i opisana książka dla dzieci w której poruszane są trudne problemy "zarezerwowane" dla dorosłych.
Niestety mój 6latek chyba niewiele z tego zrozumiał.
Polecam dla dzieci nieco starszych.

Pokaż mimo to

Bardzo interesująca książka .Jest nie tylko dla dzieci ale i dla dorosłych.książka bez zakończenia co przyciąga uwagę a

Bardzo interesująca książka .Jest nie tylko dla dzieci ale i dla dorosłych.książka bez zakończenia co przyciąga uwagę a

Pokaż mimo to

Dziwnie napisana, trochę pokręcona. Przeskakiwała z miejsca na miejsce. Nie podobało mi się...

Dziwnie napisana, trochę pokręcona. Przeskakiwała z miejsca na miejsce. Nie podobało mi się...

Pokaż mimo to

http://basiapelc.blogspot.com/2016/11/dzien-czekolady-anna-onichimowska.html

"Dzień czekolady" Anny Onichimowskiej jest książką, która została nagrodzona w Konkursie Literackim im. Astrid Lindgren, zorganizowanym przez Fundację ABCXXI - Cała Polska czyta dzieciom pod patronatem Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Utwór jest nadzwyczajny - to jedna z lepszych pozycji w literaturze dziecięcej, jaką udało mi się przeczytać. Autorka po mistrzowsku porusza w niej trudne tematy takie jak m.in: śmierć dziecka. W taktowny i pozytywny sposób, oczami dziecka, próbujemy żyć codziennością rozsypanej rodziny. Nie brak tu infantylnych marzeń, olbrzymiej dawki wyobraźni i wielu odcieni emocji takich jak miłość czy lęk.
Problemy młodych bohaterów wydają się być zbyt skomplikowane jak na ich wiek. Zatem po swojemu, za pomocą dziecięcych marzeń, zabaw i wyobraźni, dążą do oswojenia się z realiami w jakich muszą żyć. Onichimowska lekko i przystępnie, bez niepotrzebnego napuszenia i patosu, ale jednocześnie z pokorą, szacunkiem i wyjątkowo dogłębnie przedstawia tematy traumatyczne tak, aby młodziutki czytelnik mógł je pojąć i zrozumieć na swój sposób, a nawet się z nimi utożsamić. Lektura może nawet pełnić funkcję biblioterapeutyczną.
Ta niepozorna książeczka kryje w sobie bogactwo przekazów. To prawdziwa literacka perełka. Nie dajcie się prosić - po prostu po nią sięgnijcie.
Na podstawie książki powstał film pod tym samym tytułem w reżyserii Jacka Piotra Bławuty w którym występują m.in.: Leo Stubbs, Julia Odzimek, Marek Bukowski, Magdalena Cielecka i Tomasz Kot. Jacek Piotr Bławuta i Anna Onichimowska wspólnie stworzyli do niego scenariusz i dostali za niego prestiżową nagrodę. Film za niedługi czas powinien trafić do kin.
Czekamy na premierę :).

http://basiapelc.blogspot.com/2016/11/dzien-czekolady-anna-onichimowska.html

"Dzień czekolady" Anny Onichimowskiej jest książką, która została nagrodzona w Konkursie Literackim im. Astrid Lindgren, zorganizowanym przez Fundację ABCXXI - Cała Polska czyta dzieciom pod patronatem Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Utwór jest nadzwyczajny - to jedna z lepszych pozycji...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Piękna opowieść o upływie czasu, stracie i miłości. Przenosi czytelnika w świat magii i fantazji. Piękna choć smutna książka.

Piękna opowieść o upływie czasu, stracie i miłości. Przenosi czytelnika w świat magii i fantazji. Piękna choć smutna książka.

Pokaż mimo to

Śliczna książeczka dla najmłodszych poruszająca ważne tematy.
Ilustracje od Emili Dziubak są prześliczne i skupiają uwagę na dłużej.

Z całą pewnością będę polecać małoletnim czytelnikom :)

Śliczna książeczka dla najmłodszych poruszająca ważne tematy.
Ilustracje od Emili Dziubak są prześliczne i skupiają uwagę na dłużej.

Z całą pewnością będę polecać małoletnim czytelnikom :)

Pokaż mimo to

Są takie książki, które szybko i na długo zapadają nam w pamięci. I choć wydawałoby się, że nie ma w nich nic nadzwyczajnego, stale do nich wracamy. Bo mimo iż są to lektury dla maluchów, poruszają one bardzo ważne tematy. Takie, o których zazwyczaj nie rozmawiamy z naszymi dziećmi. Wydawałoby się bowiem, że skoro naszego brzdąca dany problem nie dotyczy, to nie warto o nim mówić. A przecież to nie prawda. Opowiadając dzieciaczkom o różnych sytuacjach sprawiamy, że uwrażliwiamy je na to co dzieje się dookoła. Poza tym przygotowujemy małego człowieka do tego co może się zdarzyć, choć w duchu modlimy sie, by nigdy im ta wiedza do niczego się nie przydała.

Dziś pokażę Wam właśnie taką książkę. Opowiadanie o dwójce maluchów, którym los zgotował dość nieciekawe dzieciństwo. Dawid mieszka tylko z mamą. Jego tata odszedł od nich, gdy kilka lat temu w wyniku nieszczęśliwego wypadku zmarła jego starsza siostra. Od tamtego momentu rodzicie chłopca nie potrafili żyć razem. Pogrążyli się w smutku, który nie pozwalał im normalnie funkcjonować. A co na to ich synek? No cóż. Chłopiec zaczął radzić sobie z tą wielką tęsknotą na swój sposób. Spotkał na swojej drodze małego kotka i wierzył, że to na pewno jego starsza siostra jako ten uroczy zwierzaczek zaczęła go odwiedzać. Był przekonany, że ona nie mogła go ot tak zostawić zupełnie samego. Więc przychodzi do niego jako szarobura kocica by go wspierać.

Poza Dawidem spotkamy tu jeszcze dziewczynkę. To jego mała sąsiadka, która sprowadziła się do domu obok całkiem nie dawno. Monika mieszkała z mamą i ciocią. Była bardzo wesołą i beztroską dziewczynką. Wierzyła, że gdzieś daleko na bezludnej wyspie mieszka jej babcia, za którą bardzo tęskniła. A jej jedynym zmartwieniem była bardzo zła wiedźma, która czasem przychodziła do ich domu. Wypytywała wszystkich domowników o różne rzeczy i miała bardzo nieprzyjemny wyraz twarzy. Dziewczynka bała się, że ta okropna kobieta zechce ją pewnego dnia zabrać z domu do miejsca, gdzie jest bardzo dużo innych dzieci. A przecież Monika kocha swoją rodzinę i jest tu szczęśliwa. I nie zamierza nigdzie wyjeżdżać.

Jak widzicie ta dwójka maluchów boryka się z problemami, które niekiedy przerastają nas samych. Dorosłych. Na szczęście mają siebie nawzajem i starają się sobie pomóc. Dawid choć sam bardzo cierpi po utracie starszej siostry oraz rozpadzie jego wspaniałej rodzinki stale obmyśla plan jak pomóc przyjaciółce. Nie chce pozwolić, by Monika została zabrana przez złą wiedźmę. Poszukuje zatem zjadaczy poniedziałków i skoczków czasu wierząc, że w ten sposób uchroni Monikę przed złym losem. Zresztą ta dwójka dzieciaczków postanawia także wziąć ślub, żeby tylko już na zawsze zostać razem. I żeby żadna wiedźma nie była w stanie pokrzyżować ich planów. Dawid i Monika nie rozumieją tego co dzieje się wokół nich. Ale razem, ramie w ramię walczą z przeciwnościami losu.

Nie będę Wam opisywać całej tej książki. I tak zdradziłam Wam bardzo wiele. Chciałam tylko pokazać Wam o czym jest ta lektura, czego dotyczy i jakich problemów dotyka. Bo choć książka ta napisana jest w dość lekki i taki beztroski sposób to jak widzicie porusza bardzo ważne tematy. Podoba mi się jednak to, że autorka tylko przedstawia nam te wszystkie sytuacje, opowiada o tym co się dzieje, jak wielkie problemy niekiedy spoczywają na barkach naszych dzieci. Ale nie próbuje nas uczyć, jak sobie z tym radzić. Nie jest to żadna psychologiczna gadanina, że nie powinno się robić tego czy tamtego. To po prostu piękna i bardzo ciepła opowieść przedstawiająca konkretne przypadki, a pozbawiona wszelkiego rodzaju pouczeń, wskazówek i recept na lepsze jutro. Czytając sami możemy wyciągnąć z niej wnioski.

Czytałam tą książkę z przyjemnością. Podobał mi się sposób pisania autorki oraz tego jak przedstawiła nam zarówno tych małych bohaterów jak i ich wielkie problemy. I z każdym rozdziałem byłam coraz bardziej ciekawa co będzie dalej. Przyznam Wam się szczerze, że czasem to opowiadanie wydawało mi się zbyt chaotyczne. niekiedy ciut za bardzo zagmatwane. Ale patrząc na całość, muszę przyznać, że jestem bardzo zadowolona. Uważam, że to śliczna lektura, którą warto przeczytać naszym dzieciaczkom. Myślę, że nasze maluchy docenią fakt, że dzielimy się z nimi także tego typu utworami. Nie tylko śmiesznymi historyjkami o zwierzątkach czy wierszykach o kwiatuszkach. Ale także historiami, które trafiają wprost do ich małych serduszek. I pozostaną tam na bardzo długo.

Są takie książki, które szybko i na długo zapadają nam w pamięci. I choć wydawałoby się, że nie ma w nich nic nadzwyczajnego, stale do nich wracamy. Bo mimo iż są to lektury dla maluchów, poruszają one bardzo ważne tematy. Takie, o których zazwyczaj nie rozmawiamy z naszymi dziećmi. Wydawałoby się bowiem, że skoro naszego brzdąca dany problem nie dotyczy, to nie warto o nim...

więcej

mniej

Pokaż mimo to