Nie powiem, że jest to majstersztyk. Parę książek Hanny Krall przeczytałem; pierwsze "Zdążyć przed panem Bogiem" w czasach szkolnych, później kilka innych. Im więcej czytam prozy pani Krall, tym bardziej odczuwam, że mi powszednieje. Ten typ prozy nie jest wystrzałowy. Jednak muszę przyznać rację, że jest to świadectwo epoki, dobrze napisana książka reportażowa, która czasami urzeka w opisie czasów wojennych, ludzkich przeżyć, dramatyzmu losów bohaterów. Polecam książkę fanom tego typu prozy, jednak laikowi radzę przeczytać coś bardziej sztandarowego z jej dorobku.

Nie powiem, że jest to majstersztyk. Parę książek Hanny Krall przeczytałem; pierwsze "Zdążyć przed panem Bogiem" w czasach szkolnych, później kilka innych. Im więcej czytam prozy pani Krall, tym bardziej odczuwam, że mi powszednieje. Ten typ prozy nie jest wystrzałowy. Jednak muszę przyznać rację, że jest to świadectwo epoki, dobrze napisana książka reportażowa, która...

Bohaterka określa się żartobliwie mianem wybitnej specjalistki od przeżywania. Ta niebanalna specjalizacja nie ułatwia jednak życia w powojennym świecie.
Bardzo ciekawa historia podana w bardzo atrakcyjnej i świetnie zrealizowanej formie wspomnień starszej pani.

Bohaterka określa się żartobliwie mianem wybitnej specjalistki od przeżywania. Ta niebanalna specjalizacja nie ułatwia jednak życia w powojennym świecie.
Bardzo ciekawa historia podana w bardzo atrakcyjnej i świetnie zrealizowanej formie wspomnień starszej pani.

Majstersztyk. Porusza i przeraża. Śmierć i miłość. Naprawdę warto przeczytać.

Majstersztyk. Porusza i przeraża. Śmierć i miłość. Naprawdę warto przeczytać.

Hanna Krall opowiada niezwykłą historię młodej żydowskiej dziewczyny opartej na faktach , której udało się wydostać z getta warszawskiego, przeżyć obóz koncentracyjny i doczekać wyzwolenia. Śledzimy losy bohaterki od momentu , gdy poznaje swojego męża i w nim się bezwzględnie zakochuje. Właśnie ta miłość da jej siłę do walki o przeżycie przez kolejne lata. Zaskakuje jej przedsiębiorczość a nade wszystko poświęcenie – można by pokusić się o stwierdzenie , że poświęca samą siebie zarówno w sensie fizycznym jak i w wymiarze duchowym .To co zdaje się niemożliwym (m.inn ucieczka z obozu pracy) staje się możliwym. Wszystko po to by ratować męża, by pomóc mu przetrwać, by go odnaleźć. Przeżycia młodej kobiety obfitują w dramatyczne obrazy z okupowanej Warszawy i obozów .Dużo w nich śmierci, cierpienia i bezlitosnych postaw oprawców, ale i miłości w imię której walczy o każdy grosz o każdy dzień bohaterka.Zdecydowanie polecam

Hanna Krall opowiada niezwykłą historię młodej żydowskiej dziewczyny opartej na faktach , której udało się wydostać z getta warszawskiego, przeżyć obóz koncentracyjny i doczekać wyzwolenia. Śledzimy losy bohaterki od momentu , gdy poznaje swojego męża i w nim się bezwzględnie zakochuje. Właśnie ta miłość da jej siłę do walki o przeżycie przez kolejne lata. Zaskakuje jej...

Hannę Krall czytać warto. Bezsporne. Co jakiś czas aplikuję sobie tę wysublimowaną, prostotą i niedopowiedzeniem tchnącą prozę reporterską. Rozpoznawalny styl – bardzo mi pasuje. „Król Kier na wylocie” tym razem.
Świetna kompozycja, trochę chaos wprowadzająca, ale zmusza do uwagi.
Tak nieprawdopodobny zbieg zdarzeń wojennych może napisać chyba tylko życie, by można weń uwierzyć.
Absurdy, niejednoznaczności, bezwzględność wojny i względność postaw.
Uczucia wykolejone, wywrócone, nieoczywiste i przeczące przypuszczeniom z "kiedyś", kiedy było się sytym i bezpiecznym...

Hannę Krall czytać warto. Bezsporne. Co jakiś czas aplikuję sobie tę wysublimowaną, prostotą i niedopowiedzeniem tchnącą prozę reporterską. Rozpoznawalny styl – bardzo mi pasuje. „Król Kier na wylocie” tym razem.
Świetna kompozycja, trochę chaos wprowadzająca, ale zmusza do uwagi.
Tak nieprawdopodobny zbieg zdarzeń wojennych może napisać chyba tylko życie, by można weń...

Opisana w tej niewielkiej książce historia Izoldy Regensberg jest do odnalezienia także w innym zbiorze reportaży Hanny Krall - w "Hipnozie", chodzi konkretnie o tekst pt. "Powieść dla Hollywoodu". Sama autorka stwierdza w "Król kier znowu na wylocie", że "Powieść..." można uznać za szkic do "Króla kier...".
"Powieść dla Hollywoodu" przypadła mi do gustu (faktycznie dałoby radę nakręcić ciekawy film na podstawie przeżyć Izoldy),natomiast "Króla kier" (będę używać krótkiej wersji tytułu dla wygody) pochłonęłam na raty w ciągu jednego dnia. Gdybym nie miała zajęć, na pewno przeczytałabym to o wiele szybciej.
Jak dobrze, że Krall rozwinęła i wypełniła szczegółami historię swojej bohaterki. W moim odczucie jest to najlepsze dzieło pisarki. Ta historia musiała być dopowiedziana do końca.

Opisana w tej niewielkiej książce historia Izoldy Regensberg jest do odnalezienia także w innym zbiorze reportaży Hanny Krall - w "Hipnozie", chodzi konkretnie o tekst pt. "Powieść dla Hollywoodu". Sama autorka stwierdza w "Król kier znowu na wylocie", że "Powieść..." można uznać za szkic do "Króla kier...".
"Powieść dla Hollywoodu" przypadła mi do gustu (faktycznie dałoby...

To zupełnie inna historia o przeżyciach wojennych. To taki spis myśli kobiety, której jedynym celem było odnalezienie męża. I o tym głównie jest książka. Wojna, obozy, getto są gdzieś w tle, mimo że wszystko to spotyka Izoldę. Najważniejsze jest zdobycie pieniędzy, wysłanie paczki do męża i w końcu jego odnalezienie.
Książka jest krótka, taki minimalizm słów nawet mi się podoba, jednak czasem można się trochę pogubić, niektóre fragmenty są zbyt skrótowe i niejasne. To wpłynęło na niższą ocenę, choć książkę nadal warto przeczytać.

To zupełnie inna historia o przeżyciach wojennych. To taki spis myśli kobiety, której jedynym celem było odnalezienie męża. I o tym głównie jest książka. Wojna, obozy, getto są gdzieś w tle, mimo że wszystko to spotyka Izoldę. Najważniejsze jest zdobycie pieniędzy, wysłanie paczki do męża i w końcu jego odnalezienie.
Książka jest krótka, taki minimalizm słów nawet mi się...

Porusza... przeraża... jak każde świadectwo ludzi, którzy przeżyli tamten horror!

Porusza... przeraża... jak każde świadectwo ludzi, którzy przeżyli tamten horror!

To zadziwiające jak czasami niewiele słów wystarczy, by wiele przekazać. Sposób, w jaki pisze Hanna Krall jest specyficzny. Powiedziałabym, że autorka posługuje się niejednokrotnie skrótami myślowymi, a nie pełnymi zdaniami. Jakby brakowało czasu, żeby napisać wszystko co się chce. Jakby trzeba było się spieszyć, uciekać.
Trudno jest napisać coś sensownego o historii opisanej przez Krall, bo jak ocenić kogoś, kto napisał historię kobiety, która przeżyła Oświęcim?
Generalnie nie jest to typ literatury, który preferuję, ale książkę przeczytałam z zainteresowaniem i może trochę inaczej teraz patrzę na swoje problemy i życie.

To zadziwiające jak czasami niewiele słów wystarczy, by wiele przekazać. Sposób, w jaki pisze Hanna Krall jest specyficzny. Powiedziałabym, że autorka posługuje się niejednokrotnie skrótami myślowymi, a nie pełnymi zdaniami. Jakby brakowało czasu, żeby napisać wszystko co się chce. Jakby trzeba było się spieszyć, uciekać.
Trudno jest napisać coś sensownego o historii...

Zbiór wspomnij z getta i dalszego życia w cieniu wojny, które mówią więcej o sytuacji Żydów w czasie II wojny światowej niż nie jeden rzeczowy reportaż.

Zbiór wspomnij z getta i dalszego życia w cieniu wojny, które mówią więcej o sytuacji Żydów w czasie II wojny światowej niż nie jeden rzeczowy reportaż.